ĝi

Rimarkoj: Por plenkreska homo oni ĉiam utiligas la pronomon li aŭ ŝi, laŭ ties sekso. Nur por bebo, antaŭ ke oni konas la sekson, utiliĝas la pronomo ĝi. Por besto, la vortutilo varias ĉe la parolanto, dependante ĉu tiu atribuas seksecon al la besto (tipe se ĝi estas dombesto, farmbesto aŭ ĉasato). Eĉ por arbo aŭ nevivaĵo, pri kiuj oni kutime diras ĝi, iuj diras li aŭ ŝi se la aĵo estas sufiĉe grava emocie (ekz-e ŝi por ŝipo).

Deveno

fonto ne konata. Eble el la litova ji (ŝi, ĝi) kaj jis (li, ĝi), aŭ simple ke ĝ estis unu el la kelkaj restantaj konsonantoj uzeblaj.

Derivaĵoj

ĝia

Vidu ankaŭ

mi, vi, li, ŝi, ni, ili, oni, si

Tradukoj

angla: it ^→ en
franca: cela ^→ fr, il ^→ fr vira, elle ^→ fr ina
frisa: it
germana: es ^→ de
greka: αυτό ^→ el (avtó) vira, αυτά ^→ el (avtá) ina
hungara: ő ^→ hu

Ido: olu ^→ io, ol ^→ io, lu ^→ io
latina: id ^→ la
nederlanda: het ^→ nl
pola: ono ^→ pl
turka: o ^→ tr
volapuko: on ^→ vo

Referencoj kaj literaturo

Majstro, la Esperanta multlingva tradukvortaro: „ĝi“.

Referencoj kaj literaturo

"reta-vortaro.de" ĝi

Nominativo	ĝi
Akuzativo	ĝin

ĝi

Esperanto

Persona pronomo

Signifoj

Tradukoj