پرش به محتوا

نوراستنی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
بیمار مبتلا به نورآستنی

نورآستنی (انگلیسی: Neurastheniaضعف اعصاب‏

نورآستنی

[ویرایش]

نورآستنی (وهن العصبی‏)، یکی از بیماری‌های عصبی است که نشانه‌های آن عبارت است از احساس رنج شدید، سختی‌ها و دشواری‌های بدنی و نفسانی همراه با ترس و سردرد که کار و کوشش را غیرممکن می‌سازد. ضعف همراه با پریشانی و پژمردگی را نیز «وهن» می‌نامند.

اختلال نورآستنی یک بیماری با تعریف مبهم و علت نامشخص تحت عنوان خستگی و در گروه ضعف و ناتوانی نامشخص طبقه‌بندی شده‌است. این بیماری در سیستم عصبی فرد تأثیر می‌گذارد و فرد را به شدت تحریک پذیر و خسته می‌کند. به طوری که فرد آمادگی برای انجام جرم پیدا می‌کند.

علل پیدایش نوراستنی

[ویرایش]

به نظر متخصصان علل پیدایش نورآستنی عبارتست از:

  1. بی خوابی‌های زیاد
  2. افراط در کارهای فکری
  3. عوامل عفونی (ویروسها)
  4. اختلالات سیستم عصبی
  5. اختلالت روحی و روانی

مبتلایان به نورآستنی ممکن است مجنون تلقی شوند، با توجه به علل پیدایش نوراستنی می‌توان گفت، بی خوابی زیاد و افراط در کارهای فکری دو نوع اثر فیزیولوژیک عمده دارد. اولاً اثرات روحی خود سیستم عصبی. ثانیاً روی سایر سیستم‌های عصبی بدن. باید دانست فقدان خواب روی اعمال سیستم عصبی مرکز اثر می‌گذارد. بیداری طولانی غالباً همراه با اختلال پیش روندهٔ نتایج فکری بوده به طوری که حتی موجب فعالیت‌های رفتاری غیرطبیعی می‌شود.

نوراستنی خفیف و حاد

[ویرایش]

نوراستنی اگر خفیف باشد جزء نوروزها (روان نژندی‌ها) است ولی اگر به مرحله جنون برسد، فرد مجنون محسوب می‌شود.[۱][۲]

منابع

[ویرایش]
  1. فرهنگ فلسفی، جلد 2، جمیل صلیبا - منوچهر صانعی دره بیدی، انتشارات حکمت - تهران، چاپ: اول، ۱۳۶۶ صفحهٔ ۳۱۴
  2. بیماری نورآستنی و تأثیر آن بر اراده انسان از منظر حقوق جزا و جرم‌شناسی، عباس نظیفی، سیده آمنه حسینی، فصلنامه حقوق پزشکی سال پنجم، شماره هفدهم، تابستان 1390