سرآب
ظاهر
سرآب جایی است که آب از چشمهساران نزدیک به هم میجوشد و تشکیل رودی بزرگ میدهد. سرآب آبی جوشان و جاری است که جریان آب هم میتواند درونی یا زیرزمین باشد و هم میتواند بیرونی یا در روی زمین جریان داشته باشد. جریان آب در زیرخاک، سنگ و صخرهها باعث پاکی و تصفیهٔ آب از هر آلودگی به ویژه املاح میگردد. آبهای سرآبها در روی زمین در ردیف پاکترین و سالمترین آبهای شیرین هستند. شهرستان نهاوند دارای بیشترین سرآبها در ایران است.[۱]
در قدیم، باغ و زمینی که نزدیک آب و سرچشمه یا ابتدای نهر و رودخانه باشد را سرآب مینامیدند.[۲]
جستارهای وابسته
[ویرایش]پانویس
[ویرایش]- ↑ همدان دروازهٔ تاریخ، ص ۲۵۹
- ↑ «معنی سراب - فرهنگ لغت عمید». لغت نامه دهخدا، معین، عمید. دریافتشده در ۲۰۱۵-۰۶-۰۶.
منابع
[ویرایش]- جهانپور، علی (۱۳۸۷). همدان دروازهٔ تاریخ. تهران: سپهر دانش. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۸۹۶۶-۱۷-۶.