Jump to content

Դմիտրի Սիչով

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Դմիտրի Սիչով
ռուս.՝ Дмитрий Сычёв
Դմիտրի Սիչովը «Լոկոմոտիվ» ակումբի համազգեստով
Անձնական տվյալներ
Ամբողջական անուն Դմիտրի Եվգենևիչ Սիչով
Քաղաքացիությունը Ռուսաստան Ռուսաստան
Ծննդյան ամսաթիվ հոկտեմբերի 26, 1983(1983-10-26) (41 տարեկան)
Ծննդավայր Օմսկ, ԽՍՀՄ,
Հասակ 176
Քաշ 74
Դիրք Հարձակվող
Պատանեկան կարիերա
1993—1998 Ռուսաստան Դինամո
1998—2000 Ռուսաստան Սանկտ Պետերբուրգ
Մասնագիտական կարիերա*
Տարի Ակումբ Խաղ (Գոլ)
2000—2001 Ռուսաստան Սպարտակ(Տամբով) 42 (9)
2002 Ռուսաստան Սպարտակ (Մոսկվա) 18 (9)
2003—2004 Ֆրանսիա Օլիմպիկ 33 (5)
2004—2015 Ռուսաստան Լոկոմոտիվ 224 (73)
2013 →  Բելառուս Դինամո (Մինսկ) 11 (0)
2013—2014 →  Ռուսաստան Վոլգա 16 (0)
2015 →  Ղազախստան Օկժետնես 19 (3)
Ազգային հավաքական
1999—2000 Ռուսաստան Ռուսաստանը (մինչև 17 տարեկան)
2000—2001 Ռուսաստան Ռուսաստանը (մինչև 19 տարեկան
2003 Ռուսաստան Ռուսաստան 1 (1)
2002—2010 Ռուսաստան Ռուսաստան 47 (15)
* Մասնագիտական կարիերայում ընդգրկված են միայն առաջնության խաղերը և գոլերը:

Դմիտրի Եվգենևիչ Սիչով (ռուս.՝ Дми́трий Евге́ньевич Сычёв, հոկտեմբերի 26, 1983(1983-10-26)[1], Օմսկ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ, Ռուսաստան), ռուս ֆուտբոլիստ, հարձակվող։

2002-2010 թվականներին խաղացել է Ռուսաստանի ֆուտբոլի ազգային հավաքականում, որտեղ էլ դարձել է 2008 թվականի Եվրոպայի առաջնության բրոնզե մեդալակիր։ 2004 թվականին դարձել է Ռուսաստանի չեմպիոն, նույն թվականին ճանաչվել է Ռուսաստանի տարվա ֆուտբոլիստ։ 2008 թվականին ճանաչվել է Ռուսաստանի սպորտի վարպետ[2]։ 2005 և 2006 թվականներին եղել է Ռուսաստանի ամենահայտնի ֆուտբոլիստը[3]։

Հանդես է գալիս որպես հարձակվող, սակայն որոշ մարզիչներ նրան ճանաչում են որպես կիսապաշտպան։ «Սպարտակ»-ում խաղացել է որպես հարձակվող, մարզիչ՝ Վլադիմիր Կովիլին, «Մարսել»-ում խաղացել է աջ[4] և ձախ եզրերում[5], մարզիչ՝ Ալեն Պերրեն, «Լոկոմոտիվ»-ում խաղացել է աջ եզրում, մարզիչ՝ Անատոլի Բիշովեց[6]։ Եվրո 2008-ում նա խաղացել է աջ եզրում Գուս Հուդինկի գլխավորությամբ։ Նրան ավելի «հարմար» է խաղալ հարձակվողի դիրքում։ Նա խաղում էր 10 համարի ներքո։ Լավ հարվածում է 2 ոտքով՝ աջով՝ ուղիղ, ձախով՝ ուժեղ[7][8]։ Չնայած իր միջին հասակի, նա լավ խաղում էր 2-րդ հարկում[9]։ Կարողանում է հեռու նետել գնադակը եզրային նետումից[10]։

Կենսագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մանկություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Դմիտրի Սիչովը ծնվել է Օմսկում, աթլետ Ելենա Սեմյոնովնայի և ֆուտբոլիստ Եվգենի Սիչովի ընտանիքում։ Հայրը մանկուց որդու մեջ սերմանել է ֆուտբոլի հանդեպ սերը, նրանք գնացել են ֆուտբոլային մարզադաշտ, մասնակցել են «Դինամո» ակումբի մարզումներին, որտեղ նրան նույնիսկ թույլատրում էր հարվածներ հասցնել դարպասին[11]։

Դմիտրին սովորել է 77 համարի դպրոցում, որը հատուկ կառուցվել է տղա մարզիկների համար։ Այնտեղ Դմիտրիին հանձնարարված էր պահպանել կարգ ու կանոն։ Դմիտրին լավ է սովորել, հատկապես սիրել է անգլերենը։ Ամենից շատ համակրել է իտալական ֆուտբոլը[11]։ Ուսմանը զուգահեռ՝ առաջին և երկրորդ դասարանում զբաղվել է հոկեյով[12]։

«Դինամո» (Օմսկ)

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Սպորտային «Դինամո» ընկերության Օլիմպիական ռեզերվի մասնագիտացված մանկապատանեկան դպրոցում Դիմայի առաջին մարզիչը եղել է Միխայիլ Սեմերնյան, որի մոտ նա եկել է 1993 թվականին։ Մարզումներին նա առանձնանում էր իր մեծ եռանդով։ Տեղի պատանեկան թիմում 1983 թվականին ծնված ֆուտբոլիստը դառնում է կապիտան և առաջնորդներից մեկը։ Քանի որ բավականին ուժեղ թիմ էր ձևավորվել, նրանց հաջողվեց հաղթել Ուրալի առաջնությունում և հայտնվել Ռուսաստանի չեմպիոնատում, ուր Սիչովը իրեն բավականին լավ դրսևորեց «ընդդեմ հարձակվողների» և շատ գոլեր խփեց[11]։ Երբեմն Դմիտրին ֆուտբոլ էր խաղում այն աղջիկների հետ, որոնք մարզվում էին իր հոր մոտ[13]։ Ներկայումս այդ դպրոցում սահմանված է «Սիչովի մրցանակ»-ը, որը շնորհվում է ամենալավ ռմբարկուին։

«Սմենա» և «Զենիթ» (Սանկտ-Պետերբուրգ)

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ուրալյան ռեգիոնի հավաքականի համար նրա խաղը հասակակիցների համեմատ ամենալավ տպավորությունները թողեցին պետերբուրգյան «Սմենա» ֆուտբոլային ակադեմիայի համակարգողների վրա, ուր և նրան, մեկ այլ հայտնի ֆուտբոլիստ Դմիտրի Միչկովի հետ, հրավիրեցին իններորդ դասարանից հետո[11]։ «Սմենա»-ի կազմում Դմիտրին դարձավ քաղաքի չեմպիոնը և հրավեր ստացավ խաղալու Ռուսաստանի մանկական ազգային հավաքականում՝ ի թիվս 1983 թվականին ծնվածների։

Հայտնի է, որ 2000 թվականի առաջին կեսին ֆուտբոլիստը փորձեց ամրակցվել «Զենիթ»-ին, սակայն՝ անհաջող։ Այստեղ նա ապագա հայտնի զենիթցիների՝ Ալեքսանդր Կերժակովի և Մաքսիմ Աստաֆևի հետ մարզվում է Լև Դմիտրիևիչ Բուրչալկինի ղեկավարությամբ։ Երբ նա հանդես էր գալիս Եվրոպայի պատանեկան առաջնությունում, հայրը ընդհանուր լեզու չգտավ «Զենիթ»-ի ղեկավարության հետ և որդուն վերադարձրեց Օմսկ։

Ռուսաստանի 1983 թվականի ծնվածների հավաքական

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Եվրոպայի առաջնության նախապատրաստական աշխատանքներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ռուսաստանի 1983 թվականի ծնվածների հավաքականը, ուր Սիչովին կանչել էին, իր առջև նպատակ էր դրել հայտնվել Եվրոպայի՝ հասակակիցների առաջնությունում, որը պետք է տեղի ունենար 2000 թվականին Իսրայելում։ Թիմը գլխավորում էր երիտասարդ մասնագետ Սերգեյ Ստուկաշովը։ Նա ֆուտբոլիստին նկատել էր դեռևս 1998 թվականին ռեգիոնների առաջնությունում և դեռևս այն ժամանակ նրա մեջ մեծ պոտենցիալ էր տեսել[14]։

Դեպի չեմպիոնատ տանող ճանապարհին թիմը հաղթեց հասակակիցների միջազգային ընկերական մրցախաղում, որը անցկացվեց Կալինինգրադում, 1999 թվականի օգոստոսին։ Այստեղ Սիչովը ընդդեմ բելառուսների խաղում աչքի ընկավ դուբլով[15]։

Մրցախաղի ընտրական խաղերը անցկացվեցին Մոսկվայում. սեպտեմբերի 15-ին պարտության մատնեցին Մալթային (5:0), սեպտեմբերի 17-ին՝ Լիտվային (5:1) և 19-ին՝ Հայաստանին (8:1)։ Վերջինիս ժամանակ Դմիտրին աչքի ընկավ հեթ-տրիկով[16]։ Հարյուրտոկոսանոց արդյունքը թիմին հնարավորություն տվեց ֆինալ դուրս գալու։

Վերջնախաղերին նախապատրաստվելու ընթացքում 2000 թվականի հունվարին հավաքականը հաղթանակեց Դուբայում կայացած միջազգային մրցախաղում, որտեղ պարտություն կրեցին Թուրքմենստանի և ԱՄԷ-ի 1984 թվականի ծնվածների հավաքականները։ Սիչովը երեք գոլ խփեց Էմիրաթների թիմին[17]։

Փետրվարի 8-ից 22-ը Կիպրոսում ռուսները երեք ստուգողական խաղ խաղացին տեղացի հասակակիցների հետ (3:1, 2:1 и 2:2)։ Սիչովը յուրաքանչյուր խաղում մեկական գոլի հեղինակ է[18]։

Ֆինալային մրցաշար

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մայիսի 1-ից 5-ը անցկացված խմբային մրցաշարում Ռուսաստանը հանդիպեց Անգլիայի (3:2), Իռլանդիայի (3:0) և Պորտուգալիայի (2:1) հետ։ Առաջին երկու հանդիպումներում Դմիտրին ներառնվել էր մեկնարկային կազմի մեջ, պորտուգալացիների հետ ոչինչ չորոշող հակամարտության ժամանակ՝ 54-րդ րոպեում փոխարինել է Վլադիմիր Զելենովսկուն, բայց որևէ գոլ չի խփել։

Մեկ քառորդ ֆինալային մրցախաղի 10-րդ րոպեում հաշիվը բացել է հոլանդացի Կլաս Յան Հյունտելարը։ Ընդմիջումից քիչ առաջ Սիչովը հավասարեցրեց հաշիվը՝ գլխի հարվածով գոլ խփելով դարպասի երկաթաձողին։ Երկրորդ խաղակեսում Ջոն Հեյտինգան և Ռաֆայել վան դեր Վարտը, մեկական գոլեր խփելով, ճանապարհ հարթեցին դեպի կիսաեզրափակիչ՝ դուրս մղելով ռուսներին։ Սիչովը 75-րդ րոպեին փոխարինվեց Ալեքսանդր Դոբրոլյուբովով[19]։

Այս չեմպիոնատում Սիչովը առաջին աստղ չդարձավ նույնիսկ իր հավաքականում. իրենց ավելի ներկայանալի դրսևորեցին, օրինակ, հարձակվողներ Ալեքսանդր Շեշուկովը, ով նրա հետ պարապում էր Օլիմպիական ռեզերվի մասնագիտացված մանկապատանեկան դպրոցում, և Դմիտրի Կուդրյաշովը, ով երկու գոլ խփեց։ Սակայն խմբի ուսուցիչ Սերգեյ Ստուկաշովը խոստովանում է, որ դեռևս այն ժամանակ Սիչովը առանձնանում էր իր խաղընկերների ֆոնի վրա։ Լավ խաղի հետ զուգընթաց նա առանձնանում էր մարզիչի հանձնարարություններին մեծ ուշադրություն ցուցաբերելով։

Ալեքսանդր Շկադովի հուշամրցաշար

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հոկտեմբերին Սիչովը ճանաչվեց լավագույն հարձակվողը Ալեքսանդր Շկադովի հուշամրցաշարում, որտեղ նա երեք գոլ խփեց Լիտվայի, Ղազախստանի հասակակիցների և Սմոլենսկի «Կրիստալլ» ֆուտբոլային ակումբի պատանեկան թիմերի դարպասներին։ Հուշամրցաշարը անցկացվել է Սմոլենսկում։

Գրանատկինի հուշամատյան

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2001 թվականի հունվարին 1983 թվականի ծնվածների հավաքականը մասնակցեց Գրանատկինի հիշատակին նվիրված առաջին մրցաշարին, որը անցկացվեց Սանկտ-Պետերբուրգում։ Խմբային մրցախաղի առաջին խաղում, որի ժամանակ ռուսները անսպասելիորեն զիջեցին Չինաստանին (1:2), Սիչովը ևս անսպասելի հայտնվեց կիսապաշտպանի ձախ կողմում և, ոչնչով չդրսևորելով իրեն, 73-րդ րոպեում փոխարինվեց Եգորովով[20]։ Երկրորդ խաղում կրկնակի մրցեցին բելառուսների հետ. ամեն ինչ սկսվեց Սիչովի կրկնագոլերից, որոնք ձևակերպվեցին արդեն 27-րդ րոպեին (առաջին գնդակը խփվեց նշանափորձմամբ, իսկ երկրորդը՝ 30 մետրանոց հրաշալի հարվածով), բայց երկրորդ խաղակեսում հաշիվը հավասարվեց։ 73-րդ րոպեում Սիչովին կրկին փոխարինեց Եգորովը, բայց ռուսներն արդեն խփել էին հաղթական գոլը։ Երրորդ խաղն ավարտվեց Սանկտ-Պետերբուրգի հավաքականի ջախջախումով. Սիչովը առաջին խաղակեսում երկու անգամ գոլ խփեց, որից հետո նրան փոխարինեց Սոկոլովը, որը նրան թույլ տվեց արդյունքում չորս գնդակներով հաղթել ռմբարկուների մրցությունում[21][22]։ Կիսաեզրափակիչը, ուր Ուկրաինան կրկին խաղում էր, Սիչովը լիարժեք խաղաց, բայց գոլի հըեղինակ չդարձավ։ Վերջնախաղում հավաքականը ռևանշ վերցրեց չինացիների նկատմամբ. Խաղի հիմանական ընթացքը ավարտվեց «ոչ ոքի», բայց պենալների շարքը վերապահվեց եվրոպացիներին՝ 4:3: Դմիտրին արդյունավետ հարված իրականացրեց Կուդրյաշովի դեմ, ինչպես նաև իր հաշվին արձանագրեց մի քանի վտանգավոր պահեր և փոխանցումներ՝ դաշտում դառնալով առավել հայտնի ֆիգուրներից մեկը։

Այսքան հաջող ընթացք ունեցած մրցաշրջանից հետո Սիչովը մի շարք առաջարկություններ ստացավ հայտնի ակումբներից, այդ թվում՝ մոսկովյան «Տորպեդոյից» և պետերբուրգյան «Զենիթից», ինչպես նաև Ուկրաինայի և Գերմանիայի առաջատար ակումբներից[23], սակայն ֆուտբոլիստը նախընտրեց մնալ տամբովյան «Սպարտակ»-ում, ուր նա հայտնվել էր 2000 թվականին։

Աթաթուրքի գավաթ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հունիսին թիմը գտնվում էր Թուրքիայում` Աթաթուրքի գավաթին մասնակցելու համար։ Չորս խաղերում Սիչովը խփեց 3 գոլ (2-ը` ռումինացիներին[24], 1-ը՝ սլովակներին)[25]։ Մրցաշարում Ռուսաստանիը գրավեց երրորդ տեղը։

Եվրոպայի առաջնության նախապատրաստաական աշխատանքներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Օգոստոսին Ստուկաշովի թիմը հավաքվեց նախապատրաստվելու 19 տարեկանից ոչ բարձր խաղացողների Նորվեգիայում անցկացվելիք եվրոպական գալիք առաջնության ընտրական խաղերին։ Օգոստոսի 14-ին Սիչովը աչքի ընկավ Թուրքիայի հետ ընկերական խաղում խփած գոլով[26], ամսի 16-ին՝ ևս մեկ գոլով[27]։ Լիտվայում տեղի ունեցած պաշտոնական ընտրական խաղերում Կիպրոսի թիմերի և տերերի հետ միասին Դմիտրին առանձնացավ միայն մեկ անագամ՝ հարվածելով կղզեբնակիչների դարպասին, ինչը չօգնեց Ռուսաստանին գերազանցելու մերձբալթյաններին[28]։ Թիմի պատմության մեջ սրանք վերջին խաղերն էին։

«Սպարտակ» (Տամբով)

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Դմիտրին այն ժամանակ Երկրորդ դիվիզիոնում գտնվող տամբովյան «Սպարտակ» տեղափոխվեց 2000 թվականի հունիսին, օմսկայն օլիմպիական ռեզերվի մասնագիտացված մանկապատանեկան դպրոցից, «Սմենայից» և պատանեկան հավաքականից ծանոթ Ալեքսանդր Շեշուկովի հետ։ Այստեղ տեղափոխվել նրան խորհուրդ էր տվել Եվրոպական պատանեկան առաջնությունում նրա գործակալ Ալեքսեյ Սոկոլովը։

Տամբովցիների գլխավոր մարզիչ Վլադիմիր Կովիլինը Սիչովին «օգտագործում» էր տարբեր դիրքերում՝ որպես հարձակվող, կիսապաշտպան։ Երիտասարդ մարզիկը շատ ժամանակ էր տրամադրում ինքնակատարելագործմանը՝ մարզվելով բոլորից շատ։ Թիմում առավելապես ընդգրկված էին տեղացիներ, և Դմիտրին, գտնվելով որոշակիորեն մեկուսացված դրության մեջ, ընկերացել էր ռոստովցի Միխայիլ Ռուդկովսկու հետ։ Այստեղ էլ հանդիպեցին նրա և ռուսական ֆուտբոլի մեկ այլ ծագող աստղ Յուրի Ժիրկովի ճանապարհները. վերջինս խաղում էր հարազատ Տամբովիում 2001 թվականից մինչև 2003 թվականը, սակայն այդ ժամանակ Յուրին խաղում էր դուբլում, իսկ Դմիտրին՝ հիմնական կազմում[29]։

2001 թվականին Սիչովը կարող էր փոխել ակումբը, սակայն նախընտրեց հետաձգել դա։ Օրինակ, փետրվարին, երկու շաբաթվա ընթացքում նա և Շեշուկովը գտնվում էին դոնեցկյան «Շախտյոր »-ի դուբլում, որտեղ, չնայած նրա լավ արդյունքների, կասկածում էին նրա ֆուտբոլային ապագային՝ սխալմամբ նրա լյարդը հիվանդ համարելով։ Տամբովյան ակումբի նախագահ Սերգեյ Բայբեկովի խոսքերով՝ դա Սիչովին արված միակ պաշտոնական առաջարկն է եղել։ Այստեղ ֆուտբոլիստներն 5 ստուգողական խաղեր անցկացրեցին ուկրաինական ակումբի համար և թիմի խփած 7 գնդակներից 4-ի հեղինակը Սիչովն էր։ Նրանք մեկնել են նաև Ֆրանսիա։ Սիչովը կարող էր մնալ «Մեց»ում, ուր անցկացրել էր 3 շաբաթ, բայց ակումբը ֆինանսական խնդիրներ ուներ, իսկ ֆրանսիական գործակալը նրանց համար մեծ հոնորար պահանջեց, ինչի արդյունքում գործարքը չկայացավ[30]։ «Նանտ-ի հետ» արդեն ձեռք էր բերվել պայմանավորվածություն, բայց մարզիկներին իրենք հրաժարվեցին մտնել ակումբի երիտասարդական թիմի մեջ, որտեղ շատ քիչ եվրոպացիներ կային, ինչը վկայում էր, որ հարմարվելը բավականին դժվար կլիներ[31]։ Մայիսին արդեն հայտնի դարձավ նաև տաղանդավոր հարձակվողի հանդեպ և «Համբուրգ»-ի, և մոսկովյան «Սպարտակ»-ի ցուցաբերած հետաքրքրությունները։ Օգոստոսին նա ստուգատես անցավ ՑՍԿԱ-ում, որտեղ իր նկատմամբ լավ տպավորություն թողեց։ Երկշաբաթյա մարզումներ եղան նաև Տարասովկայում[32]։

Առաջին քայլերը կարիերայում

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հետևյալ կարևոր իրադարձությունները մարզիկի կարիերայում տեղի ունեցան նրա՝ այդ թիմում գտնված ժամանակ.

