چویل (سرده): تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب‌ها: برگردانده‌شده ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب‌ها: برگردانده‌شده ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
| range_map = |
| range_map = |
||
}} |
}} |
||
'''چَویل'''<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=فرهنگ نامهای گیاهان ایران|نام خانوادگی=مظفریان|نام=ولی‌الله|ناشر=فرهنگ معاصر|سال=۱۳۹۲|شابک=978-964-5545-40-4|مکان=تهران|صفحات=}}</ref> {{علمی|Ferulago}} در گویش بختیاری به نام یک [[سرده]] از [[تیره (زیست‌شناسی)|تیره]] [[چتریان]] {{علمی|Apiaceae}} اطلاق می شود. |
'''چَویل'''<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=فرهنگ نامهای گیاهان ایران|نام خانوادگی=مظفریان|نام=ولی‌الله|ناشر=فرهنگ معاصر|سال=۱۳۹۲|شابک=978-964-5545-40-4|مکان=تهران|صفحات=}}</ref> {{علمی|Ferulago}} در گویش بختیاری به نام یک [[سرده]] از [[تیره (زیست‌شناسی)|تیره]] [[چتریان]] {{علمی|Apiaceae}} اطلاق می شود. در زبان فارسی به چویل، شوید کوهی گفته می شود که احتمالا به دلیل شباهت مختصر برگ ها و ساقه های این گونه با شوید است. |
||
حدود ۷ گونه از سردهٔ چَویل در ایران دارای رویشگاه طبیعی است؛ اغلب گونه‌های آن از گیاهان با ارزش مرتعی محسوب می‌شوند. گیاه چویل بسیار معطر و دارای ارزش غذایی است. در مناطق بختیاری این گیاه معمولا به همراه ماست یا دوغ استفاده می شود.در فرهنگ اقوام بختیاری این گیاه نماد سرسبزی و طراوت است. |
حدود ۷ گونه از سردهٔ چَویل در ایران دارای رویشگاه طبیعی است؛ اغلب گونه‌های آن از گیاهان با ارزش مرتعی محسوب می‌شوند. گیاه چویل بسیار معطر و دارای ارزش غذایی است. در مناطق بختیاری این گیاه معمولا به همراه ماست یا دوغ استفاده می شود.در فرهنگ اقوام بختیاری این گیاه نماد سرسبزی و طراوت است. |
||
نسخهٔ ۲۵ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۵۳
| چویل (سرده) | |
|---|---|
| |
| چویل (سرده)، Ferulago | |
| رده‌بندی علمی | |
| فرمانرو: | گیاهان |
| راسته: | کرفس‌سانان |
| تیره: | چتریان |
| سرده: | Ferulago |
چَویل[۱] (نام علمی: Ferulago) در گویش بختیاری به نام یک سرده از تیره چتریان (نام علمی: Apiaceae) اطلاق می شود. در زبان فارسی به چویل، شوید کوهی گفته می شود که احتمالا به دلیل شباهت مختصر برگ ها و ساقه های این گونه با شوید است. حدود ۷ گونه از سردهٔ چَویل در ایران دارای رویشگاه طبیعی است؛ اغلب گونه‌های آن از گیاهان با ارزش مرتعی محسوب می‌شوند. گیاه چویل بسیار معطر و دارای ارزش غذایی است. در مناطق بختیاری این گیاه معمولا به همراه ماست یا دوغ استفاده می شود.در فرهنگ اقوام بختیاری این گیاه نماد سرسبزی و طراوت است.
گونه‌ها
- Ferulago angulata
- Ferulago asparagifolia
- Ferulago campestris
- Ferulago confusa
- Ferulago galbanifera
- Ferulago humilis
- Ferulago macrosciadea
- Ferulago mughlae
- Ferulago sandrasica
- Ferulago silaifolia
- Ferulago thirkeana
- Ferulago trachycarpa
- Ferulago glareosa
منابع
- ↑ مظفریان، ولی‌الله (۱۳۹۲). فرهنگ نامهای گیاهان ایران. تهران: فرهنگ معاصر. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۵۵۴۵-۴۰-۴.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Ferulago». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۶ آوریل ۲۰۱۷.
پیوند به بیرون
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ چویل (سرده) موجود است.
 | این یک مقالهٔ خرد زیست‌شناسی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
