پرش به محتوا

فرهنگ حلافی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محل فرهنگ مس‌سنگی حلاف نسبت به فرهنگ هم‌دوره حَسونه.

فرهنگ حَلاف نام دوره‌ای پیشاتاریخی در خاور نزدیک است که از حدود ۶۱۰۰ تا ۵۵۰۰ پیش از میلاد ادامه داشت.

این فرهنگ عمدتاً در منطقه جنوب غرب ترکیه، سوریه، و شمال عراق تا مناطق جنوب‌غربی ایران مستقر بوده‌است. هرچند آثار متأثر از این فرهنگ در سراسر میان‌رودان نیز یافت شده‌است. فرهنگ حلاف، توسعه‌ای ادامه‌دار از اوایل کوزه‌گری نوسنگی را دربر می‌گیرد.

در حالی که این دوره نام خود را از آثار یافته شده در تل حلاف در شمال سوریه که توسط مکس وان اوپنهایم بین سال‌های ۱۹۱۱ تا ۱۹۲۷ کاوش شد، برگرفته است اما اولین آثار دوره حلف توسط جان گارستانگ در سال ۱۹۰۸ در محوطه باستانی ساکچا گوزه کاوش شد که اکنون بخشی از آن در ترکیه است[۱] مقدار کمی نیز از آثار حلف در سال ۱۹۱۳ توسط لئونارد وولی در کارکمیش، در مرز ترکیه و سوریه حفاری و کشف شد[۲] با این حال، مهم‌ترین مکان برای فرهنگ حلف، تل ارپاچیه بود که اکنون در حومه موصل، عراق واقع شده‌است.[۳]

فرهنگ حلاف در همان اوان، نفوذ خویش را چندان گسترش داده بود که سایر فرهنگ‌های محلی و ضعیف‌تر خواه ناخواه تحت تأثیر آن قرار گرفت.

آثار

[ویرایش]

سفال حلاف در سایر نقاط شمال بین‌النهرین، مانند نینوا و تپه گاورا، چاگر بازار، تل عمارنا و در بسیاری از مکان‌ها در آناتولی (ترکیه) یافت شده‌است که نشان می‌دهد به‌طور گسترده در این منطقه استفاده می‌شده‌است.[۴]

ظهور مهر

[ویرایش]

فرهنگ حلف شاهد اولین ظهور مُهر در خاور نزدیک بود که اساساً الگوهای هندسی داشتند[۵]

پایان دوره

[ویرایش]

فرهنگ حلف در ۵۰۰۰ سال قبل از میلاد پس از ورود به دوره انتقالی حلف-عبید به پایان رسید.[۶] بسیاری از سکونتگاه‌های آنان متروکه شدند، و ساکنان باقی‌مانده دارای شخصیت‌های عبیدیان بودند[۷] دوره جدید عبید شمالی نامگذاری شده‌است تا آن را از عبید در جنوب بین‌النهرین متمایز کند[۸] و دو توضیح برای این دگرگونی ارائه شد. اولی: تهاجم و جایگزینی توسط عبیدیان، با این حال هیچ فاصله ای بین حلف و عبید شمالی وجود ندارد که نظریه تهاجم را رد کند.[۹][۱۰] دومی: محتمل‌ترین نظریه، پذیرش از فرهنگ عبید است[۱۱] که توسط اکثر محققان از جمله اوتس، برنیکه و آکرمن پشتیبانی می‌شود.[۱۲][۱۳][۱۴] پس از فرهنگ حلاف، دوره گذار حلف-عبید که شامل اواخر حلف (حدود ۵۴۰۰ تا ۵۰۰۰ قبل از میلاد)و پس از آن دوره عُبید قرار دارد.

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ Castro Gessner, G. 2011. "A Brief Overview of the Halaf Tradition" in Steadman, S and McMahon, G (eds.) The Oxford Handbook of Ancient anatolia. Oxford: Oxford University Press. p. 780
  2. ↑ Castro Gessner, G. 2011. "A Brief Overview of the Halaf Tradition" in Steadman, S and McMahon, G (eds.) The Oxford Handbook of Ancient anatolia. Oxford: Oxford University Press. p. 781
  3. ↑ Campbell, S. 2000. "The Burnt House at Arpachiyah: A Reexamination" Bulletin of the American Schools of Oriental Research no. 318. p. 1
  4. ↑ Clop Garcia, X.; Alvarez Perez, A.; Hatert, Frédéric (2004). "Characterization study of Halaf ceramic production at Tell Amarna (Euphrates Valley, Syria)" (به انگلیسی). hdl:2268/102885. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (help)
  5. ↑ Brown, Brian A.; Feldman, Marian H. (2013). Critical Approaches to Ancient Near Eastern Art (به انگلیسی). Walter de Gruyter. p. 304. ISBN 978-1-61451-035-2.
  6. ↑ John L. Brooke (2014). Climate Change and the Course of Global History: A Rough Journey. p. 204. ISBN 978-0-521-87164-8.
  7. ↑ Georges Roux (1992). Ancient Iraq. p. 101. ISBN 978-0-14-193825-7.
  8. ↑ Susan Pollock; Reinhard Bernbeck (2009). Archaeologies of the Middle East: Critical Perspectives. p. 190. ISBN 978-1-4051-3723-2.
  9. ↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام gorg2 وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  10. ↑ Peter M.M.G. Akkermans, Glenn M. Schwartz (2003). The Archaeology of Syria: From Complex Hunter-Gatherers to Early Urban Societies (c. 16,000–300 BC). p. 157. ISBN 978-0-521-79666-8.
  11. ↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام gorg3 وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  12. ↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام suz2 وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  13. ↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام aker22 وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  14. ↑ Robert J. Speakman; Hector Neff (2005). Laser Ablation ICP-MS in Archaeological Research. p. 128. ISBN 978-0-8263-3254-7.
  • Castro Gessner, G. 2011. "A Brief Overview of the Halaf Tradition" in Steadman, S and McMahon, G (eds.) The Oxford Handbook of Ancient anatolia. Oxford: Oxford University Press. pp. 780
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=فرهنگ_حلافی&oldid=37878625»