El "Alma Sacerdotal" Del Cristiano: Alter Christus, Sino Ipse Christus: Otros
El "Alma Sacerdotal" Del Cristiano: Alter Christus, Sino Ipse Christus: Otros
El "Alma Sacerdotal" Del Cristiano: Alter Christus, Sino Ipse Christus: Otros
4. Cfr. Conversaciones con Mons. Escrivá de Balaguer, 3. 8 ed., Ed. Rialp, Ma-
drid, 1969, n. 112.
5. Cfr. CONCILIO VATICANO 11, Const. dogm. Lumen gentium, nn. 7-8.
6. J. ESCRIvÁ DE BALAGUER, Amigos de Dios, 2.8 ed., Ed. Rialp, Madrid, 1977,
n. 263.
7. J. &HEVARRÍA, Servir: una enseñanza perenne de Mons. Escrivá de
Balaguer, en «Mundo Cristiano», VlI-77, p. 17.
8. Cfr. Es Cristo que pasa, nn. 105, 108 Y 109.
9. 1 Tim 11,5.
10. Símbolo Quicumque, Dz 76.
11. Es Cristo que pasa, n. 91.
12. Hebr IX, 12.
13. Cfr. Es Cristo que pasa, n. 183.
278 (630)
280 (632)
282 (634)
ergo est per essentiam vita, est causa et principium omnis vitae in viventibus; et ideo
ad hoc quod aliquid sit principium vitae requiritur quod sit per essentiam vita: et ideo
congrue manifestat Dominus se totius vitae principium, dicens se habere vitam in
semetipso, idest per essentiam, cum dicit: Sicut Pater habet vitam in semetipso, idest
sicut est vivens per essentiam, ita et Filius: ideo sicut Pater est causa vitae, ita Filius
SUUS» (SANTO TOMÁS, Comm. in Evangelium Ioannis, c. V, lect. 5).
44. Es Cristo que pasa, n. 103.
45 . Ibidem, n. 104.
46. Ibidem, n. 174.
47. Ibidem, n. 103.
48. Ibidem , nn. 107 y 14.
49. Cfr. F. OCÁRIZ, La Santísima Trinidad y el misterio de nuestra deificación,
en «Scripta Theologica», 6 (1974), pp. 363-390.
284 (636)
tros Christi homines esse et aliquid Divinitatis Eius participare secundum aliquam
spiritualem potestatem: nam et instrumentum aliquid participat de virtute principalis
agentis» (G. G., IV, 74).
64. Cfr. C. FABRO, La nozione, p. 311. Santo Tomás afirma: «Totus ritus chris-
tianae religionis derivatur a sacerdotio Christi. Et ideo manifestum est quod cha-
racter sacramentalis specialiter est character Christi cuius sacerdotio configurantur
fideles secundum sacramentales characteres, qui nihil aliud sunt quam quaedam
participationes sacerdotü Christi ab ipso Christo derivatae» (S. Th., m, q.63, a.3).
65. «Solus autem Christus Spiritum Sanctum habuit ad plenitudinem (...). Alii
autem sancti de eius plenitudine receperunt, et participes facti sunt, non quidem sub-
stantiae sed distributionum eius» (SANTO TOMÁS, Comm. in Ep. ad Hebr., c. VI,
lect. 1).
66. CONCILIO VATICANO 11, Consto dogm. Lumen gentium, n. 10.
67. Cfr. Sacerdote para la eternidad, p. 27.
68. Ibídem, p. 19.
286 (638)
75. Cfr. Ex XIX, 5-6; Is LXI, 3-6; Rom XII, 1; 1 Pet 11 4-5, 9-10; Philip 11,5;
Apoc 1, 5-6.
76. Amigos de Dios, n. 263. Cfr. S. CIPRIANO, Epistula 76, 3; PL 4, 417; S. LEÓN
MAGNO, Sermo 4, 1; PL 54, 149; S. FULGENCIO DE RUSPE, Epistula 12, c. 11,
24; PL 65, 390; ORÍGENES, In Lev. hom., 9, 1; PG 12,508 D-509 A; In Lev. hom.,
9,9; PG 12,522 A; CLEMENTE DE ALEJANDRÍA, Adumbrat. in 1 Pet., fragm. 1; PG 9,
730 B. Cfr. también S. EFRÉN, De Poenitentia. Esta doctrina ha sido expuesta
también en diversos documentos del Concilio Vaticano 11: «Baptizati enim, per
regenerationem et Spiritus Sancti unctionem consecrantur in domum spiritualem et
sacerdotium sanctum, ut per omnia opera hominis christiani spirituales offerant
hostias» (CONCILIO VATICANO 11, Const. dogm. Lumen gentium, n. 10). Cfr. Ibid.
n. 34; Decr. Apostolicam actuositatem, n. 7; decr. Presbyterorum Ordinis, n. 2.
