Nico Rosberg
 (2016)  | ||||||||||||||||||||
| Biografía | ||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nacemento | (de) Nico Erik Rosberg 27 de xuño de 1985 (39 anos)Wiesbaden, Alemaña | |||||||||||||||||||
| Residencia | Mónaco Eivisa Wiesbaden | |||||||||||||||||||
| Educación | International School of Monaco (en)  | |||||||||||||||||||
| Altura | 178 cm | |||||||||||||||||||
| Peso | 71 kg | |||||||||||||||||||
| Actividade | ||||||||||||||||||||
| Ocupación | piloto de Fórmula Un (2006–2016) | |||||||||||||||||||
| Membro de | ||||||||||||||||||||
| Nacionalidade deportiva | Alemaña | |||||||||||||||||||
| Deporte | Sprint Cup Series (pt) (2003–2008) IndyCar Series (pt) (2001–2003)GP2 (1994–1995) tenis | |||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||
| Participou en | ||||||||||||||||||||
| 20 de xaneiro de 2020 | Encontro Anual do Foro Económico Mundial de 2020 | |||||||||||||||||||
| 17 de xaneiro de 2017 | Encontro Anual do Foro Económico Mundial de 2017 |
|||||||||||||||||||
| Outro | ||||||||||||||||||||
| Título | Campión do Mundo de Fórmula 1 | |||||||||||||||||||
| Pais | Keke Rosberg e Sina Rosberg | |||||||||||||||||||
| Cronoloxía | ||||||||||||||||||||
| Papeis de Panamá
| ||||||||||||||||||||
| Premios | ||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||
Sinatura  | ||||||||||||||||||||
| Sitio web | nicorosberg.com | |||||||||||||||||||
    | ||||||||||||||||||||
Nico Erik Rosberg, nado en Wiesbaden o 27 de xuño de 1985, é un piloto de Fórmula 1 alemán-finés. Debutou na categoría no 2006 con Williams. Corre baixo a bandeira alemá na Fórmula Un, a pesar de que competiu por Finlandia ao principio da súa carreira. Posúe a dobre nacionalidade destes dous países.[1]
Fillo do Campión Mundial de 1982 Keke Rosberg, gañou a GP2 en 2005 co equipo ART, logo de competir en Fórmula Tres Euroseries con anterioridade para o equipo do seu pai. Posúe o récord do piloto máis novo en lograr unha volta rápida en carreira, cando o acadou o seu primeiro Gran Premio, o de Bahrain 2006. Desde entón gañou 23 grandes premios, 30 poles positions de polo, así como o Campionato Mundial de Pilotos de 2016. É o cuarto piloto da historia en gañar o Gran Premio de Mónaco tres veces consecutivas e é o cuarto piloto da historia en gañar 7 Grandes Premios consecutivos.
En xullo de 2016, Rosberg asinou un novo contrato con Mercedes para quedar no equipo ata o final de 2018.[2] Finalmente gañou o título mundial logo dun duelo intenso con Lewis Hamilton en Abu Zabi, converténdose no segundo fillo dun ex campión, logo de Damon Hill, para gañar o título el mesmo.
Sorprendentemente o 2 de decembro, durante a gala de campións da FIA -e só cinco días despois de acadar o cetro da F1-, Nico Rosberg anunciou en Viena a súa retirada do circuíto internacional.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Rosberg naceu en Wiesbaden, Hesse, Alemaña Occidental é fillo do finlandés campión do mundo de Fórmula 1 de 1982 Keke Rosberg e a súa esposa alemá Sina. Rosberg naceu só catro días despois de que o seu pai gañase o Gran Premio de Detroit de 1985, pilotando un Williams, Honda. Nico pasou a maior parte da súa mocidade en Mónaco coa súa familia, e aínda vive no principado. Rosberg domina o alemán, inglés, italiano, español e francés, pero só un pouco de finés, a pesar de que está aprendendo o idioma. O seu pai elixiu deliberadamente non ensinarlle finlandés, concentrándose nas outras linguas que serían máis importantes para a vida de Nico na súa andaina nas carreiras.[3]
Os pilotos das fórmulas máis baixas corren baixo a nacionalidade do país que emitiu a súa licenza de competición. Rosberg competiu baixo a bandeira de Finlandia e Alemaña en diferentes momentos da súa carreira. Na Fórmula Un, como para todos os campionatos da FIA no mundo, a nacionalidade dun piloto defínese polo seu pasaporte.[4] Rosberg corre baixo bandeira alemá na Fórmula Un.
