Edukira joan

Re minor

Wikipedia, Entziklopedia askea
Re minor
Musika
Tonalitate erlatiboaFa maior
Tonalitate paraleloaRe maior
Notak
re, mi, fa, sol, la, si♭, do, re

Re minor (Rem ere Europako notazioan, eta Dm notazio amerikarrean) eskala minor naturalak re notatik abiatuta duen tonalitatea da; horrela, re, mi, fa, sol, la, si eta do notek osatzen dute. Armadurak bemol bat du, si bemola. Bere maior erlatiboa fa maior da, eta tonalitate homonimoa re maior da.

Minor tonalitate guztietan gertatzen den bezala, sentsazio orokorra ilunagoa da maior tonalitate bat entzuteak eragiten duena baino. Aspalditik, tonalitate hori tristuraren edo zigorraren tonalitate gisa identifikatzen da.

Gitarrarako lanetan gehien erabiltzen den minor tonalitate omen da; Domenico Scarlattiren teklaturako 555 sonateen artean, gitarrarako musikaren manierismo asko biltzen dituztenak, 151 minor tonalitateetan daude, eta tonalitate erabiliena re minor da, 32 sonatarekin.

Johann Sebastian Bachen Ihesaren Arte guztia re minorren dago. Alfred Einsteinen arabera, afinazioaren historiak kontrapuntuarekin eta kromatismoarekin lotura txikiagoa izatea ekarri du (adibidez, laugarren kromatikoa), eta Mozarten Ihes kromatikoa re minorrean aipatzen du.[1] Mozarten Requiema ere re minorren dago. Mozartek minorrean idatzi zituen pianorako bi kontzertuetako bat, <i id="mwIQ">Pianorako</i> <i>20 K. 466</i> kontzertua, re minorrean da. Michael Haydni dagokionez, minorrean sinfonia bat baino ez zuen idatzi , eta re minorrean izan zen (Perger 20, MH 393).

Re minorra da Beethovenen 9. sinfonia koralaren tonalitatea, eta Brucknerrek tonalitate berean bere 9. sinfonia idatzi zuen .[2]

Klasizismoko zenbait lan, eta baita ondorengoak ere, minorrean hasi ohi dira, eta maiorrean amaitzen dira, edo, gutxienez, maiorreko akorde batean (hirugarren pikarda). Brucknerren 9. sinfonia amaitu gabe geratu zen eta amaierarik gabe interpretatzen da. Re minorrean hasi eta mi maiorrean amaitzen den sinfonien adibidea izaten. Liszten Dante Sinfonia re minorrean hasi eta si maiorrean amaitzen da.

Obra klasikoak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Abestiak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Adibidea

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
\new Staff \with { midiInstrument = "piano" } \relative c' {\time 3/4 \key f \major \tempo "Lento" 4 = 50 \repeat volta 2 { d4 \autoBeamOff f8 a8 g8 e8 | \autoBeamOn (f8. e16) d2 | d'4 \autoBeamOff cis8 c bes a | g2. | \break g4 \autoBeamOff g8 g g g | (bes4. g8) e4 | f4 \autoBeamOff f8 e8 f8. e16 | a2. } \break \repeat volta 2 { c4 \autoBeamOff c8 a8 a8 f8 | \autoBeamOn (g8. d16) d4 r4| \autoBeamOff c8 e8 g8 bes8 d8. c16 | a2 r4 | \break e4 \autoBeamOff e8 f8 g8. e16 | \autoBeamOn (d8. f16) a2 | e4 \autoBeamOff e8 f g bes | (a4 a4.) a8 | \break d4. \autoBeamOff a8 bes8 c8 | \autoBeamOn (bes8 a8) g4. bes8 | a4 \autoBeamOff g8 f8 e4 | d4 r8 d8 cis8 d8 } \break \repeat volta 2 { e8 a8 a8 e8 d8 e8 | f8 a8 a8 f8 e8 f8| g8 a8 a8 e8 f8 g8 | a4. d8 c8 bes8 | a4. e8 f8 e8 | d4. dis'8 c8 bes8 | a4. a8 f'8. e16| d2. } } \addlyrics { \lyricmode { E -- guz -- ki -- a has -- ten da has -- ten da je -- txi -- tzen, diz -- di -- ze -- ra e -- de -- rra za -- io -- la gu -- txi -- tzen. Di -- a -- man -- tez -- ko prin -- tzak za -- iz -- ka -- ne -- an gal -- tzen u -- rrez -- ko bo -- la ba -- ten i -- txu -- ran da jar -- tzen e -- ta gel -- di gel -- di da i -- txas -- pe -- ra sar -- tzen e -- ta gel -- di, gel -- di e -- ta gel -- di, gel -- di e -- ta gel -- di, gel -- di e -- ta gel -- di, gel -- di i -- txas -- pe -- ra sar -- tzen, sar -- tzen i -- txas -- pe -- ra sar -- tzen, sar -- tzen } } \midi { \context { \Score tempoWholesPerMinute = #(ly:make-moment 90 3) } }

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. ↑ Alfred Einstein. Mozart, His Character, His Work, cap. 10, "Mozart's Choice Of Keys", Nova York: Oxford University Press, (1945).
  2. ↑ Hans-Hubert Schönzeler. Bruckner, Londres, Calder & Boyars Ltd (1978), pp. 106-107. D'acord amb Göllerich, [Bruckner] va remarcar: "Realment em molesta que el tema de la meva simfonia nova sigui en re menor, perquè tothom dirà ara: 'Naturalment, la novena de Bruckner ha de ser en la mateixa tonalitat que la de Beethoven! '"
  3. ↑ (Gaztelaniaz) Xenpelar Dokumentazio Zentroa-BertsozaleElkartea. «Eguzkia hasten da - Melodías de bertsos - BDB. Base de datos sobre bertsolarismo» bdb.bertsozale.eus (Noiz kontsultatua: 2022-10-30).

Bibliografia

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  • Sherman, Charles H. Johann Michael Haydn (1737-1806), a chronological thematic catalogue of his works. New York: Pendragon Press, 1993.

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
i • e • a
Eskala diatonikoak eta tonalitateak
Bostunen zirkulua
Bemolak Sostenituak
maior minor maior minor
0 Do, la
1 Fa re Sol mi
2 Si♭ sol Re si
3 Mi♭ do La fa♯
4 La♭ fa Mi do♯
5 Re♭ si♭ Si sol♯
6 Sol♭ mi♭ Fa♯ re♯
7 Do♭ la♭ Do♯ la♯
Ezkerreko zutabeko zenbakiak adierazten du eskalak zenbat sostenitu eta bemol dituen.
"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=Re_minor&oldid=9252318"(e)tik eskuratuta