288 (640)
81. «Idem ipse unus verusque Mediator, per sacrificium pacis reconcilian s nos
Deo, unum cum illo maneret cui offerebat, unum in se faceret pro quibus offerebat,
unus ipse esset qui offerebat, et quod offerebat» (S. AGUSTIN, De Trinitate, 1. IV,
c.14, n.19, PL 42, 901).
82. «Nos credimus Missam, quae a sacerdote in persona Christi, vi potestatis per
Sacramentum Ordinis receptae, celebratur, quaeque ab eo Christi et membrorum eius
Mystici Corporis nomine offertur, revera esse Calvariae Sacrificium, quod nostris in
altaribus sacramentaliter praesens efficituf» (PABLO VI, Solemnis proJessio fidei,
AAS LX (1968), n. 24, p. 442).
83. Vid. Respuesta de la Comisión de disciplina cleri et populi al téxtus
recognitus del decreto De Presbyterorum ministerio et vita, n. 2, 7-XII-1965, modus
31.
84. Pío XII recuerda: «Neque christiani obliviscantur semet ipsos suasque solli-
citudines, dolores, angustias, miserias, necessitatesque una simul cum divino Capite
Cruci suffixo offerre» (Enc. Mediator Dei, AAS XXXIX (1947), p. 560).
290 (642)
292 (644)
294 (646)
296 (648)
113. Cfr. por ejemplo, S. C. C. D., Instr. Inaestimabile donum, 3-IV -1980, nn. 9
y 10.
114. Es Cristo que pasa, n. 166.
115. Recientemente recordaba Juan Pablo 11 que en la familia «está el primer
!ugar para el apostolado cristiano de los laicos y el sacerdocio común a todos los
bautizados» (Homilía pronunciada en Colonia, 15-XI-80, n. 7, «L'Osservatore
Romano», 16-XI-80).
116. Amigos de Dios, n. 134.
298 (650)
única del apostolado de los laicos como una labor pastoral organizada de arriba
abajo? ¿Cuántos, superando la anterior concepción monolítica del apostolado laical,
comprenden que pueda y que incluso deba también haberlo sin necesidad de rigidas
estructuras centralizadas, misiones canónicas y mandatos jerárquicos? ¿ Cuántos que
califican al laicado de longa manus Ecclesiae, no están confundiendo al mismo
tiempo en su cabeza el concepto de Iglesia-Pueblo de Dios con el concepto más
limitado de Jerarquía? O bien ¿cuántos laicos entienden debidamente que, si no es en
delicada comunión con la Jerarquía, no tienen derecho a reivindicar su legítimo
ámbito de autonomía apostólica? Consideraciones semejantes se podrían formular en
relación a otros problemas, porque es realmente mucho, muchisimo, lo que queda
todavía por lograr, tanto en la necesaria exposición doctrinal, como en la educación
de las conciencias y en la misma reforma de la legislación eclesiástica. Yo pido
mucho al Señor -la oración ha sido siempre mi gran arma- que el Espírítu Santo
asista a su Pueblo, y especialmente a la Jerarquía, en la realización de estas tareas. Y
le ruego también que se siga sirviendo del Opus Dei, para que podamos contribuir y
ayudar, en todo lo que esté de nuestra parte, a este dificil pero estupendo proceso de
desarrollo y crecimiento de la Iglesia» (Conversaciones, n. 21).
122. Cfr. Camino, nn. 832 y 837.
123. Conversaciones, n. 22.
124. Ibidem, n. 123.
300 (652)
r
I l
Biblioteca Virtual Josemaría Escrivá de Balaguer y Opus Dei . ''''''''~'':~
_',' C d- ,'" , )
MARIA MERCEDES OTERO
302 (654)