Maria Mitchell
Biografía | |
---|---|
Nacemento | 1 de agosto de 1818 Nantucket, Estados Unidos de América (pt) |
Morte | 29 de xuño de 1889 (70 anos) Lynn, Estados Unidos de América (pt) |
Lugar de sepultura | Prospect Hill Cemetery (en) |
Relixión | Unitarismo |
Educación | Vassar College (pt) |
Actividade | |
Campo de traballo | Astronomía, bibliotecoloxía, ciencias naturais e pedagoxía |
Ocupación | astrónoma, escritora, profesora universitaria, bibliotecaria, naturalista |
Empregador | Vassar College (pt) (1865–1888) |
Membro de | |
Familia | |
Pais | William Mitchell e Lydia Mitchell |
Parentes | Mary Albertson, curmán |
Premios | |
Descrito pola fonte | A Woman of the Century (en) , (sec:Maria Mitchell) Dictionary of Women Worldwide American Women Writers (en) |
Sitio web | mariamitchell.org |
Maria Mitchell, nada en Nantucket (Massachusetts) o 1 de agosto de 1818 e finada en Lynn o 28 de xuño de 1889, foi a primeira muller dedicada a astronomía nos Estados Unidos e a primeira muller que formou parte da Academia Estadounidense de Artes e Ciencias.[1]
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Terceira nunha familia con dez fillos, asistiu a un centro de ensino para señoritas, tendo ademais autoeducación.
Foi profesora de astronomía para mulleres no Vassar College e chegou a ser a directora do seu observatorio.[2] [3]O primeiro de outubro de 1847 converteuse na terceira muller en descubrir un cometa co telescopio (Miss Mitchell's Comet) polo que recibiu unha medalla de ouro do rei Federico de Dinamarca.[4] Calculou táboas de posicións astronómicas de Venus, tomou fotografías dos planeta Xúpiter e Saturno e das súas lúas, estudou nebulosas, estrelas dobres e eclipses solares. Desenvolveu teorías sobre as súas observacións como a revolución dunha estrela arredor doutra nas estrelas dobres en formación e a influencia da distancia e da composición química na variación da cor da estrela. Estudou a eclipse solar total. Tomou as primeiras fotografías ordinarias do Sol e elaborou unha hipótese sobre as manchas solares que, no canto de ser nubes serían cavidades na superficie solar.
Foi a primeira muller elixida para ocupar un posto en diversas institucións científicas americanas, como a AAAS (Asociación Americana para o Avance da Ciencia).[4] Fundou e foi presidenta da Asociación Americana para o Avance das Mulleres.[4] Así mesmo, obtivo un grao honorario en Columbia.
Foi unha muller con ideais que loitou pola súa igualdade salarial respecto aos homes, en protesta contra a escravitude deixou de vestir prendas de algodón e apoiou o movemento sufraxista.[5]
Recoñecemento
[editar | editar a fonte]Pola súa figura reciben o seu nome: o observatorio de Nantucket, un barco da segunda guerra mundial, un cráter lunar,[4] un asteroide e foi incluída na galería da fama dos Estados Unidos.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ F., Shearer, Benjamin (1997). Notable women in the physical sciences : a biographical dictionary. Greenwood Press. ISBN 0-313-29303-1. OCLC 243866627.
- ↑ "Maria Mitchell - Vassar College Encyclopedia - Vassar College". vcencyclopedia.vassar.edu. Arquivado dende o orixinal o 28 de xuño de 2019. Consultado o 2021-05-08.
- ↑ Claramunt e Claramunt (2012)
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 Altschuler e Ballesteros (2016).
- ↑ Calvo Iglesias, Encina (2016). Científicas y sufragismo. SIEMUS (Seminario Interdisciplinar de Estudios de las Mujeres de la Universidad de Sevilla. ISBN 978-84-945243-2-5.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Claramunt Vallespí, Rosa; Claramunt Vallespí, Teresa (2012). MUJERES EN CIENCIA Y TECNOLOGIA. UNED. ISBN 9788436264210.
- Daniel Roberto Altschuler e Fernando J. Ballesteros (2016). Las mujeres de la Luna. Historias de amor, dolor y valor. Editorial: Next Door Publishers e Jot Down Books (Colección El café Cajal). ISBN: 978-84-944435-4-1.
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Maria Mitchell |
Outros artigos
[editar | editar a fonte]Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- Maria Mitchell, la profesora de astronomía que con 14 años guiaba a los barcos balleneros no blog Mujeres con Ciencia.