Saltar ao contido

Lithobates pipiens

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

Lithobates pipiens[1][2][3][4] (antes Rana pipiens)[5][6] é unha especie de ra nativa de parte do Canadá e os Estados Unidos. Foi designada anfibio dos estados de Minnesota e Vermont.

Distribución

[editar | editar a fonte]

Viven desde o lago Grande Escravo e a baía de Hudson no Canadá, ao sur de Kentucky e Novo México nos Estados Unidos.[7][8] Tamén se encontra en Panamá, onde é endémica da cordilleira central e as terras baixas do oeste do Pacífico, aínda que esta podería ser moi probablemente outra especie parecida non descrita.[1] Vive en pradeiras, ribeiras de lagos e pantanos.

Descrición

[editar | editar a fonte]
Un exemplar novo de L. pipiens.

É unha especie de ra bastante grande, que chega aos 11 cm de lonxitude de fociño ao ano. Varía da cor verde á marrón pola parte dorsal, con grandes pintas circulares escuras nas costas, laterais e patas.[9] Cada mancha adoita estar beireada por un anel máis claro. Un par de pregamentos dorsolaterais que empezan por detrás dos ollos discorren paralelos un ao outro baixando polo dorso. Estes pregamentos dorsolaterais adoitan ser máis claros ou ocasionalmente de cor rosada. Ademais, unha liña clara corre desde o fociño, baixo o ollo e tímpano, terminando no ombro. A superficie ventral é branca ou verde pálida. O iris é dourado e as dedas están palmadas.

Os cágados son maróns escuros ou grises, con manchas claras na parte inferior e cola marrón clara.

Variacións na cor

[editar | editar a fonte]
Dous morfos burnsi, un morfo verde e outro marrón de L. pipiens
Morfo marrón en Iowa.

Pode ter varias variacións de cor, das cales as dúas máis comúns son os morfos verde e marrón, e outro morfo é o coñecido como burnsi. Os individuos co morfo coa coloración burnsi carecen de pintas no dorso, mais poden telas ou non nas patas. Poden ser verdes brillantes ou marróns e teñen pregamentos dorsais amarelos. [10] O albinismo tamén se dá nesta especie, pero é moi raro.

Ecoloxía e comportamento

[editar | editar a fonte]
Exemplar preto de Welland Canal, Ontario

Pode vivir nunha ampla variedade de hábitats, como lagoas permanentes, pantanos, ríos de augas lentas no bosque, áreas abertas e utbanas.[11] Normalmente vive en corpos de auga con abundante vexetación acuática. No verán, a miúdo abandonan as lagoas e móvense a áreas herbosas e pradeiras. Están ben adaptadas ao frío e poden encontrarse por riba dos 3000 m de altura. Os machos emiten unha chamada curta como un rouquido desde a auga durante a primavera e verán. Reprodúcese en primavera (marzo-xuño). poñen ata 6500 ovos na auga. Os cágados son marróns claros con pintas negras e completan o seu desenvolvemento na lagoa de reprodución, o cal dura de 70 a 110 días, dependendo das condicións. As ras que se metamorfosearon son de 2 a 3 cm de longo e lembran o adulto.

Esta especie era antes bastante común en varias partes do oeste do Canadá e os Estados Unidos ata que empezou o seu declive na década de 1970. Aínda que a causa definitiva deste declive non se coñece, a perda de hábitat e a súa fragmentación, os contaminantes ambientais, os peixes introducidos, a seca e as enfermidades son os mecanismos que se propuxeron para explicalo e están probablemente impedindo a recuperación da especie en moitas áreas.[9] Moitas das poboacións da especie non se recuperaron aínda desde o seu declive.

A especie é depredada por moitos animais, como serpes, mapaches, outras ras e incluso os humanos. Non produce secrecións cutáneas desagradables ao gusto e depende da súa velocidade para escapar da predación.

A especie come unha gran variedade de animais, como grilos, moscas, vermes e ras máis pequenas. Usando as súas grandes bocas poden mesmo tragar aves e algunhas serpes. Nun caso rexistrouse un morcego como presa desta ra.[12]

Esta especie é similar á Lithobates palustris e Lithobates sphenocephalus.

Investigación

[editar | editar a fonte]

Médica

[editar | editar a fonte]

Esta ra produce ribonucleases específicas dos seus ovocitos, que so fármacos potenciais contra o cancro. Unha desas moléculas, chamada ranpirnase (onconase), está en ensaios clínicos como tratamento do mesotelioma pleural e tumores pulmonares. Outra é a anfinase, que foi descrita como un posible tratamento para os tumores cerebrais.[13]

Neurociencia

[editar | editar a fonte]

Foi unha especie preferida para facer estudos sobre as propiedades básicas das neuronas desde a década de 1950. A unión neuromuscular do nervio ciático e as fibras do músculo sartorio desta ra foron a fonte de datos iniciais sobre o sistema nervioso.[14][15][16][17][18][19][20]

Fisioloxía muscular e biomecánica

[editar | editar a fonte]

É unha especie moi usada en experimentos in vitro de fisioloxía e biomecánica muscular debido á facilidade da acceso dos investigadores á súa área nativa e a capacidade do seu músculo sartorio de seguir vivo in vitro durante varias horas. Ademais, como a ra depende de dous modos principais de locomoción, como son o salto e a natación, isto permite comprender como as propiedades do músculo contribúen á realización deste tipo de movementos.

