Van İnsani ve Sosyal Bilimler Dergisi- ViSBiD, Sayı V, Haziran, 2023
oldukları, oldukça sağlam yapılı ve aynı zamanda da estetik açıdan güzel bir görünüme sahip Urart... more oldukları, oldukça sağlam yapılı ve aynı zamanda da estetik açıdan güzel bir görünüme sahip Urartu kılıçlarının bir tipi olan çerçeveli kabzalara sahip olanlar tipolojik açıdan tanıtılarak yapım teknikleri değerlendirilmektedir.
Doğu Anadolu Bölgesi, dağlık bir bölge oluşu ya da iklimsel elverişsizliğine rağmen önemli bir gü... more Doğu Anadolu Bölgesi, dağlık bir bölge oluşu ya da iklimsel elverişsizliğine rağmen önemli bir güzergâh veya önemli bir mesken konumunda olmuştur. Tarih öncesi çağlardan beri sürekli yerleşim görmüş, çoğu büyük kültürün, krallığın ve devletin odak noktası olmayı başarmıştır. Özellikle Kalkolitik Çağ sonlarında başladığı düşünülen büyük göçler ve bunun devamında gelen kültürler bölgeyi anayurtları gibi kullanmaya devam etmiştir. Aynı şekilde Muş Bölgesi içinde geçerli olan bu göç dalgaları sadece yüzey araştırmaları ile belirlenirken, Tepeköy Höyük kazıları ile bu veriler belgelenmiştir. Tepeköy, Muş Bölgesinde yapılan tabakalı ilk höyük kazısı olması açısından önemlidir. Höyükte yapılan kazılar sonucu; Orta Çağ, Demir Çağ ve Tunç Çağı tabakalarına ulaşılmıştır. Özellikle Erken Tunç Çağı (ETÇ) ve Orta Tunç Çağı (OTÇ) kültürlerinin çok iyi izlenebildiği yerleşimde hem mimari hem de buluntular açısından zengin özellikler görülebilmektedir. Demir Çağlarının Erken ve Orta Demir (Urartu) Dönemleri'ne ait veriler sunması açısından da oldukça önemli bir höyüktür. Erken Transkafkasya Kültürü ile başlayan ve günümüze kadar sürekli kullanılan höyük hem Muş Bölgesi hem de Doğu Anadolu Bölgesi tarihi için çok önemli veriler sağlamaktadır. Tabakalanması, mimari öğeleri ve diğer buluntu grupları ile birlikte birçok soruya cevap vermektedir.
İremir Mound is located northeast of the village of Otbiçer, district in the Gürpınar of Van Prov... more İremir Mound is located northeast of the village of Otbiçer, district in the Gürpınar of Van Province, eastern Türkiye. İremir Mound, which consists of two separate hills, one in the east and the other in the west, connected by a short ridge, is in the form of a double mound. İremir Mound was first recorded by Charles Burney in 1956. It was explored under the leadership of Aynur Özfırat, and is one of the important mounds around the Lake Van. In the exploration carried out in the area at different times by the authorities of the Van Museum Directorate, it was determined that the mound was largely destroyed due to illegal excavations, most of which were carried out in the past years. Therefore, it was decided to conduct a rescue excavation in the mound and the works were carried out under the presidency of the Van Museum Directorate. It has been determined that the mound was inhabited during the Early Bronze Age and Iron Age, as a result of the excavations carried out in the plan squares G10 and H10, and especially the archaeological excavations in the plan square H10. The existence of multi-layered and long-term life in the Early Bronze Age has been determined especially from the cross-section studies in the illegal excavation pit. Architectural remains and finds in plansquare H10 indicated that there had been an important settlement construction in this period. As a result of archaeological findings, it was understood that the early bronze age layers in Iremir Mound had belonged to the Early Transcaucasian Culture (Karaz or Kura-Aras), which was identified in other centers where archaeological excavations were made in the region.
Literary and archaeological sources have preserved a rich history of Southern Europe and West Asi... more Literary and archaeological sources have preserved a rich history of Southern Europe and West Asia since the Bronze Age that can be complemented by genetics. Mycenaean period elites in Greece did not differ from the general population and included both people with some steppe ancestry and others, like the Griffin Warrior, without it. Similarly, people in the central area of the Urartian Kingdom around Lake Van lacked the steppe ancestry characteristic of the kingdom’s northern provinces. Anatolia exhibited extraordinary continuity down to the Roman and Byzantine periods, with its people serving as the demographic core of much of the Roman Empire, including the city of Rome itself. During medieval times, migrations associated with Slavic and Turkic speakers profoundly affected the region.