  • Մեծ ֆուտբոլում առաջին խաղը Սիչովը խաղաց «Սպարտակ» մարզադաշտում, 2000 թվականի հունիսի 25-ին Ռուսաստանի Երկրորդ դիվիզիոնի տնային խաղում ընդդեմ կուրսկյան «Ավանգարդ»-ի՝ խաղի վերջում փոխարինելով Վլադիսլավ Գոլյակովին[33][34]։
  • Մեծ ֆուտբոլում իր առաջին գոլը Սիչովը խփեց օօգոստոսի 3-ին, կենտրոնական մարզադաշտում, ընդդեմ «Օրյոլ»-ի դեմ Երկրորդ դիվիզիոնի հյուրախաղի ժամանակ, ուղիղ դարպասին, որը պաշտպանում էր դարպասապահ Անդրեյ Ռոմանովը[35]։
  • Իր առաջին լիարժեք խաղը Սիչովը խաղաց օգոստոսի 18-ին Երկրորդ դիվիզիոնի տնային խաղում, ընդդեմ «Ելեց»-ի։ Այդ ժամանակ նա իր պրոֆես իոնալ կարիերայում խփեց երկրորդ գոլը[36]։
  • Մեծ ֆուտբոլում իր առաջին դեղին քարտը Սիչովը ստացավ 2000 թվականի օգոստոսի 27-ին Ռուսաստանի Երկրորդ դիվիզիոնի՝ ընդդեմ «Կոլոմնա»ի հյուրախաղի ժամանակ[37]։
  • Ռուսաստանի Գավաթում առաջին գոլը Սիչովը խփեց հենց այստեղ իր առաջին խաղի ժամանակ` 2001 թվականի ապրիլի 20-ին, ընդդեմ լիպեցկյան «Մետալլուրգ»-ի տնային խաղի 1/256 վերջնախաղում[38]։

«Սպարտակ» (Մոսկվա)

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ձմեռային հավաքներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2001 թվականի դեկտեմբերին Սիչովը այդ թվականին Ռուսաստանի չեմպիոն դարձած մոսկովյան «Սպարտակ»-ի կազմում ուղևորվեց Թուրքիա՝ հավաքի[39]։ Նրան Տամբովից Մոսկվա բերեց նորաթուխ չեմպիոնների մարզիչ Վյաչեսլավ Գրոզնին, ով և պնդել էր, որ նա մասնակցի թուրքական հավաքներին[40]։ Չնայած, որ դեկտեմբերին տամբովցիները մարզիկի հետ պայմանագիր էին ստորագրել, արդեն հունվարի 4-ին նրա տեղափոխման հարցը որոշված էր[41]։ «Սպարտակ»-ի կազմում Դմիտրին առաջին անգամ խաղաց հունվարի 8-ին թուրքական Efes Pilsen Cup մրցաշարում, ընդդեմ տեղական «Գալլլաթասարայ»-ի խաղում՝65-րդ րոպեին փոխարինելով Ռոման Վասիլյուկին։ «Սպորտ-Էքսպրեսս»-ից նա այսպիսի գնահատականի է արժանացել[42]`

Համագործակցության Գավաթ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

«Սպարտակ»-ի հետ Սիչովը մասնակցեց 2002 թվականի Համագործակցության չեմպիոնների Գավաթին, որը անցկացվեց մոսկովյան «Օլիմպիսկի» մարզահամալիրում հունվարի 19-27-ը։ Այս մրցաշարի բացման խաղը նոր թիմի կազմում պաշտոնական խաղերի թվում առաջինն էր նրա համար. 61-րդ րոպեին նա փոխարինեց Վասիլյուկին և 11 րոպե անց հրաշալի հարվածով գոլ խփեց Ֆերգանայի «Նեֆտչի»-ի դարպասին՝ 3:0 հաշվով վերջակետ դնելով խաղին։ Հաջորդ օրը տիրասպոլյան «Շերիֆ»-ի հետ խաղում նա Վասիլյուկին փոխարինեց 51-րդ րոպեից, երբ հաշիվն արդեն 3:1 էր՝ հօգուտ իրենց[44]։ Արդեն 9 րոպե անց նա, Ցիխմեյստրուկից փոխանցում ստանալով, գոլ խփեց, իսկ մեկ րոպե հետո մոլդովացիներից խլելով գնդակը՝ վճռական փոխանցում կատարեց պատանեկան հավաքականից նախկին զուգընկեր Կուդրյաշովին[45]։ Հետաքրքրական է, որ Դմիտրին «կարմրասպիտակներ»-ի հետ պայմանագիրը ստորագրեց Համագործակցության Գավաթի ավարտին, հունվարի 21-ին[46]։ Տեղափոխման գինը 3000 ԱՄՆ դոլլար էր կազմում[47]։

Արդեն հաջորդ օրը նա ներառնվեց մեկնարկային կազմի մեջ՝ ընդդեմ «Փյունիկի»-ի, և աչքի ընկավ 34-րդ րոպեին, հանդիսատեսի մեջ գտնվող բրազիլացի Անդերսոնին փոխանցած փասով[48]։ Մեկ քառորդ եզրափակիչ խաղում, ընդդեմ Քութայիսի «Տորպեդո»-ի, Սիչովը Վասիլյուկին փոխարինելու ելավ արդեն 34-րդ րոպեում և կարողացավ 82-րդ րոպեում գոլ խփել՝ փոխանցում ստանալով Տիտովից։ Կիսաեզրափակչում ռուսները 4:0 հաշվով հաղթեցին «Կաունաս»-ին։ Սիչովը, երկրորդ խաղակեսում փոխարինելով Դանիշևսկուն, աչքի ընկավ 83-րդ րոպեին՝ հատելով սահմանագիծը և վերջ դնելով խաղին։ Վաղեմի հակառակորդի՝ կիևյան «Դինամո»-ի հետ եզրափակիչ խաղում Սիչովը հայտնվեց 52-րդ րոպեին, Պավլենկոյի փոխարեն։ Նրան հաջողվեց խփել մրցաշարի վերջին գոլը, որը մոսկովցիներին չփրկեց պարտությունից։ Այս կերպ Սիչովին հաջողվեց յուրօրինակ ռեկորդ սահմանել՝իր թիմի յուրաքանչյուր խաղի ժամանակ դաշտ դուրս գալով ամեն անգամ խփված գոլերով։ Միաժամանակ նա ներառնված էր մրցաշարի սիմվոլիկ հավաքականի կազմում[49]։ Շատ ակումբներ ցանկացել են գնել տաղանդավոր մարզիկին, բայց արդեն ուշ է եղել։ Չնայած, որ միջսեզոնում Սիչովը այլևս խփած գնդակ չունի, այնուամենայնիվ, նա այնպիսի մակարդակի խաղ է ցուցաբերել, ինչպիսին՝ այս մրցաշարում էր ցուցաբերել։

Ռուսաստանի առաջնություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Առաջնության առաջին իսկ մրցաշարում Սիչովը հանդես եկավ մեկնարկային կազմում և խաղաց մինչև 78-րդ րոպեն, երբ իրեն փոխարինելու եկավ Դանիշևսկին[52]։ Դա Լուժնիկում էր, մարտի 8-ին. այստեղ գործող չեմպիոնները «Ռոստսելմաշ»-ի հետ բաժանվեցին խաղաղությամբ՝ 0:0: Մարտի 12-ին դարձյալ այստեղ հաղթեցին յարոսլավյան «Շիննիկ»-ին, Սիչովը աչքի ընկավ դուբլով, առաջին դոլը խփվեց գլխով՝Ցիխմեյստրուկի փոխանցմամբ, երկրորդը՝ 30 մետրանոց հարվածի արդյունքում, երբ գնդակը անցավ դարպասապահ Եվգենի Կորնյուխինի գլխավերևով (այս գոլը ճանաչվել է մրցաշարի ամենագեղեցիկ գոլը)[53]։ Արդյունքում, երիտասարդ սպարտակցին ճանաչվեց մրցաշրջանի լավագույն ֆուտբոլիստը և նեերառնվեց մրցաշրջանի սիմվոլիկ հավաքականում[54][55]։ Միաժամանակ, Սիչովը դարձավ երկրորդ երիտասարդ ֆուտբոլիստը, ով Ռուսաստանի գլխավոր լիգայում դարձել է գոլի հեղինակ՝ զիջելով իր՝ այն ժամանակվա հարձակվողական խաղընկեր Վլադիմիր Բեսչաստնիխին, ով առաջին գոլի ժամանակ 17 տարեկան 363 օրական է եղել, այն դեպքում, երբ Սիչովը՝ 18 տարեկան 137 օրական[56]։

Գոլային նախաձեռնությունը Սիչովը պահեց արդեն հաջորդ մրցախաղում՝ Սամարայում գոլ խփելով «Կռիլյա Սովետով»-ին, ինչից հետո գլխավորեց ֆուտբոլիսների շրջանում «գոլ+պաս» (3+1) հաշվակարգի ստուգարքը՝ դառնալով պատմության մեջ ամենաերիտասարդ լիդերը այդ ցուցանիշում[57]։ Մարտի 22-ին Սիչովը դարձավ իր թիմի լավագույն խաղացողը «Լոկոմոտիվ»-ից 2:1 հաշվով պարտություն կրած մրցարշավում[58]։ Նոր ակումբի կազմում դա նրա առաջին պարտությունն էր[59]։

Մարտի 31-ին 5-րդ մրցաշրջանում Մախաչկալայում «Անժի»-ի հետ խաղում Սիչովը վերջին րոպեներին խաղի հաշիվը հավասարեցրեց, ինչից հետո հինգ գոլով գլխավորեց ռմբարկուների մրցարշավը՝ դառնալով պատմության մեջ դրա ամենաերիտասարդ միանձնյա առաջնորդը[60]։ «Կարմրասպիտակների» մարզիչ Օլեգ Ռոմանցևը խաղի ավարտից հետո խոստովանեց, որ թիմը հաղթեց տասնութամյա «հաղթաթղթի» շնորհիվ։ Նա լավագույնն է ճանաչվել է նաև մարտ ամսի առաջնությունում[61]։

Մինչ աշխարհի առաջնությամբ պայմանավորված դադարը, երիտասարդ սպարտակցուն «Ռոտոր»-ի հետ խաղում հաջողվեց կրկնագոլ ունենալ (գոլերից մեկը դարձավ Ռուսաստանի առաջնություններում իր թիմի խփած 700-րդ գոլը), ինչպես նաև՝ մեկական գոլեր խփել «Ալանիա»-ի և «Սատուրն»-ի դարպասներին[62]։ Թույլ խաղ խաղացվեց ՑՍԿԱ-ի (ЦСКА) դեմ, երբ գործող չեմպիոնները բոլոր հոդվածներով պարտվեցին մոսկովյան գլխավոր մրցարշավում (դերբիում)[63]։ Թեպետ բոլոր սպարտակցիները ոչ լավ կերպարի մեջ դրսևորվեցին, ինքը՝ Սիչովը իրեն համարեց ամենավատը դաշտում[64]։ Աշխարհի առաջնությանը Սիչովը ուղարկվեց լավագույն ռմբարկուի տարակարգով, որպես «գոլ+պաս» ցուցանիշի լիդեր[65]։ Այդուհանդերձ, Բեսչաստնիխը հիշում է, որ Սիչովը այդ մրցախաղերում դեռևս պատկերացում չուներ սպարտակյան խաղերի նրբությունների մասին. գնդակը երկար էր պահում իր մոտ և արագացնում էր ռիթմը՝ դեռևս նախապատրաստված չլինելով հարձակման, որոնց համար խաղընկերներից ստացնում էր բազմաթիվ դիտողություններ[66]։

Աշխարհի 2002 թվականի առաջնություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մրցաշրջանին նախապատրաստում

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Օլեգ Ռոմանցևը, ով համատեղում էր մոսկովյան «Սպարտակ»-ի և Ռուսաստանի հավաքականի գլխավոր մարզչի աշխատանքները, Ճապոնիայում և Կորեայում անցկացվելիք աշխարհի առաջնությանը նախապատրաստվող երկրի առաջին թիմի կազմ անակնկալ հրավիրեց (2002 թվականի փետրվարի 10-ին) իր ակումբային տասնութամյա հովանավորյալ Դմիտրի Սիչովին՝ Իռլանդիայի հավաքականի դեմ մրցախաղի համար։ Քանի որ նրան հրավիրելու որոշումն ընդունվել էր երեկոյան, թռիչքից առաջ, Դուբլին ուղևորվող ինքնաթիռ թռիչքը ստիպված եղան 20 րոպեով հետաձգել, որպեսզի ակումբայի գրասենյակից հասցնեին բերել արտասահմանյան անձնագիրը։ Բուն խաղին Դմիտրին չմասնակցեց՝ մնալով պահեստայինների նստարանին։ Սակայն ֆուտբոլիստի հանդեպ լուրջ հետաքրքրություն առաջնության ապագա մրցակիցների կողմից ակնհայտորեն դրսևորվեց։

Իր հավաքականի հաջորդ խաղը ֆուտբոլիստը լիրաժեք խաղաց։ Նրա առաջնախաղը կայացավ Էստոնիայի հետ ընկերական խաղում, մարտի 27-ին, Տալլինում, «Ա. Լե Կոկ Արենա»-ում։ Թեպետ ռուսները անսպասելիորեն զիջեցին այս խաղը (2:1), բայց Դմիտրին կարողացավ իրեն լավագույնս դրսևորել՝ մի քանի վտանգավոր հարվածներ հասցնելով և ճկուն ու արդյունավետ փոխանցում անելով «Սպարտակի» իր խաղընկեր Բեսչաստնիխին[68]։ Ապրիլի 17-ին «Ստադ դե Ֆրանս»-ում, ֆրանսիացիների հետ խաղի ժամանակ Սիչովը դաշտ դուրս եկավ 66-րդ րոպեին՝ փոխարինելով Բեսչաստնիխին[68]։ Չնայած մի քանի վտանգավոր պահերի, այդ թվում Սիչովի՝ աջ թևի ճեղքմանը, երբ նա վազանցում էր Թյուրամին, ոչ նրան, չ ոչ էլ որևէ մեկին չհաջողվեց աչքի ընկնել մրցախաղում[69]։

Մայիսի 17-ից 19-ը Մոսկվայում տեղի ունեցավ չորս «LG Գավաթ»-ների ընկերական մրցաշրջանը, որտեղ կանչվել էին ռուսաստանի հավաքականի 27 թեկնածուներ։ Առաջին խաղում (կիսաեզրափակիչը՝ բելառուսների հետ) Սիչովը դաշտ դուրս չեկավ, իսկ նրա թիմը պարտվեց տասնմեկմետրանոց տուգանային հարվածով։ Երրորդ տեղի համար Հարավսլավիայի հետ խաղում Սիչովը դաշտ դուրս եկավ ընդմիջումից անմիջապես հետո և խաղի ավարտից մի քանի րոպե առաջ հավասարեցրեց հաշիվը՝ հավաքականի օգտին իր առաջին գոլը խփելով Դրագոսլավ Եվրիչին։ Խաղն ավարտվեց նախորդի նման՝ 11-մետրանոց տուգանային հարվածով՝ պարտությամբ։ Մայիսի 20-ին Սիչովի ազգանունը ներառնվեց մունդիալի՝ Ֆուտբոլի աշխարհի առաջնության, դիմումների մեջ[70]։ Նա դարձավ ԽՍՀՄ-ի և Ռուսաստանի պատմության մեջ ամենաերիտասարդ խաղացողը, ով ներռնվեց աշխարհի առաջնության դիմումատուների ցանկում և, ընդհանուր առմամբ, առաջին տասնութ տարեկանը։ Մինչ նա, առաջին երիտասարդը եղել էր տսնիննամյա Սերգեյ Ռոդիոնովը 1982 թվականի աշխարհի առաջնության ժամանակ[71]։

Եզրափակիչ մրցաշրջան

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Դմիտրին դաշտ դուրս եկավ հավաքականի առաջին իսկ խաղի ժամանակ։ Հունիսի 5-ին Թունիսի դեմ խաղի 55-րդ րոպեին, երբ նա փոխարինեց Բեսչաստնիխին և միացավ Պիմենովի ծավալած գրոհին, հաշիվը բացված չէր, իսկ աֆրիկացիները երկու վտանգավոր իրավիճակներ էին ստեղծել։ Արդեն 4 րոպե անց Սիչովը, Մարատ Իզմաիլովից ստացած փոխանցումից հետո գնդակը վերահասցեավորեց Եգոր Տիտովին, ով էլ վերևից-ներքև հարվածով բացեց հաշիվը։ 64-րդ րոպեին, գնդակը Վալերի Կարպինից առաջ նետվելով –ընդունելով՝ Դմիտրին հարվածեց Ռադխի Ժաիդի տուգանայինին։ Պենալտին՝ 11-մետրանոց տուգանային հարվածը իրականացրեց Կարպին։ 86-րդ րոպեին Սիչովը չկարողացավ օգտվել դարպասապահ Ալի Բումնիժելի սխալից՝ հարվածելով դատարկ դարպասի եզրին[72]։ Այս խաղում Սիչովը ռեկորդ սահմանեց աշխարհի առաջնությանը մասնակից խորհրդային և ռուս ֆուտբոլիստների շրջանում. Դաշտ դուրս գալիս նա 18 տարեկան 222 օրական էր՝ ավելի քան մեկ տարով փոքր նախկին ռեկորդակիր Սերգեյ Ռոդիոնովից, ով աշխարհի 1982 թվականի առաջնությանը ընդդեմ Նոր Զելանդիայի խաղի ժամանակ 19 տարեկան 289 օրական էր[73]։ Մինչ առաջնությունը ТНК-BP ընկերությունը «Պորշ» ավտոմեքենա էր խոստացել երկրպագուների կարծիքով ռուսաստանյան մրցախաղերում լավագույն խաղացողին, իսկ այս խաղում որպես այդպիսին ճանաչվեց Սիչովը[74]։

Հաջորդ խաղում դաշտի տերերի՝ Ճապոնիայի հավաքականի հետ, հունիսի 10-ին, Սիչովը դաշտում հայտնվեց ընդմիջումից անմիջապես հետո։ Նա աչքի ընկավ դարպասին հասցված մի քանի հեռահար հարվածներով, բայց իրական վտանգավոր իրավիճակներ ստեղծել նրան չհաջողվեց։ Այդուհանդերձ, նա մի քանի հեղինակավոր աղբյուրների կողմից ճանաչվեց իր թիմի, ով զիջեց 0:1 հաշվով, լավագույն մարզիկը[75][76]։

Հունիսի 14-ին բելգիացիների հետ վճռորոշ խաղում, որտեղ Ռուսաստանին խմբից դուրս չմնալու համար բավական էր միայն չպարտվել, Դմիտրին փոխարինեց հանդիպումը լավ սկսած Ալեքսեյ Սմերտինին արդեն 34-րդ րոպեին, երբ նրանք 0:1 հաշվով պարտվում էին։ Առաջին խաղակեսում նա առանձնապես ոչնչով աչքի չընկավ, բայց երկրորդ խաղակեսի արդեն 7-րդ րոպեին Դմիտրի Խոխլովը երկայնակի փոխանցումով նրան կանգնեցրեց դարպասապահ Հերտ Դե Ֆլինգերի հետ դեմ առ դեմ։ Երիտասարդ սպարտակցու հարվածը դարպասապահն հակադարձեց ուսով, բայց հետ թռչած գնդակը դարպաս վերադարձրեց Վլադիմիր Բեսչաստնիխը։ Դրանից հետո նա ևս մի քանի վտանգավոր իրավիճակներ ստեղծեց, բայց դրանք չծառայեցին իրենց նպատակին։ Բելգիան ևը երկու անգամ գոլ խփեց։ 82-րդ րոպեից ռուսներին անհրաժեշտ էր երկու գնդակ ուղարկել հակառակորդի դարպաս, բայց միայն մեկը կարողացան[77]. 88-րդ րոպեին Ալեքսանդր Կերժակովը փոխանցումեվ գնդակն ուղարկեց Սիչովին՝ մենամարտելու Դե Ֆլինգերի դեմ, որի արդյունքում նա այդ առաջնության ժամանակ գոլի ամենաերիտասարդ հեղինակ դարձավ[78]։ Այդ պահի դրությամբ աշխարհի բոլոր առաջնությունների գոլերի հեղինակների մեջ միայն չորսն էին եղել նրանից ավելի երիտասարդ՝ Պելեն (17 տարեկան 239 օրական, 1958), Մանուել Ռոսասը (18 տարեկան 93 օրական, 1930), Մայքլ Օուենը (18 տարեկան 190 օրական, 1998) և Նիկոլայե Կովաչը (18 տարեկան 197 օրական, 1930)[79]: Վերջնական սուլոցից հետո Դմիտրին արցունքներով հեռացավ դաշտից, որը այս առաջնությունում առավել հիշվողն էր ռուս երկրպագուների համար, այնպես, ինչպես Սիչովը դարձավ թիմի ելույթների մեջ միակ լուսավոր պահը։ Սիչովը առաջնությունում ճանաչվեց նաև ռուսների շրջանում լավագույն խաղացողը[80][81]։

Առաջնությունից հետո կտրուկ աճեց հետաքրքրությունը երիտասարդ ռուս ռմբարկուի նկատմամբ ինչպես երկրում, այնպես էլ արտասահմանում[82]։ Եթե հայրենիքում նրան սկսեցին դիտել որպես ռուսական ֆուտբոլի ապագայի (ինչ-որ մի պահ Սիչովի անունը անգամ անվանական դարձավ), ապա մյուս երկրներում նրան դիտարկում էին որպես ինչ-որ հայտնի ակումբի պոտենցիալ սկսնակի։ Նա առավել հրապուրիչ էր իտալական ակումբների համար[83]։ Հստակ հրավերներ եկան նաև Անգլիայից և Գերմանիայից, բայց 2002 թվականին ակումբը մարզիկին բաց թողնել չցանկացավ[84]։

Սիչովի դատական գործ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Կոնֆլիկտի պատմություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ճապոնիայից վերադառնալուց հետո Սիչովը «Սպարտակ»-ի կազմում ևս 7 մրցախաղեր ունեցավ և 2 գոլ խփեց։ Վերջին սկզբունքային և տեսարանային գոլը հուլիսի 10-ին էր ընդդեմ «Զենիթ»-ի։ Խփելով վճռորոշ գեղեցիկ գոլը՝ Սիչովը հագից հանեց իր մարզաշապիկ և հանդիսատեսը կարողացավ ներքնաշապիկի վրա կարդալ «Ո՞վ ենք մենք։ Մենք միս ենք։», որի համար նախազգուշացում ստացավ դատավոր Իգոր Եգորովից[85]։ 2001 թվականին այսպիսի շապիկով աչքի ընկավ Եգոր Տիտովը, իսկ Դմիտրին դրանով ման էր գալիս երեք ամիս շարունակ[86]։ Այս պահը հաճախ են նրան հիշեցնում «կարմրասպիտակների» երկրպագուները։ Այդ նույն խաղում Սիչովը սրունքաթաթային հոդի պարկիկաջլային համակարգի մասնակի վնասվածք ստացավ[87], որի պատճառով դաշտ վերադառնալ կարողացավ միայն 20 օր անց՝ մասնակցելու պետերբուրգցիների հետ պատասխան խաղին։ Այս ակումբի համար վերջին խաղը Դմիտրին խաղաց Էդուարդ Ստրելցովի անվան մարզադաշտում, օգոստոսի 16-ին ընդդեմ «Ալանիա»-ի, ընդմիջմանը նրան փոխարինեց Դանիշևսկին։

Այդ ժամանակ «Միլան»-ը լրջորեն նպատակաուղղվել էր դեպի երիտասարդ հարձակվողը, Իտալիա՝ բանակցությունների մեկնեց ակումբի նախագահ Անդրեյ Չերվիչենկոն[88]։ Մարզիկի համար վեճի մեջ մտան նաև «Ռեալ Մադրիդ-ը», «Յուվենտուս-ը», «Պարմա» և «Բավարիա»-ն։ Ընդ որում, միլանցիները պետք է շտապեին, քանի որ ամառային տրանսֆերային պատուհանի համար A Սերիայի ցանկացած ակումբ կարող էր պայմանագիր կնքել միայն մեկ ֆուտբոլիստի հետ, որը չէր լինի Եվրամիությունից։ Իտալական ԶԼՄ-ների հաղորդմամբ՝ «Սպարտակ»-ը հաշվարկել էր 10 մլն եվրո աշխատել տրանսֆերով, բայց մյուս կողմը չէր պատրաստվում 8 միլիոնից ավել վճարել[89]։ Ինքը՝ Չերվիչենկոն հայտարարեց, որ ողջ աժիոտաժը ստեղծել են ֆուտբոլային գործակալները, իսկ մարզիկի հետ պայմանագրի ժամկետը 2006 թվականն է[90]։

Օգոստոսի սկզբին Դմիտրին ակումբում դժվարություններ ունեցավ. նրան չէին վճարել հուլիսի աշխատավարձը, պահանջում էին նոր պայմանագիր ստորագրել[91]։ Նախորդը, որը ստորագրվել էր հունվարի 21-ին, ղեկավարությունը ստիպված էր վերանայել՝ կապված ՌԴ-ում փետրվարի մեկց ուժի մեջ մտած Աշխատանքային օրենսգրքի հետ[92][92]։ Սակայն Սիչովը նշում է, որ ակումբը հին պայմանագրի պարտավորություններից մեկը չի կատարել. վճարված չէր 10 000 դոլարի պարգևատրումը, ինչպես նաև ֆուտբոլիստը չէր ստացել աշխատանքային պայմանագրի իր օրինակը[92]։ Նոր աշխատանքային պայմանագրի պայմանները «Սպարտակ»-ը կտրականապես հրաժարվեց քննարկել նրա օրինական ներկայացուցիչների հետ[92]։ Սիչովի ամսական աշխատավարձը, ըստ առաջին պայմանագրի, կազմում էր 4000 ռուբլի, մարտին այն բարձրացվել էր մինչև 5000 դոլար, և այս հարցում պաշտոնապես պահանջներ չներկայացվեցին[92][93]։

Ինքնուրույն չկարողանալով դուրս գալ ստեղծված իրավիճակից՝ նա Մոսկվա կանչեց իր հորը, ով ժամանեց օգոստոսի 14-ին։ Հաջորդ օրը նախագահ Անդրեյ Չերվիչենկոյի առանձնասենյակում Ալեքսանդր Շիկունովը (սպորտային տնօրենը), Օլեգ Ռոմանցևը և Վլադիմիր Ֆեդոտովը (մարզիչը) խաչաձև հարցաքննման ենթարկեցին նրան[94]. ինչու է եկել հայրը և ինչ է ուզում[95]։ Նրան ասացին, որ եթե նա ուզում է հետագայում էլ շարունակի ակումբում խաղալ, ապա պարտավոր է ստորագրել իրեն առաջադրվող բոլոր փաստաթղթերը, հակառակ դեպքում նրան ահավոր տհաճություններ են սպասվում[95]։ Այդ օրը, ուշ երեկոյան Դմիտրիի հայրը՝ Եվգենի Սիչովը եղավ Տարասովկայի բազայում և երեք ժամ շարունակ զրույց ունեցավ Ռոմանցևի հետ[96]։

Օգոստոսի 16-ին, վլադիկովկասցիների հետ խաղից երկու ժամ առաջ, Սիչովը ակումբի նախագահին ներկայացրեց պայմանագրի խզման վերաբերյալ իր դիմումը, իսկ օգոստոսի 18-ին հավաքեց իր բոլոր իրերը և հեռացավ բազայից[97]։ Դիմումի մեջ ֆուտբոլիստը մասնավորապես իր դժգոհությունն էր հայտնում թիմում ձևավորված անբարեհաճ իրավիճակից և ակումբի կողմից պայմանագրային մի քանի պարտավորությունների չկատարելուց, թեպետ Չերվիչոնկոն ասում էր[98], որ իրենք «գերակատարել» են դրանք[98]։ Օլեգ Ռոմանցևի մոտ, ով սրտին շատ մոտ էր ընդունել իր հովանավորյալի նման արարքը, սրվեց երիկամաքարային հիվանդությունը, որի հետևանքով օգոստոսի 19-ին նա հոսպիտալացվեց, իսկ օգոստոսի 22-ին՝ վիրահատվեց[98]։ Օգոստոսի 21-ին ակումբի մամլո-կցորդը պաշտոնապես հայտարարեց մարզիկի կողմից պայմանագրի խզման մասին[99]։ Այդ նույն օրը Մոսկվայում տեղի ունեցավ Ռուսաստանի և Շվեդիայի հավաքականների ընկերական խաղը, որի մեկնարկից առաջ Օնոպկոն և Սիչովը «Պորշ» նվեր ստացան արդեն կայացած աշխարհի առաջնությունում իրենց խաղի համար, սակայն Սիչովին Վալերի Գազզաևը չէր ընդգրկել խաղացողների մեջ, քանի որ, իր կարծիքով, նա դադարել էր հավաքականի մակարդակի խաղ դրսևորել[100]։ Հետագայում, երբ մարզիկին կորակազրկեն, Գազզաևը նրան չի կանչի թիմ հենց այդ պատճառով։ Հենց այդ օրը ֆուտբոլիստը Ռուսաստանյան Ֆուտբոլային Միության (ՌՖՄ) Վերահսկիչ Կարգապահական Կոմիտեին «կարմրասպիտակներ»-ի հետ պայմանագիրը չեղարկելու և իրեն՝ այլ ակումբ տեղափոխոխվելու թույլտվության պահանջով նամակ ուղարկեց[92]։

Շատերը կարծում են, որ «Սպարտակ»-ից հեռանալու որոշումը երիտասարդ մարզիկը ինքնուրույն չի կայացրել, այլ՝ հոր և ֆուտբոլային որոշ գործակալների խորհրդով[98][101]։ Ալեքսեյ Սոկոլովը, ով պաշտոնապես Սիչովի գործակալը չէր համարվում, բայց նրա կարիերայում համանման դեր է խաղացել, հայտարարեց, որ իր համար իրադարձությունների նման շրջապտույտը անսպասելի էր, իսկ Սիչովի հետ դրանք քննարկելը անվանեց անհաջող[102]։ Այսպես, օրինակ, Սոկոլովը, ով սկզբնապես կողմ էր ֆուտբոլիստի՝ ակումբից հեռանալու ցանկությանը, հետագայում Սիչովին առաջարկեց գնալ ակումբ և չեղարկել սկանդալային դիմումը, սակայն Դմիտրին, ով սրունքաթաթի հետազոտություն էր անցնում, հիվանդանոցից հեռացավ հոր ուղեկցությամբ՝ չցանկանալով վերադառնալ «կարմրասպիտակների» ճամբար[95][103]։ Հայտնի է նաև, որ ինքը՝ մարզիկը չէր ցանկանում հեռանալ ակումբից, նրան ստիպեցին դա անել, իսկ նա ոչնչով չկարողացավ ընդդիմանալ[104]։

Արդյունքներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Սեպտեմբերի 4-ին Ռուսաստանյան Ֆուտբոլային Միության (ՌՖՄ) Վերահսկիչ Կարգապահական Կոմիտեն (ՎԿԿ) որոշեց ֆուտբոլիստին որակազրկել որոշման հրապարակումից սկսած՝ 4 ամսով. որի ընթացքում նա իրավունք ստացավ կարիերան շարունակել ցանկացած ակումբում՝ պայմանով, որ պետք է մոսկովյան «Սպարտակ»-ին փոխհատուցում վճարի[93]։ Սրանով հանդերձ, այդ ընթացքում նա կարողանում էր մարզվել և ընկերական խաղերում ելույթ ունենալ, իսկ արդեն մեկ ամիս անց խաղում էր պաշտոնական սիրողական մրցաշրջանների ժամանակ[93]։ 10 000 դոլարի պարգևատրումը Սիչովին վճարվել էր դեռևս օգոստոսի 20-ին, բայց նրա հոր կարծիքով, փոխանցումն արվել է հետին թվով և նրանում ընդգրկած է եղել նաև մարզիկի հուլիսյան աշխատավարձը[91]։

«Սպարտակ»-ը դժգոհ մնաց ՌՖՄ-ի ՎԿԿ-ի որոշումից և հրաժարվեց հեռացնել Սիչովին, թեպետ այդ խորհրդակցությունից անմիջապես հետո Չերվիչենկոն հայտարարեց, որ լիովին բավարարված է[105]։ Մարզիկի՝ այլ ակումբ տեղափոխվելու դեպքում ամումբը պահանջում էր 6 միլիոն եվրոյի չափով փոխհատուցում՝ 5-ը՝ գնորդից, 1-ը՝ Դմիտրիից[105]։

Հետաքրքրական է, որ որակազրկումը, ըստ «Սպորտ-Էքսպրես» թերթի՝ 2002 թվականի Ռուսաստանի առաջնությանը տված գնահատականի, չխանգարեց մարզիկին դառնալու երիտասարդականի հավաքականի նորեկը, լավագույն առաջին հարձակվողը[106]։

2007 թվականի ամռանը Դմիտրին հայտարարեց իր՝ «կարմրասպիտակների» ճամբար վերադառնալու ցանկության մասին, բայց ղեկավարությունը պատասխանեց, որ նա, որպես ֆուտբոլիստ, իրենց չի հետաքրքրում[107]։

Որակազրկման ժամանակաընթացք

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մեկ շաբաթ ֆուտբոլիստը մարզվեց պոդոլսկյան «Վիտյազ»-ում, ապա մեկնեց Օմսկ, ուր նա աշխատեց պահպանել իր կազմվածքը։ Նոյեմբերին Սիչովը կիևյան «Դինամո»-ի ղեկավարությանը խնդրեց իրեն թույլ տալ տեղի բժշկավերականգնողական կենտրոնում պահպանելու պահանջվող որակները, միաժամանակ՝ նա մասնակցում էր դինամոյականների երրորդ թիմի մարզումներին Կոնչա-Զասպայում[108][109]։ Նոյեմբերի 27-ին մարզիկը հայտարարեց, որ Եվրոպայում գոյություն ունի երկու թիմ, որոնց կազմում նա կցանկանար հանդես գալ. դրանք են՝ կիևյան «Դինամո»ն և «Սպարտակ»ը[110]։ Դեկտեմբերի 16-ին կիևյան ակումբի նախագահ Իգոր Սուրկիսը հայտարարեց, որ ակումբը պատրաստ է ձեռք բերել Սիչովին և սպասում է նրա պատասխանին մինչև հունվարի 4-ը, ընդ որում՝ տրանսֆերի առաջարկվող գումարը կազմում էր 6 000 000 եվրոյից քիչ պակաս[111]։

Դեկտեմբերի 20-ին Սիչովը Մոսկվայում մարսելյան «Օլիմպիկ»-ի հետ համաձայնագիր ստորագրեց[112], մինչդեռ դեկտեմբերի 26-ին կիևյան «Դինամոն» հայտարարեց, որ մարզիկն իրենց հետ նոյեմբերին հինգ տարի ժամկետով պայմանագիր է կնքել և նույնիսկ պարգևատրում է ստացել 25 000 ԱՄն դոլարի չափով՝ ապա ֆաքս ուղարկելով, խնդրել է չեղյալ համարել համաձայնագիրը[113]։ Հայտնի է, որ այդ պայմանագրի ստորագրմանը ներկա է եղել Անդրեյ Շևչենկոն, ով սեղմել է Դմիտրիի ձեռքը և նրան հաջողություն է մաղթել նոր ակումբում[114]։ Այդուհանդերձ, դեկտեմբերի 29-ին Դմիտրին մեկնեց Ֆրանսիա, իսկ Նոր տարվա առաջին իսկ օրերից սկսեց մարզվել նոր թիմում՝ Ալեն Պերրենի ղեկավարությամբ[115]։ Հունվարի 9-ին ՌՖՄ-ն, ՖԻՖԱ-ի հետ խորհրդակցելով, վճռեց, որ «Դինամո»-ի հետ պայմանագիրը ստորագրվել է առանց «Սպարտակ»-ի հետ համաձայնության, այդ պատճառով մարզիկի տրասֆետային թերթը ուղարկվեց մարսելցիներին[116]։

«Օլիմպիկ» (Մարսել)

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Նոր ակումբի կազմում ռուսն իր դեբյուտը ունեցավ 2003 թվականի հունվարի 14-ին, Վելոդրոմում, առաջնությունում «Ռենն»-ի հետ խաղում՝ 86-րդ րոպեին փոխարինելով Սիրիլ Շապյուին։ Երկրպագուները նրա դեբյուտն արձագանքեցին «Կալինկա» երգով և ռուսաստանյան մեծ դրոշով։ Սիչովը հակառակորդի դարպասի մոտ հրաշալի պահ բաց թողեց[117][118]։ Թիմի հաջորդ խաղում, հունվարի 18-ին (Լիգայի Գավաթի 1/8 եզրափակիչը ընդդեմ «Կրետե»-ի երկրորդ դիվիզիոնի ակումբի) Դմիտրին դաշտ դուրս եկավ մեկնարկային կազմում և 83-րդ րոպեում աչքի ընկավ արտասահմանյան կարիերայի իր առաջին գոլով։ Ֆրանսիայի առաջնությունում իր առաջին գոլը նա խփեց հունվարի 28-ին մրցաշրջանի երրորդ խաղում, առաջնության լիդերներիվ մեկի՝ «Նիցցա»-ի դարպասին։ հետագայում նա կանոնավոր դաշտ էր դուրս գալիս, թեպետ այդ առաջնության 17 խաղերից միայն միայն երկուսում է նա խաղացել լիարժեք 90 րոպե՝ փետրվարի 8-ին «Այաչչո»-ի և ապրիլի 5-ին «Հենգամ»-ի հետ[119]։ Առաջնությունում ևս 2 գոլեր է խփել՝ փետրվարի 4-ին՝ «Հավր»-ին և մայիսի 3-ին՝ «Բաստիյա»-ին։ Ակումբը գրավեց երրորդ տեղը այս առաջնությունում և իրավունք ստացավ մեկնարկելու 2003/04 Չեմպիոնների Լիգայի որակավորման 3-րդ մրցափուլում։

Միջսեզոնային ժամանակաընթացքում թիմը ուժեղացրեցին երկու աֆրիկացի հանձակվողներին՝ եգիպտացի Միդոյին և իվուարցի Դիդյե Դրոգբային, օգոստոսի վերջին անգլիական «Ֆուլհեմ»-ից վարձույթով վերցրեցին Ֆրանսիայի հավաքականի հարձակվող Սթիվ Մարլեին։ Երեքը միասին Սիչովի համար նշանակալի մրցակցություն դարձան դաշտում, թեպետ ռուսը սեզոնը բավականին ինքնավստահ սկսեց. կանոնավորոպես հանդես էր գալիս մեկնարկային կազմում, իր առաջին իսկ եվրոակումբային խաղում գոլի հեղինակ դարձավ, որը դարձավ միակը վիեննական «Աուստրիա»-ի դեմ հակամարտության երկու խաղերում, այսինքն՝ դրանով ակումբին հնարավորություն տվեց մեկնարկելու Չեմպիոնների Լիգայի խմբային մրցաշրջանում, որտեղ Սիչովը մասնակցեց վեց խաղերից միայն չորսին՝ աչքի ընկնելով միայն Դրոգբային գոլային փոխանցմամբ բելգրադյան «Պարտիզան»-ի հետ հանդիպման ընթացքում[120]։ Հոկտեմբերի 6-ին «Մարսել»-ը բարեգործական խաղ անցկացրեց Ֆրանսիայի հավաքականի հաղթական կազմի դեմ (1998 թվականի աշխարհի առաջնության), որը կազմակերպել էր Զինեդին Զիդանը։ Լորան Բլանը Դմիտրիով 11 մետրանոց տուգանային հարված վաստակեց, որն իրականացրեց Միդոն[121]։ Դեկտեմբերի 2-ին Սիչովը առաջնության ընթացքում «Պարի Սեն-Ժերմեն»-ի (ՊՍԺ) հետ խաղի ժամանակ սրունքաթաթի վնասվածք ստացավ, որի պատճառով մինչ 2004 թվականի հունվարի կեսերը դուրս մնաց[122]։ Ընդհանուր առմամբ, այս առաջնությանը, ոչ մի լիարժեք խաղ չխաղալով, նա միայն երկու գոլ կարողացավ խփել՝ սեպտեմբերի 13-ին «Լե Ման»-ին և հունվարի 18-ին՝ «Լանս»-ին։ Իր ֆրանսիական կարիերայի մեջ վերջին խաղը ռուսն ունեցավ 2004 թվականի հունվարի 27-ին «Մեց»-ի դեմ՝ նրանց դաշտում՝ արդեն գիտենալով, որ հաջորդ օրը ուղևորվելու է՝ խաղալու նոր ակումբում[123]։

Եվրո 2004-ի նախապատրաստում

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2003 թվականի հունվարի 31-ին հավաքականի գլխավոր մարզիչ Վալերի Գազզաևը Սիչովի անունը նշեց այն խաղացողների ցանկում, որոնց նա վերցնում է Կիպրոսում կայանալիք ընկերական մրցաշարին մասնակցելու նպատակով[124]։ Փետրվարի 12-ին նա խաղաց կիսաեզրափակչում ընդդեմ կիպրոսցիների, առաջացրեց մի քանի վտանգավոր իրավիճակներ, բայց աչքի ընկնել չկարողացավ։ Հաջորդ օրը կայացած ռումինացիների հետ եզրափակիչ խաղում «Մարսել»-ը նրան բաց չթողոց[125]։

Մարտի 17-ին Գազզաևը հայտարարեց Եվրո 2004 –ի՝ Ալբանիայի հետ ընտրական խաղի հրավիրյալների ցուցակը, ուր նա չէր ընդգրկել Սիչովին՝ խաղի մեջ թուլանալու պատճառով[126]։ Սակայն Սիչովը կանչվեց ալբանացի հասակակիցների հետ խաղին մասնակցելու, որը տեղի ունեցավ Եվրոպայի 2004 թվականի երիտասարդական առաջնության ընտրության շրջանակներում։ Մարտի 29-ին Տիրանում՝ իր կարիերայում առաջին անգամ դաշտ դուրս եկավ Ռուսաստանի երիտասարդական հավաքականի կազմում, աչքի ընկավ գոլով և մասնակից եղավ արդյունավետ կոմբինացիայի, որը եզրափակեց Սպարտակ Գոգնիևը[127]։

Սիչովը հրավիրվեց առաջին հավաքականի հաջորդ երկու խաղերին՝ ապրիլի 30-ին՝ Վրաստանի և հունիսի 7-ին՝ Շվեյցարիայի հետ, երկու դեպքում էլ դուրս է եկել որպես փոխարինող երկրորդ խաղակեսերի ժամանակ, բայց գոլերով չի առանձնացել։ գազզաևի ղեկավարությամբ հավաքականի վերջին խաղում (ընկերական խաղ՝ Իսրայելի հետ, օգոստոսի 20-ին) Սիչովը դարձավ այն քիչ ռուսներից մեկը, ով արժանացավ դրական գնահատականի[128][129]։

Նոր մարզիչ Գեորգի Յարցևի ղեկավարությամբ առաջին խաղում, ընդդեմ իռլանդացիների, Դմիտրին մնաց պահեստային նստարանին, սակայն հետագայում մասնակցեց բոլոր խաղերին, (բացի Ուելսի հետ պատասխան խաղից), մեկ գոլ խփեց Վրաստանի դարպասին։

2004 թվականի փետրվարին Սիչովը հավաքականի հետ ուղևորվեց Ճապոնիա `ոչ մեծ և ոչ պաշտոնական մրցաշարի մասնակցելու։ Փետրվարի 11–ին մեկ խաղակես խաղաց Ճապոնիայի օլիմպիական հավաքականի հետ, փետրվարի 14-ին ամբողջական խաղ խաղաց Ջեյ-լիգայի «Սիմիդձու ս պալս»դեմ, գոլերի հեղինակ չդարձավ[130]։ Մարտի 31-ին Սիչովը Սոֆիայում իր միջազգային կարիերայում արձանագրեց առաջին և միակ դուբլը` կրկնակի «վշտացնելով» Բուլղարիայի հավաքականի դարպասապահ Զդրավկո Զդրավկովին և դարձավ ռուսաստանի հավաքականի համար մեկ խաղում երկու գոլերի ամենաերիտասարդ հեղինակը[131]։ Հունիսի 2-ին Եվրո-ի մեկնարկից առաջ մասնակցեց Ռուսաստանի ֆուտբոլային պրեմիեր լիգայի (ՌՖՊԼ) լեգիոներների դեմ ոչ պաշտոնական, վերջին խաղին[132]։

Վերադարձ Ռուսաստան

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Իր նոր ակումբում, Սիչովը ստացավ 11–րդ համարը

2004 թվականի հունվարին Սիչովով մի քանի ակումբներ հետաքրքրվեցին, որոնց թվում էր մոսկովյան «Սպարտակ»-ը՝ ֆրանսիացիներին առաջարկելով կրկնակի ավելին, քան նրա «վաճառքի» դիմաց էին ստացել, և «Լոկոմոտիվ»-ը, ուր և նա, արդյունքում, հայտնվեց[133]։ Գործարքի արժեքը կազմեց մոտ 4 000 000 €[34]: Յուրի Սյոմինը (այդ ժամանակ՝«երկաթուղայինների» գլխավոր մարզիչը) հայտարարեց, որ այս մարզիկը հիանալիորեն համապատասխանում է կոմբինիացիոն ֆուտբոլին՝ իր մեծաքանակ փոխանցումներով և կեզրափակի գրոհները[134]։ Հունվարի 30-ին, հարավգերմանական Ռեգիոնալլիգայի «Շտուտգարդեր Կիկերս»-ի դեմ ընկերական առաջին իսկ խաղին Դմիտրին աչքի ընկավ գոլով։ Հետաքրքիր է, որ տրանսֆերտային թերթը, որը թույլ էր տալիս մասնակցություն ունենալ պաշտոնական խաղերին[135], «Լոկոմոտիվ»-ը ստացավ միայն մարտի 2-ին[136]։ Պաշտոնական խաղերում հաշիվը բացել նրան հաջողվեց նույնքան արագ՝ մարտի 4-ին Ռուսաստանի Գավաթի առաջին 1/8 եզրափակչում կազանում Սիչովը գոլ խփեց տեղի «Ռուբին»-ին։ Առաջին մրցաշրջանում, մարտի 15-ին վերադարձը Պրեմիեր-Լիգա հարձակվողը նշանավորեց «Շիննիկ»-ի դարպասին հասցված դուբլով։ Մինչ առաջնության՝ Եվրո 2004-ի հետ պայմանավորված ընդհատումը, Դմիտրին 13 խաղ ունեցավ, 8 գնդակ խփեց, իսկ Գավաթում՝ 3 խաղ և 2 գոլ՝ Դմիտրի Լոսկովի հետ համատեղ լավ գրոհ կազմակերպելով[7]։

Եվրո 2004

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Պորտուգալիայում տեղի ունեցած Եվրոպայի առաջնությունում Սիչովը խաղաց միայն 2 խաղ՝ իր հավաքականի համար առաջին ու վերջին անգամ։ Իսպանիայի հետ դեբյուտային խաղում Դմիտրին հայտնվեց երկրորդ խաղակեսում՝ 68-րդ րոպեին փոխարինելով Եվգենի Ալդոնինին։ Իրեն տրամադրված 23 րոպեում նա ընդամենը մեկ անգամ գնդակով ներխուժեց տուգանային հրապարակ, բայց միանգամից կանգնեցվեց պաշտպանի կողմից[137]։ Ոչինչ չորոշող, ապագա հաղթողների՝ հույների, հետ եզրափակիչ խաղում Սիչովը դաշտ դուրս եկավ ընդմիջումից հետո՝ փոխարինելով Դմիտրի Բուլկինին։ Հարձակվողը երկու անգամ հարվածեց դարպասին, բայց դրանցից միակ դիպուկը հետ մղվեց դարպասապահ Անտոնիոս Նիկոպոլիդիս կողմից[138]։

Մրցաշրջան 2004-ը

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հաջողություններ «Լոկոմոտիվ»-ի հետ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վերադառնալով Եվրոպայի առաջնությունից՝ Դմիտրին մազերը շեկացրեց, ինչը կապված չէր Պորտուգալիայում կրած անհաջողությունների հետ[139]։ Հետագայում, առաջնությունում չորս հանդիպումների ընթացքում եռակի գոլերի հեղինակ դառնալով, բաց շականակագույն իրոկեզ արեց[140]։ Օգոստոսին ֆուտբոլիստը երկու խաղ անցկացրեց իր նախկին ակումբի՝ մոսկովյան «Սպարտակ»ի դեմ` օգոստոսի 7-ին Չերկիզովոյում, ուր «կարմրասպիտակ» տրիբունան նրան դիմավորեց «Դու գտել ես քո թիմը։ Քեզ տեղն է» գրառմամբ և օգոստոսի 14-ին՝ Լուժնիկում[141]։ Այս խաղերում ձեռք բերվածը տնային «ոչ-ոք»-ին էր և հյուրային հաղթանակը՝ 3:1:

Սրունքի վնասված մկանները, հաղորդաշարժիչ մկանների վնասվածքները և սրունքաթաթի վնասվածքը խանգարեցին Դմիտրիին լիարժեք հանդես գալու սեպտեմբերին և հարկադրեցին նրան բաց թողնել ՑՍԿԱ-ի (ЦСКА) հետ սկզբունքային խաղը, ուր «Լոկոմոտիվ»-ը հաղթանակ տարավ «ոսկու» համար[142][143]։ Վերփին երկու մրցաշրջաններում Սիչովը երկու գոլեր խփեց, իսկ խաղընկերներին աջակցեց երեք գոլերի իրականացման հարցում, ինչը թիմին առաջնորդեց դեպի չեմպիոնի կոչումը[144]։ Այդ առաջնությունում իր 15 գոլերով նա դարձավ երրորդը ռմբարկուների մեջ՝ զիջելով Ալեքսանդր Կերժակովին (18) և Անդրեյ Կարյակին (17)[145][146]։ Առաջնության ավարտին Սյոմինը խոստովանեց, որ 4-2-3-1 սխեման, որի համաձայն այդ սեզոնին խաղում էր թիմը, ներդրվել էր հենց Սիչովի կողմից և խաղն ընթանում էր նրա շուրջ[147]։ «Կարմրականաչների» երկրպագուները ևս գնահատեցին նորեկի խաղը՝ նրան անցնող սեզոնում թիմի լավագույն խաղացող ճանաչելով ինտերնետ-քվեարկությամբ (քվեարկողների 55 %-ը)[148]։ Սպորտային լրագրողների և Պրեմիեր-Լիգայի խաղացողների կարծիքների հիման վրա Սիչովը Ռուսաստանում ճանաչվեց տարվա լավագույն ֆուտբոլիստ, և մինչ օրս համարվում է այդ կոչումը կրող ամենաերիտասարդ թեկնածուն։

Հավաքականի խաղեր

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Օգոստոսի 18-ին Սիչովը, անհաջող Եվրո-ից հետո, Լիտվայի դեմ առաջին խաղում աչքի ընկավ անկյունային գոլով։ 2006 թվականի աշխարհի առաջնության ընտրական փուլի առաջին իսկ խաղը՝ ընդդեմ Սլովակիայի, նա ստիպված եղավ բաց թողնել սրունքի մկանների վնասվածքի պատճառով[142]։ Սակայն, հաջորդ՝ Լյուքսենբուրգի հետ խաղին նա ներկայացավ լավ վիճակով՝ արձանագրելով իր պրոֆեսիոնալ կարիերայում առաջին հեթ-տրիկը[149]։ Պորտուգալիայի հետ անմոռանալի խաղում, որում 7:1 հաշվով պարտվել էին, Սիչովը խաղաց միայն առաջին խաղակեսը, որից հետո նրան փոխարինեց մեկ այլ հարձակվող՝ Դմիտրի Կիրիչենկոն։ Հաջորդ՝ էստոնացիների հետ խաղում Դմիտրիի գոլը թիմին օգնեց վերականգնվել (4:0)։

Մրցաշրջան 2005

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հավաքականի խաղերը

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2005 թվականին Դմիտրին հավաքականում ընդամենը 4 խաղ անցկացրեց, որոնց ժամանակ ոչ մի գոլ չխփեց։

Ծնկի վնասվածք

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ձախ ծնկի, որը խաղից հետո ստիպված եղան բինթով կապել, խնդիրը Սիչովի մոտ սկսվել էր դեռևս օգոստոսի 3-ին «Ռաբոտնիչկի»-ի հետ տնային խաղի ժամանակ պաշտպան՝ մակեդոնացի Իգոր Կրալևսկու երկու կոպիտ հարվածներից[150][151]։ Բժիշկները միայն աննշան վնասվածք, փոքրիկ քերծվածքներ և կապտուկներ արձանագրեցին։ Ֆուտբոլիստը ձախ ծունկը ավելի լրջորեն վնասեց արդեն հաջորդ խաղին՝ 19-րդ մրցաշրջանիում օգոստոսի 6-ին, «Ռուբին»-ի հետ արտագնա խաղում։ Խաղի վերջին վայրկյաններին, երբ մոսկովցիները արդեն պարտվում էին 3:1 հաշվով[152], Սիչովը դեմ առ դեմ դուրս եկավ դարպասապահ Պավել Խարչիկի հետ, ով մի ոստյունով գնդակը խլեց նրանից։ Դմիտրին, վազանցելով հակառակորդին, անհաջող կերպով հենվեց իր ծնկին՝ այն ծալելով հակառակ կողմի վրա։

Օգոստոսի 8-ին Սիչովը մեկնեց Շտուտգարդին մոտ գտնվող Բյոբլինգեն՝ հայտնի սպորտային բժիշկ Թոմաս Ֆրոյլիխի կլինիկա։ Հենց հաջորդ օրը վերջինս ախտորոշեց (ջլերի բաց խաչաձև պատռվածք և մենիսկի վնասվածք) և արհեստական ջլերի փոխպատվաստման վիրահատություն կատարեց, որի վերականգնողական շրջանը պետք է տևեր մոտ 4-6 ամիս[155]։

2006 թվականին «Լոկոմոտիվ»-ի առաջին հավաքին, որն անցկացվեց հունվարի սկզբին Արաբական Միացյալ Էմիրաթներում, Սիչովը արդեն մարզվում էր ընդհանուր խմբում, բայց առանց գնդակի[156]։ Խաղ վերադառնալ նա կարողացավ մայիսի 9-ին, երբ թիմը ստուգողական մրցախաղ էր անցկացնում Իսպանիայում «Մալագա»-ի հետ։ Դմիտրին խաղաց ամբողջ 90 րոպեն[157]։ Սեզոնի առաջին պաշտոնական մրցախաղը Դմիտրին խաղավ ապրիլի 2-ին՝ Ռուսաստանի առաջնության 3-րդ մրցաշրջանում նալչիկյան «Սպարտակ»-ի հետ խաղում 56-րդ րոպեից հանդես գալով որպես փոխարինող, առաջին գոլը խփեց ապրիլի 16-ին։

Մրցաշրջան 2006

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

«Լոկոմոտիվ»-ում՝ Մուսլինի և Դոլմատովի օրոք

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մինչ երկրի առաջնության ընդմիջումը, որը կապված էր աշխարհի առաջնության հետ, ինչին Ռուսաստանը չէր մասնակցելու, Սիչովը տևական վնասվածքից հետո կարողացավ ամրագրվել հիմնական կազմում՝ բաց թողնելով, սակայն, Լուժնիկի սինթետիկ գազոնում կայացած մրցախաղերը, որոնք նրան հակացուցված էին[158]։ Այդ վեց խաղերում նա 3 գոլ խփեց։ Հետագայում գլխավոր մարզիչ Սլավոլյուբ Մուսլինը, իսկ ապա նրան ժամանակավոր փոխարինող Օլեգ Դոլմատովը կանոնավորապես նրան ընդգրկում էին մեկնարկային կազմի մեջ. բացառություն էր կազմում միայն ՈւԵՖԱ-ի Գավաթի որակավորման խաղը բելգիական «Զյուլտփ-Վարեհեմ»-ի հետ։ Այդ հանդիպումը ավարտվեց 0:2 հաշվով պարտությամբ (Դմիտրին դաշտ դուրս եկավ, երբ արդյունքն արդեն ակնհայտ էր) և ռուսների համար դարձավ վերջինը այդ եվրոպական մրցաշրջանում[159]։ 20-րդ մրցաշրջանում ՑեԷսԿԱ-ի հետ խաղում Սիչովի գոլը և փոխանցումը «երկաթուղայինների» համար կարևոր հաղթանակ ապահովեց ոսկու համար պայքարում, սակայն արդյունքում նրանց բաժին հասավ բրոնզը։ 21-րդ մրցաշրջանի արտագնա խաղում Սիչովը գոլով վրեժխնդիր եղավ «Ռուբին»-ին՝ նախորդ տարվա վնասվածքի համար։

Հավաքականի խաղեր

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Դմիտրի Սիչովը կարողացավ հավաքականի կազմ վերադառնալ արդեն գարնանը, երբ գլխավոր մարզիչ Ալեքսանդր Բորոդյուկի կողմից կանչվեց Իսպանիայի հետ ընկերական խաղին մասնակցելու համար, որը անցկացվեց մայիսի 27-ին. նա խաղաց երկրորդ խաղակեսն ամբողջությամբ։ Նիդերլանդներից նոր մարզիչ Հուս Խիդդինկի գլխավորությամբ առաջին երեք խաղերը անցան առանց Դմիտրիի, թեպետ նա թիմում էր։ Չորրորդ՝ Էստոնիայի դեմ խաղում, որն անցկացվեց հոկտեմբերի 11-ին «Պետրովսկա-ում», հարձակվողը դաշտ դուրս եկավ 74-րդ րոպեին, ինչից հետո Պավել Պոգրեբնյակի հետ դարձավ գոլի համահեղինակ, այնուհետև հենց ինքը աչքի ընկավ Տիտովին արված փոխանցմամբ՝ ամրագրելով վերջնական 2:0 հաշիվը։ Արդյունքում, Դմիտրին ճանաչվեց այդ խաղի լավագույն մարզիկը[160][161]։ Նոյեմբերի 15-ի՝ հաջորդ խաղին Մակեդոնիայի դեմ Դմիտրին դաշտ դուրս եկավ 57-րդ րոպեին, բայց աչքի ընկնել չկարողացավ։

Մրցաշրջան 2007

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Սիչովը ընդդեմ Սպարտակի խաղացողի
Անդորրա–Ռուսաստան խաղից հետո

«Լոկոմոտիվ»-ում՝ Բիշովեցի օրոք

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Առաջնությունում «կարմրականաչների» հարձակվողին հաջողվեց գոլով հաշիվը բացել միայն 9-րդ մրցաշրջանի՝ «Ռոստով»-ի դեմ խաղում, սակայն հետո մեկական հարվածներ կրել են նաև «Զենիթ»-ի և մոսկովյան «Սպարտակ»-ի դարպասները։ Այդ ժամանակ «Լոկոմոտիվ»-ը շահեց երկրի Գավաթը, իսկ այդ մրցաշրջանի խաղերում Դմիտրին երկուական գոլեր խփեց մայրաքաղաքի սպարտակցիների և դինամոյականների դարպասներին։ Եզրափակչում նա Գարրի Օ Քոննորի համար վերջինիս միակ գոլը կազմակերպեց՝ դառնալով խաղի լավագույն մարզիկը[162][163]։ Մրցաշրջանի միջնամասում Անատոլի Բիշովեցը Սիչովին դուրս բերեց որպես ձախ խաղադաշտի կիսապաշտպան։ Ամբողջ մրցաշրջանի ընթացքում նա խփել է 16 գոլեր, բայց նրա թիմը խմբային ռաունդից հետո դուրս մնաց ՈւԵՖԱ-ի Գավաթից և առաջնությունում զբաղեցրեց իր համար անսովոր 7-րդ տեղը[164]։ Ինքը՝ ֆուտբոլիստը, այս մրցաշրջանը համարում է իր կարիերայի մեջ ամենավատը[165]։

Հավաքականի հետ Եվրո-ում հանդես գալը

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2007 թվականին Սիչովը հավաքականի կազմում անցկացրեց բոլոր խաղերը, բացի Անգլիայի հետ տնային խաղից։ Վերջին երկուսում՝ Իսրայելի և Անդորրայի հետ արտագնա խաղերում, թիմին հաղթանակ էր պետք, ծայրահեղ դեպքում՝ հուսալ գոնե «ոչ-ոքի», իսկ պարտության դեպքում խորվաթները անգլիական «Ուեմբլի-ի» դեմ հաղթանակի հաշվին կլուծեին որակավորման հետ կապված խնդիրը։ Նոյեմբերի 17-ին Ռամաթ-Հանի հետ հանդիպման 90-րդ րոպեին, երբ ցուցատախտակին հաշիվը ոչ-ոքի էր՝ 1:1, Սիչովը գնդակին չհասնող երկու պաշտպանների ուղեկցությամբ դեմ առ դեմ դուրս եկավ դարպասապահ Դուդու Ավատի հետ, հարվածով գնդակն ուղարկեց նրա վրա, բայց գնդակը դիպավ միայն դարպասաձողին, իսկ րոպե անց Իսրայելը կորզեց իր հաղթանակը։ Հենց Սիչովի բացթողումը համարվեց Եվրո 2008-ում ռուսական թիմի չընդգրկվելու ենթադրյալ գլխավոր պատճառը[166][167]։ Մարզիկը կարողացավ վերականգնվել նոյեմբերի 21-ին՝ հաջորդ իսկ խաղին անդորրացիների հետ՝ խփելով այդ հանդիպման միակ գոլը, որը, հաշվի առնելով Խորվաթիայի հաղթանակը, նպաստելով Ռուսաստանի՝ Եվրոպայի առաջնություն մտնելուն։

Մրցաշրջան 2008

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Դմիտրին իր ծննդյան օրը

«Լոկոտոտիվ»-ում՝ Ռախիմովի օրոք

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մինչ Եվրո-ի հետ կապված առաջնության ընդմիջումը, Սիչովը միայն երկու անգամ գոլ խփեց՝ «Սատուրն»-ին և «Խիմկի»-ին, ընդ որում առաջինը՝ ռիկոշետից հետո[168]։ Մրցաշրջանի ապագա հաղթողների՝ հույների հետ ոչ վճռորոշ, եզրափակիչ խաղում Սիչովը հայտնվեց ընդմիջումից հետո՝ փոխարինելով Դմիտրի Բուլիկինին։ Հարձակվողը երկու անգամ հարված հասցրեց դարպասին, բայց նրանցից միակ դիպուկը կասեցվեց դարպասապահ Անտոնիոս Նիկոպոլիդիսի կողմից։ Առաջնությանը աչքի ընկավ գոլով և մոսկովյան «Սպարտակ»-ի դարպասի վրա արված արդյունավետ փոխանցումով, ինչից հետո երկու մրցափուլ և РЖД –ի Գավաթը բաց թողեց վնասվածքի պատճառով։ Աշնանը, առաջնության ընթացքում Սիչովը ևս չորս գոլեր խփեց, այդ թվում՝ նոյեմբերի 16-ին 29-րդ մրցափուլի տնային հաղթական խաղում՝ «Մոսկվա»-ի հետ, առանձնացավ դուբլով։ Այդ խաղի ավարտից հետո հյուրերի կիսապաշտպան Ալեքսանդր Սամեդովը, սեզոնը մեկնարկելով «Լոկո»-ում, ժեստով ցույց տվեց, որ դատավորները կաշառված էին «երկաթուղայինների» կողմից[169]։ Դմիտրին սկսեց վիճել նախկին թիմակցի հետ, նրանց սկսեց առանձնացնել «քաղաքացի» Անտոն Ամելչենկոն, որից հետո բանը հասավ բռունցքներին։ Արդյունքում, արդեն ավարտված հանդիպման գլխավոր մրցավար Ալեքսեյ Նիկոլաևը նրանց կարմիր քարտ ցույց տվեց, և մրցաշրջանը նրանց համար ավարտվեց։

Եվրո 2008

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Մարզում Ռուսաստանի ազգային հավաքականի կազմում (Հոկտեմբերի 7)

Եվրոպայի առաջնության նախապատրաստական մրցումներում Սիչովը հանդես էր գալիս որպես խաղադաշտի աջ մասի խաղացող[170]։ Սակայն, Իսպանիայի հետ խմբային մրցաշարի առաջին իսկ խաղում, թույլ խաղ ցուցաբերելով այդ դիրքում, ընդմիջմանը փոխարինվեց[171][172]։ Հաջորդ անգամ մրցաշարին Դմիտրին հայտնվեց Նիդեռլանդների հետ մեկ քառորդ եզրափակիչ խաղի արտաժամում։ Իսպանացիների դեմ կիսաեզրափակչում նա հայտնվեց 57-րդ րոպեին և այդ խաղի ընթացքում միակ հարվածը հասցրեց Իկեր Կասիլյասի դարպասաձողին[173]։ Ռուսաստանը պարտվեց 3:0 հաշվով և բավարարվեց իր պատմության մեջ խոշոր մրցաշրջաններում առաջին բրոնզով։

Աշխարհի 2010 թվականի առաջնության ընտրական փուլ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Եվրոպայի հաջող առաջնության ավարտից հետո Հուս Խիդդինկը Դմիտրիին չկանչեց հավաքականի կազմ, քանի դեռ կոճի վնասվածքի պատճառով հարցականի տակ չէր հայտնվել Ռոման Պավլյուչենկոյի մասնակցությունը Գերմանիայի դեմ մրցախաղին[174]։ Ապահովության նպատակով կանչված Սիչովը դորտմունդյան խաղին դաշտ դուրս եկավ երկրորդ խաղակեսին, բայց չկարողացավ ռուսներին օգնել՝ խուսափելու պարտությունից։

Մրցաշրջան 2009

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Սիչովը ՑՍԿԱ–յի հետ խաղում (Ապրիլի 12)

«Լոկոմոտիվ»-ում

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ստուգողական խաղերում Սիչովը հանդես էր գալիս որպես ձախ խաղադաշտի կիսապաշտպան[175]։ Պրեմիեր Լիգայի ակումբների մարզիկների մեջ յոթ գոլերով դառնալով միջսեզոնի լավագույն ռմբարկուն՝ Դմիտրին առաջնության մեկնարկից առաջ ռաշիդ Ռախիմովի հետ գրազ եկավ, ըստ որի իր մարզիչից դրամական պարգև կստանա, եթե իրեն հաջողվի մրցաշրջանում 12 գոլի հեղինակ դառնալ[176][177]։ Սակայ Ռախիմովը, ում 6-րդ մրցափուլից հետո հեռացրեցին, Դմիտրիին օգտագործեց ոչ թե սուր գրոհների ժամանակ, այլ առաջարկեց հարձակվել խորքից[178][179]։ Նրան փոխարինած Վլադիմիր Մամինովը Սիչովին փոխադրեց իր սովորական՝ հարձակվողի դիրք, բայց մինչ ամառային ընդմիջումը նրանց այդպես էլ չհաջողվեց գոլ խփել, բացի հունիսի 13-ին Ռուսաստանի երիտասարդական առաջնության մրցախաղի ժամանակ «Սատուրն»-ի դարպասին խփած գնդակից. նա այստեղ էր հայտնվել իր՝ մարտի 30-ին մոսկովյան «Սպարտակ»-ի հետ խաղի ժամանակ ստացած որակազրկման պատճառով։

Սլովենիայի դեմ խաղից առաջ (Նոյեմբերի 13)

Իր առաջին գոլը առաջնությունում Դմիտրին խփեց հուլիսի 19-ին 14-րդ մրցափուլի խաղի ժամանակ՝ պենալտի իրականացնելով պերմյան «Ամկար»-ի նկատմամբ. աա առաջնությունում թիմի առաջին գոլն էր Յուրի Սյոմինի՝ մարզիչի պաշտոնին վերադառնալուց հետո։ Օգոստոսի 2-ին Դմիտրին, ինչպես պարզվեց, վաստակեց մրցաշրջանի իր առաջին գոլը՝ խաղից դուրս իրավիճակում գնդակը հարվածելով դարպասաձողին, այսպիսով նպաստելով[180], որ ռոստովցի Մաքսիմ Աստաֆևը ոտքի հարվածով գնդակն ուղղի դեպի նպատակակետը, թեպետ դա պաշտոնապես արձանագրվեց որպես Աստաֆևի ինքնագոլ՝ այդպիսով Դմիտրիին զրկելով տվյալ գոլին մասնակցություն ունենալուց[181]։ Բայց արդեն հաջորդ խաղում հենց սկզբից հարձակվողը գրավեց Կրիլիայի դարպասը, իսկ դրանից անմիջապես հետո ԲԿՄԱ-ի հետ խաղի վերջին րոպեներին խաղից դուրս իրավիճակից հաղթական գոլ խփեց։ Մրցաշրջանի արդյունքներով նրա հաշվին 13 գնդակ հաշվարկվեց, իսկ «Լոկո»-ի երկրպագուները նրան ճանաչեցին թիմում լավագույնը (ձայների 56%-ով)։ Միաժամանակ, ակումբի 6000 երկրպագուների շրջանում արված հարցման արդյունքներով Սիչովը 52 % ձայներով շահեց մրցաշրջանի լավագույն մարզիկի տրվող «Պողպատյա ռելս» մրցանակը[182]։ Ինչ վերաբերում է 2010 թվականի հուլիսին Ռախիմովից ենթադրվող դրամական պարգևին[183], ապա ֆուտբոլիստը այն դեռևս չի ստացել[184]։

Հավաքականում

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մրցաշրջանի սկզբին Սիչովը երկու անգամ կանչվեց Ռուսաստանի հավաքական՝ փետրվարի 8-ից 12-ը հավաք անցկացվեց Բելեկում, որպես պահեստային հանդես եկավ Ադրբեջանի և Լիխտենշտեյնի հետ գարնանային խաղերում[185]։ Հաջորդ անգամ նրան կանչեցին հավաքական՝ Սլովենիայի հետ նոյեմբերյան անհաջող խաղարկությանը մասնակցելու[186]։ Տնային խաղում դաշտ դուրս եկավ 79-րդ րոպեին և դեղին քարտ վաստակեց, իսկ պատասխան խաղին չհրավիրվեց։

Մրցաշրջան 2010

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Սիչովը խաղացել է կապիտանի թևակապով: (Մայիսի 15)

«Լոկոմոտիվ»-ում` Սյոմինի, Ալիևի և Լոսկովի հետ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մրցաշրջանին լիարժեք նախապատրաստվելուն խանգարեց ազդրի քառագլուխ մկանի վնասվածքը. Դմիտրին վերականգնողական բուժումն անցնում էր Իտալիայում։ Այդուհանդերձ, մարտի 11-ին թիմը նրան ընտրեց կապիտան նոր մրցաշրջանում։ Խփած գոլերով նա հաշիվը բացեց 2-րդ մրցափուլում «Կռիլյա Սովետով»-ի դեմ խաղում՝ իրականացնելով 11-մետրանոց տուգանային հարվածը[187]։ Հաջորդ անգամ նրան հաջողվեց աչքի ընկնել միայն հուլիսի 18-ին13-րդ մրցափուլի տնային խաղում ընդդեմ «Ալանիա»-ի, որտեղ նրա անվամբ դուբլ արձանագրվեց։ Սյոմինը խոստովանեց, որ մրցաշրջանի մեկնարկին թիմի բոլոր հարձակվողները (Թրաորե, Օդեմվինգիե, Սիչով և Մայկոն) լավ մարզավիճակում չէին, ռուսի դեպքում նա դա բացատրում էր վնասվածքի պատճառով ընդհատված մարզումներով և հոգեվիճակով։ Մի շարք փորձագետների մոտ էլ կարծիք է ձևավորվել, որ Դմիտրին ծագող հույսից վերածվել է շարքային խաղացողի։ Մրցաշրջանի մեկնարկին մարզիկի անհաջողությունների պատճառներից մեկն էլ նրա կողմից առանց խաղային ամպուլային համապատասխան մկանային զանգվածի հավաքելն էր[188]։ Այնուամենայնիվ, թիմը և մարզիչը հավատում էին, որ նա դեռ կգտնի իր խաղը այդ մրցաշրջանում և նույնիսկ կարող է դառնալ առաջնության լավագույն ռմբարկուն[189][190][191][192][193][194]։ Այդ ընթացքում աճեց «Լոկո»-ի երկրպագուների դժգոհությունը Սիչովի բոհեմային կյանքի նկատմամբ, որին, նրանց կարծիքով, վերջինս սկսել է բավականին մեծ ժամանակ տրամադրել՝այցելելով գիշերային ակումբներ և ռեստորաններ՝ նույնիսկ Ռուսաստանի Գավաթի 1/16 եզրափակչում Երկրորդ դիվիզիոնի ուչալինսկյան «Գորնյակ»-ից կրած սենսացիոն պարտությունից հետո իրեն հետ չպահելով հատուկ հյուրի կարգավիճակով «Օբլակա» ռեստորան-բարը գնալուց[189]։ «Ալանիա»-ի դարպասին հասցրած դուբլից հետո իր խաղի և իր անձի հասցեին քննադատությունները մարզիկը անհիմն հայտարարեց՝ խոստովնելով, որ խաղում է ֆուտբոլի հանդեպ սիրուց ելնելով, այլ՝ ոչ թե հանուն փողի[195]։

Սիչովը հավաքականի կազմում (Օգոստոսի 9)

Օգոստոսի 15-ին Դմիտրին գոլ խփեց «Սպարտակ»-ին, օգոստոսի 19-ին՝ շվեյցարական Չելլենջ-լիգայի «Լոզաննա»-ին, որին արդյունքում «Լոկո»-ն զիջեց Եվրոպայի Լիգայի խմբային մրցափուլ դուրս գալու պայքարում, որին Սիչովը խաղի վերջում արձագանքեց արցունքներով։ Լոսկովի վերադարձով Սիչովը դարձավ փոխկապիտան՝ Յուրի Սյոմինի որոշմամբ լիդերությունը զիջելով իր՝ ավելի փորձառու անվանակցին[196][197]։

ՑՍԿԱ և «Լոզաննա»-ի դեմ մրցախաղերում դաշտում ցուցաբերած իր աշխատանքի շնորհիվ նա վերադարձրեց երկրպագուների համակրանքը իր հանդեպ[184]։ Հոկտեմբեր-նոյեմբերին նա աչքի ընկավ մեկական գոլերով առաջնության չորս խաղերի ընթացքում, որտեղ թիմը եզրափակչում հինգերորդն էր[198][199]։ Դրանով հանդերձ նա մրցաշրջանի ընթացքում չկարողացավ խաղային հանգույց ստեղծել թիմի լավագույն ռմբարկու Ալեքսանդր Ալիևի և Դմիտրի Լոսկովի հետ[200][201]։ Ինքը՝ Սիչովը, ողջ առաջնության ընթացքում չորս արդյունավետ փոխանցումներ կատարեց[202]։

Հավաքականում՝ Ադվոկատի օրոք

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Դմիտրի Սիչովը Նիդերլանդներից նոր մարզիչ Դիք Ադվոկատի օրոք մասնակցություն ունեցավ Ռուսաստանի առաջնության առաջին խաղին՝ դաշտ դուրս գալով օգոստոսի 11-ին՝ Բուլղարիայի հետ հաղթական խաղի 80-րդ րոպեին (1:0)[203]։ Եվրո 2012-ի ընտրական սեպտեմբերյան խաղերին կանչվելը Դմիտրիի համար վերջինը եղավ Ադվոկատի օրոք, նա դաշտ դուրս չեկավ[204][205][206]։ Այս խաղերին մարզիկին հրավիրելը շատ փորձագետներ և երկրպագուներ համարում են չարդարացված։ Վերլուծաբան Եվգենի Լովչևը դա համարեց Ադվոկատի կողմից մարտահրավեր Ռուսաստանի ֆուտբոլային հանրությանը[207]։

Մրցաշրջան 2011/12

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Կրասնոժանի օրոք

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Թիմի ավագը վերջին խաղում (Մայիսի 27)

2010 թվականի դեկտեմբերին «Լոկոմոտիվ» եկած նոր մարզիչ Յուրի Կրասնոժանը այդ պաշտոնում իր առաջին մամլո ասուլիսում հայտարարեց, որ Սիչովը այդ պահին թիմի միակ հարձակվողն է և որ իրեն ևս երեք՝ տվյալ ամպուլայով խաղացող են անհրաժեշտ[208]։ Կրասնոժանի օրոք առաջին հավաքին, որը կայացավ Մոսկվայում, դեկտեմբերին[209], Սիչովը չեկավ, ինչի համար պատժվեց միայն դրամական տուգանքով։ Նախամրցաշրջանային հավաքի ավարտին Կրասնոժանը նշեց, որ ստուգողական հանդիպումները արդյունավետ անցկացրած Սիչովի համար բավականին լավ տարի է սպասվում[210]։

Առաջնության՝ «Դինամո»-ի հետ մեկնարկային խաղում, որտեղ «երկաթուղայինները» հաղթեցին 3:2 հաշվով, Սիչովի ակտիվ և տակտիկապես ճկուն խաղը (կազմակերպեց Դմիտրի Տորբինսկու գոլը) արժանացավ գորովալից արձագանքների[211][212]։ Սակայն առաջնության առաջին հինգ խաղերում Սիչովը, դաշտ դուրս գալով առաջին րոպեից, ոչ մի անգամ աչքի չընկավ, դրա համար 6-րդ մրցափուլի՝ «Կրասնոդար»-ի հետ արտագնա խաղում Կրասնոժանը, խոստովանելով փոփոխությունների անհրաժեշտությունը, նրան դաշտ դուրս թողեց միայն 70-րդ րոպեից, երբ մոսկովցիները արդեն հաշիվը 3:0 էին դարձրել, և հենց այս խաղում Դմիտրին աչքի ընկավ մրցաշրջանում իր առաջին գոլով, ինչպես նաև մարզաձողին ուղղված հարվածով[213]։ Միաժամանակ, նրան դաշտ հանեցին հաջորդ երկու՝ «Կուբան»-ի և «Զենիթ»-ի հետ մրցախաղերի երկրորդ խաղակեսերի երկրորդ փուլերում, որից հետո «Թերեք»-ի հետ խաղի ժամանակ, որին նա մասնակցեց ամբողջությամբ, մասնակից դարձավ իր թիմի խփած երեք գոլերի իրականացման։ Կրասնոժանի ղեկավարությամբ մնացած երկու խաղերը Դմիտրին դարձյալ լիովին խաղաց, երկրորդի ժամանակ գոլ խփեց՝ պարտվելով «Անժի»-ի հետ տնային խաղում՝ 11-մետրանոց տուգանայի հարվածի արդյունքում[214]։ Սրանից հետո մարզիչը ուղարկվեց թոշակի, իսկ Սիչովը հայտարարեց, որ թիմի մոտ լիովին խաթարվել է գրոհային խաղը[215]։

Մամինովի օրոք

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Գլխավոր մարզիչ Մամինովի գլխավորությամբ առաջին երկու խաղերը Սիչովը լրիվությամբ խաղաց, երկրորդի ժամանակարագ գոլ խփելով «Սպարտակ-Նալչիկ»-ին։ Այդ ժամանակ էլ նա խոստովանեց, որ իրեն արդեն դժվար թե հարձակվող համարեն, քանի որ նա հանդես է գալիս որպես գրոհային կիսապաշտպան[216]։ Հաջորդ՝ ընդդեմ «Սպարտակ»-ի խաղում Սիչովը դաշտից հեռացավ 60-րդ րոպեին, երբ թիմը պարտվում էր 0:2 հաշվով, իսկ դաշտ պետք է դուրս բերվեր ռեզերվային դարպասապահը՝ հեռացված Գիլյերմեի փոխարեն։ Դրանից հետո ՑՍԿԱ-ի հետ հանդիպմանը նա հետևում էր պահեստայինների նստարանից, իսկ «Դինամո»-ից կրած ջախջախիչ տանուլ տված խաղում (1:4) դարձյալ օգտակար չեղավ։ Փորձագետները դարձյալ հաստատեցին նա խաղային անկումը[217][218][219]։

Կոուսեյրուի օրոք

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Սիչովը չկարողացավ գրավել դարպասը երկու մետրից (Օգոստոսի 7)

Ամառային ընդմիջման ժամանակ «Լոկոմոտիվ»-ը ղեկավարում էր պորտուգալացի Ժոզե Կոուսեյրուն՝ հայտարարելով, որ հույսը դրել է Դմիտրիի վրա, բայց նախընտրում է նրան տեսնել այնպիսին, ինչպիսին նա սրանից երեք տարի առաջ էր[220]։ Սկզբնապես, երբ հաշվարկ էր արվել Լոսկովի և նրա փոխգործողությունների վրա, թվում էր, թե նոր մարզիչը նրան վերադարձրել է իր նախկին՝ կենտրոնական հարձակվողի դիրքին, սակայն ավելի ուշ պորտուգալացին խոստովանեց, որ նա ավելի վարիատիվ խաղացող է[221], քան սովորական կենտրոնական հարձակվող, և իր խնդիրն է՝ մնալով հարձակվող՝ խաղալ խորքում, և ոչ թե՝ թևերում[222]։ Հուլիս ամսվա արդյունքներով Դմիտրին մրցաշրջանի լավագույն մարզիկն էր՝ առաջնության երկու մրցախաղերում երկու գոլեր հեղինակած և երկու արդյունավետ փոխանցումներ իրականացրած, ինչպես նաև՝ Ռուսաստանի Գավաթի 1/16 եզրափակչում Վլադիսլավ Իգնատևի վրա գրոհ իրականացնելու միջոցով «Ենիսեյ»-ի դեմ հաղթական գոլ կազմակերպած[223][224][225]։ Չնայած դրան, մասնագետները շարունակում էին հաջորդ հանդիպմանը շահավետ իրավիճակը չօգտագործած՝ դատարկ դարպասը չգրաված և մեկ շաբաթվա ընթացքում խաղից դուրս իրավիճակում խփած երեք չհաշված գոլերի հեղինակ դարձած հարձակվողի խաղին քննադատական գնահատականներ տալ։ ԶԼՄ-ներում հայտնվեց տեղեկատվություն այն մասին, որ մարզիկի առջև ընտրանք է դրված՝ տեղափոխվել «Ռուբին» կամ համաձայնել «Լոկո»-ի հետ ավարտվող պայմանագրի ժամկետի երկարաձգմանը՝ բայց աշխատավարձի կրկնակի իջեցմամբ, սակայն մոսկվացիների նախագահ Օլգա Սմորոդսկայան հայտարարեց, որ «Ռուբին»-ից առաջարկ չի ստացվել[224][226]։

Փորձագետները համարում էին, որ Սիչովը՝ ինքը, ձմռանը կհեռանա ակումբից որպես ազատ գործակալ՝ չդիմանալով թիմի երկու նոր հարձակվողների՝ նիգերացի Վիկտոր Օբիննայի և էկվադորցի Ֆելիպե Կայսեդոյի մրցակցությանը, սակայն նա այդ տարի Կոուսեյրուի գլխավորությամբ դաշտ դուրս եկավ բոլոր մրցախաղերի ժամանակ[227]։ Եթե առաջնությունում աշնանը նա աչքի ընկավ միայն մեկ անգամ, ապա Եվրոպայի Լիգայում վեց գոլերով նա, խմբային փուլից հետո, դարձավ մրցաշրջանի երկրորդ ռմբարկուն՝ այդ պահին զիջելով միայն իր հետ միևնույն խմբում բելգիական «Անդերլեխտ»-ի կազմում խաղացող արգենտինացի Մատիաս Սուարեսին։ Միաժամանակ այստեղ խաղում էին նաև ավստրիական «Շտուրմ»-ը և հունական «ԱԷԿ»-ը. մրցակիցներից յուրաքանչյուրի դարպասին Դմիտրին մեկական գոլեր է խփել՝ 11-մետրանոցով։ Եվս մեկ մաքուր գոլ ռուս ֆուտբոլիստը խփեց բելգիացիների հետ տնային խաղում, բայց դատավորները սխալմամբ խաղից դուրս իրավիճակ ֆիքսեցին[228]։

Կոուսեյրուն հայտարարեց, որ ցանկանում է շարունակել Սիչովի հետ համագործակցությունը, ինչպես նաև ընդգծեց, որ հարձակվողը ենթարկվում է չարդարացված ճնշման և նա արժանի չէ կշտամբանքների։ Նոյեմբերի 9-ին ակումբը և ֆուտբոլիստը պայմանագիր ստորագրեցին՝ մինչև 2015 թվականի դեկտեմբերը ժամկետով։ Ֆուտբոլիստը ավելի ուշ հայտարարեց, որ 2004 թվականից իր ապագան կապում է միայն «Լոկոմոտիվ»-ի հետ և այդ ժամանակից սկսած իր համար այլ թիմ գոյություն չունի։ Եվրոպայի Լիգայի 1/16 եզրափակչում «Ատլետիկ Բիլբաո»-ի հետ երկու մրցախաղերում անհաջող դիմակայության պայմաններում Սիչովը որպես փոխարինող դաշտ դուրս եկավ երկրորդ խաղակեսում և արդյունավետ գործողություններով չառանձնացավ։ Առաջնությունում, ուր մրցաշրջանի արդյունքներով «Լոկո»-ն յոթերորդն էր, և Գավաթում, ուր թիմը կանգ էր առել ¼ եզրափակչում, Սիչովը 2012 թվականին 10 խաղ անցկացրեց և ոչ մի անգամ գոլի հեղինակ չդարձավ։ Այդուհանդերձ, այդ խաղարկային ժամանակաշրջանում մեկ խաղը միջին ցուցանիշներով նրա համար կրճատվեց մինչև 24 րոպե, ինչը կապված էր Ռոման Պավլյուչենկոյի հետ՝ նրա ակումբ գալով, գրոհային իրավիճակներում աճող մրցակցությամբ։ Վերջինիս Կոուսեյրուն, ով հեռացավ մրցաշրջանի ավարտին, ավելի էֆեկտիվ հարձակվող էր համարում[229]։ Սիչովը մրցաշրջանն ավարտեց մայիսի 14-ին Ռուսաստանի հավաքականի՝ ընդդեմ աշխարհի հավաքականի, Վադիմ Եվսեևի հրաժեշտի խաղով, ուր լրիվ խաղի ընթացքում ոչնչով աչքի չընկնել չկարողացավ[230]։

2012 թվականի ամռանը ռուսական պրեմիեր-լիգայի մի քանի ակումբներ, այդ թվում՝ «Ռոստով»-ը և «Կռիլյա Սովետով»-ը, Սիչովի տրանսֆերի առաջարկով դիմեցին «Լոկոմոտիվ»-ին, սակայն մերժվեցին[231]։

Մրցաշրջան 2012/13

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Սլավեն Բիլիչի՝ «Լոկոմոտիվ»-ի գլխավոր մարզիչ նշանակվելուց հետո Սիչովը ոչ միայն վերջնականապես կորցրեց ակումբի մեկնարկային կազմում իր տեղը, այլև երբեմն չէր էլ հայտնվում խաղերի մասնակիցների ցուցակում։ Դմիտրին պարտվեց Ռոման Պավլյուչենկոյին, Ֆելիպե կայսեդոյին և Դամե Նդոյեին՝ պահեստայինների նստարանի տեղի համար մրցակցությունում, և 2012/2013 թվականների Ռուսաստանի առաջնության մեկնարկային հատվածում դաշտ դուրս եկավ միայն երկու անգամ, բայց այս հանդիպումներին դրսևորել չկարողացավ։ 2012 թվականի սեպտեմբերի 26-ին Ռուսաստանի Գավաթի 1/16 եզրափակչում արմավիրյան «Տորպեդո»-ի հետ խաղին Դմիտրի դաշտ դուրս եկավ մեկնարկային կազմում և հենց սկզբից հաշիվը բացեց 11-մետրանոց տուգանային հարվածով։ Սակայն առաջնության հաջորդ խաղին («Զենիթ»-ի հետ) հարձակվողը դարձյալ խաղից դուրս էր։

«Դինամո» (Մինսկ)

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2013 թվականի մարտի սկզբին Դմիտրին տեղափոխվեց մինսկյան «Դինամո»՝ վարձակալության իրավունքով՝ մինչև հուլիսի 15-ը[232]։ Այդուհանդերձ, Սիչովի աշխատավարձը, որը տարեկան կազմում էր 2 միլիոն եվրո, շարունակում էր վճարել «լոկոմոտիվ»-ը[231]։ Սիչովի խոսքերով, ինքը «մինչև վերջ» փորձել է մնալ «Լոկոմոտիվ»-ում և հույս ունի վերադառնալ այստեղ[233]։ «Լոկոմոտիվ»-ի այն ժամանակվա գլխավոր մարզիչ Սլավեն Բիլիչը հետագայում հայտարարեց, որ «Լոկոմոտիվ»-ում առկա էին բավականին շատ հարձակվողներ, և Դմիտրին չդիմացավ մյուսների հետ մրցակցությանը[234]։

«Դինամո»-ում Դմիտրին իր համար ընտրեց 55-րդ համարը և դա բացատրեց նրանով, որ 55 կոդը, որը ռուսաստանյան ավտոմոբիլային պետհամարանիշերում օգտագործվում է Օմսկյան մարզը նշելու համար, իր մոտ ասոցացվում է հայրենի եզերքների հետ[235][236]։ Մինսկցիների համար հարձակվողը ընդհանուր առմամբ 15 խաղ խաղաց և երեք գոլեր խփեց, ընդ որում՝ բոլոր երեքն էլ՝ այն երկու խաղում, որտեղ «Դինամո»-ն խաղում էր իր դաշտում, էականորեն ցածր որակավորման մրցակիցների հետ, և երկու անգամ էլ հաղթել են 5:0 հաշվով. մեկ գոլը Սիչովը խփեց Բելառուսիայի առաջնության առաջին լիգայի «ՍԿՎԻՉ» թիմին՝ երկրի Գավաթի կիսաեզրափակչում, երկրորդը՝ Եվրոպայի Լիգայի առաջին որակավորված ռաունդում լիտվական «Կրուոյա» ակումբի հետ պատասխան խաղում։ Այս խաղում Դմիտրին չկարողացավ պենալտի իրականացնել[237]։

Կես ամիս՝ ապրիլի 17-ից մինչև մայիսի 31-ը, Սիչովը վնասվածքի պատճառով չխաղաց[238][239]՝ այդ ընթացքում բաց թողնելով Բելառուսի Գավաթի եզրափակիչը, որտեղ «Դինամո»-ն 1:1՝ ոչ ոքիից հետո պենալտիի շարքով զիջեց «Մինսկ» ֆուտբոլային ակումբին[237][240]։

«Կրուոյա»-ի հետ խաղի ավարտից հետո Դմիտրին հայտարարեց այն մասին, որ վարձակալական իրավունքով տեղափոխվում է նիժնինովգորոդյան «Վոլգա», թեպետ նրա գործակալ պավել Անդրեևը ավելի շուտ հայտարարել էր, որ «Դինամո»-ի հետ վարձակալության ավարտից հետո նա վերադառնալու է «Լոկոմոտիվ» և աշխատելու է ակումբին օգտակար լինել։ Հուլիսի 14-ին «Գոմել»-ի հետ նա խաղաց վերջին խաղը «սպիտակա-երկնագույնների» կազմում[241]։

«Վոլգա» (Նիժնի Նովգորոդ)

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2013 թվականի հուլիսի կեսերին Դմիտրին վարձակալությամբ մեկ տարով տեղափոխվեց նիժնինովգորոդյան «Վոլգա»[242]։ Նոր թիմի կազմում առաջին անգամ խաղաղ հուլիսի 22-ին՝ «Լոկոմոտիվ»-ի դեմ խաղի երկրորդ խաղակեսում դաշտ դուրս գալով որպես փոխարինող։ Ամբողջ մրցաշրջանում պրեմիեր լիգայում ակումբի համար անցկացրել է 16 խաղ՝ չխփելով ոչ մի գոլ։ Իր հերթին «Վոլգա»-ն ժամանակին չէր վճարում ֆուտբոլիստի աշխատավարձը[243]։ Մրցաշրջանի ավարտին «վոլգա»-ն, գրավելով 15-րդ տեղը, դուրս մնաց ՌՖՊԼ-ից (Ռուսաստանի ֆուտբոլային Պրեմիեր Լիգա), իսկ Սիչովը վերադարձավ «Լոկոմոտիվ»։

Մրցաշրջան 2014/15

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Քանի որ Սիչովը Լեոնիդ Կուչուկի օրոք չհայտնվեց ակումբի մեկնարկային կազմում, «Լոկոմոտիվ»-ը նրան կրկին վարձակալության տալու ցանկություն հայտնեց, բայց դրա համար համար հարմար տարբերակ չգտավ։ Գործող պայմանագրով մինչև 2015 թվականի հունիսը մարզիկը չներառնվեց ակումբի 2014/2015 մրցաշրջանի ցուցակում[244]։ Ավելի ուշ «Լոկոմոտիվ»-ի նախագահ Օլգա Սմորոդսկայան հայտաարարեց, որ Սիչովը որոշել է ավարտել խաղային կարիերան[245][246]։ Սակայն ինքը՝ Սիչովը, ժխտեց այդ տեղեկատվությունը։ 2015 թվականի մարտին սկզբունքային պայմանավորվածություն ձեռք բերվեց Սիչովի՝ վարձակալական իրավունքով մինչև 2015 թվականի նոյեմբերը (մարզիկի՝ «Լոկոմոտիվ»-ի հետ կնքած պայմանագրի լրանալու ժամկետը) ղազախստանյան «Օկժետպես» ակումբ տեղափոխվելու վերաբերյալ[247]։ Ղազախական ակումբի կազմում ունեցած 10 խաղերի ընթացքում մեկ գոլի հեղինակ է դարձել (2015 թվականի ապրիլի 25-ին), որը առաջինն էր 2013 թվականի հուլիսից ի վեր[248]։

2015 թվականի դեկտեմբերին ներառնվեց Մոսկվայի 8х8 ֆուտբոլի լիգայի երկրորդ A դիվիզիոնի ԲՖՍ ակումբում[249]։

Ֆուտբոլից դուրս

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Դմիտրին չձևակերպված իրավիճակում (2006 թվական, ամառ)

Անձնական կյանք

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1999 թվականին ծնվեց Դմիտրիի եղբայրը՝ Անդրեյը[250]։ Անդրեյը «Тодес» խմբի պարող է[251]։ Ֆուտբոլիստը դեռևս իր սեփական ընտանիքը չունի։

«Հանրաճանաչ մշակույթ»

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2007 թվականին ֆուտբոլիստը խաղացել է մի փոքրիկ էպիզոդ «Наша Russia» հումորային շոուում, որտեղ նրան առաջարկեցին գնալ Օմսկի «ГазМяс», և նկարահանվել «Самый лучший фильм» կոմեդիայում։

2008 թվականին Սիչովը նկարահանվել է «Pepsi թիմ» գովազդում մի շարք հայտնի ֆուտբոլիստների հետ՝ Ռոնալդինիո, Լիոնել Մեսսի, Թիերի Անրի, Դևիդ Բեքհեմ, Սեսկ Ֆաբրեգաս, Ֆրենկ Լեմպարդ։

2010 թվականին, Puma ընկերությունը Դմիտրիին հրավիրեց նկարահանվելու «Локомотива» տեխնիկական գովազդում։

2012 թվականին Դմիտրին նկարահանվեց Puma ընկերության «Локомотива» տեխնիկական գովազդում։ 2012/2013։

2014 թվականին Սիչովը սկսեց նկարահանվել բակի թիմի մարզիչի դերում «Коробка» գեղարվեստական ֆիլմում։

Սկանդալներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2008 թվականի հունիսի 24–ին Սիչովը ձեռք բերեց իր սեփական ավտոմեքենան՝ Toyota Land Cruiser։ Սիչովը իր ավտոմեքենայով անցավ լուսարձակի չթույլատրվող լույսի տակով և հարվածեց ուրիշ ավտոմեքենայի։ Վարորդը ստացավ լուրջ վնասվածքներ։ Սիչովը ավտովթարից չտուժեց։

Կրթություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2007 թվականի հունիսի 3-ին, Դմիտրին ավարտել է ՌՊՀՄՍԵՏ։ ՌՊՀՄՍԵՏ–ում սովորել է 2002 թվականից, եկել է Տամբովի ֆիզկուլտի համալսարանից։ Սովորել է նաև Լոմոնոսովի անվան «World Politics» ֆակուլտետում։

Հոբբի

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Սիչովը ազատ ժամանակ խաղացել է հոկեյ(Երկրպագում էր «Ավանգարդ» ակումբին), թենիս (Խաղացել է և մեծ, և սեղանի թենիս) և բիլիարդ, հետաքրքրվում էր ճանապարհորդությամբ[252]։ Մանկուց սիրել է ձկնորսությունը[253]։ Լավ տիրապետում է անգլերեն և ֆրանսերեն լեզուներին[254]։ Սիրում է լսել երաժշտություն։ Ծանոթ է «Սպլին» խմբի անդամների հետ։ Այցելել է խմբի համերգներին, հենց խմբի հրավերով։ Հաճախ կարդում է գրքեր*: 2009 թվականին նա ծանոթացել է մեծ պոետ՝ Նիկիտա Զեմեհովսկիի հետ, նույնիսկ ասել է, որ Զեմեհովսկին իր ամենասիրելի պոետն է։ Մեկ-մեկ խաղացել է համակարգչային խաղեր։ Խաղում է սպորտային խաղեր՝ Fifa, NHL:

Վիճակագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ակումբային կարիերա

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ակումբ Մրցաշրջան Լիգա Գավաթ Լիգայի գավաթ Սուպերգավաթ Եվրոգավաթ Վերջնական
Խաղեր Գոլեր Խաղեր Գոլեր Խաղեր Գոլեր Խաղեր Գոլեր Խաղեր Գոլեր Խաղեր Գոլեր
«Սպարտակ» 2000 (2000/01) 16 3 0 0 — — — — — — 16 3
2001 (2001/02) 26 6 1 1 — — — — — — 27 7
Արդյունքում 42 9 1 1 — — — — — — 43 10
«Սպարտակ» 2002 (2002/03) 18 9 1 1 — — — — 0 0 19 10
Արդյունքում 18 9 1 1 — — — — 0 0 19 10
Օլիմպիկ Մարսել 2002/03 17 3 1 0 2 1 — — — — 20 4
2003/04 16 2 1 0 1 0 — — 6 1 24 3
Արդյունքում 33 5 2 0 3 1 — — 6 1 44 7
Լոկոմոտիվ 2003 (2003/04) — — 3 2 — — — — — — 3 2
2004 (2004/05) 27 15 2 0 — — — — — — 29 15
2005 (2005/06) 21 6 2 0 — — 1 0 2 2 26 8
2006 (2006/07) 24 7 6 5 — — — — 2 0 32 12
2007 (2007/08) 29 11 0 0 — — — — 5 1 34 12
2008 (2008/09) 26 7 2 0 — — 1 0 — — 29 7
2009 (2009/10) 27 13 0 0 — — — — — — 27 13
2010 (2010/11) 27 8 1 0 — — — — 2 1 30 9
2011/12 40 6 3 0 — — — — 10 6 53 12
2012/13 3 0 1 2 — — — — — — 4 2
Արդյունքում 224 73 20 9 — — 2 0 21 10 267 92
Դինամո 2012 (2012/13) — — 2 1 — — — — — — 2 1
2013 (2013/14) 11 0 — — — — — — 2 2 13 2
Արդյունքում 11 0 2 1 — — — — 2 2 15 3
Վոլգա 2013/14 16 0 0 0 — — — — — — 16 0
Արդյունքում 16 0 0 0 — — — — — — 16 0
Օկժետպես 2015 19 3 1 0 — — — — — — 20 3
Արդյունքում 19 3 1 0 — — — — — — 20 3
Ամբողջ կարիերայի ընթացքում 363 99 27 12 3 1 2 0 29 13 424 125

Սիչովի խաղերը ռուսաստանի ազգային հավաքականում

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Օգոստոսի 11 2010 թվական-ի դրությամբ

Պաշտոնական խաղերի վերջը՝ 47 խաղ / 15 գոլ; 22 հաղթանակ, 10 ոչ ոքի, 15 պարտություն

Պարգևներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Թիմային

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ռուսաստանի ազգային հավաքականի ֆուտբոլիստ։

«Սպարտակ»-ի խաղացող։

  • Համագործակցական առաջնություն։
    • Արծաթե մեդալակիր։ 2002

«Օլիմպիկի»-ի խաղացող։

  • Ֆրանսիայի առաջնություն

«Լոկոմոտիվ»-ի խաղացող։

  • Համագործակցական առաջնություն։
  • Ռուսաստանի սուպերգավաթ
    • Հաղթող։ 2005
    • Արծաթե մեդալակիր։ 2008
  • Ռուսաստանի առաջնություն
    • Չեմպիոն։ 2004
    • Բրոնզե մեդալակիր։ 2005, 2006
  • Ռուսաստանի առաջնություն

Անձնական

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • Սիչովը Ռուսաստանի առաջնության 33 լավագույն ֆուտբոլիստների ցուցակում՝ № 1 (2004); № 2 (2005); № 3 (2007, 2009)
  • Գիորգի Ֆեդոտովի ակումբի անդամ (2009 թվականի նոյեմբերի 29-ից)։ 125 գոլ
  • «Ակումբ 100» ակումբի անդամ (2009 թվականի նոյեմբերի 29-ից)։ 130 գոլ

Ռուսաստանի ազգային հավաքականի խաղացող։

  • Գրանատկինի հուշամատյանը (Մինչև 18 տարեկան)
    • Լավագույն ռմբարկու։ 2001

«Սպարտակ»-ի խաղացող։

  • Համագործակցական առաջնություն։
    • Լավագույն ռմբարկու։ 2002
  • Ռուսաստանի առաջնություն։

Լավագույն հարձակվող, լավագույն սկսնակ, լավագույն պատանի։ 2002

«Լոկոմոտիվ»-ի խաղացող։

  • Ռուսաստանի առաջնություն։
    • «Սպորտ-Էկսպրես» ի գնահատականով՝ լավագույն ֆուտբոլիստ։ 2004
    • «Սպորտ-Էկսպրեսի»-ի գնահատականով՝ լավագույն հարձակվող։ 2005
  • Ռուսաստանի տարվա ֆուտբոլիստ («Սպորտ-Էկսպրես»)։ 2004
  • Ռուսաստանի տարվա ֆուտբոլիստ (Ըստ «Ֆուտբոլ» շաբաթաթերթի )։ 2004

