rifar

Galego

Verbo transitivo

rifar

1. Escoller mediante un sistema de azar a quen lle toca un premio.
   • Exemplo: No colexio rifaron dúas entradas para o cine.
     
     
   • Sinónimos: sortear.

Verbo intransitivo

rifar

1. Discutir dúas ou máis persoas con vehemencia, con enfado.
   • Exemplo: Dona Emerenciana metía na praza moeda falsa e rifaba coas regateiras e cos parroquianos.
     
     (Vicente Risco: O porco de pé).
   • Sinónimos: berrar.
2. Berrar a alguén porque fixo algo mal.
   • Exemplo: Vanche rifar na casa... Boeno, anque me rifen; total, rífanme todo o día.
     
     (Eduardo Blanco Amor: Os biosbardos, Galaxia, Vigo 1987 (8ª ed), 14)
   • Sinónimos: berrar.

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	rifar
Xerundio	rifando
Participio	rifado, rifada, rifados, rifadas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	rifo	rifas	rifa	rifamos	rifades	rifan
	Copretérito	rifaba	rifabas	rifaba	rifabamos	rifabades	rifaban
	Pretérito	rifei	rifaches	rifou	rifamos	rifastes	rifaron
	Antepretérito	rifara	rifaras	rifara	rifaramos	rifarades	rifaran
	Futuro	rifarei	rifarás	rifará	rifaremos	rifaredes	rifarán
	Pospretérito	rifaría	rifarías	rifaría	rifariamos	rifariades	rifarían
Modo Subxuntivo	Presente	rife	rifes	rife	rifemos	rifedes	rifen
	Pretérito	rifase	rifases	rifase	rifásemos	rifásedes	rifasen
	Futuro	rifar	rifares	rifar	rifarmos	rifardes	rifaren
Modo Imperativo	Afirmativo		rifa	rife1	rifemos	rifade	rifen1
	Negativo		rifes	rife1	rifemos	rifedes	rifen1
Infinitivo conxugado		rifar	rifares	rifar	rifarmos	rifardes	rifaren

1 Vostede(s)

Traducións

• Castelán: (1) rifar ^(es), sortear ^(es); (3) reñir ^(es).
• Francés: (1) tirer au sort ^(fr); (2) disputer ^(fr), (3) gronder ^(fr).