Scaligera Basket Verona

	Tezenis Verona
Información xeral
Liga	LBA
Fundación	1951
Refundación	2002
Historia	Scaligera Basket (1951−2002); SanZeno Basket (2002−2007); Basket Scaligero (2007−2010)
Cores	Azul, amarelo
Presidente	Gianluigi Pedrollo
Adestrador	Alessandro Ramagli
Patrocinador	Tezenis
Localización
Cidade	Verona, Italia
Pavillón	PalaOlimpia
Capacidade	5 350
Inauguración	(2001
Campionatos
Korać	1 (1998)
Copa	1 (1991)
Supercopa	1 (1996)
	scaligerabasket.it

O Scaligera Basket Verona, actualmente coñecido como Tezenis Verona por motivos de patrocinio, é un equipo de baloncesto profesional italiano con sede en Verona, Véneto. Fundado en (1969, o club xoga os seus partidos como local no PalaOlimpia, recinto con capacidade para 5 350 espectadores.^[1] Conta no seu palmarés cunha Copa Korać, unha Copa e unha Supercopa. Actualmente, após conseguiren o ascenso desde a Serie A2 na temporada (2021−22, o equipo compite na LBA, a máxima categoría do baloncesto transalpino.

Historia

Comezos

O Scaligera Basket foi fundado en Verona en 1951. Desde 1951 até 1971, o Scaligera participou en competicións locais e rexionais. A comazos da década de 1970, un empresario local, Giuseppe Vicenzi converteuse no novo propietario do club e patrocinou o equipo baixo a marca Vicenzi Biscotti, que se converteu nun dos nomes máis coñecidos de Scaligera. Na tempada 1976–77, Scaligera chegou á Serie B. A pesar do descenso á Serie C na tempada seguinte, o club puido recuperar o ascenso na tempada 1977–78. Despois duns anos na Serie B, na tempada 1982–83, baixo o liderado do adestrador Bruno Arrigoni, o Verona ascendeu á Serie A2, a segunda división do baloncesto italiano.

No primeiro ano da Serie A2, o Scaligera tivo que xogar en Padua debido á falta dun polideportivo en Verona. Ademais, o club descendeu á Serie B. Con todo, o equipo volveu conseguiu regresar á Serie A2 en 1986. Nesta época do ascenso, o equipo estaba patrocinado por Citrosil, un produto de Glaxo, unha compañía farmacéutica cuxa sede italiana estaba situada en Verona e que, grazas á determinación do seu presidente Mario Fertonani, decidiu apoiar á familia Vicenzi. O descenso de 1987 foi inmediatamente seguido polo retorno á Serie A2 en 1988, cando o equipo foi patrocinado directamente por Glaxo. En 1989, Alberto Bucci converteuse no novo adestrador do equipo, con todo, Scaligera non logrou o ascenso na tempada 1989–90.

Época dourada

Os anos da Serie A2 remataron na temporada 1990–91, que se caracterizou polo primeiro e histórico ascenso á Serie A1 e, sobre todo, coa vitoria na Copa Italiana, o primeiro título do Scaligera. Este trofeo foi conseguido o 21 de febreiro de 1991, despois de gañar na final ao Philips Milano por 97–85. Este éxito pasou nos anais do baloncesto italiano, xa que foi a primeira e até agora a única copa nacional gañada por un equipo da segunda división.^[2] Os xogadores máis importantes daquela temporada foron Russ Schoene, Tim Kempton, Sandro Brusamarello, Giampiero Savio, Riccardo Morandotti e Paolo Moretti, así como o pivote Alessandro Frosini.

Durante o verán, o adestrador Bucci deixou o club, sendo contratado polo Scavolini Pesaro. Así, o Scaligera non conseguiu atopar un substituto valioso para o adestrador Bucci e o campionato 1991–92 terminou cun descenso á Serie A2. Con todo, baixo o mando de Franco Marcelletti, o club ascendeu inmediatamente na temporada seguinte grazas a xogadores importantes como Alessandro Frosini, Davide Bonora, Henry Williams, Sylvester Gray e Giacomo Galanda. En 1993–94, o equipo chegou a ocupar o cuarto lugar na tempada regular e, tras derrotar 2−0 ao Olimpia Milano nos cuartos de final, o Verona foi eliminado polo Virtus Bologna nas semifinais por 2-1. Esa temporada o equipo tamén chegou á final da Copa de Italia, mais perdeu contra o Benetton Treviso. Na temporada 1995–96, o equipo de Marcelletti chegou de novo á final da Copa de Italia; con todo, perdeu contra o Milano. En 1996 o equipo consegue un novo título, a Supercopa de Italia de 1996.

Na temporada 1997−98 chegaría o primeiro título internacional do club despois de conseguir a Copa Korać, gañada na final contra o Estrela Vermella de Belgrado. A final foi disputada a ida e volta, con vitoria para os italianos na casa por 68 a 74 e con derrota na Hala Pionir por 64 a 73, nun partido moi acalorado que permitiu ao capitán Roberto Dalla Vecchia e ao mozo adestrador Andrea Mazzon levantar o trofeo. Nos anos seguintes, porén, o club descoidou a canteira e centrouse en contratar destacados xogadores extracomunitarios como Eddie Elisma, Conner Henry, David Booth, Dedric Willoughby, Adrian Griffin (subcampión da NBA cos Dallas Mavericks na temporada 2005−06), Victor Page, Miroslav Berić ou Louis Bullock.

Refundación

No ano 2000 o equipo chegou ás semifinais da liga e obtivo a clasificación para a Euroliga, mais foi o principio do fin. O club entrou en crise financeira no 2002 e entrou deliberadamente en bancarrota, perdendo o dereito de continuar na máxima categoría, sen o club absorvido polo SanZeno Basket, club fundado ese mesmo ano. Despois duns anos de incerteza, creaouse un programa plurianual destinado a devolver ao club á elite. Serie A. Na temporada 2006−07 o disputa a final para subir á B2, mais é derrotado a mans de Juvi Cremona. Porén, o club consegue ascender de todos os xeitos adquirindo e traspasando a Verona os dereitos do club cremonense, renomeando o equipo como Baloncesto Scaligero. O primeiro campionato do Basket Scaligero en B2 remata nos cuartos de final dos playoffs polo ascenso.

A tempada seguinte, a club chega a un acordo de patrocinio con Tezenis, unha marca de roupa interior e de roupa de durmir do grupo Veronese Calzedonia, alén do apoio financeiro da Banca Popolare di Verona e do Ente Fiere di Verona. Filippo Faina, que a finais dos noventa dirixira ao entón Müller Verona foi contratado como novo adestrador. O Tezenis remata a temporada regular na segunda posición por detrás de Triveneta Albignasego, club ao que derrota posteriormente na final tras unha serie de catro partidos, que concluíu o 27 de maio de 2009 co ascenso á Serie A Dilettanti. No campionato Dilettanti de 2009−10. Ese mesmo ano o club recupera o seu o nome histórico de Scaligera Basket. Após varios ascensos e despois de 21 anos, o club consegue regresar á máxima categoría na temporada 2021−22, grazas ao segundo posto na liga regular e, posteriormente, a vitoria na final dos playoffs por 3−1 ante o APU Udine.

Patrocinios

Por motivos de patrocinio, o club tivo diversos nomes ao longo da súa historia:

Vicenzi Verona (1974−1984)
Citrosil Verona (1985–1987)
Glaxo Verona (1987−1994)
Birex Verona (1994−1995)
Mash Jeans Verona (1995–1998)
Müller Verona (1998–2002)
Tezenis Verona (2008–presente)

Xogadores

Destacados

Adestradores

Bruno Arrigoni (1982−1985)
Silvio Bertacchi (1985−1987)
Gianfranco Lombardi (1987−1989)
Alberto Bucci (1989−1991)
Mario Blasone (1991−1992)
Gianni Trevisan (1992)
Franco Marcelletti (1992−1996)
Phil Melillo (1996)
Andrea Mazzon (1996−1998)
Franco Marcelletti (1998)
Rudy D'Amico (1998−1999)
Franco Marcelletti (1999−2000)
Filippo Faina (2000−2001)
Lino Lardo (2001−2002)
Filippo Faina (2008−2010)
Walter De Raffaele (2010)
Franco Marcelletti (2010−2011)
Luigi Garelli (2011)
Alberto Martelossi (2011−2012)
Alessandro Ramagli (2012−2015)
Marco Crespi (2015−2016)
Fabrizio Frates (2016
Luca Dalmonte (2016−2019)
Andrea Diana (2019−2021)
Alessandro Ramagli (2021-presente)

Palmarés

Copa Korać

Campións (1): 1998

Copa de Italia

Campións (1): 1991
Subcampións (2): 1994, 1996

Supercopa de Italia

Campións (1): 1996

Copa da LNP (2ª Categoría)

Campións (1): 2015

Notas

↑ "PalaOlimpia, Verona" [Pavillón de baloncesto do Scafati] (en inglés). Consultado o 20 de agosto de (2022.
↑ "Tabellino completo della Finale". Lega Basket. Archived from the original on 31 de agosto de 2007. Consultado o 20 de agosto de 2022.

Véxase tamén

Ligazóns externas

Páxina web oficial (en italiano)

[1] "PalaOlimpia, Verona" [Pavillón de baloncesto do Scafati] (en inglés). Consultado o 20 de agosto de (2022.

[2] "Tabellino completo della Finale". Lega Basket. Archived from the original on 31 de agosto de 2007. Consultado o 20 de agosto de 2022.

[1]

[2]