پرش به محتوا

موسیقی ملل

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

موسیقی ملل (انگلیسی: World music) اصطلاحی است که برای توصیف طیف گسترده‌ای از ژانرهای موسیقی که در کشورهای غربی، خصوصا در آمریکای شمالی و بریتانیا، رایج نیستند به کار می‌رود. این عبارت دربردارندهٔ سبک‌های گوناگونی از موسیقی جهان شامل انواع موسیقی‌های فولکلور، بومی، سنتی، نوسنت‌گرا و تلفیقی است.[۱][۲]

اصطلاح «موسیقی ملل» در دهه ۱۹۶۰ توسط رابرت ادوارد براون، موسیقی‌شناس قومی، ایجاد شد و از دهه ۱۹۸۰ برای طبقه‌بندی و بازاریابی انواع موسیقی‌های محلی غیرغربی در رسانه‌ها و صنعت موسیقی به کار رفت و فراگیر شد. علی‌رغم این خاستگاه‌های تجاری، در اوایل دهه 1990 این اصطلاح در برخی کشورها به عنوان یک ژانر موسیقی تلقی شد قابل ذکر است که در قرن بیست و یکم برخی از مردم اصطلاح موسیقی ملل را به خاطر اشاره به غیر غربی بودن، توهین آمیز و نژادپرستانه یافتند، چندین موسسه این اصطلاح را با موسیقی گلوبال جایگزین کردند ولی هم اکنون رایج‌ترین اصطلاح در وصف این نوع موسیقی همان موسیقی جهانی یا موسیقی ملل است.[۳][۴]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. Chris Nickson. The NPR Curious Listener's Guide to World Music. Grand Central Press, 2004. pp. 1-2.
  2. Blumenfeld, Hugh (2000-06-14). "Folk Music 101: Part I: What Is Folk Music – Folk Music". The Ballad Tree. Archived from the original on 2002-06-27. Retrieved 2017-02-08.
  3. Erlmann, Veit (1996). "Aesthetics of the Global Imagination: Reflections on World Music in the 1990s". Public Culture. Vol. 8, no. 3. pp. 467–488.
  4. Frith, Simon (2000). "The Discourse of World Music". In Born and Hesmondhalgh (ed.). Western Music and Its Others: Difference, Representation, and Appropriation in Music. University of California Press.

پیوند به بیرون

[ویرایش]