trezoro
| Kazo | Ununombro | Plurnombro |
|---|---|---|
| Nominativo | trezoro | trezoroj |
| Akuzativo | trezoron | trezorojn |
- Amaso da oro, arĝento aŭ aliaj multekostaĵoj, rezerve tenataj.
- En ruinoj ni trovis trezoron.
- Promesita trezoro estas sen valoro.
- La ŝtelisto ŝtelis juvelojn el la trezorejo.
- La trezoristo (oficisto, rajtigita enspezi aŭ elspezi la ŝtatajn monrimedojn) ne estis fidinda homo.
- Kolekto el relikvoj kaj valorplenaj piaĵoj, konservitaj en iu preĝejo.
- Mi ŝatus viziti la trezoron de la Pariza Sankta Kapelo.
- Io tre ŝatinda.
- Plej valora trezoro por mi estas sano.
- Plena kolekto de vortoj, dirmanieroj, frazoj aŭ poemoj.
- Kaj nun ni konatiĝu kun la Trezoro de la greka lingvo...
- Tre ŝatata aŭ amata persono.
- Mi amas vin, trezoro mia!
- Amiko fidela estas trezoro plej bela.
 | Tradukoj |
 | Referencoj kaj literaturo |
| Referencoj kaj literaturo |