We present the first ancient DNA data from the Pre-Pottery Neolithic of Mesopotamia (Southeastern... more We present the first ancient DNA data from the Pre-Pottery Neolithic of Mesopotamia (Southeastern Turkey and Northern Iraq), Cyprus, and the Northwestern Zagros, along with the first data from Neolithic Armenia. We show that these and neighboring populations were formed through admixture of pre-Neolithic sources related to Anatolian, Caucasus, and Levantine hunter-gatherers, forming a Neolithic continuum of ancestry mirroring the geography of West Asia. By analyzing Pre-Pottery and Pottery Neolithic populations of Anatolia, we show that the former were derived from admixture between Mesopotamian-related and local Epipaleolithic-related sources, but the latter experienced additional Levantine-related gene flow, thus documenting at least two pulses of migration from the Fertile Crescent heartland to the early farmers of Anatolia.
By sequencing 727 ancient individuals from the Southern Arc (Anatolia and its neighbors in Southe... more By sequencing 727 ancient individuals from the Southern Arc (Anatolia and its neighbors in Southeastern Europe and West Asia) over 10,000 years, we contextualize its Chalcolithic period and Bronze Age (about 5000 to 1000 BCE), when extensive gene flow entangled it with the Eurasian steppe. Two streams of migration transmitted Caucasus and Anatolian/Levantine ancestry northward, and the Yamnaya pastoralists, formed on the steppe, then spread southward into the Balkans and across the Caucasus into Armenia, where they left numerous patrilineal descendants. Anatolia was transformed by intra–West Asian gene flow, with negligible impact of the later Yamnaya migrations. This contrasts with all other regions where Indo-European languages were spoken, suggesting that the homeland of the Indo-Anatolian language family was in West Asia, with only secondary dispersals of non-Anatolian Indo-Europeans from the steppe.
The Eastern Anatolia Region has been an important route or an important residence
despite being ... more The Eastern Anatolia Region has been an important route or an important residence
despite being a mountainous region and with its climatic challenges. It has been
inhabited continuously since prehistoric times and managed to become the focal
point of many great cultures, kingdoms, and states. Specifically, the great migrations
thought to have started at the end of the Chalcolithic Age and the subsequent
cultures continued to use the region as their homeland. These migration waves, in
the Muş Region, have previously been documented by only limited research. Now,
more data have been collected with the Tepeköy Mound excavations. Tepeköy is
an important mound as it is the first layered mound excavation in the Muş Region.
The excavations Medieval, Iron Age and Bronze Age layers where some rich features
of the architecture and objects could be seen. It provides data on the Early and
Middle Iron (Urartian) periods of the Iron Ages. Mound, which started with the Early
Transcaucasian Culture and used continuously until today, provides crucial data for
the history of both the Muş Region and the Eastern Anatolia Region. Being a unique
center with its stratification, architectural elements and other finds, the mound may
answer many questions on the history of the region and transcaucasian migrations.
Oz Assur askeri tarihinde ordunun en onemli kolunu bagimsiz bir birim olan suvariler olusturmustu... more Oz Assur askeri tarihinde ordunun en onemli kolunu bagimsiz bir birim olan suvariler olusturmustur. Assur’da MO 1. bin yilda ilk kez karsimiza cikan suvariler, duzenli savasci bir birlik olarak ilk kez II. Assurnasirpal (MO 883-859) Donemi saray kabartmalarinda tasvir edilmistir. Okcu, kalkan tasiyici ve mizrakcidan olusan suvari sinifi, savas arabalarinin kullanilamadigi ya da kisitli kullanilabildigi camurlu alanlar, irmaklar, suyollari, daglik ve tepelik kirsal kesimler, ormanlik alanlar gibi engebeli ve zor arazilerde savasabilmenin avantajina sahipti. Dahasi suvarileri, zirh ve mizrak gibi silahlarin da etkisiyle savas arabalarinin girmekte zorlandigi elverissiz bolgelerde en agir silahlarla donatilmis dusmanlarina karsi savas arabalarinin yerini alabilecek etkin bir sinif haline getiren etken suvarilerin ani baskin yapabilme ozelliginin olmasidir. MO 8. yuzyildan itibaren, Assur ordusunda okcu ve mizrakcilardan olusan pithaillu veya sa pethalli suvari birlikleri, zor araziler...