Rosberg casou coa súa amiga da nenez e a súa noiva de sempre Vivian Sibold o 11 de xullo de 2014.[5] A súa filla, Alaïa Rosberg, naceu o 30 de agosto de 2015.[6]
Andaina profesional
[editar | editar a fonte]1996-2004: Fórmula Júnior
[editar | editar a fonte]
Rosberg iniciouse no karting en 1996, á idade de once anos, antes de pasar a Fórmula BMW alemá en 2002, onde gañou o título. A súa actuación deu lugar ao seu paso como piloto do equipo do seu pai na Fórmula Tres Euroseries, unha combinación dos varios campionatos nacionais de Fórmula Tres que existían antes da súa formación. A Rosberg foille ben alí, e quedou para o ano 2004. A principios de 2004, obtivo un dos seus primeiros test na Fórmula Un, facendo unha sesión de probas con Williams.[7]
2005: GP2 - ART Grand Prix
[editar | editar a fonte]Rosberg uniuse ao equipo ART Grand Prix en 2005 na recentemente creada GP2 Series. Converteuse no primeiro piloto en gañar o título de GP2.
Fórmula Un
[editar | editar a fonte]2006–2009: Williams
[editar | editar a fonte]Debutou na tempada 2006 ao volante dun Williams no Gran Premio de Bahrain, o 12 de marzo de 2006.
Rosberg conseguiu realizar a volta rápida da carreira do Gran Premio de Bahrain de 2006, e conseguiu así ser o piloto de Fórmula 1 máis novo en obter unha volta rápida, superando a anterior marca que ata o momento era de Fernando Alonso.
Neste Gran Premio, tamén logrou puntuar no seu debut na Fórmula 1, obtendo 2 puntos por terminar 7º, xusto por detrás do seu compañeiro de equipo Mark Webber.
2010–2016: Mercedes
[editar | editar a fonte]O 29 de outubro de 2009, Rosberg anunciou que abandonaría o equipo Williams ao final da tempada. Comentou que Williams "realmente apoiou a miña carreira ao longo dos anos e gustaríame mostrarlles un gran agradecimento, con todo, non estou seguro de que poidan gañar carreiras neste momento e gustaríame".[8]
O 16 de novembro de 2009, o equipo campión Brawn GP foi comprado polo xigante construtor alemán Mercedes-Benz e renomeado inmediatamente como Mercedes Grand Prix, disparando os rumores sobre unha posible fichaxe de Nico pola nova escuadra. Non foi ata o 23 de novembro de 2009 cando Rosberg foi presentado oficialmente como o primeiro piloto.[9] do equipo Mercedes GP para a tempada 2010.
Xustamente un mes despois, o 23 de decembro de 2009, o equipo Mercedes Grand Prix anuncio á fichaxe e a volta a competición do sete veces campión do mundo de Fórmula 1 Michael Schumacher. Rosberg cedeu o seu número a Schumacher a petición deste, debido a que Schumacher é supersticioso e prefería o número impar de Nico (o 3 en vez do 4)..[10]
2010
[editar | editar a fonte]A pesar da moita esaxeración sobre regreso de Schumacher, Rosberg logrou superar o seu compañeiro de equipo tanto na cualificación como na clasificación final na maioría das carreiras. En Malaisia, Rosberg conseguiu a súa primeira fila de saída, como segundo clasificado nunha sesión de cualificación alterada pola choiva, de novo por encima de Schumacher. Finalmente terminou terceiro na carreira, o primeiro podio de Mercedes como equipo desde o seu regreso. O seu terceiro posto no Gran Premio da China de 2010 proporcionou a Rosberg o seu segundo podio consecutivo, e pasou momentaneamente ao segundo lugar na clasificación do Campionato de Pilotos.
Terminou sétimo no Gran Premio de Mónaco de 2010, quinto en Turquía e sexto en Canadá, pero só foi décimo no Gran Premio de Europa de 2010. Con todo, no Gran Premio do Reino Unido de 2010, Rosberg logrou un podio no terceiro posto. Pero en Alemaña, Mercedes volveu estar fora do ritmo, e Rosberg só puido terminar oitavo, por diante do seu compañeiro de equipo Schumacher. Hungría parecía máis prometedor, pero perdeu unha roda ao saír da súa parada en boxes e viuse obrigado a retirarse cando estaba en posición de puntos. A súa carreira no Gran Premio de Bélxica de 2010 foi máis exitosa, un duelo n carreira con Schumacher deixou a Rosberg por diante do seu compañeiro de equipo en sexto lugar. O Gran Premio de Italia de 2010 deulle outro resultado consistente en quinto lugar, logrado principalmente pasar a ambos Red Bulls ao principio. Logrou outro quinto lugar en Singapur.
