ترک

فارسی

گونه‌های دیگر نوشتاری

• تُرک

ریشه‌ لغت

• فارسی

ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ مردمان ترک دارد

آوایش

• /تُرک/

اسم

ترک

1. یک گروه خاص قومی با زبان و فرهنگ متمایز که در بخش از مرکز آسیا هستند

   ترک‌ها به لحاظ زبان همسان ولی لهجه‌های گوناگون هستند.

2. شاهنامه ایشان را منتسب به تور و میان توران، ترکان و ترکان‌چین تمایز قائل است.

   طلایه بفرمود تا ده هزار.....بُوَد ترک برگستوان‌ور سوار (شاهنامه)

3. زیباروی، معشوق

قید

تَرک

1. واگذاشتن، رها کردن، ترک کردن.
2. کسی که پشت سر سوار (اسب، موتور و ...) می‌نشیند.

قید

تَرَک

1. ترک پا، شکاف، رخنه.
2. هر صدا و آوازی که از شکستن و ترکیدن چیزی برآید.

زبان دیگر

• فرانسوی

اسم

1. ترگ، کلاهخود، مغ.

منابع

• فرهنگ لغت معین