جزیره حالول
جزیره حالول | |
|---|---|
  جزیره حالول | |
| مختصات: ۲۵°۴۰′۳۰″ شمالی ۵۲°۲۴′۴۱″ شرقی / ۲۵٫۶۷۵۰۰°شمالی ۵۲٫۴۱۱۳۹°شرقی | |
| کشور | قطر |
| مساحت | |
| • کل | ۱٫۵ کیلومتر مربع (۰٫۶ مایل مربع) |
| • خشکی | ۱٫۵ کیلومتر مربع (۰٫۶ مایل مربع) |
جزیرهٔ حالول یکی از جزیره‌های کوچک در خلیج فارس و در عین حال یکی از مهمترین جزایر برای کشور قطر است.
فاصلهٔ دریایی این جزیره از خارک ۲۵۰ کیلومتر و از جزایر قوین ۲۲۹ کیلومتر است. حالول در سمت خاوری قطر واقع شده و چاه‌های نفت نزدیک به آن عبارت‌اند از میدان مَهزَم و العِدّ الشَرقی. جزیرهٔ حالول دارای ذخیره‌گاه‌ها و تأسیسات نفتی است.[۱]
این جزیره که حدود ۹۰ کیلومتر (۵۶ مایل) شمال خاوری دوحه واقع شده‌است، به عنوان یک منطقه ذخیره‌سازی و پایانه بارگیری نفت از میادین فراساحلی اطراف عمل می‌کند.[۲] یکی از پایگاه‌های اصلی نیروی دریایی قطر نیز در حالول است. گارد ساحلی قطر نیز نیز یک پایگاه عملیاتی در این جزیره دارد.[۳]
در اوایل دهه ۱۹۰۰ قایق‌های صید مروارید به حالول رفت و آمد می‌کردند.[۴]
پیشینه
[ویرایش]در میان اروپاییان، جیمز اشلی ماود اولین بار در ژوئیه ۱۸۱۷ نام این جزیره را ثبت کرد و از آن به عنوان «جزیره هاولول» یاد کرد.[۵] ماود همچنین به نزدیکی این جزیره به بسترهای بزرگ مروارید اشاره می‌کند.
در سال ۱۸۲۳، اولین نقشه جزیره توسط کاپیتان جورج بارنز براکس تهیه شد.[۶] در خاطرات براکس که پس از مرگش در سال ۱۸۵۶ منتشر شد، او شرح مختصری از جزیره و همچنین موقعیت جغرافیایی آن ارائه کرد. او نوشت که جزیره مرتفع است و به وجود چاه‌هایی در آن اشاره کرد. مشخص نیست که آیا این چاه‌ها پدیده‌های طبیعی مانند فروچاله‌ها بوده‌اند یا توسط ماهیگیران کنده شده بودند.[۷] او همچنین به ارتفاع زیاد جزیره اشاره می‌کند و ادعا می‌کند که حالول پیشتر به عنوان «جزیره مِی» شناخته می‌شد.[۸]
-
"طرح مثلثاتی جزیره حالول در خلیج فارس" نوشته جی بی بروکز (۱۸۲۳)
آب‌نگار اسکاتلندی جیمز هورسبورگ در راهنمای خود در سال ۱۸۵۵ در فهرست راهنمای هند توصیفی از این جزیره نوشت. گزارش او تفاوت چندانی با توصیف قبلی ارائه شده توسط ماود در سال ۱۸۱۷ نداشت[۷]
جغرافیا
[ویرایش]این جزیره در ۷۲ مایلی جنوب شرقی راس راکان، و حدود ۵۰ مایلی شمال شرقی دوحه پایتخت قرار دارد.[۹] طول آن تقریباً ۱ مایل است.[۱۰] زمین آن تپه‌ماهوری است و بلندترین قله آن ۲۰۲ فوت است.[۹] این جزیره از فاصله حدود ۱۵ مایلی قابل مشاهده است و صخره ای در اطراف آن وجود دارد که تا ۰٫۲ مایلی دور از ساحل امتداد دارد. این جزیره شرقی‌ترین خشکی قطر است. جزیره حالول با فاصله ۸۰ کیلومتری از نزدیکترین نقطه خاک اصلی قطر، یعنی راس ابوقرن در ساحل شمال شرقی الخور، دورافتاده‌ترین جزیره این کشور نیز می‌باشد. این جزیره مستعد بادهای شمال است. در ۴۵ مایلی شمال خاوری جزیره، آب‌تل صخره ای و کم‌عمق «شاه اَلوم» قرار دارد.[۱۰]
زمین‌شناسی
[ویرایش]بیشتر سطح جزیره روی لایه‌های دیرینه‌زیستی قرار دارد. سازند هرمز دوره کامبرین لایه سطحی غالب است.[۱۱] این یکی از تنها دو قلمرو قطر است که روی سطح دیرینه‌زیستی قرار دارد. اکسیدهای آهن مانند هماتیت و اخرا در این جزیره یافت می‌شود، اما به دلیل هزینه‌های بالای استخراج و ترابری مورد بهره‌برداری قرار نگرفته‌اند.