Con todo, foi golpeado por mala sorte no Xapón, cando baixo a presión de Schumacher, desprendeuse unha roda do seu coche e levou a Rosberg contra a parede. O primeiro Gran Premio de Corea foi aínda máis desafortunado, cando marchaba cuarto comodamente, retirouse da carreira logo de ser arrollado por Mark Webber. Webber trompeou foise contra a parede e o impulso levouno de novo á pista de carreiras deixando a Rosberg sen escapatoria e os dous chocaron. A carreira no Gran Premio do Brasil de 2010 foi máis positiva, con Rosberg terminando en sexto lugar, malia tres paradas en boxes, dúas das cales fixéronse en condicións de coche de seguridade o que minimizou a perda de posicións da pista. A seguinte semana en Abu Zabi, Rosberg volveu a entrar en boxes baixo o coche de seguridade e isto permitiulle terminar cuarto, un resultado que lle asegurou o sétimo posto no Campionato de Pilotos. Rosberg terminou 16 das 19 carreiras da tempada, das cales 15 foron nos puntos.
2011
[editar | editar a fonte]O novo Mercedes MGP W02 demostrou ser moi rápido nas probas de inverno. En Australia, Rosberg mostrou a súa velocidade ata a súa retirada debido a unha colisión con Rubens Barrichello. No Gran Premio de Malaisia de 2011, Rosberg comezou noveno e terminou duodécimo, significou que por primeira vez na súa carreira non puido anotar un só punto nas dúas carreiras de apertura dunha tempada. Rosberg logrou os seus primeiros puntos da tempada na China, clasificando cuarto e terminando quinto, e liderando catorce voltas durante a carreira.[11] Durante o Gran Premio de Bélxica de 2011, Rosberg superou a Sebastian Vettel durante a primeira volta da carreira e liderou novamente durante tres voltas en total, pero logo caeu rapidamente na pista e entre as voltas 42 de 44 permitiu que o seu compañeiro de equipo Schumacher o pasara despois de que o equipo advertiralle que debía aforrar combustible.[12]
Rosberg finalmente terminou o campionato no sétimo lugar por terceira vez consecutiva, outra vez por encima de Schumacher na clasificación final. Con todo, non conseguiu ningún podio durante a tempada, e a diferenza de puntos entre Rosberg e o seu compañeiro de equipo reduciuse de setenta puntos en 2010 a trece en 2011. Isto debeuse en parte a que o Mercedes MGP W02 en xeral non tiña ningún competidor, Red Bull, McLaren e Ferrari eran coches superiores e os outros equipos tiñan un ritmo máis lento que o MGP W02.[13] O propio Rosberg apuntou ao feito de que debido aos novos pneumáticos Pirelli e ao sistema DRS, introducido en 2011, os adiantamentos e a cualificación eran máis doados, onde el aínda batera Schumacher 16:3, perderan a súa importancia.[14] Malia iso, eloxou o DRS, declarando que podería converterse nunha das mellores regras da historia da Fórmula Un.[15]
2012
[editar | editar a fonte]
Rosberg terminou fóra dos puntos nas dúas primeiras carreiras da tempada en Australia e Malaisia, acabando 12º e 13º respectivamente. No Gran Premio da China de 2012, Rosberg logrou a primeira pole position da súa carreira.[16] Rosberg aproveitouse da súa posición na grella para lograr á súa primeira vitoria, terminando con máis de vinte segundos de vantaxe sobre o segundo [...] Jenson Button, que caeu tras un erro no pit stop. Deste xeito Rosberg logrou os seus primeiros puntos da tempada e a primeira vitoria de Mercedes desde que Juan Manuel Fangio gañara o Gran Premio de Italia de 1955, antes da súa retirada do deporte.[17] Ademais Rosberg converteuse no primeiro piloto alemán en gañar un Gran Premio nun coche alemán desde a vitoria de Hermann Lang no Gran Premio de Suíza de 1939 e o primeiro piloto en gañar un Gran Premio durante a vida do seu pai que tamén logrou unha vitoria nun Gran Premio en Fórmula Un. Posteriormente, Rosberg terminou segundo en Mónaco, pero na maioría das carreiras foi máis lento que Schumacher na cualificación, quedando noveno na clasificación.
