بایرن
بایرن
Freistaat Bayern | |
|---|---|
 پرچم  نشان | |
 مکان در آلمان | |
| کشور | آلمان |
| پایتخت | مونیخ |
| حکومت | |
| • وزیر-رئیس‌جمهور | هورشت زیهوفر (CSU) |
| • حاکم بر احزاب | CSU / حزب دموکرات آزاد آلمان |
| • آراء در فدرال | CSU / حزب دموکرات آزاد آلمان |
| مساحت | |
| • کل | ۷۰۵۴۹٫۴۴ کیلومتر مربع (۲۷۲۳۹٫۲۹ مایل مربع) |
| جمعیت (۲۰۰۷–۱۱)[۱] | |
| • کل | ۱۲۵۲۳۰۰۰ |
| • تراکم | ۱۸۰/کیلومتر مربع (۴۶۰/مایل مربع) |
| منطقهٔ زمانی | یوتی‌سی +۱ (CET) |
| • تابستانی (DST) | یوتی‌سی +۲ (CEST) |
| کد ایزو ۳۱۶۶ | DE-BY |
| تولید ناخالص داخلی/ اولیه | €۴۰۴ میلیارد (۲۰۰۵) [نیازمند منبع] |
| کد جغرافیایی منطقه | DE2 |
| وبگاه | {{{وبگاه}}} |
بایِرْن (به آلمانی: Bayern) بزرگترین و جنوبی‌ترین ایالت[۲] در میان ایالات شانزده‌گانهٔ کشور آلمان است. پایتخت آن شهر مونیخ (با ۱٫۳ میلیون نفر سکنه)، جمعیت آن حدود ۱۲٫۵ میلیون نفر و مساحتش ۷۰٬۵۴۸ کیلومتر مربع است. این ایالت از جنوب همسایهٔ اتریش است و از شرق با جمهوری چک مرز مشترک دارد.
تاریخ
[ویرایش]با سقوط امپراتوری مقدس روم در آلمان، بایرن توانست در سال ۱۸۰۶ بنابر قرارداد صلح پرسن، یک پادشاهی مستقل تشکیل دهد. به این ترتیب ماکسیمیلیان یوزف که امیر انتخاب‌گر بایرن بود، صاحب اورنگ و افسر پادشاهی شد و پادشاهی در دودمان ویتلسباخ موروثی شد.[۳]
در سال ۱۸۷۰ پادشاهی بایرن به عنوان دومین بخش بزرگ امپراتوری آلمان با دیگر مَمالِک[الف ۱] آلمانی یکپارچه گشت و امپراتوری توانمند آلمان را بنیاد گذاشت.
بایرن از دیرباز جایگاه مرکزی جنبش های میهن پرستانه و ملی گرایانه آلمان بود. به طوری که ستاد حزب نازی(حزب ناسیونال سوسیالیست کارگران آلمان) در مونیخ[الف ۲] که مرکز و بزرگترین شهر بایرن و یکی از بزرگترین شهر های آلمان بود جای داشت.[۴]
پس از پایان جنگ جهانی دوم این ایالت تحت اشغال نیروهای آمریکایی قرار داشت و قانون اساسی جدید این ایالت در یکم دسامبر ۱۹۴۹ به تصویب رسید و تا هنگام بازیکپارچگی آلمان، بایرن بخشی از آلمان غربی (جمهوری فدرال آلمان) به‌شمار می‌رفت.[۵]
سیاست
[ویرایش]حزب سوسیال-مسیحی آلمان (CSU) قوی‌ترین حزب در این منطقه است و از سال ۱۹۶۶ در این ایالت حکومت می‌کند. البته این حزب منحصر به بایرن است و در هنگام انتخابات پارلمانی در ائتلافی مشترک با حزب دمکرات-مسیحی آلمان (CDU) قرار می‌گیرد و تحت عنوان اتحاد مسیحی، فهرست واحدی را ارائه می‌دهند. اتحاد مسیحی هم‌اکنون به همراه حزب سوسیال دمکرات، دولت ائتلافی را در این کشور تشکیل داده‌است. ادموند اشتویبر از سال ۱۹۹۳ رهبری CSU و ریاست این ایالت را به عهده داشت. پس از او در سال ۲۰۰۸ هورشت زیهوفر، هم‌حزبی وی، به این جایگاه دست پیدا کرد.[۶]
اقتصاد
