Papers by Grzegorz Stroczyński
Rodzina. Wielkie słowo, które zawiera w sobie takie pojęcia, jak: azyl, spokój, odpoczynek, domow... more Rodzina. Wielkie słowo, które zawiera w sobie takie pojęcia, jak: azyl, spokój, odpoczynek, domowe ognisko miłości, wzajemny szacunek, dialog, serdeczność, smaczny obiad, otwarte drzwi, zrozumienie, pomoc w kłopotach, wzajemne zaufanie, przyjaźń, wsparcie, jedność, bliskość, bezcenny skarb… W rodzinie człowiek kształci się w miłości, poznaje jej wartość i to, w jaki sposób należy ją okazywać innym. To rodzina uczy nas stawania się sobą, kształtowania własnego charakteru, sumienia, dbania o swoją wartość oraz przezwyciężania przeróżnych zawiłości życiowych. Jest praktyczną szkołą życia, dzięki której odkrywamy swój patriotyzm-przynależność do konkretnego Kraju i Narodu. Wdraża nas w piękno polskiej kultury, dzięki czemu możemy nie tylko ją znać, ale osobiście
Po zakończeniu II wojny światowej, Czechosłowacja nie tak od razu znalazła się pod przysłowiowym ... more Po zakończeniu II wojny światowej, Czechosłowacja nie tak od razu znalazła się pod przysłowiowym "butem" J. Stalina. Co prawda nasz południowy sąsiad znajdował się już w radzieckiej strefie wpływów, ale póki co przestrzegano tam jeszcze zasad demokracji. Jednak był to zbyt krótki czas na rozbudzenie w sobie nadziei na lepszą przyszłość. Nabranie pełną piersią świeżego, powojennego powietrza, stało się prawie niemożliwe, bo już w 1948 r. w wyniku zamachu stanu, który został określony mianem "zwycięski luty", władzę ostatecznie przejęli komuniści. W ten oto dramatyczny sposób zakończył się okres III republiki1. Nowa władza oznaczała więc zupełnie nowy porządek. Jedną z jej charakterystycznych cech była wrogość do chrześcijaństwa. Przez cztery dekady komunistycznej agresji i prześladowania Kościoła w Czechosłowacji przyglądał się, jako obserwator od wewnątrz, Oto Mádr2-kapłan i teolog. Efektem tych obserwacji był jego tekst-"Modus moriendi církve", który w dalszej części tego artykułu będzie głównym punktem odniesienia.
w latach 1769-1774. W zwięzłych słowach, charakteryzując jego pontyfikat, należy powiedzieć, że b... more w latach 1769-1774. W zwięzłych słowach, charakteryzując jego pontyfikat, należy powiedzieć, że był on trudny, ponieważ w tym czasie doszło do kasaty zakonu Towarzystwa Jezusowego. Wielu zarzuca mu, że jako głowa Kościoła katolickiego z łatwością podpisał brewe kasacyjne, którego celem było stłumienie jezuitów. Tymczasem było zupełnie inaczej. Fakt, że nie posiadał tak silnej osobowości i charyzmy działania, jak jego współbrat i poprzednik, papież Sykstus V, to mimo to, nie można zarzucić mu jakiejś szczególnego rodzaju niechęci do zakonu jezuitów. Chociaż wielu trudno będzie w to uwierzyć, ale w ciągu swojego pięcioletniego pontyfikatu naprawdę starał się ocalić ten zakon, mocno opóźniając decyzję o jego rozwiązaniu mimo, iż był bardzo naciskany przez dwory Francji, Hiszpanii i Neapolu, które często posuwały się do gróźb zerwania wszelkich relacji ze Stolicą Apostolską, tylko po to, aby wymóc dokument kasacyjny na papieżu. Zobaczmy zatem, jak wyglądało jego życie zakonne i niełatwy czas pontyfikatu, w który, niemal nachalnie, weszła świecka polityka nasączona duchem filozofii oświecenia.
Trzecim z kolei papieżem, który wywodził się z rodziny franciszkańskiej, był Felice Peretti, któr... more Trzecim z kolei papieżem, który wywodził się z rodziny franciszkańskiej, był Felice Peretti, który przyjął imię Sykstus V. Czas jego urzędowania na Stolicy Piotrowej był dość krótki, bo zaledwie pięć lat, to jednak był wystarczający na to, aby podjąć stosowne reformy w Kościele. Historia nadała mu przydomek: "żelazny papież", ponieważ bezwzględnie potrafił rozprawić się z falą bandytyzmu i przestępczości, która zalała Rzym po jego poprzedniku Grzegorzu XIII, nie przebierając w środkach. Był człowiekiem surowym, porywczym, upartym, apodyktycznym, ale również inteligentnym, dobrym dyplomatą, osobą o mocnej wierze, obdarzony darem słowa, który najbardziej słyszalny był podczas wygłaszanych przez niego kazań. Cechował go także duch franciszkańskiej prostoty i ubóstwa. Był oddany Bogu i wszystko czynił ku większej Jego chwale. Przypatrzmy się zatem jego postaci i spróbujmy zbadać, jak te cechy jego charakteru łączyły się w jego osobie, wzajemnie się przenikały i wpływały na podejmowane przez niego decyzje.
Drugim franciszkaninem, który sprawował zaszczytny urząd Wikariusza Chrystusa na ziemi, był Franc... more Drugim franciszkaninem, który sprawował zaszczytny urząd Wikariusza Chrystusa na ziemi, był Francesco della Rovere, znany jako papież Sykstus IV. Mówi się o nim, z jednej strony jako o postaci kontrowersyjnej, która mocno była uwikłana w nepotyzm i niezbyt przejrzystą politykę, ale z drugiej strony historia też ceni go za jego wiedzę teologiczną, pobożność oraz wspieranie rozwoju sztuki, dzięki której pozyskał sobie tytuł "księcia włoskiego renesansu". Jaki zatem był? Co zrobił dla dobra Kościoła katolickiego? Co mu nie wyszło i pozostawiło rysę na jego działalności? Poznajmy historię tej postaci.
Uploads
Papers by Grzegorz Stroczyński