2013
[editar | editar a fonte]
Rosberg quedou en Mercedes para a tempada 2013, pero Michael Schumacher anunciou a súa retirada e foi substituído por Lewis Hamilton despois de que Hamilton asinara un contrato de tres anos co equipo. Rosberg retirouse do Gran Premio de Australia de 2013 cun problema eléctrico,[18], e terminou cuarto no Gran Premio de Malaisia de 2013[19] Logo de recibir a orde de equipo de non superar a Hamilton. Durante o Gran Premio de Mónaco de 2013, obtivo a pole position, liderou todas as voltas e gañou a carreira, especialmente notable dado que consideraba Mónaco como a súa casa e que o seu pai Keke Rosberg gañou a mesma carreira exactamente trinta anos antes. O 30 de xuño, Rosberg logrou a súa segunda vitoria da tempada e a terceira da súa carreira no Gran Premio de Gran Bretaña.[20] Beneficiouse dunha picada sufrida polo seu compañeiro de equipo Hamilton e un fallo técnico de Vettel. Rosberg volveu ser o segundo mellor detrás de Vettel logo das vacacións de verán clasificándose segundo, a só 0.010 segundos de Sebastian Vettel. Tres carreiras despois terminou 2º na India, e no magnífico Gran Premio de Abu Zabi de 2013 acabou terceiro. Rosberg novamente clasificou nun impresionante 2º posto no Brasil logo de terminar primeiro nas sesións de adestramentos. Ata tomou a dianteira pero tivo que conformarse co quinto lugar, terminando a tempada en sexto lugar no campionato con 171 puntos en comparación cos 189 do seu compañeiro de equipo Hamilton.
2014
[editar | editar a fonte]Logo dunha sólida pretempada, Rosberg comeza da mellor forma posible ao gañar o GP de Australia tras saír terceiro e poñerse primeiro na saída.[21] Pese a que terminou segundo nas seguintes catro carreiras, por detrás do seu compañeiro, recuperou o liderado do mundial ao vencer en Mónaco,[22] aumentando a brecha nas seguintes probas ata os 29 puntos despois do GP de Bélxica, onde foi segundo e Lewis Hamilton non puido terminar a proba.[23] Pero a partir de aí, na recta final do campionato, Nico comete varios erros e sofre un abandono que lle fan perder o liderado e distanciarse bastante de Lewis Hamilton.[24] Con cinco vitorias, dez segundos postos e un cuarto, o alemán resultou subcampión fronte ao británico.
2015
[editar | editar a fonte]
A tempada 2015 de Rosberg comezou co segundo lugar detrás do seu compañeiro de equipo Lewis Hamilton en Australia e a terceira posición en Malaisia detrás de Sebastián Vettel de Ferrari, e Hamilton. Rosberg foi segundo no Gran Premio da China de 2015 e terceiro en Bahrain logo dunha falla nos freos. Logrou a súa primeira pole position da tempada en España que significou a súa primeira vitoria da tempada, a súa primeira en España e novena vitoria na súa carreira. Alcanzou a súa décima vitoria da súa carreira no Gran Premio de Mónaco de 2015 para converterse no cuarto piloto en gañar o GP de Mónaco tres veces consecutivas (xunto a Graham Hill, Ayrton Senna e Alain Prost) dándolle a mellor racha de vitorias alí desde a de Senna de 5 de 1989 a 1993. Tamén foi a primeira vez que gañou sucesivas carreiras de F1. Seguiu cara a arriba co segundo lugar no Canadá antes de lograr o seu terceiro triunfo da tempada, e undécimo da súa carreira, en Austria. No Gran Premio do Reino Unido de 2015, unha vez máis cualificou e terminou segundo detrás do seu compañeiro de equipo Lewis Hamilton. En Hungría ía segundo antes de colidir con Daniel Ricciardo, e finalmente acabou en oitavo lugar. As esperanzas do campionato de Rosberg comezaron a desaparecer en Monza cando retirouse debido a problemas do seu motor e logo en Rusia logo de comezar na pole position debido a un estrangulamento do acelerador. Rosberg logrou a súa 4ª pole position e terceira consecutiva esta tempada en América. Malia que perdeuna na saída, recuperouse da quinta posición á primeira, superando a Kvyat, Ricciardo e Hamilton e controlou a carreira logo dos coches de seguridade, ata que cometeu un erro a falta de dez voltas para o final, perdendo tanto a carreira como o campionato mundial de pilotos con Hamilton ao final da carreira. Durante gran parte do Gran Premio, Rosberg pilotou "como un campión", como o dixo o co-comentarista da BBC na F1 David Coulthard. Logo da carreira, Rosberg creou unha pequena controversia nas redes sociais cando lanzou unha gorra que Hamilton lanzoulle antes.[25][26] Respondeu á súa derrota nos Estados Unidos cunha vitoria clara no Gran Premio de México de 2015 para lograr a súa 12ª vitoria. Gañou no primeiro Gran Premio de México logo de 23 anos e logo acadou a súa 13ª vitoria no Gran Premio do Brasil de 2015, o que lle axudou a conseguir o segundo lugar no campionato. terminou a tempada cunha vitoria sobre Lewis Hamilton en Abu Zabi, empatando a vitorias con Graham Hill.
