Cyanocorax affinis
| Cyanocorax affinis | |||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||||||
| Estado de conservación | |||||||||||||||||||||
 Pouco preocupante[1] | |||||||||||||||||||||
| Clasificación científica | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| Nome binomial | |||||||||||||||||||||
| Cyanocorax affinis Pelzeln, 1856 | |||||||||||||||||||||
 Área de distribución de Cyanocorax affinis
| |||||||||||||||||||||
| Subespecies | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Cyanocorax affinis é unha especie de ave paseriforme da familia dos córvidos pertencente ao xénero Cyanocorax.[2][3]
Propia de América Central e do noroeste de América do Sur, encóntrase en Colombia, Costa Rica, Panamá e Venezuela, por debaixo dos 2 700 msnm. O seu hábitat natural son os bosques tropicais, aída que tamén vive en bosques moi degradados.[1]
Taxonomía
[editar | editar a fonte]Descrición
[editar | editar a fonte]A esoecie foi descrita en 1856 polo ornitólogo austríaco August von Pelzeln.[2][3]
Subespecies
[editar | editar a fonte]Recoñécense dúas subespecies:[2][3]
- Cyanocorax affinis affinis Pelzeln, 1856
- Cyanocorax affinis zeledoni , 1899
Características
[editar | editar a fonte]É unha pega que mide 34 cm de lonxitude. Distínguese facilmente polo seu patrón facial e o seu ollo amarelo. A cabeza e o peito son, na maioría dos espécimes, de cor negra con manchas da violeta a azul por encima e por debaixo do ollo, así como por unha franxa malar violeta azulada. Os xuvenís non posúen estas manchas. As partes inferiores son brancas, así como a punta da cola, mentres que as partes superiores e as ás son principalmente de cor azul violácea escura.[4][5]
Bioloxía
[editar | editar a fonte]Alimentación
[editar | editar a fonte]A súa dieta adoita consistir en froita e invertebrados. Ocasionalmente consome pequenos vertebrados, como ras, geckos ou lagartos. É común que siga ás formigas lexionarias para alimentarse doutros insectos que foxen ao seu paso.[6]
Comportamento
[editar | editar a fonte]Caracterízase por ser unha especie ruidosa e gregaria, aínda que discreta e tímida, sobre todo en contacto cos humanos. Adoita alimentarse en grupos de entre 3 a 8 individuos, a nivel do solo e rara vez ao descuberto. Aliméntase en todos os niveis dos bosques, movéndose entre as árbores e sobre a terra mediante saltos longos e áxiles. Adoita agocharse entre a follaxe e rara vez voa sobre espazos abertos.[7]
Reprodución
[editar | editar a fonte]A reprodución efectúase entre xaneiro e maio. É unha especie monógama, e presúmese que é un reprodutor social. Tanto o macho como a femia participan na elección do sitio e a construción do niño, aínda que esta toma un papel predominante na incubación, que dura 17 días. O tamaño medio de cada posta é de catro ovos, que son de cor gris fume.[8][9]
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ 1,0 1,1 BirdLife International (2020): Cyanocorax affinis na Lista vermella da UICN. Versión 2021-3. Consultada o 12 de xaneiro de 2022.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Cyanocorax affinis Pelzeln, 1856 no GBIF. Consultado o 12 de xaneiro de 2022.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Cyanocorax affinis Pelzeln, 1856 no ITIS. Consultado o 12 de xaneiro de 2022.
- ↑ Angehr, George R.; Dean, Robert (2010). The Birds of Panama. Ithaca: Cornell University Press. p. 280. ISBN 978-0-8014-7674-7.
- ↑ "Overview – Black-chested Jay (Cyanocorax affinis)". Neotropical Birds Online. Ithaca, NY, USA. Cornell Lab of Ornithology. 2010. Consultado o 12 de xaneiro de 2022.
- ↑ dos Anjos, L. (2020): "Black-chested Jay. Cyanocorax affinis. En Birds of the World (J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D. A. Christie e E. de Juana, Editores). Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY, USA.
- ↑ Wiki Aves de Colombia, Universidad ICESI. Carriquí Pechiblanco - Cyanocorax affinis. Consultado o 12 de xaneiro de 2022.
- ↑ Zoológico de Barranquilla (S.d). [1] Arquivado 22 de outubro de 2020 en Wayback Machine.. Consultado o 12 de xaneiro de 2022.
- ↑ Martínez et al. (2008): "Primer registro del nido y huevos de la urraca pechinegra (Cyanocorax affinis, Aves: Corvidae) para Costa Rica y notas sobre ampliación de su ámbito de distribución". Research Gate. Consultado el 12 de xaneiro de 2022.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte] |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Cyanocorax affinis  |
 |
Wikispecies posúe unha páxina sobre: Cyanocorax affinis |
Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Bird, J.P., Martin, R., Akçakaya, H. R., Gilroy, J., Burfield, I. J., Garnett, S. G., Symes, A., Taylor, J., Şekercioğlu, Ç. H. and Butchart, S. H. M. (2020): "Generation lengths of the world’s birds and their implications for extinction risk". Conservation Biology 34 (5): 1252-1261.
- Stotz, D. F., Fitzpatrick, J. W., Parker, T. A. and Moskovits, D. K. (1996): Neotropical Birds: Ecology and Conservation. Chicago: University of Chicago Press. ISBN 0-2267-7630-1.
Outros artigos
[editar | editar a fonte]Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- Cyanocorax affinis en Avibase.
- Chara Pechinegra. Cyanocorax affinis en eBird (en castelán).
- Imaxes en VIREO.
- Chara pechinegra. Cyanocorax affinis en Xenocanto.
- Avistamento de Cyanocorax affinis.