Illa Aitutaki
Localización | ||||
---|---|---|---|---|
| ||||
Xeografía | ||||
Parte de | ||||
Superficie | 18,05 km² | |||
Bañado por | Océano Pacífico | |||
Altitude | 58 m | |||
Aitutaki, tamén coñecida tradicionalmente como Araura, Ararau e Utataki, é unha das Illas Cook meridionais,situada a 225 km ao norte de Rarotonga. Ten unha poboación de aproximadamente 2.000 habitantes. Aitutaki é a segunda illa máis visitada das Illas Cook. A vila principal é Arutanga (Arutunga) no lado oeste.
Xeografía
[editar | editar a fonte]Aitutaki é case un atol de forma triangular, cunha illa volcánica, Araura, e unha lagoa rodeada por un arrecife con 13 illotes baixos de coral. A superficie de terra do atol é de 18´05 km², dos cales a illa principal Araura ten unha superficie de 16´8 km².[1] e unha altitude máxima de 124 metros no monte Maunga Pu preto do seu punto máis setentrional. A lagoa ten unha profundidade de entre 1 e 3 metros, cun fondo de area que lle dá unha característica cor turquesa transparente.
A barreira do arrecife que forma a base de Aitutaki ten máis ou menos a forma dun triángulo equilátero con lados 12 quilómetros de lonxitude. O extremo sur do triángulo está case totalmente por baixo da superficie do océano, e o lado oriental componse dunha cadea de pequenas illas (incluíndo Mangere, Akaiami e Tekopua).
O lado oeste do atol ten unha pasaxe para barcos a través da barreira de arrecifes. Permitindo a ancoraxe preto da costa de Arutanga. Na parte sur existe unha pequena ruptura na barreira de coral, que permite o acceso de pequenas embarcacións á lagoa, que cobre a maior parte da parte sur do triángulo. Máis ao norte atópase a illa principal. O seu fértil chan volcánico produce froitas tropicais e hortalizas. Dous dos 15 illotes (motus) de Aitutaki tamén son volcánicos. O resto son de coral.
A vila principal é Arutanga na costa exterior da illa. A poboación era de 1.946 habitantes no censo de 2001. Á punta norte do triángulo dispón dun aeroporto. Hai unha zona apta para aterrar hidroavións na parte sueste da lagoa. O turismo é cada vez máis importante (é a segunda illa máis visitada das Illas Cook), atraído pola imaxe idílica de illas deshabitadas con praias de palmeiras preto dunha lagoa azul.
Subdivisións
[editar | editar a fonte]Aitutaki se subdivide en 8 distritos. Os distritos se subdividen en 19 tapere (distribución da explotación da terra polos liñaxes da tribo).
As oito vilas son:[3]
- Amuri (Te Upoko Enua)
- Ureia (Uriuri A Punga)
- Arutanga (Rutanga O Te Toa)
- Reureu (Te Mata O Teerui)
- Nikaupara (Te Maru O Toi)
- Vaipae (Te Vaipaepae O Pau)
- Tautu (Titi Ai Tonga)
- Vaipeka (Te Arekarioi)
os oitos distritos se subdividen en 19 tapere da seguinte maneira:
- Distrito Amuri
- Amuri Tapere
- Punganui Tapere
- Distrito Anaunga
- Anaunga Tapere
- Punoa Tapere
- Distrito Arutanga
- Arutanga Tapere
- Reureu Tapere
- Nukunoni Tapere
- Ureia Tapere
- Distrito Avanui
- Avanui Tapere
- Vaipeka Tapere
- Distrito Taravao
- Taravao Tapere
- Vaiau Tapere
- Vaiorea Tapere
- Distrito Tautu
- Mataotane Tapere
- Tautu Tapere
- Distrito Vaipae
- Oako Tapere
- Vaipae Tapere
- Distrito Vaitupa
- Taakarere Tapere
- Vaitupa Tapere
Historia
[editar | editar a fonte]Os polinesios establecéronse en Aitutaki probablemente no século X. O primeiro contacto europeo foi co capitán William Bligh, en 1789 e a tripulación do HMS Bounty cando descubriron Aitutaki o 11 de abril de 1789, pouco antes do amotinamento do HMS Bounty.