2016
[editar | editar a fonte]Rosberg gañou o título e na súa última tempada comezou cunha saída na primeira fila para lograr a vitoria no Gran Premio de Australia de 2016, o que lle deu a dianteira do Campionato do Mundo por primeira vez desde 2014. Seguiu con outra saída en primeira fila e vitoria no Gran Premio de Bahrain de 2016. Logrou a pole position e a vitoria no Gran Premio da China de 2016, ampliando a súa vantaxe no campionato a 36 puntos do seu compañeiro de equipo e defensor do campionato Lewis Hamilton. Rosberg conseguiu a pole position no Gran Premio de Rusia de 2016 e liderou a carreira de principio a fin para lograr o seu primeiro Grand Slam, sétimo triunfo consecutivo e converterse no primeiro piloto desde Michael Schumacher, en 2004 en gañar as primeiras catro carreiras da tempada. Rosberg logrou outra primeira fila no Gran Premio de España de 2016 pero retirouse xunto co seu compañeiro de equipo Lewis Hamilton despois de que os dous chocaran na primeira volta.
Rosberg logrou outra primeira fila no Gran Premio de Mónaco de 2016, pero desde cedo tivo que loitar en condicións moi molladas e pedíronlle deixar pasar a Hamilton. Logo dunha parada posterior para poñer os pneumáticos secos, atopouse en sexto lugar pegado detrás de Fernando Alonso e incapaz de pasalo, un lixeiro orballo chegou ao final da carreira e foi superado por Nico Hülkenberg e terminou sétimo, O seu peor resultado en Mónaco desde 2011 e no que viu a súa vantaxe no Campionato reducida a 24 puntos sobre Lewis Hamilton, quen gañou a carreira. En Canadá, Rosberg acadou a súa sétima primeira fila da tempada logo de cualificar 0,062 segundos detrás de Lewis Hamilton. Na carreira Rosberg foi empuxado por Hamilton no comezo e caeu á décima praza. A continuación, loitou para remontar ata o cuarto posto antes de ter que entrar en boxes cunha picada lenta que o deixou en sétimo lugar. Logo superou a Daniel Ricciardo e Kimi Räikkönen para volver á quinta posición e perseguindo a Max Verstappen pero non o puido pasar. Na penúltima volta, Rosberg fixo medio trompo mentres trataba de superar a Verstappen, pero tiña unha brecha o suficientemente grande sobre Räikkönen e terminou a carreira en quinto lugar, a súa vantaxe no campionato sobre Hamilton reduciuse a 9 puntos. Rosberg recuperouse coa pole position e a vitoria no novo circuíto de Bakú, mentres que o seu compañeiro de equipo Lewis Hamilton bateu co muro na Q3, comezou décimo e terminou quinto permitíndolle aumentar a súa vantaxe no campionato a 24 puntos. Outro incidente ocorreu entre os dous pilotos na última volta do Gran Premio de Austria de 2016, como resultado Hamilton gañou e Rosberg caeu ata o 4º lugar. Malia que Hamilton foi abouxado no podio, unha investigación dos comisarios da carreira resolveu que Rosberg causara o accidente, e Rosberg recibiu unha penalización de 10 segundos por causar o accidente e pilotar un coche gravemente danado. Aínda que isto no alterou o resultado da carreira.[27]
No seu Gran Premio de casa, Rosberg realizou unha manobra agresiva de adiantamento a Verstappen. Rosberg afirmou que "Eu tiña o volante completamente bloqueado e non podía pilotar mellor", con todo os comisarios non estaban de acordo, e pensaron que Rosberg rompera as regras sobre adiantamento, polo que Rosberg recibiu unha penalización de tempo de 5 segundos.[28] e 2 puntos de penalización na súa licenza de piloto.[29]
