Deserto do Namib

Deserto do Namib
Tipo	deserto
Localización
División administrativa	Namibia
	23°S 15°L / -23, 15
Características
Dimensións	200 () × 2.000 () km ;
Punto máis alto	Monte Brandberg (pt) (2.573 m )
Superficie	81.000 km²; Patrimonio da Humanidade: 3.077.700 ha; zona de protección: 899.500 ha

O deserto do Namib,^{[Cómpre referencia]} chamado ás veces deserto de Namibia,^[1] é un importante deserto de África que se estende ao longo da costa de Namibia, entre o río Cunene, entre Namibia e Angola, ao norte, e o río Orange, que marca a fronteira coa República Surafricana, ao sur.

Xeografía

Dimensións

O deserto do Namib ten unha lonxitude duns 2 000 km, unha largura que varía entre os 80 e os 200 km, e unha superficie aproximada duns 81 000 km².^[2]

Etimoloxía

O seu nome, "Namib", significa en lingua nama "enorme".^[2]

A ecorrexión

Algúns xeógrafos consideran que o biótopo ou a ecorrexión propiamente dita (tal como está definida polo Fondo Mundial para a Natureza (WWF) esténdese entre o río Uniab, 200 km ao norte do cabo Cross, e a cidade de Lüderitz no sur.

A ecorrexión, extremadamente árida, comprende dunas de area, chairas de grava e montañas esgrevias. Completamente desprovisto de auga superficial, aínda que está atravesado por varios leitos secos. Estes leitos están poboados de vexetación e albergan algúns ungulados, como as cebras de montaña de Hartmann (Equus zebra hartmannae).^[2]

O sur do deserto é extremadamente seco e incluso carece de leitos secos; o órix do Cabo (Oryx gacella) —localmente denominado gemsbok— é o único mamífero grande que pode vivir neste ambiente hostil. As néboas mestas son frecuentes ao longo da costa, e son o "sangue vital" do deserto, subministrando suficiente humidade para que sobrevivan unha gran cantidade de especies animais interesantes e altamente adaptadas á estas extremadas condicións ambientais.^[2]

A parte do Namib que se estende ao norte do río Uniab denomínase deserto de Kaoko, e adéntrase en Angola.
Ten un río sempre con auga, o Cunene, onde chove máis (até 100 mm en tormentas esporádicas de outubro a marzo) e a fauna e a flora son máis abundantes.^[2]

A parte do Namib que se estende ao sur de Lüderitz denomínase Karoo (Karoo suculento e Karoo nama) e adéntrase notabelmente en Suráfrica. Ten outro río sempre con auga, o Orange, que noutro tempo estaba poboado de hipopótamos, e caracterízase por ser a rexión do mundo máis abundante en especies de plantas suculentas (máis de 10 000).^[2]

O deserto do Nabib considérade que é o deserto máis antigo do mundo,^[2] e tense constancia de que xa existía durante a Era Terciaria, hai uns 65-55 millóns de anos,^[2] época na que se extinguiron os dinosauros.

Patrimonio da Humanidade

A Unesco declarou o Namib como Patrimonio da Humanidade en 2013.^[3]

Galería

Ascenso á "Duna 45" do deserto do Namib a primeira hora da mañá.
Vista de Dead Vlei, a paraxe máis popular do deserto do Namib.
Lagoa de carácter temporal formada en Sossusvlei despois dunha chuvia infrecuente no mes de agosto que tivo lugar 15 días antes da foto.
Swakopmund. Obsérvese a anchura das avenidas en comparación cos edificios de estilo centroeuropeo.
No deserto do Namib, as acacias provén de refuxio e alimento a numerosas especies animais.
Camaleón de Namaqua (Chamaeleo namaquensis) no Namib.
As acacias secas que permanecen nos deathvleis, algunhas desde hai centos de aos, sirven de miradoiro aos corvos do Namib.
Suricatas.
Welwitschia mirabilis, a "planta nacional" de Namibia.
As acacias secas que permanecen nos deathvleis, algunhas desde hai centos de anos, sirven de miradoiro aos corvos do Namib.
Suricatas.
O momento en que todos os turistas esperan ao lombo da "Duna 45".
Oryx gazella.
O cabo Cross, coa colonia de osos mariños máis importante de África.

Notas

↑ Este nome é impropio, xa que en Namibia existen outros desertos.
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 ^2,4 ^2,5 ^2,6 ^2,7 Spriggs, A. (2001): WWF. Terrestial Ecoregions. Deserts and xeric shrublands. Africa. Namibia.
↑ Unesco (21 de xuño de 2013). "Sites in Latin America and Germany inscribed on World Heritage List". Unesco.org (en inglés). Consultado o 9 de agosto de 2019.

Véxase tamén

Bibliografía

Fuller, Alexandra. fotos de Lanting, Frans. "El gran parque de África". National Geographic (en castelán) (xuño 2011): 80–97. ISSN 1138-1434.
Botha, Laurette Isabella (1970). The Namib desert: a bibliography (en inglés). Cape Town: University of Cape Town Libraries. p. 26. OCLC 138726.
Seely, Mary (2004). The Namib: Natural History of an Ancient Desert (en inglés) (3ª ed.). Windhoek: Desert Research Foundation of Namibia. ISBN 9991668160.
Segalen, Loïc (2003). Évolution environnementale du Désert du Namib depuis le Miocène (en francés). Thèse de doctorat: Géosciences et Ressources naturelles. París: Université Pierre et Marie Curie. p. 275. OCLC 491627558.
Lageat, Yannick (1994). "Le désert du Namib central". Paris: Annales de géographie (en francés) (578): 339–360. OCLC 490233534.
Tonchi, Victor L.; William A. Lindeke; John J. Grotpeter (2012). Historical Dictionary of Namibia (en inglés) (2nd ed.). Scarecrow Press. ISBN 978-0-8108-7990-4.
Hamilton III, William J. (setembro de 1983). "The Living Sands of the Namib". National Geographic (en inglés) 164 (3): 364–376. ISSN 0027-9358. OCLC 643483454.

Outros artigos

Sossusvlei

Ligazóns externas

[1] Este nome é impropio, xa que en Namibia existen outros desertos.

[at1315-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 ^2,4 ^2,5 ^2,6 ^2,7 Spriggs, A. (2001): WWF. Terrestial Ecoregions. Deserts and xeric shrublands. Africa. Namibia.

[3] Unesco (21 de xuño de 2013). "Sites in Latin America and Germany inscribed on World Heritage List". Unesco.org (en inglés). Consultado o 9 de agosto de 2019.

[1]

[2]

[3]