Inspiral Carpets
Inspiral Carpets | |
---|---|
Orixe | Oldham, Inglaterra |
Período | 1983 – 1995 2003 – presente |
Xénero(s) | rock alternativo, Madchester, indie rock |
Selo(s) discográfico(s) | Mute, Elektra |
Membros | Graham Lambert Stephen Holt Craig Gill Clint Boon Martyn Walsh |
Antigos membros | David Swift Glenn Chesworth Tony Feeley Tom Hingley |
Na rede | |
http://www.inspiralcarpets.com/ | |
Inspiral Carpets é unha banda de rock alternativo inglesa procedente de Oldham, en Greater Manchester, e formada por Graham Lambert e Stephen Holt en 1983. O grupo chamouse así por unha tenda de roupa que había en Oldham. O seu son xira ao redor de guitarras e teclados psicodélicos.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Os amigos do colexio Graham Lambert e Stephen Holt recrutaron ao batería Craig Gill e formaron Inspiral Carpets en 1983, orixinalmente como unha banda de garage punk. Despois de que pasasen varios membros polo grupo, cara 1987 a formación incluía ao baixista David Swift e ao organista Clint Boon. A banda editou dúas demos noas anos 80, Waiting for Ours e Songs of Shallow Intensity, que incluían cancións que serían regravadas posteriormente.
Fixéronse coñecidos, xunto con bandas como The Stone Roses e Happy Mondays, na escena Madchester de finais dos ano 80. Despois dun flexi-disc interpretando "Garage Full Of Flowers", que se entregaba de xeito gratuíto coa revista de Manchester Debris en 1987, apareceu a casete Cow, o seu primeiro lanzamento. O EP Planecrash, editado polo selo Playtime foi emitido habitualmente polo DJ de Radio 1 John Peel, quen lle pediu á banda gravar unha sesión para o seu programa. No tempo do seu éxito inicial, o grupo gañou algunha notoriedade polas súas camisetas "Cool as Fuck". A banda regravou o seu sinxelo "Find Out Why" como sintonía do programa 8:15 from Manchester. Cando a súa popularidade medraba, a distribuidora Red Rhino Records foi á quebra, facendo que o grupo formase o seu propio selo, Cow Records, en marzo de 1989. A súa primeira edición foi o EP Trainsurfing. Ese mesmo ano Holt e Swift deixaron a banda para formar The Rainkings, sendo substituídos por Tom Hingley, vocalista de Too Much Texas, e por Martin "Bungle" Walsh, do grupo The Next Step. Despois dun feixe de sinxelos publicados a través do seu propio selo (o último deles, "Move", estivo a piques de entrar no top 40 británico), asinaron un contrato coa discográfica Mute Records, e inmediatamente conseguiron entrar chegar ao número 14 da lista de sinxelos con "This Is How It Feels" en 1990. O seu disco de estrea, Life, acadaría o número 2 na lista de álbums nese mesmo ano.
En 1991 o seu segundo álbum, The Beast Inside, non foi tan ben recibido pola crítica, pero aínda así chegou ao quinto posto da lista británica de álbums. Os sinxelos "Caravan" e "Please be Cruel" só acadarían os números 30 e 50 respectivamente, e o seu intento de irromper no mercado estadounidense fallou. Porén, a banda conseguiu un bo número de seguidores en Portugal, Alemaña e a Arxentina, sendo o seu seguinte traballo, Revenge of the Goldfish, o seu principal éxito neses países. O álbum, editado en 1992, foi número 17 no Reino Unido e tivo catro exitosos sinxelos. O seu seguinte disco, Devil Hopping (1994), chegou ao número 10, entrando os sinxelos "Saturn 5" e "I Want You" no top 20. En 1995, despois da publicación de The Singles, un recompilatorio de sinxelos, a banda foi despedida de Mute e separaríase pouco despois.
Discografía
[editar | editar a fonte]Álbum | Ano | Selo |
---|---|---|
Life | 1990 | Mute Records |
The Beast Inside | 1991 | Mute Records |
Revenge of the Goldfish | 1992 | Mute Records |
Devil Hopping | 1994 | Mute Records |
Inspiral Carpets | 2014 | Cherry Red Records |
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Ligazóns externas
[editar | editar a fonte] Este artigo sobre música é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír. |