Un segundo lugar na última carreira da tempada en Abu Zabi foi suficiente para conquistar o campionato, malia que o seu compañeiro de equipo (e finalmente gañador da carreira) Lewis Hamilton axudou ao dúo perseguidor nas voltas finais da carreira.[30][31]
Rosberg anunciou a súa retirada inmediata da Fórmula Un o 2 de decembro na cerimonia de entrega de premios da FIA en Viena.[32] A decisión chegou despois de alcanzar a "cima" da súa carreira logo de gañar o Campionato Mundial de Pilotos de 2016.[33]
Deseño do casco e número
[editar | editar a fonte]Para a tempada de 2014, unha nova regra permite ao piloto elixir un número do coche exclusivo que se utilizará ao longo de toda a súa carreira na F1. Rosberg escolleu o 6 e logo twiteou "Guai. Conseguín o número 6 para a miña restante carreira na F1!. O número da sorte do meu pai e da miña futura muller e polo tanto ten que funcionar tamén para min.!"[34] Tamén cambiou a cor do seu casco logo de 8 anos de amarelo a gris escuro. O deseño xeral inclúe un flash de cromo, un pouco da influencia romana, liñas limpas e símbolos persoais, deseñado por Jens Munser.[35][36]
Rexistro de carreiras
[editar | editar a fonte]Traxectoria profesional
[editar | editar a fonte]| Tempada | Series | Equipo | Carreiras | Gañados | Poles | V/rápidas | Podios | Puntos | Posición |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2001 | Formula BMW Junior Cup Iberia | 3 | 0 | 0 | 0 | 0 | 38 | 18º | |
| 2002 | Formula BMW ADAC | VIVA Racing | 20 | 9 | 5 | 1 | 13 | 264 | 1º |
| 2003 | Formula 3 Euro Series | Team Rosberg | 20 | 1 | 1 | 2 | 5 | 45 | 8º |
| Masters of Formula 3 | 1 | 0 | 0 | 0 | 0 | N/A | NC | ||
| Macau Grand Prix | Carlin Motorsport | 1 | 0 | 0 | 0 | 0 | N/A | NC | |
| Korea Super Prix | 1 | 0 | 0 | 0 | 0 | N/A | 11º | ||
| 2004 | Formula 3 Euro Series | Team Rosberg | 19 | 3 | 2 | 2 | 5 | 70 | 4º |
| Macau Grand Prix | 1 | 0 | 0 | 0 | 0 | N/A | NC | ||
| Masters of Formula 3 | 1 | 0 | 0 | 0 | 0 | N/A | 6º | ||
| Bahrain Superprix | 1 | 0 | 0 | 0 | 1 | N/A | 2º | ||
| 2005 | GP2 Series | ART Grand Prix | 23 | 5 | 4 | 5 | 12 | 120 | 1º |
| Fórmula 1 | BMW Williams F1 Team | Piloto de probas | |||||||
| 2006 | Fórmula 1 | WilliamsF1 Team | 18 | 0 | 0 | 1 | 0 | 4 | 17º |
| 2007 | Fórmula 1 | AT&T Williams | 17 | 0 | 0 | 0 | 0 | 20 | 9º |
| 2008 | Fórmula 1 | AT&T Williams | 18 | 0 | 0 | 0 | 2 | 17 | 13º |
| 2009 | Fórmula 1 | AT&T Williams | 17 | 0 | 0 | 1 | 0 | 34´5 | 7º |
| 2010 | Fórmula 1 | Mercedes GP Petronas F1 Team | 19 | 0 | 0 | 0 | 3 | 142 | 7º |
| 2011 | Fórmula 1 | Mercedes GP Petronas F1 Team | 19 | 0 | 0 | 0 | 0 | 89 | 7º |
| 2012 | Fórmula 1 | Mercedes AMG Petronas F1 Team | 20 | 1 | 1 | 2 | 2 | 93 | 9º |
| 2013 | Fórmula 1 | Mercedes AMG Petronas F1 Team | 19 | 2 | 3 | 0 | 4 | 171 | 6º |
| 2014 | Fórmula 1 | Mercedes AMG Petronas F1 Team | 19 | 5 | 11 | 5 | 15 | 317 | 2º |
| 2015 | Fórmula 1 | Mercedes AMG Petronas F1 Team | 19 | 6 | 7 | 5 | 15 | 322 | 2º |
| 2016* | Fórmula 1 | Mercedes AMG Petronas F1 Team | 21 | 9 | 8 | 6 | 16 | 385 | 1º |
Resultados completos na Formula 3 Euro Series
[editar | editar a fonte](key) (Carreiras en letra grosa indican pole position; carreiras en itálica indican volta rápida)
