Soraboj
| Soraboj | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||
  | ||||||
| etno | ||||||
| okcidentaj slavoj | ||||||
| Suma populacio | ||||||
| 60 000-70 000[1] (est.) | ||||||
| Ŝtatoj kun signifa populacio | ||||||
| ||||||
| Lingvo(j) | ||||||
| Sorabaj lingvoj (suprasoraba kaj malsuprasoraba), germana | ||||||
| Religio | ||||||
| Katolika Eklezio, Luteranismo | ||||||
| Parencoj | ||||||
La soraboj (germane Sorben) estas malgranda okcidentslava popolo, ŝtate agnoskita etna minoritato, kiu vivas en orienta Germanio, en Luzacio.
Laŭ taksoj de sorabaj institucioj (Domowina, Soraba instituto) nuntempe ekzistas inter 20.000 kaj 30.000 aktivaj parolantoj de la soraba, de kiu tamen ekzistas du variaĵoj, la suprasoraba, parolata en la regiono de Bautzen (sorabe Budyšin) kaj la malsuprasoraba, parolata ĉirkaŭ Cottbus (Chośebuz).
Situacio nuna
[redakti | redakti fonton]Bautzen kaj Cottbus estas la kulturaj centroj de la soraboj. Ekzistas sorabaj infanĝardenoj kaj sorabaj lernejoj, inter ili du gimnazioj.
La germanaj federaciaj landoj Saksio kaj Brandenburgio oficiale subtenas la aktivaĵojn por vivteno de la soraba kulturo.
Ekzistas sorablingva literaturo (propra eldonejo "Domowina-Verlag"), gazetoj kaj radioelsendoj.
En 1912 estiĝis la tegmenta organizaĵo "Domowina", en kiu membras la plej multaj sorabaj societoj.
Ĉe la universitato Leipzig ekzistas instituto pri sorabistiko, kies estro de 2003 estas Eduard Werner esperantisto, kiel ankaŭ lia antaŭulo Ronald Lötzsch en tiu funkcio de 1993 ĝis 1995[2]. Kaj en Bautzen kaj en Cottbus ekzistas interesaj muzeoj.
Vidu ankaŭ
[redakti | redakti fonton]- Elboslavoj
- Polabiaj Slavoj
- Wuhladko (televida programo)
- Soraba muzeo en Bautzen
- Malsuprasoraba muzeo (Cottbus)