Էստուար (լատին․՝ aestuarium – ողողվող գետաբերան), դեպի օվկիանոսը, ծովն ընդարձակվող ձագարաձև գետաբերան։ Առաջանում է, երբ գետի բերած ջրաբերուկները հեռանում են ծովային հոսանքների կամ մակընթացության-տեղատվության հետևանքով, ինչպես նաև ցամաքի իջեցման, գետաբերանները ծովով ծածկվելու ժամանակ։ Բնորոշ է խոշոր գետերին (Ենիսեյ, Ամուր, Թեմզա, Էլբա, Սենա ևն)։
Դելտան էստուարի հակառակն է ՝ գետային ջրաբերուկներով ստեղծված ցածրավայր՝ մասնատված բազուկների և վտակների՝ մեծ կամ փոքր ճյուղավորված ցանցով։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 4, էջ 84)։