[ویرایش]بایرن در گذشته به کشاورزی و دامداری شناخته می‌شد، اما از جنگ جهانی دوم تاکنون این ایالت به یک مرکز مدرن صنعتی در اروپا تبدیل شده‌است. اگرچه هنوز هم بایرن مهم‌ترین تهیه‌کنندهٔ غذای کشور است، اما تنها یک درصد از نیروی کار در بخش کشاورزی اشتغال دارند.[۷]
امروزه مهم‌ترین صنایع بایرن عبارت‌اند از: خودروسازی ب‌ام‌و و آئودی، آدیداس، پوما و زیمنس. صنایع انتشاراتی و بیمه و گردشگری
علم
[ویرایش]در بایرن ۹ دانشگاه ایالتی و شماری از مهم‌ترین مراکز علمی اروپا قرار دارد؛ از جمله مرکز پژوهشی فیزیک پلاسمای انجمن ماکس پلانک
فرهنگ
[ویرایش]بایرن صاحب بیش از ۱۱۰۰ موزه و کلکسیون هنری است که سالانه بیش از ۲۰ میلیون نفر بازدیدکننده دارند. جشنوارهٔ ریشارد واگنر هر سال تابستان برگزار می‌شود. جشن اکتبر (به آلمانی: Oktoberfest)، که هرساله در مونیخ، به مناسبت ازدواج پادشاه بایرن در سال ۱۸۱۰ برگزار می‌شود، یکی از بزرگترین کارناوال‌های همگانی در سراسر جهان است که با نوشیدن آبجوی معروف بایرن همراه است. برخلاف دیگر ایالت‌های آلمان، کاتولیک‌ها در این ایالت با ۵۸٫۵۰٪ جمعیت در اکثریت هستند.
ورزش
[ویرایش]فوتبال، تنیس، دوچرخه‌سواری، کوهنوردی و اسکیت محبوب‌ترین ورزش‌ها در این ایالت هستند. بیش از ۴ میلیون نفر در باشگاه‌های ورزشی عضویت دارند.
مونشن، مرکز بایرن، میزبان المپیک ۱۹۷۲ بوده‌است و به پایتخت فوتبال آلمان معروف است. این ایالت اکنون دو تیم در بوندس‌لیگا (اف‌سی آگسبورگ و بایرن مونیخ) و سه تیم در لیگ دسته‌دو بوندس‌لیگا (اف سی نورنبرگ، یان رگنسبورگ و گروتر فورث) دارد.
شهرهای مهم
[ویرایش]نگارخانه
[ویرایش]
پانویس
[ویرایش]- ↑ «Gemeinsames Datenangebot der Statistischen Ämter des Bundes und der Länder». پورتال ادارات ایالتی و فدرال آمار آلمان. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۸ آوریل ۲۰۰۴. دریافت‌شده در ۲۶ ژوئیهٔ ۲۰۰۸.
- ↑ Planet, Lonely. "Bavaria – Lonely Planet". Lonely Planet. Retrieved 2015-08-31.
- ↑ Hanson, Paul R. (2015). Historical Dictionary of the French Revolution (2 ed.). Rowman & Littlefield. ISBN 978-0-8108-7892-1.
- ↑ «nsdoku münchen - Party Quarter of the NSDAP». www.nsdoku.de. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۰-۰۹.
- ↑ Unknown, Unknown. "Bavaria". Britannica. Retrieved 31 August 2015.
- ↑ n-tv:Fiasko für die CSU بایگانی‌شده در ۲۹ سپتامبر ۲۰۰۸ توسط Wayback Machine
- ↑ See the list of countries by GDP.
منابع
[ویرایش]Deutschland magazine – No. 2003/4.
پیوند به بیرون
[ویرایش]
| ایالت‌ها |
|  |
|---|---|---|
| ایالت‌های شهری | ||
| ایالت‌های سابق |
| |
خطای یادکرد: خطای یادکرد: برچسب <ref> برای گروهی به نام «الف» وجود دارد، اما برچسب <references group="الف"/> متناظر پیدا نشد. ().