Antíxeno asociado á función do linfocito 1
O antíxeno asociado á función do linfocito 1, tamén chamado LFA-1 é unha molécula da superficie celular importante na función inmunitaria. Encóntrase na superficie de todos os linfocitos T e B, macrófagos e neutrófilos e está implicado no recrutamento de células ao sitio de infección. O LFA-1 únese ao ICAM-1 da célula presentadora de antíxenos e funciona como unha molécula de adhesión tipo integrina. O LFA-1 é o primeiro que une as células T coas células presentadoras de antíxenos e inicialmente a unión é feble. Un sinal do receptor das células T e/ou o receptor de citocinas cambia a súa conformación e prolonga o contacto celular, o que capacitará á célula T para proliferar.
O LFA-1 forma parte da familia das integrinas de leucocitos, cuxos membros se recoñecen por ter cadeas β comúns (β2, CD18). O LFA-1 tamén ten unha cadea α específica (αL, CD11a). O conxunto do CD18 e o CD11a forman o LFA-1.
Tamén pode ter un papel na infección de células por certos virus, como o VIH.[1]
Notas
editar- ↑ Hioe CE, Chien PC Jr, Lu C, Springer TA, Wang XH, Bandres J, Tuen M. LFA-1 expression on target cells promotes human immunodeficiency virus type 1 infection and transmission. J Virol. 2001 Jan;75(2):1077-82. PMID 11134324. [1]
Véxase tamén
editarOutros artigos
editarBibliografía
editar- Janeway, Travers, Walport, Shlomchik (2005). Immunobiology. 6th ed. Nova York: Garland Science.
- Parham, Peter (2009). The Immune System. 3rd ed. Londres e Nova York: Garland Science.
Ligazóns externas
editar- MeshName - LFA-1 [2]
- Davignon D, Martz E, Reynolds T, Kürzinger K, Springer TA (1981). "Lymphocyte function-associated antigen 1 (LFA-1): a surface antigen distinct from Lyt-2,3 that participates in T lymphocyte-mediated killing". Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. 78 (7): 4535–9. PMID 7027264. doi:10.1073/pnas.78.7.4535.
- ITGAL ITGB2 Info with links in the Cell Migration Gateway