Termo
Atención: Este artigo ou sección semella conter investigacións orixinais. |
Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde maio de 2017.) |
Un termo[1] ou vaso de Dewar é un recipiente que se pode volver pechar mantendo excelentes características de illamento térmico.
Características
[editar | editar a fonte]No canto de confiar soamente nun termo para illar o interior do exterior, o envase selado, de feito, contén un baleiro. Un baleiro non conduce calor en absoluto por condución ou convección, e a radiación, a outra forma de traspaso térmico, é mantida ao mínimo cubrindo as superficies internas do baleiro con prata ou outro metal reflexivo. O termo común, ese que utilizamos para manter un litro de auga quente, trátase de dúas botellas de vidro, unha dentro da outra separadas por un espazo totalmente estanco no que se fixo un baleiro total. A superficie interior do termo espellouse, aproveitando a propiedade que este ten para impedir o paso da calor por radiación. O resto de calor que pasa a través do espello por condución e convección atópase co baleiro desa cámara e é sabido que no baleiro non hai transmisión de calor por devanditos mecanismos (excepto por radiación). Desa maneira, a temperatura non ten forma de saír ao exterior. O punto débil do conxunto é o tapón. Pero, en termos xerais, o grao de confiabilidade dun termo está dado pola separación entre os dous botellóns e o grao sen carga que se logrou.
En teoría, un termo podería, por tanto, ser unha aproximación a un illante perfecto para o seu contido, por exemplo, mantendo unha cunca de café quente durante unha década. Na práctica, con todo, a parede interior do recipiente únese á parede exterior, xeralmente na boca do envase, na cal unha leve condución da calor ocorre entre as paredes interiores e exteriores (quedando o baleiro no medio).
Os termos fixéronse historicamente de cristal aínda que agora tamén se fan de metal, que os fai máis duradeiros e menos propensos á fractura.
Historia
[editar | editar a fonte]Os primeiros termos para uso comercial foron feitos en 1904, cando foi formada a compañía alemá Thermos GmbH. Thermos, que significa ‘calor’ en grego foi o nome elixido para o produto tras convocar un concurso de ideas. A marca concibida para o termo segue sendo unha marca rexistrada nalgúns países, pero foi declarada xenérica nos Estados Unidos en 1963, pois se considera sinónimo de todos os termos en xeral.
Existe na actualidade un variado número de instrumentos que permiten determinar os parámetros cambiantes asociados á temperatura e son as chamadas termobalanzas.
Termo de nitróxeno
[editar | editar a fonte]Este tipo de termo é un envase cilíndrico que ten un tamaño de 70×20 centímetros. O seu interior está cheo de nitróxeno líquido, que conxela a unha temperatura de −190 °C. Este tipo de envase é moi utilizado na inseminación artificial en humanos e en animais.
O nitróxeno evapórase dentro del e suxírese un cambio de nitróxeno cada 2 meses.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Definicións no Dicionario da Real Academia Galega e no Portal das Palabras para termo.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Vexa a entrada do Galizionario acerca de Termo |