| Ano | Equipo | Chasis | Motor | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | Pos. | Puntos |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2003 | Team Rosberg | Dallara F303/005 | Spiess-Opel | HOC 1 Ret |
HOC 2 3 |
ADR 1 Ret |
ADR 2 2 |
PAU 1 15 |
PAU 2 17 |
NOR 1 8 |
NOR 2 Ret |
LMS 1 1 |
LMS 2 11 |
NÜR 1 Ret |
NÜR 2 3 |
A1R 1 8 |
A1R 2 3 |
ZAN 1 18 |
ZAN 2 8 |
HOC 1 7 |
HOC 2 14 |
MAG 1 6 |
MAG 2 Ret |
8º | 45 |
| 2004 | Team Rosberg | Dallara F303/006 | Spiess-Opel | HOC 1 1 |
HOC 2 1 |
EST 1 Ret |
EST 2 4 |
ADR 1 5 |
ADR 1 Ret |
PAU 1 Ret |
PAU 2 Ret |
NOR 1 4 |
NOR 1 17 |
MAG 1 6 |
MAG 2 2 |
NÜR 1 1 |
NÜR 2 3 |
ZAN 1 Ret |
ZAN 2 NTS |
BRN 1 4 |
BRN 2 11 |
HOC 1 8 |
HOC 2 8 |
4º | 70 |
Resultados completos na GP2 Series
[editar | editar a fonte](key) (Carreiras en letra grosa indican pole position; carreiras en itálica indican volta rápida)
| Ano | Equipo | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | Pos. | Puntos |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2005 | ART Grand Prix | IMO FEA 8 |
IMO SPR Ret |
CAT FEA 9 |
CAT SPR 4 |
MON FEA 3 |
NÜR FEA 3 |
NÜR SPR 4 |
MAG FEA 7 |
MAG SPR 1 |
SIL FEA 1 |
SIL SPR 4 |
HOC FEA 1 |
HOC SPR 4 |
HUN FEA 5 |
HUN SPR 2 |
IST FEA 17 |
IST SPR 3 |
MNZ FEA 2 |
MNZ SPR 2 |
SPA FEA 3 |
SPA SPR 5 |
BHR FEA 1 |
BHR SPR 1 |
'1º | 120 |
Resultados completos na Fórmula Un
[editar | editar a fonte](Chave) (Carreiras en letra grosa indican pole position, carreiras en cursiva indican volta rápida)
‡ Outorgáronse a metade dos puntos ao cubrir menos do 75% da distancia de carreira completa.
- Tempada en curso
Rexistros e logros
[editar | editar a fonte]- Campionato Mundial de Fórmula 1 de 2016
- 23 vitorias na Fórmula 1
- 30 pole positions na Fórmula 1
- Lorenzo Bandini Trophy de 2011
- FIA Pole Trophy de 2014
- DHL Fastest Lap Award de 2016
- Lograr facer a volta rápida na súa primeira carreira na F1 (Gran Premio de Bahrain de 2006)
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Shedding a father's shadow: the new GP2 champion's route to the top 5th chapter
- ↑ "Rosberg agrees new Mercedes contract". Consultado o 2016-07-27.
- ↑ "Rosberg: "Die Finnen sind sauer, weil Nico deutsch ist"" [(Keke) Rosberg: "The Finns are angry because Nico is German"]. motorsport-total.com (en German). 2 December 2005. Consultado o 23 April 2016.
- ↑ FIA International Sporting Code paragraph 112
- ↑ "Nico Rosberg gets married". Motorsport.com (Motorsport.com, Inc.). 11 de xullo de 2014. Arquivado dende o orixinal o 02 de xuño de 2015. Consultado o 6 de setembro de 2014.
- ↑ "Nico Rosberg papa : Sa belle Vivian a donné naissance à une petite fille". purepeople.com.
- ↑ "The fourth driver at Williams". Grandprix com (en inglés). 22 de xaneiro de 2004. Arquivado dende o orixinal o 17 de xuño de 2019. Consultado o 17 de xuño de 2019.
- ↑ "Rosberg anuncia a saída de Williams". BBC Sport (BBC). 29 October 2009. Consultado o 3 November 2009.
- ↑ "Copia arquivada". Arquivado dende o orixinal o 05 de novembro de 2013. Consultado o 12 de decembro de 2011.
- ↑ "Schumacher to be number 3 at Mercedes". SportNetwork.net (Durham Associates Group). 20 January 2010. Consultado o 25 June 2011.
- ↑ "Mercedes 'optimistic again' about pace". Yahoo! Eurosport (TF1 Group). 17 de abril de 2011. Consultado o 21 de abril de 2011.
