Springe nei ynhâld

Star Trek: The Motion Picture

Ut Wikipedy
Star Trek: The Motion Picture
film
(Filmposter yn 'e Ingelske Wikipedy)
makkers
regisseur Robert Wise
produsint Gene Roddenberry
senario Harold Livingston
basearre op Star Trek: The Original Series
   fan Gene Roddenberry
kamerarezjy Richard H. Kline
muzyk Jerry Goldsmith
filmstudio Paramount Pictures
distribúsje Paramount Pictures
spilers
haadrollen William Shatner
Leonard Nimoy
DeForest Kelley
byrollen James Doohan
Nichelle Nichols
George Takei
Walter Koenig
Persis Khambatta
Stephen Collins
skaaimerken
lân/lannen Feriene Steaten
premiêre 7 desimber 1979
foarm langspylfilm
sjenre science fiction-film
taal Ingelsk
spyltiid 132 minuten
budget en resultaten
budget $44 miljoen
opbringst $139 miljoen
filmsearje
filmsearje Star Trek (filmsearje)
● folgjend diel Star Trek II: The Wrath of Khan

Star Trek: The Motion Picture is in Amerikaanske science fiction-film út 1979 ûnder rezjy fan Robert Wise, mei yn 'e haadrollen William Shatner, Leonard Nimoy en DeForest Kelley. De titel betsjut "Stjerretocht: De Film". It wie de earste yn in rige fan seis films yn it ramt fan 'e Star Trek-franchise dy't basearre wiene op 'e tillefyzjesearje Star Trek: The Original Series, út 'e twadde helte fan 'e 1960-er jierren. De plot fan Star Trek: The Motion Picture folget de bemanning fan it romteskip de USS Enterprise as se de Ierde rêde moatte fan 'e reuseftige yntelliginte bûtenierdske wolk V'ger, dy't rjocht op 'e planeet ôf giet en alles yn syn paad ferneatiget. De film koste witwat om te meitsjen, mar krige mingde resinsjes fan 'e filmkritisy en prestearre teloarstellend yn 'e bioskopen.

Yn 'e twadde helte fan 'e trijeëntweintichste iuw ûntdekt de Epsilon Njoggen, in romtestasjon fan 'e Stjerrefloat fan 'e Feriene Federaasje fan Planeten, in bûtenierdske entiteit dy't ferburgen wurdt troch in massive wolk fan blauwige enerzjy en in koers folget dy't rjocht op 'e Ierde tagiet. De wolk hat gjin inkele muoite om trije nije romteskippen fan it Klingonryk te ferdylgjen as er dêrtroch oanfallen wurdt. As Epsilon Njoggen de wolk besiket te ûndersykjen, wurdt ek it romtestasjon ferneatige.

Yn in baan om 'e Ierde leit it romteskip de USS Enterprise ûnderwilens foar grut ûnderhâld yn in romtedok. De eardere gesachfierder fan it skip, James T. Kirk, is befoardere ta admiraal en wurket no as stêfsjef op it haadkertier fan 'e Stjerrefloat yn San Francisco. Om't de Enterprise it iennichste skip is dat ticht genôch by is om op 'e tiid yn aksje te kommen, jout de lieding fan 'e Stjerrefloat de Enterprise opdracht om 'e blauwe wolk te ûnderskeppen, te ûndersykjen en sa nedich mei geweld tsjin te kearen.

De nije systemen fan it skip moatte troch dy hommelse ynset ûnderweis noch test wurde. Kirk sjocht syn kâns skoan om, mei as argumint syn gruttere ûnderfining, it befel oer de Enterprise wer oer te nimmen. Dêrmei jaget er de nije gesachfierder, kaptein Willard Decker, tsjin him yn it harnas. De tests ferrinne min: twa ofsieren, ûnder wa de Vulcaniër Sonak, komme om by in ûngemak mei in transporter, en de ferkeard kallibrearre oandriuwing fernielt hast it hiele skip.

