چاه قیل
روستای چاه قیل | |
|---|---|
روستا | |
 | |
| مختصات: ۲۷°۱۵′۴۳″شمالی ۵۴°۲۹′۲۷″شرقی / ۲۷٫۲۶۱۹۶۴°شمالی ۵۴٫۴۹۰۸۸۷°شرقی{{#coordinates:}}: نمی‌توان بیش از یک برچسب اصلی در صفحه داشت | |
| کشور | ایران |
| استان | هرمزگان |
| شهرستان | بستک |
| بخش | مرکزی |
| دهستان | فتویه |
| جمعیت | ۴۸ نفر (سرشماری ۹۵) |
| پیش‌شمارهٔ تلفن | ۰۷۶ |
| وبگاه | فرمانداری شهرستان بستک |
چاه قیل (چاه عقیل) روستای کوچکی از روستاهی منطقه گوده و از توابع بخش مرکزی شهرستان بستک در غرب استان هرمزگان در جنوب ایران واقع شده‌است. در ۹ کیلومتری جنوب شرقی شهر بستک واقع است.[۱][۲][۳]
محدوده چاه قیل
[ویرایش]از شمال جاده گوده بستک، از جنوب کوه، از مغرب تنگ بستک، و از سمت مشرق به بست قلات محدود می‌گردد.[۴]
جمعیت
[ویرایش]جمعیت این روستا بر اساس سرشماری سال ١٣٩۵ جمعیت آن ۴٨ نفر (١٢ خانوار) بوده‌است.[۵] که از اهل سنت و از شاخه شافعی هستند یعنی از پیروان امام محمد ادریس شافعی می‌باشند و به زبان اچمی تکلم می‌کنند. دارای مسجد، دبستان، و چند باب آب‌انبار برکه است. روستای چاه قیل «چاه عقیل» در ۱۸ کیلومتری از جاده آسفالت لار به بستک به سمت جنوب منحرف می‌شود. دارای ۵۰۰ اصله نخل دیم و ۲۰۰۰ من (۸۰۰۰ کیلو) زمین زیر کشت دیم دارد.[۶]
چاه قیل زادگاه عقاب جنوب
[ویرایش]این روستا مسقط الرأس شمد لاوری[۷] که معروف است پیش عامه مردم به «عقاب جنوب» است، مادرش از روستای بست قلات هستند، اما پدرش از روستای لاور شیخ[۷] هستند، ایشان از نوادگان شیخ حسن مدنی[۷] هستند، ایشان در سال ۱۲۹۵ خورشیدی در روستای «چاه قیل» دیده به جهان گشودند و در سال ۱۳۲۴ خورشیدی در روستای ایلود کشته شدند.[۱]
پانویس
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ محمدیان، کوخردی، محمد، (شهرستان بستک و بخش کوخرد) ، ج۱. چاپ اول، دبی: سال انتشار ۲۰۰۵ میلادی.
- ↑ اطلس گیتاشناسی استان‌های ایران [Atlas Gitashenasi Ostanhai Iran] (Gitashenasi Province Atlas of Iran بایگانی‌شده در ۲۲ مه ۲۰۰۷ توسط Wayback Machine).
- ↑ بالود، محمد. (فرهنگ عامه در منطقه بستک) ناشر همسایه، چاپ زیتون، انتشار سال ۱۳۸۴ خورشیدی.
- ↑ محمد، صدیق «تارخ فارس» صفحه‌های (۵۰ ـ ۵۱ ـ ۵۲ ـ ۵۳)، چاپ سال ۱۹۹۳ میلادی.
- ↑ https://www.amar.org.ir/Portals/0/census/1395/results/abadi/CN95_HouseholdPopulationVillage_22_r.xlsx درگاه ملی آمار ایران]
- ↑ الکوخردی، محمد، بن یوسف، (کُوخِرد حَاضِرَة اِسلامِیةَ عَلی ضِفافِ نَهر مِهران Kookherd, an Islamic District on the bank of Mehran River) الطبعة الثالثة، دبی: سنة ۱۹۹۷ للمیلاد.
- ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ ۷٫۲ محمدیان، کوخردی، محمد، (مشایخ مدنی)، چاپ دوم، دبی: سال انتشار ۲۰۰۲ میلادی.
| مرکز شهرستان | |||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| بخش |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||
فهرست منابع و مآخذ
[ویرایش]- محمدیان، کوخردی، محمد. «شهرستان بستک و بخش کوخرد» ج۱. چاپ اول، دبی: سال انتشار ۲۰۰۵ میلادی.
- عباسی، قلی، مصطفی، «بستک وجهانگیریه» ، چاپ اول، تهران: ناشر: شرکت انتشارات جهان معاصر، سال ۱۳۷۲ خورشیدی.
- سلامی، بستکی، احمد. (بستک در گذرگاه تاریخ) ج۲ چاپ اول، ۱۳۷۲ خورشیدی.
- بالود، محمد. (فرهنگ عامه در منطقه بستک) ناشر همسایه، چاپ زیتون، انتشار سال ۱۳۸۴ خورشیدی.
- بنی عباسیان، بستکی، محمد اعظم، «تاریخ جهانگیریه» چاپ تهران، سال ۱۳۳۹ خورشیدی.
- الکوخردی، محمد، بن یوسف، (کُوخِرد حَاضِرَة اِسلامِیةَ عَلی ضِفافِ نَهر مِهران Kookherd, an Islamic District on the bank of Mehran River) الطبعة الثالثة، دبی: سنة ۱۹۹۷ للمیلاد.
- بختیاری، سعید، «اتواطلس ایران» ، “ مؤسسه جغرافیایی وکارتگرافی گیتاشناسی، بهار ۱۳۸۴ خورشیدی.
- نگاره‌ها از: محمد محمدیان.
- محمد، صدیق «تارخ فارس» صفحه‌های (۵۰ ـ ۵۱ ـ ۵۲ ـ ۵۳)، چاپ سال ۱۹۹۳ میلادی.
- محمدیان، کوخردی، محمد، (مشایخ مدنی)، چاپ دوم، دبی: سال انتشار ۲۰۰۲ میلادی.
- محمدیان، کوخری، محمد، “ (به یاد کوخرد) “، ج۱. ج۲. چاپ اول، دبی: سال انتشار ۲۰۰۳ میلادی.
- اطلس گیتاشناسی استان‌های ایران [Atlas Gitashenasi Ostanhai Iran] (Gitashenasi Province Atlas of Iran)