ماست‌سل

*ماست‌سل*
ماست‌سل
	ماست‌سل
جزئیات
شناسه‌ها
لاتین	mastocytus
MeSH	D008407
TH	H2.00.03.0.01010
FMA	66784

یک سلول ماست یا مَست (به آن ماستوسیت یا لابروسیت^[۱] هم می‌گویند) یک سلول مهاجر از بافت پیوندی است که شامل ریزدانه (گرانول)های غنی از هیستامین و هپارین است که رنگ تیره دارند. این دانه‌ها شبیه به دانه‌های بازوفیل‌ها هستند. با این تفاوت که دانه بازوفیل درشت تر است. بخصوص، نوعی گرانولوسیت است که از سلول‌های بنیادی میلویدی مشتق شده و بخشی از سیستم ایمنی و نوروایمنی می‌باشد. سلول‌های ماست توسط پاول ارلیش در ۱۸۷۷ کشف شدند. گرچه که سلول‌های ماست بیشتر به خاطر نقششان در آلرژی و آنافیلاکسی شناخته می‌شوند، آن‌ها نقش محافظتی مهمی را نیز در ارتباط با درمان زخم، رگ زایی، تحمل ایمنی، دفاع در مقابل عوامل بیماری‌زا و عملکرد سد خونی-مغزی بر عهده دارند.^[۲]^[۳] ماست سل های در مغز استخوان از سلول های میلوئیدی ساخته و در بافت های پیوندی بالغ میشود ماست سل ها علاوه بر پاتوژن ها باکتری های گرم منفی را مصرف و آنتی ژن مخصوص آن را تحویل لنفوسیت های در حال استراحت میکند علاوه بر این بیشترین تعداد ماست سل ها در لوله گوارش و پوست می‌باشد این گلبول سفید جزو سلول های فاگوسیت است

سلول مست هم از نظر ظاهری و هم عملکرد بسیار شبیه بازوفیل‌ها هستند، که نوع دیگری از گلبول‌های سفید خونی می‌باشند. گرچه که ابتدا تصور می‌شد که سلول‌های‌ ماست همان بازوفیل‌های مقیم بافت‌ها هستند، اما نشان داده شد که این دو سلول از رده خونی متمایزی نشأت گرفته و نمی‌توانند یکی باشند.^[۴]

عملکرد ماست‌سل‌ها

وظیفه اصلی ماست‌سل‌ها ذخیره واسطه‌های شیمیایی است که در جریان واکنشهای آلرژیک و التهاب‌ها آن‌ها را آزاد می‌سازند و مهم‌ترین واسطه‌های شیمیایی مترشحه به‌وسیله ماست‌سل‌ها هپارین و هیستامین می‌باشند. ماست‌سل‌هایی که در غشاهای مخاطی یافت می‌شوند بجای هپارین حاوی کندروایتین سولفات می‌باشند و بر این اساس ماست سلها را دو نوع متفاوت محسوب می‌کنند. لکوترینها مواد دیگری هستند که توسط ماست‌سل‌ها ترشح می‌شوند و باعث ایجاد واکنشهای التهابی از جمله انقباض آهسته عضلات صاف و افزایش ترشحات مخاطی می‌گردند. غشای ماست سلها حاوی رسپتورهای متعدد برای نوعی از آنتی‌بادی مترشحه توسط پلاسماسل به نام IgE می‌باشد.

ترشح ماست سل‌ها در پاسخ به مواد آلرژن، با دخالت عوامل ایمنی صورت می‌گیرد. بدین معنی که غشاء ماست سلها حاوی رسپتورهای متعدد برای نوعی از آنتی‌بادی مترشحه توسط پلاسماسل بنام IgE می‌باشد. IgE مترشحه، در پاسخ به یک ماده آلرژن به رسپتورهای سطح ماست سل چسبیده و در آن حالت باقی می‌ماند. در این شرایط اتصال آنتی‌ژن با آنتی‌بادیهای سطح ماست سل سبب تخلیه سریع و ناگهانی گرانولهای ماست سل می‌شود. به همین دلیل عکس العمل بدن نسبت به ورود مجدد مواد آلرژیک شدید تر و خطرناکتر می‌باشد و ماست سلها از سلول‌های اجدادی مغز استخوان منشأ می‌گیرند و به نظر می‌رسد سلولهای اجدادی ماست سلها در خون گردش می‌کنند و پس از ورود به بافت همبند به ماست سل تمایز می‌یابند.