Troch de ûnbekendheid fan Kirk mei de nije systemen boazje de spannings oan tusken him en Decker, dy't troch Kirk syn gryp nei de macht weromset is ta earste ofsier. Kaptein-luitenant Spock, sels in healbloed-Vulcaniër, arrivearret om Sonak te ferfangen. Hy leit út dat er, wylst er op syn thúsplaneet Vulcanus in ritueel ûndergie om himsels te reinigjen fan emoasjes, in bewustwêzen gewaarwaard dat út 'e blauwe wolk liek te kommen. Hy wie dêrtroch net by steat en foltôgje it ritueel, mei't syn minsklike helte der in emosjonele bân mei fielde.

Tink derom: Yn de tekst hjirûnder wurdt de ôfrin fan de film beskreaun.
As jo de film sels sjen wolle, is it mooglik better dat jo it no folgjende diel fan 'e plotbeskriuwing (earst noch) net lêze.

As de Enterprise úteinlik de enerzjywolk ûnderskept, wurdt it skip oanfallen troch in bûtenierdsk romteskip yn 'e wolk. In romtesonde ferskynt op 'e brêge fan 'e Enterprise, falt Spock oan en ûntfiert de Deltaanske navigator, Ilia. Hja wurdt ferfongen troch in roboatyske replika fan harsels, stjoerd troch de bûtenierdske entiteit yn 'e wolk dy't himsels "V'ger" (útspr.: "Vdzjur") neamt. It doel fan 'e replika is om 'e "koalstoflibbensfoarmen" oan board fan 'e Enterprise te bestudearjen.

Decker is raar gesteld troch it ferlies fan Ilia, mei wa't er in romantyske relaasje hân hat dy't er besocht nij libben yn te blazen. Hy rekket noch mear oerstjoer as er troch syn besykjen om ynformaasje fan 'e dûbelgongster fan Ilia te besetten, foar it ferstân kriget dat it ding Ilia har oantinkens en gefoelens besit. Spock giet op in ûnautorisearre romtekuier nei it bûtenierdske skip. Dêr oankommen besiket er der in Vulcaanske telepatyske geastferraning mei te foarmjen. Op dy ûnotterdokse wize ûntdekt er dat it romteskip eins V'ger sels is: in net-biologyske libbene masine.

Yn 'e kearn fan it reuseftige skip docht bliken dat V'ger eins de Voyager 6 is, in tweintichste-iuwske Ierdske romtesonde dy't ferlerngien is doe't er in swart gat ynsûgd waard. De skansearre sonde waard fûn troch in bûtenierdsk ras fan libbene masines, dy't de programmearring fan it apparaat ynterpretearren as in opdracht om alles te learen dat it leare koe en dan mei dy ynformaasje werom te kearen nei syn opdrachtjouwer, d.w.s. de Ierde. De behelpsume masines joegen de sonde in upgrade sadat er syn misje folbringe koe en stjoerden him wer út. V'ger sammele dêrnei safolle ynformaasje dat er úteinlik selsbewustwêzen berikte.

Spock beseft dat V'ger it fermogen mist om himsels in oar doel te jaan ta ferfanging fan syn oarspronklike misje. Om't er dy opdracht no folbrocht hat, beskôget er syn fierdere bestean as sinleas. Ear't er alle opdiene ynformaasje oerdraacht, easket V'ger fia de replika fan Ilia dat syn "Skepper" persoanlik by him komt om syn bestean te beëinigjen. Eltsenien beseft dat foar V'ger de minske syn Skepper is. Decker, dy't noch altyd smoarfereale is op Ilia, slacht alle warskôgings en beswieren fan 'e oaren yn 'e wyn en biedt himsels oan V'ger oan. V'ger nimt Decker yn him op, krekt sa't er earder mei Ilia dien hat, wêrnei't de replika fan Ilia ferdwynt fan 'e Enterprise. Troch de tafoeging fan Ilia en Decker is V'ger in nije libbensfoarm wurden mei it fermogen ta selsbeskikking. Hy lit de Ierde gewurde en ferdwynt yn 'e fierten fan 'e romte. De Enterprise keart werom nei de Ierde om te risselwearjen foar nije aventoeren.