Notas

[editar | editar a fonte]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Hammerson, G.; Solís, F.; Ibáñez, R.; Jaramillo, C.; Fuenmayor, Q. (2004). "Lithobates pipiens". The IUCN Red List of Threatened Species 2004: e.T58695A11814172. doi:10.2305/IUCN.UK.2004.RLTS.T58695A11814172.en. 
  2. ↑ Frost, Darrel (2011). "American Museum of Natural History: Amphibian Species of the World 5.5, an Online Reference". Herpetology. The American Museum of Natural History. Consultado o 2013-02-17. 
  3. ↑ Frost, D.-R.; et al. (2009). "Response to the Point Of View of Gregory B. Pauly, David M. Hillis, and David C. Cannatella, by the Anuran Subcommittee of the SSRA/HL/ASIH Scientific and Standard English Names List". Herpetologica 65 (2): 136–153. doi:10.1655/09-009R1.1. 
  4. ↑ Integrated Taxonomic Information System [Internet] 2012. Lithobates pipiens [updated 2012 Sept; cited 2012 Dec 26] Available from: www.itis.gov/
  5. ↑ Hillis & Wilcox (2005), Hillis (2007), Stuart (2008), Pauly et al. (2009), AmphibiaWeb (2016)
  6. ↑ Yuan, Z.-Y.; et al. (2016). "Spatiotemporal diversification of the true frogs (genus Rana): A historical framework for a widely studied group of model organisms.". Systematic Biology 65 (5): 824–42. PMID 27288482. doi:10.1093/sysbio/syw055. 
  7. ↑ Stebbins, R.C. (1985). A Field Guide to Western Reptiles and Amphibians. Second Edition. Houghton Mifflin Company, Boston, Massachusetts.
  8. ↑ Conant, R. and Collins, J.T. (1991). A Field Guide to Reptiles and Amphibians: Eastern and Central North America. Third Edition. Houghton Mifflin Company, Boston, Massachusetts.
  9. ↑ 9,0 9,1 Northern Leopard Frog Rana pipiens Arquivado 03 de febreiro de 2010 en Wayback Machine., National Geographic. Retrieved 2015-03-28
  10. ↑ "Northern Leopard Frog Rana pipens". HerpNet. Arquivado dende o orixinal o 24 de setembro de 2015. Consultado o 2013-10-30. 
  11. ↑ Northern Leopard Frog (Lithobates pipiens) Arquivado 11 de xaneiro de 2019 en Wayback Machine., Nevada Fish and Wildlife Office. Retrieved 2015-03-28.
  12. ↑ Mikula, P (2015). "Fish and amphibians as bat predators". European Journal of Ecology 1 (1): 71–80. doi:10.1515/eje-2015-0010. 
  13. ↑ Frog molecule could provide drug treatment for brain tumors
  14. ↑ Fatt, P; Katz, B (1952). "Spontaneous subthreshold activity at motor nerve endings". The Journal of Physiology 117 (1): 109–28. PMC 1392564. PMID 14946732. doi:10.1113/jphysiol.1952.sp004735 (inactivo 2019-03-14). 
  15. ↑ Del Castillo, J; Katz, B (1954). "Quantal components of the end-plate potential". The Journal of Physiology 124 (3): 560–73. PMC 1366292. PMID 13175199. doi:10.1113/jphysiol.1954.sp005129. 
  16. ↑ Lettvin, J.Y.; Maturana, H.R.; McCulloch, W.S.; Pitts, W.H. (1959). "What the Frog's Eye Tells the Frog's Brain". Proceedings of the IRE 47 (11): 1940–51. doi:10.1109/JRPROC.1959.287207. 
  17. ↑ Katz, B; Miledi, R (1965). "The Measurement of Synaptic Delay, and the Time Course of Acetylcholine Release at the Neuromuscular Junction". Proceedings of the Royal Society of London. Series B 161 (985): 483–95. PMID 14278409. doi:10.1098/rspb.1965.0016. 
  18. ↑ Kuffler, SW; Yoshikami, D (1975). "The number of transmitter molecules in a quantum: An estimate from iontophoretic application of acetylcholine at the neuromuscular synapse". The Journal of Physiology 251 (2): 465–82. PMC 1348438. PMID 171380. doi:10.1113/jphysiol.1975.sp011103. 
  19. ↑ Hille, B (1967). "The selective inhibition of delayed potassium currents in nerve by tetraethylammonium ion". The Journal of General Physiology 50 (5): 1287–302. PMC 2225709. PMID 6033586. doi:10.1085/jgp.50.5.1287. 
  20. ↑ Anderson, CR; Stevens, CF (1973). "Voltage clamp analysis of acetylcholine produced end-plate current fluctuations at frog neuromuscular junction". The Journal of Physiology 235 (3): 655–91. PMC 1350786. PMID 4543940. doi:10.1113/jphysiol.1973.sp010410. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Bibliografía

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]
Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Lithobates_pipiens&oldid=6575538»