Fatu Hiva
Fatu Hiva (frantsesez: Fatu Hiva; markeseraz: Fatu Iva, ˈfatu ˈiva ahoskatua) Markesetan kokatzen den uharte eta udalerria da.[1]
| Fatu Hiva | |
|---|---|
 | |
| Datu orokorrak | |
| Mota | uharte |
| Luzera | 16 km |
| Zabalera | 9 km |
| Azalera | 84 km² |
| Geografia | |
 | |
| Koordenatuak | 10°30′S 138°36′W / 10.5°S 138.6°W |
| UTC ordua | UTC-09:30 |
| Honen parte da | Markesak |
| Overseas collectivity of France |  Polinesia Frantsesa |
| Commune of French Polynesia | Fatu-Hiva |
| Ur-gorputza | Ozeano Barea |
Geografia
aldatuSumendi jatorriko uhartea da[2] eta 960 metroko garaiera duen Tauauoho mendian amaitzen den mendilerro bat eratzen duten antzinako bi sumendiak osatzen dute. Mendebaldean bi badia daude: Hanavave eta Omoa. Hanavaveko badia, nabigatzaileek, Vergen badia bezala ezagutzen zuten, forma falikoko formazio arrokatsu batzuk aurkitzen baitira. Misiolari katolikoek, birjinen beloak direla interpretatuz, Birjinen badia izena aldatu zuten, frantsesez "i" bat gehituz: V (i) erges. Ekialdeko kostaldeak haran malkartsu eta iristezinak ditu. Azalera osoa 80 km²-koa da.
Fatu Hivako basoan fruta arbolak ugari dira: mangoak, bananak, pomeloak, limoiak, laranjak eta papaiak. Mangoak biztanle guztien eskura daude.
Historia
aldatuÁlvaro de Mendañak uhartea aurkitu zuen 1595eko Maria Magdalena santua egunaren bezperan, eta 'Magdalena uhartea' deitu zion.[3] Thor Heyerdahl ikertzaile norvegiarra 1936an uhartean instalatu zen, eta hemen hasi zen garatzen historiaurreko nabigazioei buruzko bere teoriak. Bere esperientzia deskribatu zuen Fatu-Hiva: Back to Nature bere liburuan.
Demografia
aldatu2002ko erroldan 584 biztanle zituen. Hiribildu nagusiak Omoʻa, hiriburua, eta Hanavave dira, izen bereko badietan kokatuak. Biztanleria nekazaritzatik, artisautzatik eta turismotik bizi da batez ere. Uhartearen orografiak ez du lurreratzeko pista bat eraikitzeko aukerarik ematen, eta ontziz bakarrik da irisgarria.
Erreferentziak
aldatu- ↑ Décret n°72-407 du 17 mai 1972 portant création de communes dans le territoire de la Polynésie française, Légifrance
- ↑ (Frantsesez) R. Brousse, H.G. Barsczus, H. Bellon, J.M. Cantagrel, C. Diraison, H. Guillou, C. Léotot. (1990). «Les Marquises (Polynésie française) : volcanologie, géochronologie, discussion d'un modèle de point chaud» (pdf) Bulletin de la Société Géologique de France (Institut de recherche pour le développement (IRD)) 6 (6): 933-949..
- ↑ Sharp, Andrew. (1960). The discovery of the Pacific Islands. Oxford: Clarendon Press, 51 or..
Kanpo estekak
aldatu
 |
Artikulu hau Polinesia Frantseseko geografiari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. |