Güçlü bir devlet olabilmenin temel şartları köklü kültür birikimine sahip bir millet, güçlü bir e... more Güçlü bir devlet olabilmenin temel şartları köklü kültür birikimine sahip bir millet, güçlü bir ekonomi, güçlü bir yönetim ve üstün silahlarla donatılmış bir orduya sahip olmaktır. Eski Ön Asya uygarlıklarında ise güçlü ve düzenli bir ordu bu şartların başında gelmiştir. Orduları üstün kılan ise teşkilat yapısı, asker sayısı, ordunun yetenekleri vb. özelliklerin yanısıra askerlerin kullandıkları saldırı ve savunma silahlarıdır.Urartular, yaklaşık MÖ 850-600 tarihleri arasında yaşamış bir Orta Demir çağ uygarlığıdır. Yaşadığı dönem itibariyle, ayakta kalabilmek için başta Yeni Assur Krallığı olmak üzere çevresindeki pek çok aşiret ve beylikle mücadele etmek zorunda kalan Urartular, şüphesiz bu mücadelelerdeki başarılarını güçlü ordularına ve bu ordularda kullanılan üstün nitelikli teçhizatlara borçludur. Bu teçhizatlardan biri de şüphesiz, çağına göre odukça gelişmiş özelliklere sahip kılçlardır. Bu makalede Urartu kılıçları içerisinde en fazla dikkati çeken bir tip olan, kabzaları makara şeklinde düzenlenmiş olanlar değerlendirilmiştir.
Mus ili, Bulanik Ilcesinde yer alan Mollakent, Eski Cag ve Ortacag’ait kalintilari ile onemli bir... more Mus ili, Bulanik Ilcesinde yer alan Mollakent, Eski Cag ve Ortacag’ait kalintilari ile onemli bir yerlesim merkezidir. Bendepur Hoyugu, Marnuk Kalesi, Gavur Bendi Baraji ve Mollakent Nekropolu Eski Cag’a ait onemli arkeolojik merkezlerden bir kacidir. Mollakent Nekropolu’nde degisik tip ve cesitlilikte kaya mezarlari bir arada bulunmaktadir. Nekropolde oda mezar, arcosolium mezar ve khamosorion mezarlardan olusan farkli mezar tiplerinin bir arada bulunmasi bolgenin olu gome geleneklerinin tespiti acisindan oldukca onemlidir. Bilindigi gibi bolgede kaya mezar gelenegi Urartu ile baslamaktadir. Mezarlar Urartu ile baslayan kaya mezar geleneginin devam edip etmedigini gosteren en onemli kanitlardandir. Oda mezarlarda gordugumuz ahsap cati oykunmesi kirma ve tonoz cati, mezar tavanlarinda bulunan aydinlatma acikliklari, buyuk nis benzeri hucreli bolumler, mimari suslemeler, kandil veya mesale cikintilari gibi farkli ozellikler mezarlarin Urartu’dan daha cok Urartu sonrasi donemlerle il...
In this article, Muş province, Malazgirt in the borders, the Suphan Mountain foothill located and... more In this article, Muş province, Malazgirt in the borders, the Suphan Mountain foothill located and by us Early and Middle Iron Age (ca 1300-600) dated Belliahır location of the settlements and tombs, Civikan location of the settlement and tombs and Kaşıkcı Plateau settlement and the layout of settlement tombs, in other words, is being evaluated how the each other relationships with graves and space. We were collected by archaeological material examining the surface of these areas, through in situ research, photography, made architectural drawings in detail between 2010 and 2011 years. The field work was done with permission and participation of the Republic of Turkey Ministry of Culture and Tourism, later work was complemented by laboratory and made by assessments our team. Life and death in the life of mankind has always been two cases. People born, live for a certain time, and this process ends sooner or later confronts death and called reality. The relationship between these two c...
