Txartel zulatu

Artikulu hau zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.

Datuak gordetzeko txartel zulatu tipiko bat, zuritan daturik gabe.

Ordenadore baten eskeman "Xartel irakurkina" (Klaudio Harluxet, 1975).^[1]

Txartel zulatu bat edo, besterik gabe, txartel bat, kartoizko xafla bat da, kode bitarraren araberako hainbat zuloren bidez informazioa daukana. Hau izan zen 1960ko eta 1970eko hamarkadetan ordenagailuetan informazioa eta argibideak sartzeko erabilitako bide nagusia. Joseph Marie Jacquard-ek txartelak erabili zituen lehenago, berak asmatutako ehungailuetan, erabilera horretatik pasa zen geroago lehen ordenagailu elektronikoetara. Logika berarekin erabili ziren zinta zulatuak ere.^[2]

5081 estandarreko txartel bat IBM ez den fabrikatzaile batena.

90 karakteretako UNIVACtxartel zulatua

Remington-Rand UNIVAC ereduko txartel zulatu bat hutsik. MIT Museoaren adeitasunez.

Zulatu txartel formatuan 80 zutabe IBM

Fortran programa bateko lerro bat duen txartela: Z(1) = y + M(1).

Erreferentziak

↑ Klaudio Harluxet: «Informatikaren hiztegi laburra», Elhuyar zientzia eta teknologia, 1975.
↑ (Ingelesez) Alegria Loinaz, Iñaki. (1985). «Konputagailuaren oinarrizko egitura» www.ueu.eus (Udako Euskal Unibertsitatea) (Noiz kontsultatua: 2023-03-17).

Kanpo estekak

Datuak: Q183414
Multimedia: Punch cards / Q183414

[ElhuyarZT1975-1] Klaudio Harluxet: «Informatikaren hiztegi laburra», Elhuyar zientzia eta teknologia, 1975.

[2] (Ingelesez) Alegria Loinaz, Iñaki. (1985). «Konputagailuaren oinarrizko egitura» www.ueu.eus (Udako Euskal Unibertsitatea) (Noiz kontsultatua: 2023-03-17).

[1]

[2]