lunula
Étymologie
- Du latin lunula.
Nom commun
Singulier | Pluriel |
---|---|
lunula \Prononciation ?\ |
lunulas \Prononciation ?\ |
lunula \Prononciation ?\
- Lunule.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Voir aussi
Étymologie
- Du latin lunula.
Nom commun
Singulier | Pluriel |
---|---|
lunula \Prononciation ?\ |
lunule \Prononciation ?\ |
lunula \Prononciation ?\ féminin
- (Anatomie) Lunule.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Étymologie
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | lunulă | lunulae |
Vocatif | lunulă | lunulae |
Accusatif | lunulăm | lunulās |
Génitif | lunulae | lunulārŭm |
Datif | lunulae | lunulīs |
Ablatif | lunulā | lunulīs |
lunula \Prononciation ?\ féminin
- Lunule.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références
- « lunula », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Étymologie
- Du latin lunula.
Nom commun
Singulier | Pluriel |
---|---|
lunula \ly.ˈny.lɔ\ |
lunulas \ly.ˈny.lɔs\ |
lunula (graphie normalisée) féminin
- Code langue inconnu ! Lunule.
Prononciation
Références
- Miquèu Grosclaude, Gilabèrt Nariòo, Patric Guilhemjoan, Dictionnaire Français / Occitan (gascon), Per Noste, 2007
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage