La Charte Larmenius

Télécharger au format docx, pdf ou txt
Télécharger au format docx, pdf ou txt
Vous êtes sur la page 1sur 4

La Charte Larmenius

EzoOccult > Socits Secrtes > Les Templiers > La Charte Larmenius
Article publi le 4 oct 2015
lire les statuts du nouvel Ordre du Temple on a limpression dune norme bouffonnerie, dune charge
datelier comme en inventent des rapins en liesse

Le Forestier

INTRODUCTION.
Cet article fait suite et complte celui que nous avions commis sur la vertigineuse figure du templarisme
moderne : Bernard-Raymond Fabr-Palaprat. Nous avions bross rapidement la poussire revtant la Charte
de Larmenius, et il apparat que ce sujet mrite quelques prcisions supplmentaires.
Selon la lgende, cette Charta Transmissionis, ou Tabula Aurea Larmenii, proviendrait de Jacques de
Molay, dernier grand-matre de lOrdre du Temple, brl sur lle aux Juifs Paris le 18 mars 1314. Celui-ci
voyant sa fin proche aurait transmis sa charge et les secrets qui en dcoulent Johannes Marcus
Larmenius (Jean-Marc Larmnius[1]), un illustre inconnu pour les historiens, mais commandeur de
Jrusalem pour la bonne cause (pour rappel, cette date, Jrusalem tait depuis longtemps aux mains des
Mamelouks). Celui-ci, son tour, aurait transmis la grande matrise Franois-Thomas-Thobald
dAlexandrie, le 13 fvrier 1324, en lui remettant galement la fumeuse charte qui se transmettra ainsi de
gnration en gnration, pour arriver, aprs tre passe par les mains de Ledru, entre celles de Bernard
Raymond en 1804.

Il y aurait ainsi eu 22 successeurs de Jacques de Molay, pas roturiers pour un sou : Bertrand du Guesclin
(1357), trois comtes dArmagnac (1381, 1392, 1419), Henry de Montmorency (1674), Louis-Auguste de
Bourbon, fils lgitim de Louis XIV (1724), et de Louis-Henri de Bourbon, prince de Cond (1737)

Ego Johannes-Marcus Larmenius dedi, die decima tertia februarii, 1324.


Ego Franciscus-Thomas-Theobaldus Alexandrinus, Deo juvante, Supremum Magisterium acceptum
habui, 1324.
Ego Arnulphus De Braque, Deo juvante, Supremum Magisterium acceptum habui, 1340.
Ego Joannes Claromontanus, Deo juvante, Supremum Magisterium acceptum habui, 1349.
Ego Bertrandus Dugnesclin, Deo juvante, Supremum Magisterium acceptum habui, 1357.
Ego Johannes Arminiacus, Deo juvante, Supremum Magisterium acceptum habui, 1381.
Ego Bernardus Arminiacus, Deo juvante, Snpremum Magisterium acccptum habui, 1392.
Ego Johannes Arminiacus, Deo juvante, Supremum Magisterium acceptum habui, 1419.
Ego Johannes Croyns, Deo juvantc, Supremum Magisterium acceptum habui, 1451.
Ego Robertus Lenoncurtius, Deo juvante, Supremum Magisterium acceptum habui, 1478.
Ego Galeatius de Salazar, Deo juvante, Supremum Magisterium acceptum habui, 1497.
Ego Philippus Chabotius, Deo juvante, Supremum Magisterium acceptum habui, 1516.
Ego Gaspardas De Salciaco, Tavannensis, Deo juvante, Supremum Magisterium acceptum habui,
1544.
Ego Henricus De Monte Morenciaco, Deo juvante, Supremum Magisterium acceptum habui, 1574.
Ego Carolus Valesuis, Deo juvante, Supremum Magisterium acceptum habui, 1615.
Ego Jacobus Rusellius de Granceio, Deo juvante, Supremum Magisterium acceptum habui, 1651.
Ego Jacobus-Henricus De Duro forti, dux de Duras, Deo juvante, Supremum Magisterium acceptum
habui, 1681.
Ego Philippus, dux Aurelianensis, Deo juvante, Supremum Magisterium acceptum habui, 1705.
Ego Ludovicus Augustius Borbonius dux du Maine, Deo juvante, Supremum Magisterium acceptum
habui, 1724.
EgoLudovicus-Henricus Borbonius Condteus, Deo juvante, Supremum Magisterium acceptum habui,
1737.
Ego Ludovicus-Franciscus Borbonius-Conty, Deo juvante, Supremum Magisterium acceptum habui,
1741.
Ego Ludovicus-Henricus-Timoleo de Cosse-Brissac, Deo juvante, Supremum Magisterium acceptum
habui, 1776.
Ego Claudius-Mathueus Radix de Chevillon, Templi senior Vicarius Magister, . . . adstantibus
Fratribus Prospero-Maria-Petro-Michaele Charpentier de Saintot, Bernardo-Raymundo Fabre,
Templi Vicariis Magistris, et Johanne-Baptista-Augusto de Courchant, Supremo Praeceptore, hasce
litteras decretales a Lndovico-Hercule-Timoleone de Cosse-Brissac, Supremo Magistro, in temporibus
infaustis mihi depositas, Fratri Jacobo-Fliilippo Ledru, Templi seniori Vicario Magistro . die decima
junii, 1804.
Ego Bernardus-Raymundus Fabre, Deo juvante, Supremum Magisterium acceptum habui, die quarta
novembris, 1804.

Vous aimerez peut-être aussi