پرش به محتوا

مخالفت با حمله نظامی به ایران

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
راهپیمایی علیه جنگ با ایران در بریتانیای کبیر
راهپیمایی علیه جنگ با ایران در بریتانیای کبیر

مخالفت با حمله نظامی به ایران (انگلیسی: Opposition to military action against Iran) به صورت راهپیمایی‌هایی در چند نقطه جهان ابراز شده‌است.[۱][۲][۳][۴][۵] حمایت کنندگان اصلی از حمله احتمالی به ایران به بهانه امکان تولید جنگ‌افزار هسته‌ای و استفاده علیه آنها آمریکا[۶][۷] و نیز اسرائیل است.[۸][۹] نظریه پردازانی چون چامسکی معتقد است که حمایت کنندگان از حمله نظامی قصد کنترل خاور میانه و منابع انرژی مانند نفت را دارند.[۱۰] اما فیزیکدانی به نام خورخه‌ای هیرش قدرت‌نمایی و ارزیابی قدرت هسته‌ای آمریکا را به عنوان دلیل بنیادی ابراز می‌کند.[۱۱][۱۲]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. «نظر رسمی قطر دربارهٔ حمله نظامی به ایران». شفاف. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۹ مه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۲۰۱۶-۰۵-۳۰.
  2. «مخالفت فرمانده جدید ارتش اسرائیل با حمله به ایران». جام نیوز. بایگانی‌شده از اصلی در ۲ ژانویه ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۲۰۱۶-۰۵-۳۰.
  3. «مجله تایم: آمریکا مخالف حمله نظامی اسرائیل به ایران است | ایران | DW.COM | 01.09.2012». دویچه وله. دریافت‌شده در ۲۰۱۶-۰۵-۳۰.
  4. «هشدار افراد و سازمان‌های سیاسی نسبت به حمله نظامی به ایران - شهروند». شهروند. ۲۰۱۱-۱۱-۱۷. دریافت‌شده در ۲۰۱۶-۰۵-۳۰.
  5. «هشدار افسران عالیرتبه ارتش آمریکا دربارهٔ حمله نظامی به ایران». جام جم. دریافت‌شده در ۲۰۱۶-۰۵-۳۰.
  6. «علائم تصمیم آمریکا برای حمله به ایران». پایگاه خبری تحلیلی فرارو. دریافت‌شده در ۲۰۱۶-۰۵-۳۰.
  7. «اوباما: اگر توافق رد شود، به ایران حمله می‌کنیم». شبکه خبر. بایگانی‌شده از اصلی در ۹ نوامبر ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۲۰۱۶-۰۵-۳۰.
  8. «مهمترین دلیل آمریکا برای مخالفت با حمله به ایران». دیپلماسی ایرانی. دریافت‌شده در ۲۰۱۶-۰۵-۳۰.
  9. «خطر حمله نظامی اسرائیل، ایران را تهدید می‌کند؟». BBC persian.
  10. "چامسکی: آمریکا و اسرائیل تهدید کننده صلح جهانی هستند نه ایران". خبرگزاری فارس. Archived from the original on 21 April 2014.
  11. "Prominent US Physicists Call Nuclear Weapons against Iran Gravely Irresponsible". Global Research.
  12. «Iran and Bird Flu: The Perfect Casus Belli? - by Jorge Hirsch». antiwar.com. دریافت‌شده در ۲۰۱۶-۰۵-۳۰.