e

Grafías semellantes:     E ,    é ,    è ,    ë ,    ę ,    æ ,    œ ,    ɶ ,    е ,    Ё ,    ё ,    Э ,    э ,    € ,    e-

Convencións e grafías

Grafía

• Definición impropia: Letra, a quinta do alfabeto galego. O seu nome é e.

Símbolo

• Definición impropia: (Física) Símbolo da enerxía.

Véxase tamén

• Vexa o artigo «e» na Galipedia.

Galego

• Pronuncia: /ˈɛ/ (AFI)

• Homófonos: eh.

e¹

Substantivo masculino

e (sg: e; pl: es)

1. Definición impropia: Nome da letra e ou E.

Traducións

• Castelán: e ^(es).
• Inglés: e ^(en).
• Latín: e ^(la).
• Portugués: é ^(pt).

e²

• Etimoloxía: do latín et.

Conxunción

e

1. Definición impropia: Enlaza palabras, frases ou oracións que teñen a mesma función, sumando unha a outra.
   • Exemplo: Eu e teu irmán fomos a clase e despois marchamos ao bar.
     
     
2. Definición impropia: Tamén pode enlazar elementos con distinta función expresando causa, consecuencia, etc.
   • Exemplo: Ela non quería marchar e levárona.
     
     
3. Definición impropia: Pode ir ó principio da frase como reforzo.
   • Exemplo: E ti que queres agora?; ¿E quere sentar, meu pai?
     
     

Traducións

• Africáner: en ^(af).
• Alemán: und ^(de).
• Castelán: y ^(es); e ^(es).
• Catalán: i ^(ca).
• Cheroqui: ᎠᎴ ^(chr).
• Croata: i ^(hr).
• Esloveno: in ^(sl)
• Esperanto: kaj ^(eo).
• Francés: et ^(fr).
• Guaraní: ha ^(gn).
• Inglés: and ^(en).
• Italiano: e ^(it); ed ^(it).
• Neerlandés: en ^(nl).
• Portugués: e ^(pt).
• Ruso: и ^(ru).
• Serbio: и ^(sr) / i ^(sr).
• Vasco: eta ^(eu), ta ^(eu).

Castelán

e¹

• Homófonos: eh.

Substantivo feminino

e (sg: e; pl: es, ees)

1. E (letra).

e²

• Etimoloxía: do latín et.

Conxunción

e

1. E.

Observacións

• Emprégase no canto de «y» cando a palabra á que precede comeza por "i-" ou "hi-" (excepto cando este "i" forma parte dun diptongo).

Portugués

• Etimoloxía: do latín et.

Conxunción

e

1. E.