مولکل‌های آزاد شده از گرانول‌های ماست سل

هپارین(heparin): ضد انعقاد خون

هیستامین(histamine): افزایش نفوذپزیری خون و انقباض ماهیچه‌های صاف

فاکتورهای کموتاکتیک (eosinophil and neutrophil chemotactic factors): جذب لکوسایت‌ها

سیتوکین‌ها (cytokines): پلی پپتیدهای جهت دهنده به لکوسایت‌ها و سلول‌های دستگاه ایمنی

فسفولیپید (phospholipid):پیش ساز تبدیل شونده در پاسخ به التهاب محسوب می‌شود.

جستارهای وابسته

بافت همبند

منابع

↑ "labrocytes". Memidex. Archived from the original on 6 November 2018. Retrieved 19 September 2019.
↑ da Silva EZ, Jamur MC, Oliver C (2014). "Mast cell function: a new vision of an old cell". J. Histochem. Cytochem. 62 (10): 698–738. doi:10.1369/0022155414545334. PMC 4230976. PMID 25062998. Mast cells can recognize pathogens through different mechanisms including direct binding of pathogens or their components to PAMP receptors on the mast cell surface, binding of antibody or complement-coated bacteria to complement or immunoglobulin receptors, or recognition of endogenous peptides produced by infected or injured cells (Hofmann and Abraham 2009). The pattern of expression of these receptors varies considerably among different mast cell subtypes. TLRs (1–7 and 9), NLRs, RLRs, and receptors for complement are accountable for most mast cell innate responses
↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام Mast cell neuroimmmune system وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
↑ Franco CB, Chen CC, Drukker M, Weissman IL, Galli SJ (2010). "Distinguishing mast cell and granulocyte differentiation at the single-cell level". Cell Stem Cell. 6 (4): 361–8. doi:10.1016/j.stem.2010.02.013. PMC 2852254. PMID 20362540.

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Mast Cell». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی.
دانشنامه رشد بایگانی‌شده در ۱۷ مارس ۲۰۰۶ توسط Wayback Machine.

این یک مقالهٔ خرد زیست‌شناسی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

[1] "labrocytes". Memidex. Archived from the original on 6 November 2018. Retrieved 19 September 2019.

[Mast_cell_function-2] Silva EZ, Jamur MC, Oliver C (2014). "Mast cell function: a new vision of an old cell". J. Histochem. Cytochem. 62 (10): 698–738. doi:10.1369/0022155414545334. PMC 4230976. PMID 25062998. Mast cells can recognize pathogens through different mechanisms including direct binding of pathogens or their components to PAMP receptors on the mast cell surface, binding of antibody or complement-coated bacteria to complement or immunoglobulin receptors, or recognition of endogenous peptides produced by infected or injured cells (Hofmann and Abraham 2009). The pattern of expression of these receptors varies considerably among different mast cell subtypes. TLRs (1–7 and 9), NLRs, RLRs, and receptors for complement are accountable for most mast cell innate responses

[Mast_cell_neuroimmmune_system-3] خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام Mast cell neuroimmmune system وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).

[4] Franco CB, Chen CC, Drukker M, Weissman IL, Galli SJ (2010). "Distinguishing mast cell and granulocyte differentiation at the single-cell level". Cell Stem Cell. 6 (4): 361–8. doi:10.1016/j.stem.2010.02.013. PMC 2852254. PMID 20362540.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]