William Shatner (1967).
Leonard Nimoy (1967).
haadrollen
personaazje akteur/aktrise
admiraal James T. Kirk William Shatner
Spock Leonard Nimoy
dokter Leonard McCoy DeForest Kelley


byrollen
personaazje akteur/aktrise
Montgomery Scott James Doohan
Uhura Nichelle Nichols
Hikaru Sulu George Takei
Pavel Chekov Walter Koenig
Ilia Persis Khambatta
kaptein Willard Decker Stephen Collins
dokter Christine Chapel Majel Barrett
Janice Rand Grace Lee Whitney
kommandant Branch David Gaultreaux
Klingon-kaptein Mark Lenard
Sonak Jon Rashad Kamal

Produksje en distribúsje

[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Nei't de science fiction-tillefyzjesearje Star Trek: The Original Series yn 1969 troch it tillefyzjenetwurk NBC stopsetten wie, begûn Star Trek-betinker Gene Roddenberry by filmstudio Paramount Pictures, dy't de rjochten op 'e mediafranchise hie, te lobbyen om 'e tillefyzjesearje no fuort te setten as in filmsearje. It súkses fan 'e werhellings fan 'e searje dy't yn syndikaasje útstjoerd waarden, wie dêrby trochslachjaand. De preproduksje fan in film op basis fan Star Trek: The Original Series sette yn 1975 útein, mar it besykjen fan in hiele rige senarioskriuwers om ta in gaadlik filmskript te kommen, koe Paramount net bekoare, en it projekt waard yn 1977 skrast.

Ynstee besocht men in nije tillefyzjesearje te meitsjen, Star Trek: Phase II, mar dy plannen rûnen lykwols op 'e non doe't de oprjochting fan 'e Paramount Television Service, dy't it eigen tillefyzjenetwurk fan Paramount wurde moatten hie, ôfblaasd waard. Doe't yn 'e twadde helte fan 'e 1970-er jierren science fiction-films as Star Wars (1977) en Close Encounters of the Third Kind (1977) grut kommersjeel súkses hiene, besleat Paramount it senario foar In Thy Image, de pilotôflevering fan Star Trek: Phase II, om te wurkjen ta in filmskript. Dat moast halje-trawalje barre en der waarden noch ûnder de opnamen oanhâldend wizigings en ferbetterings yn it senario oanbrocht. Harold Livingston waard úteinlik neamd as de senarioskriuwer, mar der hiene mear skriuwers oan it skript meiwurke.

De cast yn kostúms mei de wichtichste filmmak-kers op 'e set fan 'e brêge fan 'e USS Enterprise. F.l.n.rj.: regisseur Robert Wise, Stephen Collins, Persis Khambatta (sittend), Majel Barrett, Leonard Nimoy, James Doohan, William Shatner, DeForest Kelley, Grace Lee Whitney, George Takei (sittend), Nichelle Nichols, Walter Koenig en produsint Gene Roddenberry.

De hiele âlde cast fan Star Trek: The Original Series waard foar de film optromme, hoewol't de akteurs eins al te âld wiene foar de rollen dy't se spylje moasten. Se wiene troch de jierren hinne lykwols sa mei harren rollen ferklibbe rekke dat der gjin sprake wêze koe fan it casten fan nije akteurs. Allegear woene se graach meiwurkje oan it projekt, útsein Leonard Nimoy, dy't yn 'e searje de rol fan 'e Vulcaniër Spock spile hie. Dyselde wie ûntefreden dat him net al syn royaltys fan The Original Series útkeard wiene, en hie boppedat in drege relaasje mei it personaazje fan Spock, dêr't er mei typecast rekke wie, sadat er frijwol gjin oar aktearwurk mear krije koe.

