جون
ظاهر
(جُ)
فارسی
[ویرایش]ریشهشناسی
[ویرایش]صفت
[ویرایش]- سیاه.
- از پارسی میانه برابر با پارسی گون (گن، «رنگ»)
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
(جَ وَ)
اسم
[ویرایش]- چوبی که در زیر آن غلطکها نصب کرده و بر گردن گاو میبستند و بر بالای غلهای که از کاه جدا نشده بود میگرداندند تا غله از کاه جدا شود.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین