زبان لیدیایی
 | این مقاله می‌تواند با ترجمهٔ متن از مقالهٔ متناظر در انگلیسی گسترش یابد. (آوریل ۲۰۲۴) برای مشاهدهٔ دستورالعمل‌های مهم ترجمه روی [گسترش] کلیک کنید.
|
| لیدیایی | |
|---|---|
 نقشه پراکندگی زبان‌های آناتولی، در هزاره دوم و اول قبل از میلاد. | |
| منطقه | لیدیا |
| قومیت | لیدیایی‌ها |
| دوره | تأیید شده ca. 700–200 BCE |
| Lydian alphabet | |
| کدهای زبان | |
| ایزو ۳–۶۳۹ | xld |
فهرست لینگوییست | xld |
| گلاتولوگ | lydi1241 (لیدیایی)[۱] |
زبان لیدیایی از زبان‌های مرده خانواده زبانی زبان‌های هندواروپایی و از شاخه زبان‌های آناتولی آن است. گویشوران این زبان در لیدیا در آناتولی غربی که امروزه در خاک ترکیه جای گرفته است، بوده اَند. آثار به جای مانده از این زبان بیش از هزار اثر شامل سنگ‌نبشته‌ها ٬ نوشته‌های روی سکه و نقاشی‌های گوناگون است.[۲]
منابع
[ویرایش]- ↑ Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "لیدیایی". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology.
{{cite book}}: Invalid|display-editors=4(help) - ↑ Lydian language-britanica
پیوند به بیرون
[ویرایش]- Lydian Grammar by Cyril Babaev
- Lydian Concise Dictionary