Asinara

Asinara

Tipo	illa
Situado na entidade xeográfica	Mar Mediterráneo e Asinara National Park (en)
Localización
División administrativa	Porto Torres, Italia
41°04′N 8°16′L
Bañado por	Mar da Sardenha (pt)
Características
Altitude	408 m
Dimensións	6,4 () × 17,4 () km
Perímetro	100 km
Superficie	50,9 km²
Candidato a Patrimonio da Humanidade
Data	6 de xaneiro de 2006
Identificador	5002
Actividade
Uso	centro penitenciario e Parque nacional

Asinara é unha illa de Italia cunha superficie de 51´91​ km². O nome en italiano significa "habitada por burros", pero pénsase que deriva do latino "sinuaria" e que significa en forma de seo). A illa está practicamente deshabitada. O censo de poboación de 2001 lista un home. A illa está situada na punta noroeste de Sardeña e é ten unha xeografía montañosa con escarpadas costas rochosas. Debido a que a auga fresca é escasa, as árbores son escasas e a vexetación predominante é mato baixo. Forma parte da lista de parques nacionais de Italia, a illa foi recentemente convertida nunha reserva de vida salvaxe e área mariña protexida. É o fogar dunha poboación de burros albinos polos que a illa pode levar o seu nome.

Xeografía e xeoloxía

Asinara está situada na punta noroeste de Sardeña. É un territorio de 51´91​ km² cunha lonxitude de 17´4 e un ancho que varía de 290 m en Cala di Sgombro a 6´4 km na parte norte, así como 110 km de perímetro da costa. O punto máis alto, con 408 m, é Punta della Scomunica. O territorio é propiedade do estado. A illa está formada por catro seccións montañosas unidas por un cinto costeiro estreito e plano. A costa oeste azotada polo vento e rochosa cun fondo moi profundo. A costa oeste descende cara á baía de Asinara.

Historia

Historia antiga

Illa de Asinara, vista desde Stintino beach

A vila de Cala Reale

A colonización humana da illa remóntase á Idade Neolítica, con Domus de Janas (casas de espíritos) preto de Campu Perdu. Esculpidas en calcárea, as construcións son exclusivas da illa.

Debido á súa posición central no Mediterráneo, Asinara era coñecida e utilizada polos fenicios, Grecia, e Roma. O Mosteiro Camaldoli de Sant'Andrea e o Castellaccio en Punta Maestra, Fornelli, datan da Idade Media.

Cala d'Oliva, aldea principal no tempo da prisión

A illa tamén foi obxecto de ataques piratas polos sarracenos. Posteriormente, a propiedade de Asinara foi disputada entre Pisa, a República de Xénova e o reino de Aragón. Desde o século XVII, pastores de Sardeña e Liguria colonizaron a illa. En 1721, converteuse en propiedade dos Sabovoia do Reino de Sardeña.

En 1885 a illa converteuse en propiedade estatal, un lazareto, o primeiro lazareto do Reino de Italia, construíuse en Cala Reale e estableceuse unha colonia penal en Cala d'Oliva, por orde do Rei Humberto I de Italia. Cerca de 100 familias de agricultores sardos e pescadores de Xénova que vivían en Asinara foron obrigados a trasladarse a Sardeña, onde fundaron a vila de Stintino.

Durante a primeira guerra mundial, a illa foi utilizada como campamento de prisioneiros para preto de 24.000 soldados austríacos e húngaro. 5.000 dos cales morreron durante a súa prisión. Foi usado como lugar de detención para POWs etíopes durante a Segunda Guerra Italo-Etíope.

A maioría dos etíopes mantiveron que había membros da nobreza etíope. Na década de 1970, as instalacións da prisión foron remodeladas como prisión de máxima seguridade. Nos últimos anos destinábase principalmente á detención de membros da mafia e terroristas e albergou a xente como o xefe da mafia Totò Riina. Prisioneiros e gardas foron os únicos habitantes de Asinara durante uns 110 anos, ata o peche da prisión en decembro de 1997. Durante o último século prohibiuse a construción na illa.

Historia moderna e parque nacional

Burro Albino polo que a illa probablemente foi nomeada.

En 1997, Asinara pasou a ser parte dos Parques Nacionais de Italia e agora é unha reserva natural. A súa beleza natural, inspirada polo escaso alcance humano, converteuna nun candidato ideal. Desde 1999, os turistas poden visitar a illa de Asinara, pero só a través de visitas organizadas e guiadas. Só está permitido nadar en tres praias e está prohibido o atraque de embarcacións privadas. En 2002, as augas en mar aberto do parque nacional foron divididas en zonas e designadas como o máis novo espazo mariño protexido de Italia, que abrangue 79 km de litoral ao redor da illa e 110 km² das súas augas costeiras. Hai moitas especies de mamíferos nativos e introducidos na illa, incluíndo cabalos, asnos, cabras, ovellas e porcos. A vexetación da illa é unha mestura de plantas nativas de Sardeña, plantas comúns en todo a conca do Mediterráneo, ou plantas introducidas atopadas noutras biorrexións, incluíndo América do norte. A illa tamén alberga varias especies raramente vistas, incluíndo o asno branco de Asinara. Hai moitas instalacións antigas na illa, incluídas as instalacións penitenciarias, pero tamén as pequenas cidades construídas por e para os habitantes do campo de corentena e para o persoal que atendía o campamento e a prisión. Todos estes foron entregados ao parque nacional e en conxunto, a área mariña protexida, que resolveron que se conservará e que restauracións son necesarias.

Véxase tamén

Ligazóns externas

• "Asinara National Park"
• A Collection of Images, mostly the albino donkeys.