Aitutaki foi a primeira das Illas Cook a aceptar o cristianismo logo de que o misioneiro da London Missionary Society (LMS) John Williams a visitara en 1821.
En 1942 as forzas americanas e de Nova Zelandia estacionáronse na illa, construíron as dúas pistas de aterraxe do aeroporto que existen hoxe en día. Este aeroporto, e outro no norte do Atol Penrhyn, ían ser utilizados como bases por parte dos aliados durante a segunda guerra mundial. O primeiro avión, un bombardeiro lixeiro estadounidense, aterrou o 22 de novembro de 1942. Cando terminou a guerra, algúns dos soldados quedaron e casaron cas nativas.
Durante a Década de 1950 a lagoa de Aitutaki foi utilizada como escala para os hidroavións da TEAL (Tasman Empire Airways Limited) na famosa Ruta do Coral. O Illote de Akaiami foi utilizado como parada de descanso para os pasaxeiros, mentres o avión era reabastecido durante dúas horas. Estas operación cesaron en 1960, e os únicos recordatorios son os restos do embarcadoiro construído especialmente en Akaiami. O Hidroavión 'Aranui', que formou parte deste servizo, está agora exposto no Museum of Transport and Technology de Auckland, Nova Zelandia.
Desde 1972 Aitutaki ten un servizo postal propio cuns selos apreciados polos coleccionistas. Están imprimidos por Heraclio Fournier en Vitoria.
O 10 e 11 de febreiro do 2010, Aitutaki foi alcanzado polo Ciclón Pat. Os fortes ventos arrincaron os teitos da maioría das casas e danaron outros edificios, incluíndo unha escola e o hospital. Polo menos o 60% das vivendas foron danadas. Non houbo mortes, pero reportáronse algunhas lesións menores.[4][5][6]
En xuño de 2010 a illa foi nomeado "illa máis bela do mundo" por Tony Wheeler o fundador da guía de viaxes Lonely Planet.[7]
Lugares de interese
[editar | editar a fonte]Aitutaki é famoso pola súa lagoa central cor turquesa, as súas illas deshabitadas e praias bordeadas de palmeiras. Outra vantaxe é que ata agora se librou do turismo de masas. Cabe destacar tamén unha antiga igrexa (a máis antiga das Illas Cook) e algunhas xigantescas árbores Banyan (Ficus prolixa).
Tapuaetai (One Foot Island), un pequeno illote no sueste da lagoa, dise que é a atracción máis importante. Considérase que proporciona ao visitante coas mellores vistas da lagoa de Aitutaki e, dependendo da marea, un pode camiñar sobre un banco de area a unha gran distancia lonxe de Tapuaetai.
Economía
[editar | editar a fonte]Os postos do goberno son os postos de traballo mellor pagados na illa para os nativos seguido de cerca polo turismo. O número de turistas comezou a subir recentemente coa presentación de Aitutaki nos programas de viaxes. Os recentes complexos de nova construción contribuíron a aumentar o número de turistas.
-
Mapa de Aitutaki
-
Vista desde Maungapu
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ "Discoverers of the Cook Islands and the Names They Gave — Aitutaki"
- ↑ Constitution Amendment (No 11) Act 1982
- ↑ The Parliament of the Cook Islands: Island Government Act 2007[Ligazón morta]
- ↑ RNZI.com
- ↑ "Wide range of housing in Aitutaki wrecked by Cyclone Pat, but resorts escape damage". Radio New Zealand International. 11 de febreiro de 2010. Consultado o 19 de setembro de 2011.
- ↑ "Australianetworknews.com". Arquivado dende o orixinal o 08 de xullo de 2012. Consultado o 12 de xuño de 2014.
- ↑ Reuters, 18 de xuño de 2010, "Travel Picks: Top places to wed and survive a breakup" Arquivado 22 de febreiro de 2014 en Wayback Machine., Miral Fahmy (ed.); consultado o 29 de xaneiro de 2011.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Illa Aitutaki |