Edukira joan

Chantal Chaudé de Silans

Wikipedia, Entziklopedia askea
Chantal Chaudé de Silans

(1962)
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturakChantal Louise Marie Passerat de Silans
JaiotzaVersailles1919ko martxoaren 9a
Herrialdea Frantzia
HeriotzaGrasse2001eko irailaren 6a (82 urte)
Hezkuntza
Hizkuntzakfrantsesa
Jarduerak
Jarduerakxakelaria

Chantal Chaudé de Silanos (Versalles, 1919ko martxoaren 9aGrasse, Frantzia, 2001eko irailaren 5a) frantziar xakelaria izan zen, 1950ean xakean Nazioarteko Emakumezko Maistra titulua lortu zuena.[1]

Bederatzi urte zituenean ikasi zuen xakean jokatzen, bere neba Silanos Baroiarekin batera, eta, gero, zalaparta handia sortu zen. 1932an, hamahiru urte zituela, bere lehenengo Frantziako Xake Txapelketan parte hartu zuen. 1936an, hamazazpi urterekin irabazi zuen txapelketa.[2]

1939an Bernard Chaudérekin ezkondu zen eta Marokon jarraitu zuen Bigarren Mundu Gerraren ondorioz. 1942an itzuli ziren Frantziara, eta laster sartu ziren Frantziako Erresistentziaren sareetan.

Xake ibilbidea

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1949ko Bartzelonako Emakumezkoen Nazioarteko Xake Txapelketan bigarrena izan zen, Eileen Betsy Tranmerren atzetik.[3]

1950ean Gijóngo Nazioarteko Xake Txapelketan parte hartu zuen, eta 3,5 puntu lortu zituen. Silansek ordezkatu zuen Frantzia Moskuko txapelketan, eta hantxe erabakitzen zen Vera Menchik (1906-1944) nork ordezkatuko zuen munduko txapeldun gisa. Hamasei jokalarik jardun zuten lehian. Chantal Chaudé de Silanos txapelketaren zati handi batean egon zen sailkapenaren buruan, baina nekatu egin zen azkenerako, eta berdinduta amaitu zuen bosgarren postuan.

Lau seme-alaba izan arren, 1952an eta 1955ean (Mosku) Hautagaien Txapelketan parte hartu zuen berriro, eta 1961ean (Vrnjačka Banja, Serbia), berdinduta amaitu zuen zortzigarren postuan.[4] 1950ean Dubrovnikera egindako 9. xake Olinpiar Jokoetan parte hartu zuen Frantziako selekzioan, eta lehiaketa absolutuan parte hartu zuen lehen emakumea izan zen. Frantziako Xake Txapelketan parte hartu zuen lehen emakumea ere izan zen (absolutua), 1947an zazpigarren postuan amaituta.[5] 1951n partekatu zuen hirugarren postua, Frantziako Txapelketan emakume batek lortutako emaitzarik onena.[6]

1970ean, Jeanne Le Bey-Taillis desagertu eta gutxira, Parisko Caïssa xake klubeko presidentea izan zen. Bere borondatez kudeatu zuen hogeita hamar urte baino gehiagoz; bitartean, klub horretan gerora maisu-maistra handi bihurtuko ziren hainbat talentu gazte hazi ziren, hala nola Olivier Renet, Eloi Relange, Manuel Apicella, Igor Nataf eta Joël Lautier.

FIDEk Emakumeen Nazioarteko Maisu titulua eman zion, 1950ean titulua sortzean.[7]

Partida nabarmena

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1951n Zurichen bere erasoko estiloko erasotzailea zen Henri Groben aurka jokatu zuen partida eta berdinduta amaitu zuten.

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]