- ↑ Roebuck, Nigel (28 de agosto de 2011). "2011 Belgian Grand Prix report". Motor Sport Magazine (Motor Sport Magazine). Consultado o 19 de abril de 2012.
- ↑ "The 2011 Season Review – Part Two". formula1.com (Formula One Administration). 5 de decembro de 2011. Consultado o 19 de abril de 2012.
- ↑ "Rosberg not afraid of Schumacher resurgence". ESPN. 15 de febreiro de 2012. Consultado o 19 de abril de 2012.
- ↑ Noble, Jonathan (19 de abril de 2011). "DRS hailed as 'best idea ever'". Autosport (Haymarket Publications). Consultado o 21 de abril de 2011.
- ↑ Benson, Andrew (14 de abril de 2012). "Nico Rosberg takes landmark first pole in China for Mercedes". BBC Sport (BBC). Consultado o 14 de abril de 2012.
- ↑ "Race – Rosberg an F1 winner after Shanghai thriller". formula1.com. 15 April 2012. Arquivado dende o orixinal o 12 de xullo de 2014.
- ↑ "Rosberg sidelined by electrical problem". Crash.net (Crash Media Group). 17 de marzo de 2013. Consultado o 30 de marzo de 2013.
- ↑ "Malaysia: selected team and driver quotes". Formula1.com (Formula One Administration). 24 de marzo de 2013. Consultado o 30 de marzo de 2013.
- ↑ "Race results – Rosberg claims thrilling Silverstone victory". Formula1.com (Formula One Administration). 30 de xuño de 2013. Consultado o 30 de xuño de 2013.
- ↑ Moreno, Miguel Ángel (17 de marzo de 2014). "Rosberg gaña en Australia e Alonso empeza cuarto". Superdeporte.
- ↑ Bautista, Jorge (24 de maio de 2014). "Rosberg gaña en Mónaco para voltar a ser líder do Mundial e Alonso termina cuarto". Antena 3.
- ↑ AFP (24 de agosto de 2014). "Ricciardo se quedou co GP de Bélxica". ABC.
- ↑ Puigdemont, Oriol (3 de novembro de 2014). "Os agasallos de Nico". El País.
- ↑ "Lewis Hamilton: Nico Rosberg throws cap at teammate after he wins F1 Drivers' Championship – Metro News". Metro.
- ↑ "BBC Sport – US Grand Prix: Nico Rosberg throws cap at Lewis Hamilton". BBC Sport.
- ↑ Andrew Benson Chief F1 writer. "Lewis Hamilton & Nico Rosberg blame each other as Rosberg is penalised". bbc.co.uk. Consultado o 5 July 2016.
- ↑ http://www.skysports.com/f1/news/12433/10517631/watch-nico-rosberg-and-max-verstappen-do-battle
- ↑ Barretto, Lawrence; Beer, Matt. "German GP: Red Bull's Verstappen thought he and Rosberg would crash".
- ↑ Benson, Andrew (27 de novembro de 2016). "Nico Rosberg wins F1 title as Lewis Hamilton wins in Abu Dhabi and thus being the first german driver to win a championship driving a german car.". Consultado o 28 de novembro de 2016.
- ↑ "Rosberg wins F1 title as Hamilton wins in Abu Dhabi GP". Newskarnataka. 28 de novembro de 2016. Consultado o 28 de novembro de 2016.
- ↑ "Hamilton's heartache as Rosberg wins Formula One title". Sky News. 27 November 2016. Arquivado dende o orixinal o 02 de decembro de 2016.
- ↑ Morlidge, Matt (2 de decembro de 2016). "Nico Rosberg quits F1". SkySports.com.
- ↑ "Copia arquivada". Arquivado dende o orixinal o 13 de xaneiro de 2014. Consultado o 30 de xullo de 2014.
- ↑ Reyer, Maria (20 de marzo de 2014). "Rosberg: Wenn der Helm zum Kunstwerk wird". motorsport-total.com (en German). Arquivado dende o orixinal o 31 de outubro de 2015. Consultado o 31 de outubro de 2015.
- ↑ Seiwert, Robert (31 de xaneiro de 2014). "Mercedes: Rosberg-Verlobte löst Helm-Problem – Back in black". motorsport-magazin.com (en German). Consultado o 31 de outubro de 2015.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte] |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Nico Rosberg  |
Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- Páxina oficial de Nico Rosberg
- Perfil – desde Páxina oficial de Mercedes GP
- Perfil e estatísticas
- Andaina profesional
| Control de autoridades |
|
|---|
