Sebastiano Satta
Biografía | |
---|---|
Nacemento | 21 de maio de 1867 Nuoro, Italia |
Morte | novembro de 1914 (47 anos) Nuoro, Italia |
Educación | University of Sassari (en) |
Actividade | |
Ocupación | poeta, xornalista, escritor, avogado |
Sebastiano Satta, nado en Nuoro o 21 de maio de 1867 e finado na mesma cidade o 29 de novembro de 1914, foi un poeta, avogado e xornalista sardo.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Fillo do avogado Antonio Satta e de Raimonda Gungui, quedou orfo de pai cando tiña cinco anos. Graduouse en dereito en Sassari en 1894, e exerceu como avogado penalista en Nuoro. Poeta en lingua sarda e italiana, foi un dos animadores da vida cultural nuoresa de entre séculos. En publicou 1893 Versi ribelli, escolma de poesías compostas en Boloña mentres facía o servizo militar, moi influenciados pola obra de Giosuè Carducci. Fundou en 1892 con Gastone Chiese L'Isola en 1892[1], do que foi director[2]. Seguiu a colaborar en revistas literarias con versos, incrementando a súa produción por mor dunha parálise que sufriu en 1908 e que lle impediu seguir a traballar como avogado. De ideas socialistas foi concelleiro de Nuoro entre 1902 e 1903[3].
A súa poesía é rica de ideais humanitarios[4], inspirada na realidade sarda do seu tempo vista con ollos críticos.
Obra
[editar | editar a fonte]- Versi ribelli, 1893.
- Nella terra dei nuraghes, 1893.
- Primo maggio, 1896
- Ninnananna di Vindice, 1900
- Canti barbaricini, 1910.
- Canti del salto e della tanca, 1924.
- Canti della culla, 1924.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ ""Ricordo del Vate di Sardegna", La Nuova Sardegna, 16 de decembro de 2004". Arquivado dende o orixinal o 21 de agosto de 2016. Consultado o 21 de agosto de 2016.
- ↑ Sebastiano Satta en Autori Sardi
- ↑ "Progetto 150 anni de unità d'Italia, Istituto Magistrale Sebastiano Satta" (PDF). Arquivado dende o orixinal (PDF) o 26 de agosto de 2016. Consultado o 21 de agosto de 2016.
- ↑ Sebastiano Satta en treccani.it