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. ↑ Transfermarkt.com(բազմ․) — 2000.
  2. ↑ Приказ о присвоении спортивного звания «Заслуженный мастер спорта России» от 25 декабря 2008 года Արխիվացված 2009-01-30 Wayback Machine, Министерство спорта, туризма и молодёжной политики РФ
  3. ↑ Рейтинг популярности российских футболистов или футбол как социальный лифт(չաշխատող հղում) Пресс-выпуск ВЦИОМ № 493 от 14 июля 2006
  4. ↑ Сычёв в «Локо»! // «Спорт-Экспресс», 28 января 2004
  5. ↑ Эта странная чёрная полоса Интервью с Дмитрием Сычёвым в газете «Спорт-Экспресс» от 8 декабря 2003
  6. ↑ Тот 18-летний парень был из сказки Интервью с Дмитрием Сычёвым в газете «Спорт-Экспресс» от 17 января 2012
  7. ↑ 7,0 7,1 Люблю поиграть защитником. В хоккей Интервью с Дмитрием Сычёвым в газете «Спорт-Экспресс» от 15 мая 2004
  8. ↑ «Локо» — это дело жизни! Արխիվացված 2012-04-15 Wayback Machine Беседа Дмитрия Сычёва с болельщиками в газете «Советский спорт» от 11 марта 2012
  9. ↑ Буду рад работать над буллитами Интервью с Дмитрием Сычёвым в газете «Спорт-Экспресс» от 8 июля 2004
  10. ↑ В «Локомотиве» научился воевать Интервью с Дмитрием Сычёвым в газете «Спорт-Экспресс» от 16 ноября 2004
  11. ↑ 11,0 11,1 11,2 11,3 Дмитрий Сычёв забивал голы ещё директору школы Արխիվացված 2012-03-19 Wayback Machine Портрет Дмитрия Сычёва в газете «Советский спорт» от 18 июня 2002
  12. ↑ Сборная России — в финале Евро-2008. Чудеса случаются часто Публикация на сайте РИА «Сибирь» от 22 ноября 2007
  13. ↑ Димку жизнь проверяет на прочность Արխիվացված 2012-03-19 Wayback Machine Интервью с учителями и директором ДЮСШ № 20 города Омска в журнале «Советский спорт — Футбол» за 20-26 апреля 2010
  14. ↑ Этот парень — моя гордость Интервью с Сергеем Стукашовым в газете «Спорт-Экспресс» от 29 мая 2002
  15. ↑ Юноши выиграли международный турнир // «Спорт-Экспресс», 26 августа 1999
  16. ↑ Юношеская сборная 1983 г.р. // «Спорт-Экспресс», 16 декабря 1999
  17. ↑ Команда Стукашова выигрывает международный турнир // «Спорт-Экспресс», 2 февраля 2000
  18. ↑ Команда Стукашова обыгрывает киприотов // «Спорт-Экспресс», 25 февраля 2000
  19. ↑ Неудача в четвертьфинале не должна перечеркнуть оптимистических прогнозов // «Спорт-Экспресс», 10 мая 2000
  20. ↑ Раньше мы проигрывали только Германии. Теперь мы терпим поражение от Китая // «Спорт-Экспресс», 6 января 2001
  21. ↑ Почему сборная России добирается из Москвы в Питер 16 часов?! // «Спорт-Экспресс», 10 января 2001
  22. ↑ Кудряшов, Сычёв, Сонин. Запомните эти фамилии // «Спорт-Экспресс», 15 января 2001
  23. ↑ Лучшего бомбардира Мемориала Гранаткина хотят приобрести «Торпедо» и «Зенит» // «Спорт-Экспресс», 20 января 2001
  24. ↑ Веретенников тренировался с «Локомотивом» // «Спорт-Экспресс», 14 июня 2001
  25. ↑ Сборные // «Спорт-Экспресс», 5 июня 2001
  26. ↑ «Динамо» и «Локо» расплачиваются за хулиганство фанатов // «Спорт-Экспресс», 16 августа 2001
  27. ↑ Юноши // «Спорт-Экспресс», 18 августа 2001
  28. ↑ Сборные // «Спорт-Экспресс», 2 октября 2001
  29. ↑ Мама не хотела отпускать в Москву. Всё решил сам Интервью с Юрием Жирковым в газете «Спорт-Экспресс» от 9 февраля 2004
  30. ↑ Лиски не смогли сдержать связку Ко-Ку из «Агрокомплекта» // «Спорт-Экспресс», 5 мая 2001
  31. ↑ Спецэлектричка для Лиги Чемпионов // «Спорт-Экспресс», 6 августа 2001
  32. ↑ Сычёв становится в один ряд с Пеле и Оуэном // «Спорт-Экспресс», 29 мая 2002
  33. ↑ «Протокол матча на сайте КЛИСФ «Футбол в цифрах»». Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ հուլիսի 19-ին. Վերցված է 2016 թ․ հունվարի 22-ին.
  34. ↑ 34,0 34,1 В принципиальных вопросах никому не уступлю!(չաշխատող հղում) Интервью с Дмитрием Сычёвым в издании «Футбол. Хоккей» от 18 августа 2006
  35. ↑ Протокол матча на сайте КЛИСФ «Футбол в цифрах»(չաշխատող հղում)
  36. ↑ Протокол матча на сайте КЛИСФ «Футбол в цифрах»(չաշխատող հղում)
  37. ↑ Протокол матча на сайте КЛИСФ «Футбол в цифрах»(չաշխատող հղում)
  38. ↑ Ажиотаж в Тамбове: Билеты подорожали до 15 рублей // «Спорт-Экспресс», 21 апреля 2001
  39. ↑ «Спартак» улетел в Турцию без Булатова и Безродного // «Спорт-Экспресс», 21 декабря 2001
  40. ↑ «Арсеналу» не хватило полдня, чтобы купить Жиркова Интервью с Вячеславом Грозным в газете «Спорт-Экспресс» от 10 сентября 2008
  41. ↑ На Кубке Содружества сыграет юношеская сборная России // «Спорт-Экспресс», 25 декабря 2001
  42. ↑ Из шести новичков «Спартак» оставляет троих // «Спорт-Экспресс», 4 января 2002
  43. ↑ «Спартак» в отеле встретили аплодисментами // «Спорт-Экспресс», 10 января 2002
  44. ↑ Бесчастных — главный специалист по Узбекистану // «Спорт-Экспресс», 21 января 2002
  45. ↑ Романцев дал поиграть всем // «Спорт-Экспресс», 21 января 2002
  46. ↑ Сычёв заключил контракт со «Спартаком» // «Спорт-Экспресс», 22 января 2002
  47. ↑ Вчера лидеры «красно-белых» могли и не выходить на поле // «Спорт-Экспресс», 23 января 2002
  48. ↑ Кутаисцев подвела чрезмерная робость // «Спорт-Экспресс», 24 января 2002
  49. ↑ Чемпионат России. Премьер-лига. Итоги межсезонья // «Спорт-Экспресс», 7 марта 2002
  50. ↑ Для рекордсмена Сычёва самый ценный гол — последний Интервью с Дмитрием Сычёвым в газете «Спорт-Экспресс» от 28 января 2002
  51. ↑ Пресс-конференция тренеров в газете «Спорт-Экспресс» от 28 января 2002
  52. ↑ Протокол матча на сайте КЛИСФ «Футбол в цифрах»
  53. ↑ Самый красивый гол тура Версия газеты «Спорт-Экспресс»
  54. ↑ Парфёнов реабилитировался Արխիվացված 2012-03-19 Wayback Machine // «Советский спорт», 13 марта 2002
  55. ↑ Новая схема Романцева: игра в три форварда // «Спорт-Экспресс», 13 марта 2002
  56. ↑ Новая атака «Спартака» // «Спорт-Экспресс», 15 марта 2002
  57. ↑ События тура // «Спорт-Экспресс», 18 марта 2002
  58. ↑ Молодёжный дуэт «Локо» за две минуты заставил «Спартак» капитулировать // «Спорт-Экспресс», 23 марта 2002
  59. ↑ Новый спартаковский бомбардир уводит победу из-под носа махачкалинцев // «Спорт-Экспресс», 1 апреля 2002
  60. ↑ События тура // «Спорт-Экспресс», 1 апреля 2002
  61. ↑ Первое поражение — самое горькое // «Спорт-Экспресс», 25 марта 2002
  62. ↑ Мечтал о молодёжке и Олимпиаде в Греции Интервью с Дмитрием Сычёвым в газете «Спорт-Экспресс» от 1 апреля 2002
  63. ↑ Спартак ни разу не пробил по воротам, за что Мандрыкин получил б/о от «СЭ» // «Спорт-Экспресс», 21 апреля 2002
  64. ↑ На поле я был худшим Интервью с Дмитрием Сычёвым в газете «Спорт-Экспресс» от 24 апреля 2002
  65. ↑ До чемпионата мира-2002 осталось 17 дней // «Спорт-Экспресс», 14 мая 2002
  66. ↑ Почему сдулся Дмитрий Сычёв? Արխիվացված 2012-04-14 Wayback Machine // «Советский спорт», 3 марта 2012
  67. ↑ Зимой Россия делает ставку на легионеров Интервью с Олегом Романцевым в газете «Спорт-Экспресс» от 13 февраля 2002
  68. ↑ 68,0 68,1 Таллин стал российским городом. На футбольную среду // «Спорт-Экспресс», 28 марта 2002
  69. ↑ Русский характер в Сен-Дени // «Спорт-Экспресс», 18 апреля 2002
  70. ↑ 23 из 145 000 000 // «Спорт-Экспресс», 21 мая 2002
  71. ↑ среднего возраста(չաշխատող հղում) // «Спорт-Экспресс», 22 мая 2002
  72. ↑ Стенограмма матча Россия—Тунис в газете «Спорт-Экспресс», 6 июня 2002
  73. ↑ 18 лет и 222 дня. Таких молодых у нас ещё не было // «Спорт-Экспресс», 6 июня 2007
  74. ↑ В Москве Сычёва ждёт новенький «Порше» // «Спорт-Экспресс», 8 июня 2007
  75. ↑ Романцев повторил ошибки Трапатони // «Спорт-Экспресс», 11 июня 2002
  76. ↑ Стенограмма матча Япония—Россия в газете «Спорт-Экспресс» от 10 июня 2002
  77. ↑ Сычёв — самый юный автор гола на ЧМ-2002 // «Спорт-Экспресс», 14 июня 2002
  78. ↑ Месси уступил Сычёву 126 дней // «Спорт-Экспресс», 17 июня 2006
  79. ↑ Прощальный вояж // «Спорт-Экспресс», 15 июня 2002
  80. ↑ Стенограмма матча Бельгия—Россия в газете «Спорт-Экспресс» от 15 июня 2002
  81. ↑ Статистика матча Бельгия—Россия Արխիվացված 2012-03-19 Wayback Machine в газете «Советский спорт», 15 июня 2002
  82. ↑ Турок с корейцем — братья навек! // «Спорт-Экспресс», 1 июля 2002
  83. ↑ Италия всерьёз заинтересовалась «Русским Оуэном» // «Спорт-Экспресс», 15 июня 2002
  84. ↑ [sport-express.ru/newspaper/2002-06-25/7_1/ Перестановки в «Спартаке»] // «Спорт-Экспресс», 25 июня 2002
  85. ↑ Предупреждение Сычёву вынесли по ошибке // «Спорт-Экспресс», 13 июля 2002
  86. ↑ Я эту майку ношу уже три месяца Интервью с Дмитрием Сычёвым в газете «Спорт-Экспресс» от 11 июля 2002
  87. ↑ Травма Сычёва оказалась не столь опасна // «Спорт-Экспресс», 20 июля 2002
  88. ↑ Червиченко поехал в Италию продавать Сычёва // «Спорт-Экспресс», 18 июля 2002
  89. ↑ «Спартак» просит за Сычёва 10 000 000 // «Спорт-Экспресс», 19 июля 2002
  90. ↑ Чего нет на бумаге, того не существует на свете — Интервью с Андреем Червиченко в газете «Спорт-Экспресс» от 27 июля 2002
  91. ↑ 91,0 91,1 Проще вынести небольшое наказание, чем бросить тень на имя великого клуба — интервью с Евгением Сычёвым в газете «Спорт-Экспресс» от 4 сентября 2002
  92. ↑ 92,0 92,1 92,2 92,3 92,4 92,5 Письмо Дмитрия Сычёва в КДК РФС от 21 августа 2002 года
  93. ↑ 93,0 93,1 93,2 Сычёв может тренироваться в любой команде // «Спорт-Экспресс», 5 сентября 2002
  94. ↑ За сына готов сражаться с кем угодно — интервью с Евгением Сычёвым в газете «Спорт-Экспресс» от 2 сентября 2002
  95. ↑ 95,0 95,1 95,2 За сына готов сражаться с кем угодно Արխիվացված 2014-07-18 Wayback Machine Интервью с Евгением Сычёвым в газете «Спорт-Экспресс» от 2 сентября 2002
  96. ↑ За пазухой моего гостя был припрятан огромный булыжник — интервью с Олегом Романцевым в газете «Спорт-Экспресс» от 4 сентября 2002
  97. ↑ Хроника «Дела Сычёва» // «Спорт-Экспресс», 23 августа 2002
  98. ↑ 98,0 98,1 98,2 98,3 Сычёв подал заявление об уходе из «Спартака». Клуб принял решение его дисквалифицировать — интервью с Андреем Червиченко в газете «Спорт-Экспресс» от 22 августа 2002
  99. ↑ Сычёв решил уйти из «Спартака» // «Спорт-Экспресса», 21 августа 2002
  100. ↑ Без игровой практики в сборную не берут // «Спорт-Экспресс]]», 23 августа 2002
  101. ↑ Футбол // «Спорт-Экспресс», 23 августа 2002
  102. ↑ Сычёв прерывает со «Спартаком» все контакты // «Спорт-Экспресса», 27 августа 2002
  103. ↑ Андрезинью подписал контракт со «Спартаком» // «Спорт-Экспресс», 28 августа 2002
  104. ↑ Сейчас Мостовой мог бы стать сантехником — интервью с Олегом Романцевым в газете «Спорт-Экспресс», 11 декабря 2006
  105. ↑ 105,0 105,1 Конфликт разгорается // «Спорт-Экспресс», 7 сентября 2002
  106. ↑ Форвард, с которым есть о чём поговорить Досье на Дмитрия Сычёва в газете «Спорт-Экспресс» от 15 мая 2004
  107. ↑ Летом просился в Спартак — интервью с Дмитрием Сычёвым в газете «Спорт-Экспресс» от 14 декабря 2007
  108. ↑ Сычёв тренируется в Омске // «Спорт-Экспресс», 6 ноября 2002
  109. ↑ Сычёв тренируется в Конча-Заспе // «Спорт-Экспресс», 25 ноября 2002
  110. ↑ Сычёв хочет играть в киевском «Динамо» // «Спорт-Экспресс», 27 ноября 2002
  111. ↑ Киевское «Динамо» готово купить Сычёва // «Спорт-Экспресс», 16 декабря 2002
  112. ↑ Сычёв — в «Марселе»! // «Спорт-Экспресс», 21 декабря 2002
  113. ↑ Сычёв улетел в Марсель // «Спорт-Экспресс», 30 декабря 2002
  114. ↑ На экзамене у Лобановского Интервью с Игорем Суркисом в газете «Спорт-Экспресс» от 21 февраля 2003
  115. ↑ Сычёв получил в «Марселе» 22-й номер // «Спорт-Экспресс», 4 января 2003
  116. ↑ РФС отпустил Сычёва в Марсель // «Спорт-Экспресс», 10 января 2003
  117. ↑ Велодром встретил Сычёва овацией и российским триколором // «Спорт-Экспресс», 16 января 2003
  118. ↑ Когда я вышел на поле, «Велодром» запел «Калинку» Интервью с Дмитрием Сычёвым в газете «Спорт-Экспресс» от 16 января 2003
  119. ↑ Статистика Дмитрия Сычёва на сайте французской лиги Արխիվացված 2014-07-16 Wayback Machine(ֆր.)
  120. ↑ Сычёв помог Дрогба оформить хет-трик // «Спорт-Экспресс», 3 октября 2003
  121. ↑ Сычёв заработал пенальти в ворота чемпионов мира-98 // «Спорт-Экспресс», 8 октября 2003
  122. ↑ Сычёв получил травму // «Спорт-Экспресс», 2 декабря 2002
  123. ↑ Пас из-за границы // «Спорт-Экспресс», 29 января 2004
  124. ↑ Сычёв в составе сборной-2003 // «Спорт-Экспресс», 31 января 2003
  125. ↑ Живу под Марселем — в Черносмородиновке Интервью с Дмитрием Сычёвым в газете «Спорт-Экспресс» от 12 февраля 2003
  126. ↑ Измайлов и Сычёв — в «молодёжке» // «Спорт-Экспресс», 17 марта 2003
  127. ↑ Сычёв и Измайлов громят Албанию в Тиране // «Спорт-Экспресс», 31 марта 2003
  128. ↑ Гол престижа? А что такое престиж? // «Спорт-Экспресс», 21 августа 2003
  129. ↑ Дежа вю, Валерий Георгиевич? Արխիվացված 2012-03-19 Wayback Machine, «Советский спорт», 21 августа 2003
  130. ↑ Отчёт о матче Япония (олимп.) — Россия
  131. ↑ Отчёт о матче Симидзу Эс-Палс — Россия
  132. ↑ Отчёт о матче
  133. ↑ Готовы выкупить Сычёва, но торговаться не будем Интервью с Андреем Червиченко в газете «Спорт-Экспресс» от 10 января 2004
  134. ↑ «Локомотив» — идеальный вариант для Сычёва Интервью с Юрием Сёминым в газете «Спорт-Экспресс» от 27 января 2004
  135. ↑ Сычёв забил свой первый гол за «Локо» // «Спорт-Экспресс», 30 января 2004
  136. ↑ «Локо» получил трансферный лист Сычёва // «Спорт-Экспресс», 2 марта 2004
  137. ↑ Испания — Россия Оценки игроков сборной России от газеты «Спорт-Экспресс» от 14 июня 2004
  138. ↑ Россия — Греция Показатели игроков в газете «Спорт-Экспресс», 22 июня 2004
  139. ↑ Кормилец ты наш… // «Спорт-Экспресс», 9 июля 2004
  140. ↑ Сычёв отправился в Новороссийск со светло-коричневым ирокезом // «Спорт-Экспресс», 31 июля 2004
  141. ↑ Спартаковцы Сычёва не забыли // «Спорт-Экспресс», 9 августа 2004
  142. ↑ 142,0 142,1 Их осталось только семнадцать // «Спорт-Экспресс», 1 сентября 2004
  143. ↑ Сычёв пропустит матч с «Ротором» // «Спорт-Экспресс», 16 сентября 2004
  144. ↑ Ашветия прооперирован, Сычёв возвращается в строй // «Спорт-Экспресс», 28 сентября 2004
  145. ↑ Хет-трик Сычёва: гол+пас*+пас! // «Спорт-Экспресс», 9 ноября 2004
  146. ↑ Локомотив Оценки игроков в газете «Спорт-Экспресс» от 13 ноября 2004
  147. ↑ Два года назад мы были сильнее. А сейчас произошло чудо Интервью с Юрием Сёминым в газете «Спорт-Экспресс» от 15 ноября 2004
  148. ↑ Вадим Евсеев решил остаться в «Локо» // «Спорт-Экспресс», 2 декабря 2004
  149. ↑ Был уверен: голы обязательно придёт Интервью с Дмитрием Сычёвым в газете «Спорт-Экспресс» от 11 октября 2004
  150. ↑ С удовольствием съезжу в Вену Արխիվացված 2012-03-19 Wayback Machine Интервью с Дмитрием Сычёвым в газете «Советский спорт» от 4 августа 2005
  151. ↑ «Локомотив» идёт без остановок! Արխիվացված 2012-03-19 Wayback Machine // «Советский спорт», 4 августа 2005
  152. ↑ Сычёв отделался ссадинами и синяками // «Спорт-Экспресс», 5 августа 2005
  153. ↑ Без Сычёва // «Спорт-Экспресс», 8 августа 2005
  154. ↑ Для полного счастья не хватает только здоровья Интервью с Дмитрием Сычёвым в газете «Спорт-Экспресс» от 25 октября 2005
  155. ↑ Операция в Бёблингене // «Спорт-Экспресс», 9 августа 2005
  156. ↑ Словацкий новичок «Локо» покинул сбор из-за травмы колена // «Спорт-Экспресс», 14 января 2006
  157. ↑ Возвращение в строй Сычёва «Локо» отметил ничьей с «Малагой» // «Спорт-Экспресс», 9 марта 2006
  158. ↑ Австралийский флаг покупать не собираюсь Интервью с Дмитрием Сычёвым в газете «Спорт-Экспресс» от 25 мая 2006
  159. ↑ «Локо» опозорился на всю Европу // «Спорт-Экспресс», 29 сентября 2006
  160. ↑ Никакого везения: мы победили заслуженно! Интервью с Гусом Хиддинком в газете «Спорт-Экспресс» от 12 октября 2006
  161. ↑ Россия — Эстония Արխիվացված 2012-03-19 Wayback Machine Статистика матча в газете «Советский спорт» от 12 октября 2006
  162. ↑ От рывка Сычёва перепало и Петербургу // «Спорт-Экспресс», 28 мая 2007
  163. ↑ Москва — Локомотив Արխիվացված 2012-03-19 Wayback Machine Статистика матча в газете «Советский спорт» от 28 мая 2007
  164. ↑ Смотреть на нас было, наверное, весело Интервью с Дмитрием Сычёвым в газете «Спорт-Экспресс» от 20 августа 2007
  165. ↑ Теперь моя очередь учить молодых умирать за команду Интервью с Дмитрием Сычёвым в газете «Спорт-Экспресс» от 24 января 2008
  166. ↑ Я не упрекну! Արխիվացված 2012-03-19 Wayback Machine // «Советский спорт», 19 ноября 2007
  167. ↑ Кто крайний? // «Спорт-Экспресс», 19 ноября 2007
  168. ↑ Рахимов не зря был отпущен из больницы под расписку // «Спорт-Экспресс», 7 апреля 2008
  169. ↑ В Черкизове произошла драка // «Спорт-Экспресс», 17 ноября 2008
  170. ↑ Работать над ошибками осталось 5 дней // «Спорт-Экспресс», 5 июня 2008
  171. ↑ Свободу Жиркову! // «Спорт-Экспресс», 12 июня 2008
  172. ↑ Испания — Россия Показатели матча в газете «Спорт-Экспресс» от 11 июня 2008
  173. ↑ Аккумулятор разрядился. Как всегда, не вовремя // «Спорт-Экспресс», 28 июня 2008
  174. ↑ Сычёв вызван на замену Павлюченко Արխիվացված 2008-12-10 Wayback Machine Новость на сайте Чемпионат.ру от 7 октября 2008
  175. ↑ Срочно требуется нападающий // «Спорт-Экспресс», 10 февраля 2009
  176. ↑ Таблица матчей межсезонья в газете «Спорт-Экспресс» от 14 марта 2009
  177. ↑ Рахимов заплатит Сычёву, если тот забьёт дюжину голов // «Спорт-Экспресс», 20 марта 2009
  178. ↑ Боялись пропустить? // «Спорт-Экспресс», 11 мая 2009
  179. ↑ Без работы остаться не боюсь Интервью с Рашидом Рахимовым в газете «Спорт-Экспресс» от 29 мая 2009
  180. ↑ Второй гол Сычёв забил из офсайда // «Спорт-Экспресс», 3 августа 2009
  181. ↑ Голубев уверен в своём решении // «Спорт-Экспресс», 4 августа 2009
  182. ↑ У своих ворот // «Спорт-Экспресс», 9 декабря 2009
  183. ↑ Сёмин поздравил фан-клуб с получением государственной лицензии // «Спорт-Экспресс», 15 апреля 2010
  184. ↑ 184,0 184,1 Перед болельщиками снимаю шляпу Արխիվացված 2014-07-20 Wayback Machine Интервью с Дмитрием Сычёвым на сайте ФК «Локомотив» (Москва) от 22 июля 2010
  185. ↑ Гус Хиддинк пригласил в Турцию 20 футболистов // «Спорт-Экспресс», 28 января 2009
  186. ↑ Хиддинк вернул в сборную Габулова, Колодина и Сычёва // «Спорт-Экспресс», 2 ноября 2009
  187. ↑ Асатиани примет у Глушакова экзамен по русскому языку // «Спорт-Экспресс», 30 января 2010
  188. ↑ Назначение Баскакова на наш матч с ЦСКА меня очень тревожит Интервью Юрием Сёминым в газете «Спорт-Экспресс» от 16 апреля 2010
  189. ↑ 189,0 189,1 Ни себе, ни людям! Արխիվացված 2012-03-19 Wayback Machine Статья в журнале «Советский спорт — Футбол» за 20-26 апреля 2010
  190. ↑ Торбинский, или туда и обратно Արխիվացված 2012-03-19 Wayback Machine Интервью с Дмитрием Торбинским в журнале «Советский спорт — Футбол» за 20-26 апреля 2010
  191. ↑ «Локо» стал гламурной командой Արխիվացված 2012-03-19 Wayback Machine Общение с Владимиром Маслаченко на «Трибуне Юрия Севидова» в газете «Советский спорт» от 23 апреля 2010
  192. ↑ Парни, играть будем?! Արխիվացված 2015-04-02 Wayback Machine // «Советский спорт», 24 апреля 2010
  193. ↑ $1 470 000 — за один гол // «Спорт-Экспресс», 23 апреля 2010
  194. ↑ Верю в Божовича Интервью с Сергеем Хусаиновым в газете «Спорт-Экспресс» от 23 апреля 2010
  195. ↑ Сычёв станет лучшим бомбардиром Արխիվացված 2012-03-19 Wayback Machine Интервью с игроками и тренерами «Локомотива» в газете «Советский спорт» от 26 апреля 2010
  196. ↑ Пусть идёт в диджеи Արխիվացված 2013-04-11 Wayback Machine // «Новые Известия», 22 июля 2010
  197. ↑ Сычёв взбодрился кофейком Արխիվացված 2013-05-24 Wayback Machine // «Советский спорт», 23 июля 2010
  198. ↑ За Палыча постояли Արխիվացված 2012-03-19 Wayback Machine // «Советский спорт», 13 сентября 2010
  199. ↑ Болельщики «Локо» промолчат 45 минут Արխիվացված 2010-09-28 Wayback Machine // «Советский спорт», 26 августа 2010
  200. ↑ У дуэта Вагнер — Думбья всё ещё впереди Интервью с Сергеем Петренко в газете «Спорт-Экспресс» от 8 декабря 2010
  201. ↑ Бразильско-ивуарийский коктейль // «Спорт-Экспресс», 8 декабря 2010
  202. ↑ РОСГОССТРАХ — Чемпионат России. Премьер-Лига. Итоги сезона. «ГОЛ+ПАС»-2010 // «Спорт-Экспресс», 20 декабря 2010
  203. ↑ Альтернатив у меня нет Интервью с Диком Адвокатом в газете «Спорт-Экспресс» от 28 августа 2010
  204. ↑ Думаю, на фланге обороны Жирков полезнее Արխիվացված 2010-09-06 Wayback Machine Интервью с Дмитрием Аленичевым на сайте «Спорт-Экспресса», 3 сентября 2010
  205. ↑ Как они попадают в сборную Արխիվացված 2012-03-19 Wayback Machine Статья в журнале «Советский спорт — Футбол» за 31 августа — 6 сентября 2010
  206. ↑ Дик, ты прав! // «Спорт-Экспресс», 2 октября 2010
  207. ↑ Эту стену мы пробьём! Արխիվացված 2010-10-05 Wayback Machine // «Советский спорт», 31 августа 2010
  208. ↑ «Локомотиву» нужны ещё три форварда Пресс-конференция Юрия Красножана в газете «Спорт-Экспресс» от 15 декабря 2010
  209. ↑ Декабрьское недовольство игроков удалось преодолеть Интервью с Юрием Красножаном в газете «Спорт-Экспресс» от 17 января 2011
  210. ↑ У Сычёва может получиться очень хороший год Интервью с Юрием Красножаном на сайте Чемпионат.ру от 25 февраля 2011
  211. ↑ Торбинский и Сычёв — просто чума! Արխիվացված 2011-10-18 Wayback Machine Интервью с Евгением Ловчевым на сайте «Советского спорта» от 12 марта 2011
  212. ↑ Сычёв сменил акценты // «Спорт-Экспресс», 14 марта 2011
  213. ↑ Молодец, Красножан! Արխիվացված 2011-08-31 Wayback Machine // «Советский спорт», 25 апреля 2011
  214. ↑ Мы — чемпионы! Արխիվացված 2012-03-20 Wayback Machine // «Советский спорт», 16 мая 2011
  215. ↑ У нас разладилась атака Արխիվացված 2012-03-21 Wayback Machine Интервью с Дмитрием Сычёвым на сайте «Советского спорта», 27 мая 2011
  216. ↑ Давно «Спартаку» не забивал Արխիվացված 2016-03-04 Wayback Machine Интервью с Дмитрием Сычёвым на сайте Чемпионат.com от 15 июня 2011
  217. ↑ Сычёву пора в «Газ-мяс» Արխիվացված 2012-03-20 Wayback Machine // «Советский спорт», 20 июня 2011
  218. ↑ Бьются ли за Маминова? Արխիվացված 2012-03-21 Wayback Machine // «Советский спорт», 23 июня 2011
  219. ↑ У Слуцкого и Спаллетти исполнителей хватает // «Спорт-Экспресс», 23 июня 2011
  220. ↑ Сычёв нужен. Такой, как три года назад Интервью с Жозе Коусейру в газете «Спорт-Экспресс» от 9 июля 2011
  221. ↑ Коусейро устроил «Амкару» пробку Արխիվացված 2013-06-03 Wayback Machine // «Советский спорт», 25 июля 2011
  222. ↑ Сычёв не центрфорвард! Արխիվացված 2013-06-30 Wayback Machine Интервью с Жозе Коусейру в газете «Советский спорт» от 20 января 2012
  223. ↑ Такой Сычёв не заплачет Արխիվացված 2011-09-23 Wayback Machine // «Советский спорт», 9 августа 2011
  224. ↑ 224,0 224,1 Грустный хет-трик Сычёва Արխիվացված 2014-07-20 Wayback Machine // «Советский спорт», 15 августа 2011
  225. ↑ В Красноярске железнодорожников проводили аплодисментами // «Спорт-Экспресс», 18 июля 2011
  226. ↑ Непобедимый Коусейру был остановлен в 15-м матче // «Спорт-Экспресс», 30 сентября 2011
  227. ↑ Когда-то мы должны были проиграть. Но не так Интервью с Жозе Коусейру в газете «Спорт-Экспресс» от 30 сентября 2011
  228. ↑ Тот 18-летний парень был из сказки Интервью с Дмитрием Сычёвым в газете «Спорт-Экспресс» от 17 января 2012
  229. ↑ Валить всё на меня слишком просто Արխիվացված 2014-07-19 Wayback Machine Пресс-конференция с Жозе Коусейру на сайте Чемпионат.com от 13 мая 2012
  230. ↑ Состоялся прощальный матч Вадима Евсеева Новость на сайте Газета.Ru от 14 мая 2012
  231. ↑ 231,0 231,1 «Локомотив» продолжает платить зарплату играющему в Белоруссии Сычёву — Новости — Советский спорт
  232. ↑ «Сычёв стал динамовцем». Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ հոկտեմբերի 5-ին. Վերցված է 2016 թ․ հունվարի 22-ին.
  233. ↑ «Дмитрий Сычёв: «Надеюсь вернуться в „Локомотив"» — новости спорта на сайте «СП-Онлайн»». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 4-ին. Վերցված է 2016 թ․ հունվարի 22-ին.
  234. ↑ Славен Билич: «В провале „Локомотива“ виноват только я»
  235. ↑ Дмитрий Сычёв о победе над «Шахтером»: конечно, есть недочеты, но мы только в начале пути | Футбол Топ.ру
  236. ↑ «Приказ МВД России «О государственных регистрационных знаках транспортных средств»». Արխիվացված է օրիգինալից 2011 թ․ նոյեմբերի 26-ին. Վերցված է 2016 թ․ հունվարի 22-ին.
  237. ↑ 237,0 237,1 Лига Европы. "Динамо" Минск — "Круоя". Сычёв забил! — Прессбол
  238. ↑ «До мая без Сычёва». Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ հոկտեմբերի 4-ին. Վերցված է 2016 թ․ հունվարի 22-ին.
  239. ↑ «Сычёв получил травму». Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ հոկտեմբերի 5-ին. Վերցված է 2016 թ․ հունվարի 22-ին.
  240. ↑ «Финал. «Минск», труд, май! Отличная работа — Прессбол». Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ հոկտեմբերի 4-ին. Վերցված է 2016 թ․ հունվարի 22-ին.
  241. ↑ Да, я перехожу в «Волгу», но ещё проведу матч с «Гомелем» Արխիվացված 2013-10-04 Wayback Machine Интервью с Дмитрием Сычёвым на сайте Goals.by от 11 июля 2013
  242. ↑ ГОРЬКАЯ ПРАВДА СЫЧЁВА
  243. ↑ «Итоги Палаты по разрешению споров». Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ հուլիսի 29-ին. Վերցված է 2016 թ․ հունվարի 22-ին.
  244. ↑ НА ИГРОКОВ «ЛОКО» ЕСТЬ СПРОС В ЕВРОПЕ
  245. ↑ Сычёв: не принимал решения о завершении карьеры
  246. ↑ Сычёв решил завершить игровую карьеру
  247. ↑ Сычёв перейдёт в казахстанский клуб «Окжетпес» на правах аренды
  248. ↑ «Окжетпес» — «Актобе». Сычев забил первый гол с июля 2013 года
  249. ↑ СЫЧЕВ ЗАЯВЛЕН ЗА ЛЮБИТЕЛЬСКИЙ КЛУБ ИЗ МОСКВЫ
  250. ↑ Два часа в кафе «XXI век» Интервью с Дмитрием Сычёвым в газете «Спорт-Экспресс» от 23 декабря 2002
  251. ↑ Трансляции из ЮАР даже смотреть не хочется Интервью с Дмитрием Сычёвым в газете «Спорт-Экспресс» от 18 января 2010
  252. ↑ Солист русского Локо Интервью Дмитрия Сычёва газете «Московский комсомолец» от 7 апреля 2007
  253. ↑ «Дмитрию Сычёву нравится в Минске, но на выходные он летает в Москву — Футбол — Goals.by». Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ հուլիսի 19-ին. Վերցված է 2016 թ․ հունվարի 22-ին.
  254. ↑ Сезон можно занести в актив(չաշխատող հղում) Интервью Дмитрия Сычёва сайту «Чемпионат.com» от 1 декабря 2006

Արտաքին հղումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Դմիտրի Սիչով» հոդվածին։
Ֆոտո, վիդեո և աուդիո
Թեմատիկ կայքեր
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Դմիտրի_Սիչով&oldid=10046391» էջից