sumir

Galego

• Etimoloxía: do galego-portugués sumir, somir, do latín sūmere, de sumō.

• Pronuncia: /suˈmiɾ/ (AFI)

Verbo pronominal

sumirse

1. Caer [nun estado ou situación negativo].
   • Sinónimos: afundirse, fundirse.

Verbo transitivo

sumir

1. Facer caer [nun estado ou situación negativo].
   • Sinónimos: afundir, fundir.

Conxugación

Verbo semirregular da 3ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	sumir
Xerundio	sumindo
Participio	sumido, sumida, sumidos, sumidas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	sumo	somes	some	sumimos	sumides	somen
	Copretérito	sumía	sumías	sumía	sumiamos	sumiades	sumían
	Pretérito	sumín	sumiches	sumiu	sumimos	sumistes	sumiron
	Antepretérito	sumira	sumiras	sumira	sumiramos	sumirades	sumiran
	Futuro	sumirei	sumirás	sumirá	sumiremos	sumiredes	sumirán
	Pospretérito	sumiría	sumirías	sumiría	sumiriamos	sumiriades	sumirían
Modo Subxuntivo	Presente	suma	sumas	suma	sumamos	sumades	suman
	Pretérito	sumise	sumises	sumise	sumísemos	sumísedes	sumisen
	Futuro	sumir	sumires	sumir	sumirmos	sumirdes	sumiren
Modo Imperativo	Afirmativo		sume	suma1		sumide	suman1
	Negativo		sumas	suma1		sumades	suman1
Infinitivo conxugado		sumir	sumires	sumir	sumirmos	sumirdes	sumiren

1 Vostede(s)

Portugués

• Etimoloxía: do galego-portugués sumir, somir, do latín sūmere, de sumō.

Verbo transitivo

sumir

1. Desaparecer.
2. Sumir.