Regisseur Wise, oan wa't troch syn dochter en skoansoan ferteld wie dat in film sûnder Spock gjin Star Trek wêze soe, stjoerde assistint-produsint Jeffrey Katzenberg nei New York om Nimoy te bepraten. Katzenberg, dy't it sjen fan Star Trek sûnder Nimoy omskreau as "it keapjen fan in auto sûnder tsjillen", betelle Nimoy de efterstallige royaltys út en fertelde letter dat er by harren moeting yn in restaurant Nimoy "op 'e knibbels smeke" hawwe soe om wer yn 'e hûd fan Spock te krûpen. Uteinlik joech Nimoy ta en kaam er yn maart 1978 nei Los Angeles. Hy wie lykwols ûntefreden oer it senario en betinge dat foar it úteinlike skript syn goedkarring nedich wêze soe.

De film, dy't Star Trek: The Motion Picture kaam te hjitten, waard regissearre troch Robert Wise en produsearre troch Gene Roddenberry. De kamerarezjy wie yn 'e hannen fan Richard H. Kline, en de filmmuzyk waard fersoarge troch Jerry Goldsmith, dy't dêrmei in belutsenens by de Star Trek-franchise úteinsette dy't oant 2002 duorje soe. De âlde filmset fan 'e brêge fan 'e USS Enterprise waard folslein fernijd ûnder lieding fan produksje-ûntwerper Harold Michelson, en kostúmûntwerper Robert Fletcher levere nije unifoarmen.

De opnamen begûnen op 7 augustus 1978 en duorren oant en mei 26 jannewaris 1979. De film hie ûnder de opnamen te krijen mei ferskate tsjinslaggen, benammen op it mêd fan 'e technyk, dy't yn 1979 eins noch net fier genôch wie om sjen te litten wat de filmmakkers sjen litte woene. Dêrnjonken dreaune de oanhâldende feroarings yn it senario de akteurs ta wanhoop, mei as gefolch dat William Shatner en Leonard Nimoy op in stuit harren eigen teksten begûnen te betinken, ta argewaasje fan 'e filmcrew.

De technisy dy't oannommen wiene om 'e special effects te meitsjen foar Star Trek: The Motion Picture, wiene net by steat om op 'e tiid te leverjen wêr't se foar ynhierd wiene. Douglas Trumbull, dy't it tafersjoch oer de special effects hie, moast him lykwols oan 'e premiêredatum fan 'e film hâlde. De film dy't úteinlik yn 'e bioskopen kaam, wie neffens regisseur Robert Wise mar in kladferzje fan 'e film dy't er eins meitsje wollen hie. (Foar in lettere dvd-útjefte makke er in spesjale director's cut fan 'e film, mei digitaal remastere lûd, oanpaste filmmontaazje, inkele tafoege sênes en nije special effects.) Al mei al koste it yn totaal $44 miljoen om Star Trek: The Motion Picture te meitsjen, folle mear as foarôf begrutte wie.

It Minerva-terras yn it Nasjonaal Park Yellowstone giet yn Star Trek: The Motion Picture troch foar de planeet Vulcanus.

De distribúsje fan Star Trek: The Motion Picture waard fersoarge troch Paramount Pictures. De film gie op 7 desimber 1979 yn Washington, D.C. yn premiêre. Al yn 1980 waard Star Trek: The Motion Picture útbrocht as in VHS-keapfideo. De film kaam foar it earst út op dvd op 6 novimber 2000, en foar it earst op blu-ray yn maaie 2009.

Star Trek: The Motion Picture krige mingde resinsjes fan 'e filmkritisy. Dy hiene benammen krityk op it gebrek oan aksjesênes yn 'e film en it tefolle brûken fan special effects, dy't boppedat ek noch net iens botte goed wiene. Yn The Washington Post wie Judith Martin fan miening dat de plot fan Star Trek: The Motion Picture te tin wie om in film fan dizze lingte te ûnderstypjen, hoewol't se dêrby oantekene dat se it útgongspunt fan Star Trek: The Motion Picture yn ferhâlding ta oare science fiction-films, lykas 2001: A Space Odyssey, Star Wars en Alien, "justjes fernimstiger" fûn.