حیات وحش
[ویرایش]این جزیره به عنوان زیستگاه چندین گونه از جانداران دریایی و پرندگان دریایی عمل می‌کند. بیش از ۸۰ بز کوهی در منظره تپه‌ای آن زندگی می‌کنند، که از گروهی متشکل از شش بز کوهی که برای اولین بار در سال ۱۹۶۳ به جزیره منتقل شدند، زاد ولد داشته‌اند. وزارت شهرداری و محیط زیست (MME) با قطر پترولیوم برای حفاظت و رشد حیات وحش جزیره همکاری می‌کند. از جمله مهمترین اقدامات انجام شده می‌توان به کاشت ۴۰۰ درخت مقاوم در برابر شوری و ایجاد مکان‌های حفاظت شده لانه‌سازی لاک‌پشت‌های دریایی اشاره کرد.[۹]
صنایع
[ویرایش]اندکی پس از آغاز فعالیت‌های نفتی، در اواسط دهه ۱۹۵۰، دولت شروع به سرمایه‌گذاری منابع برای تبدیل حالول به یک پایانه بارگیری نفت کرد. اهمیت این جزیره در دهه ۱۹۶۰ بعد از اینکه دولت آغاز به ایجاد میادین نفتی فراساحلی کرد بیشتر شد. بین سال‌های ۱۹۶۴ و ۱۹۶۶، زیرساخت‌های صنعتی در این جزیره ساخته شد. تا تاریخ ۲۰۱۵[بروزرسانی] این جزیره ۱۱ مخزن سقفی شناور خارجی با ظرفیت کلی ۵ میلیون بشکه نفت خام را در خود جای می‌داد.[۹]
حالول برق خود را تولید می‌کند. دارای ۹ ژنراتور توربو با ظرفیت ۴۳ مگاوات است. دو واحد آب شیرین کن حالول دارای ظرفیت روزانه ۴۰۰ متر مکعب (۱۱۰٬۰۰۰ گالون آمریکایی).[۹]
نگاره‌ها
[ویرایش]-
صخره‌هایی در دریا که توسط شعله‌های گاز پالایشگاه‌های نفت روشن شده‌اند -
یک بز کوهی در نوک شمالی جزیره حالول -
رد لاک پشت‌های دریایی در سمت غربی جزیره حالول
منابع
[ویرایش]- ↑ [۱]
- ↑ Toth, Anthony (1994). Metz, Helen Chapin (ed.). Persian Gulf states: country studies (3rd ed.). Washington, D.C.: Federal Research Division, Library of Congress. p. 162. ISBN 0-8444-0793-3. OCLC 29548413.
This article incorporates text from this source, which is in the public domain.{{cite encyclopedia}}: نگهداری CS1: پست اسکریپت (link) - ↑ "Halul Island". Qatar Petroleum. Archived from the original on 24 September 2015. Retrieved 2 July 2015.
- ↑ "'Persian Gulf Gazetteer Part II, Geographical and Descriptive Materials, Section II Western Side of the Gulf' [53v] (109/286)". Qatar Digital Library. 2014-04-04. Retrieved 23 July 2015.
- ↑ Jacques Leblanc (December 2015). "A Historical Account of the Stratigraphy of Qatar, Middle-East (1816 to 2015)": 10. Retrieved 1 July 2018.
{{cite journal}}: Cite journal requires|journal=(help) - ↑ Jacques Leblanc (December 2015). "A Historical Account of the Stratigraphy of Qatar, Middle-East (1816 to 2015)": 10. Retrieved 1 July 2018.
{{cite journal}}: Cite journal requires|journal=(help) - ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ Jacques Leblanc (December 2015). "A Historical Account of the Stratigraphy of Qatar, Middle-East (1816 to 2015)": 11. Retrieved 1 July 2018.
{{cite journal}}: Cite journal requires|journal=(help) - ↑ G.B. Brucks, Robert Hughes Thomas (1856). "Historical and other information connected with place in the Persian Gulf". Bombay Education Society's Press. p. 560.
- ↑ ۹٫۰ ۹٫۱ ۹٫۲ ۹٫۳ ۹٫۴ "Halul Island". Qatar Petroleum. Archived from the original on 24 September 2015. Retrieved 2 July 2015.
- ↑ ۱۰٫۰ ۱۰٫۱ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب
<ref> غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نامhydrographicوارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.). - ↑ Sobhi Nasir, Hamad Al-Saad, Abudlrazak Alsayigh, Oliver Weidlich (25 August 2008). "Geology and petrology of the Hormuz dolomite, Infra-Cambrian: Implications for the formation of the salt-cored Halul and Shraouh islands, Offshore, State of Qatar". Journal of Asian Earth Sciences. 33 (5–6): Abstract. Bibcode:2008JAESc..33..353N. doi:10.1016/j.jseaes.2008.02.003.
{{cite journal}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
نقشهٔ سیاسی و تاریخی خلیج فارس، مؤسسه گیتاشناسی، نقشهٔ شماره ۱۹۲.
جستارهای وابسته
[ویرایش]پیوند به بیرون
[ویرایش] ایران |
| ||||
|---|---|---|---|---|---|
 امارات | ابوالابیض • ارزنه • الرفیق • ام الحطب • ام قصار • بزم شرقی • بزم غربی • بـِشوم • بوکشیشه • بوکعل • ثمیریه • جـِراب • جزایر غاغه • جزیره ابوظبی • جزیره داس • غُراب • جزیره غشا • جزیره‌های نخلی دبی (جُمَیرا، دیره، جبل علی) • جنانه • حالة المُبَرَّز • حالة حَیل • حمریه • خصیفه • دعسه • دلما • زرکوه • سعدیات • سلع • سُلَیّه • شراعوه • شویهات • صیر ابونعیر • صیر بنییاس • غسبی • قرنین • قفای • مَرَوَح • مکاسیب • مهیمات • یاسات | ||||
 عربستان | |||||
 کویت | |||||
 قطر | |||||
 بحرین | |||||
 عمان | |||||