cimbro

Galego

cimbro¹

Substantivo masculino

cimbro (sg: cimbro; pl: cimbros)

1. Parte máis alta dun monte.
   • Sinónimos: cabezo, cima, cimbra, cimeiro, cume, cumio, curucho, curuto, cúspide.
2. Montículo de terra ao lado dun camiño ou leira, ou algún outro lugar.
   • Sinónimos: cemba, cimbra.
3. (Construción) Cumio dunha construción.
4. (Construción) En enxeñaría estrutural, celosía de barras rectas interconectadas en nodos formando triángulos planos ou pirámides tridimensionais.

Traducións

• Portugués: cimbre ^(pt)

cimbro²

• Etimoloxía: do latín jĭnĭpĕru.

Substantivo masculino

cimbro (sg: cimbro; pl: cimbros)

1. (Botánica) Planta arbustiva dioica da familia das cupresáceas. con follas fortes punzantes, e froitos de gálbulas con forma de bagas elipsoidais ou esféricas de cinco a sete milímetros de diámetro,de cor negra purpúrea cando están maduras e cunha lene cor azulada.

Traducións

Planta

Nome científico: Juniperus communis Castelán: enebro (es), ginebro (es), cedro (es) Catalán: ginebre (ca) Chinés: 杜松 (zh) Francés: genévrier (fr) Inglés: juniper (en) Portugués: zimbro (pt) Albanés: dëllinjë (sq) Alemán: Wacholder (de) Árabe: عرعر (ar) Bielorruso: ядловец (be) Corso: ghjinèparu (co) Esperanto: junipero (eo) Finés: kataja (fi) Grego: Modelo:tel Grego antigo: ἄρκευθος (grc) Italiano: ginepro (it) Koyukon: tlaa kkʼuyeʼ (koy) Latín: juniperus (la) Macedonio: смрека (mk), боровница (mk) Neerlandés: jeneverbes (nl), jeneverstruik (nl) Noruegués: einer (no) Occitano: genibrièr (oc) Polaco: jałowiec (pl) Romanés: ienupăr (ro) Ruso: можжевельник (ru) Saami do norte: gaskkas (se) Serbocroata: клека (sh), kleka (sh), смрека (sh), smreka (sh), боровица (sh), borovica (sh) Eslovaco: jalovec (sk), borievka (sk) Sueco: ensläktet (sv) Checo: jalovec (cs) Ucraíno: яловець (uk), ялівець (uk)

cimbro³

• Etimoloxía: do latín Cimber.

Adxectivo

cimbro (ms: cimbro; mpl: cimbros; fs: cimbra; fpl: cimbras)

1. (Historia) Relativo ou pertencente ao pobo céltico das marxes do Báltico, establecido na Xermania na Idade Antiga.
   • Sinónimos: címbrico.

Termos relacionados

• cimbros

Traducións

• Castelán: cimbro ^(es), cimbrio ^(es)
• Inglés: Cimbrian ^(en)
• Italiano: cimbro ^(it)

Substantivo

cimbro (ms: cimbro; mpl: cimbros; fs: cimbra; fpl: cimbras)

1. (Historia) Individuo deste pobo.

Traducións

• Castelán: cimbro ^(es), cimbrio ^(es)
• Inglés: Cimbrian ^(en)
• Italiano: cimbro ^(it)

Substantivo masculino

cimbro (ms: cimbro; mpl: cimbros; fs: cimbra; fpl: cimbras)

1. (Historia) (Lingüística) Lingua céltica britónica que falaban os cimbros.

Termos relacionados

• cimbros

Traducións

• Inglés: Cimbrian ^(en)
• Castelán: cimbrio ^(es)
• Cimbrio: Tautsch ^(cim)
• Alemán: Zimbrisch ^(de)
• Húngaro: cimber ^(hu)
• Italiano: cimbro ^(it)
• Sueco: zimbriska ^(sv)