Richard Schickel fan it tydskrift Time miste yn Star Trek: The Motion Picture karakterûntwikkeling by de haadpersoanen en teffens de krêftich delsette antagonisten en de gefjochtssênes dy't Star Wars sa ûnderhâldend makke hiene. De anonime stêfresinsint dy't foar it blêd Variety skreau, wie it dêr net mei iens. Ynstee omskreau er de film as "in […] skriller dy't alle yngrediïnten befettet dêr't de fans fan 'e de tillefyzjesearje sa wiis mei binne: it filosofyske dilemma bewuolle yn in senario oer harsenspieling, swierrichheden mei it romteskip, de betroubere en begrypfolle Kirk, de altyd logyske Spock, en spanning mei in ferrassing oan 'e ein."

Op 'e webside Rotten Tomatoes, dy't resinsjes sammelet, hat Star Trek: The Motion Picture in ûndergemiddeld goedkarringspersintaazje fan 41%, basearre op 41 ûnderskate resinsjes. De konsensuskrityk fan 'e webside, gearstald út al dy resinsjes, stelt: "Mei in as in lapketekken oaninoar naaid skript en in dialoochswiere ferhaalline wêryn't de wichtichste smjunt in wolk is, wie Star Trek: The Motion Picture in faai filmdebút foar de franchise."

Star Trek: The Motion Picture brocht yn 'e bioskopen yn 'e Feriene Steaten $82,3 miljoen op, en yn alle oare lannen en territoaria $56,7 miljoen. Wrâldwiid kaam de opbringst dêrmei út op $139 miljoen. Ofset tsjin it budget fan $44 miljoen betsjut dat in winst fan $95 miljoen, hoewol't dêr de marketingkosten noch wol ôf moatte. Nettsjinsteande it feit dat Star Trek: The Motion Picture yn 'e Feriene Steaten de op fjouwer nei meast opbringende film fan 1979 wie, bleau de opbringst fier efter by de ferwachting. Fan gefolgen ûntnaam filmstudio Paramount Pictures Star Trek-betinker Gene Roddenberry de kreätive kontrôle oer de ferfolchfilm Star Trek II: The Wrath of Khan, dy't yn 1982 útkaam.

Keppelings om utens

[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Boarnen, noaten en referinsjes

[boarne bewurkje]
Boarnen, noaten en/as referinsjes:

Foar boarnen en oare literatuer, sjoch ûnder: References, op dizze side.

 
Star Trek
 
tillefyzjesearjes
live-actionsearjes Star Trek:  The Original Series (1966–1969) • Star Trek: The Next Generation (1987–1994) • Star Trek: Deep Space Nine (1993–1999) • Star Trek: Voyager (1995–2001) • Star Trek: Enterprise (2001–2005) • Star Trek: Discovery (2017–20??) • Star Trek: Short Treks (2018–20??) • Star Trek: Picard (2020–20??) • Star Trek: Strange New Worlds (2022–20??)
tekenfilmsearjes Star Trek: The Animated Series (1973–1974) • Star Trek: Lower Decks (2020–20??) • Star Trek: Prodigy (2021–20??)
 
filmsearje
op basis fan Star Trek: The Original Series Star Trek: The Motion Picture (1979) • Star Trek II: The Wrath of Khan (1982) • Star Trek III: The Search for Spock (1984) • Star Trek IV: The Voyage Home (1986) • Star Trek V: The Final Frontier (1989) • Star Trek VI: The Undiscovered Country (1991)
op basis fan Star Trek: The Next Generation Star Trek: Generations (1994) • Star Trek: First Contact (1996) • Star Trek: Insurrection (1998) • Star Trek: Nemesis (2002)
reboot-filmsearje Star Trek (2009) • Star Trek: Into Darkness (2013) • Star Trek: Beyond (2016)