pendumo

Esperanto

Substantivo

 pend(i) + um + o ( eo , VE )

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	pendumo	pendumoj
Akuzativo	pendumon	pendumojn

amasa pendumo dum dua mondomilito

Signifoj

1. (krimo) mortigo de iu, ofte sed ne sole konviktita krimulo, pendante rin per ŝnuro ĉirkaŭ la kolo

   Parencaĵoj: pendumi, pendumilo

Tradukoj

   

angla: hanging → en sveda: hängning → sv

Referencoj kaj literaturo

•  pendumo