İran ve Güney Kafkasya'nın bir bölümünde egemenlik kurmuştur. Urartular sanatın diğer alanlarında... more İran ve Güney Kafkasya'nın bir bölümünde egemenlik kurmuştur. Urartular sanatın diğer alanlarında olduğu gibi seramik sanatında da kendilerine özgü geleneklere sahiptir. Bu geleneklerden biri de bazı kapların ağız kenarlarını veya omuzları üzerini, plastik olarak biçimlendirilmiş çeşitli hayvan, hayvan başı ve karışık yaratıklardan oluşan eklentilerle dekore etmiş olmalarıdır. Özellikle tunç kazanlarda görülen bu uygulamanın pişmiş toprak çömleklerdeki örneklerine de rastlanmaktadır. Van İli, Gürpınar İlçesi yakınlarında yer alan, Urartu Kralı II. Sarduri (MÖ 764-734) tarafından inşa ettirilmiş Çavuştepe Kalesi'nde, Aşağı Kale'nin Kuzey Surlarına bitişik vaziyetteki "Kuzey Sur Dibi Odası" olarak adlandırılan mekânda bu örneklerden iki adet ortaya çıkarılmıştır. Kırmızı astarlı (Biainili) iki çömleğin ağız kenarına bitişik vaziyetteki eklentiler "Boğa Başı" şeklindedir. Bu makalede söz konusu örnekler tanıtılmış, bu eklentilerin Urartulara ait diğer örneklerle karşılaştırılması yapılmış ve uygulamanın ne amaçla yapıldığına ilişkin görüşlere yer verilmiştir. Urartu dönemine ait çeşitli betimlemeli eserler üzerinde de tasvirleri görülen bu tür eklentili kapların dinsel içerikli olduğu ve törenlerde kullanıldığı tahmin edilmektedir.
Van İnsani ve Sosyal Bilimler Dergisi- ViSBiD, Sayı V, Haziran, 2023
oldukları, oldukça sağlam yapılı ve aynı zamanda da estetik açıdan güzel bir görünüme sahip Urart... more oldukları, oldukça sağlam yapılı ve aynı zamanda da estetik açıdan güzel bir görünüme sahip Urartu kılıçlarının bir tipi olan çerçeveli kabzalara sahip olanlar tipolojik açıdan tanıtılarak yapım teknikleri değerlendirilmektedir.
Doğu Anadolu Bölgesi, dağlık bir bölge oluşu ya da iklimsel elverişsizliğine rağmen önemli bir gü... more Doğu Anadolu Bölgesi, dağlık bir bölge oluşu ya da iklimsel elverişsizliğine rağmen önemli bir güzergâh veya önemli bir mesken konumunda olmuştur. Tarih öncesi çağlardan beri sürekli yerleşim görmüş, çoğu büyük kültürün, krallığın ve devletin odak noktası olmayı başarmıştır. Özellikle Kalkolitik Çağ sonlarında başladığı düşünülen büyük göçler ve bunun devamında gelen kültürler bölgeyi anayurtları gibi kullanmaya devam etmiştir. Aynı şekilde Muş Bölgesi içinde geçerli olan bu göç dalgaları sadece yüzey araştırmaları ile belirlenirken, Tepeköy Höyük kazıları ile bu veriler belgelenmiştir. Tepeköy, Muş Bölgesinde yapılan tabakalı ilk höyük kazısı olması açısından önemlidir. Höyükte yapılan kazılar sonucu; Orta Çağ, Demir Çağ ve Tunç Çağı tabakalarına ulaşılmıştır. Özellikle Erken Tunç Çağı (ETÇ) ve Orta Tunç Çağı (OTÇ) kültürlerinin çok iyi izlenebildiği yerleşimde hem mimari hem de buluntular açısından zengin özellikler görülebilmektedir. Demir Çağlarının Erken ve Orta Demir (Urartu) Dönemleri'ne ait veriler sunması açısından da oldukça önemli bir höyüktür. Erken Transkafkasya Kültürü ile başlayan ve günümüze kadar sürekli kullanılan höyük hem Muş Bölgesi hem de Doğu Anadolu Bölgesi tarihi için çok önemli veriler sağlamaktadır. Tabakalanması, mimari öğeleri ve diğer buluntu grupları ile birlikte birçok soruya cevap vermektedir.
İremir Mound is located northeast of the village of Otbiçer, district in the Gürpınar of Van Prov... more İremir Mound is located northeast of the village of Otbiçer, district in the Gürpınar of Van Province, eastern Türkiye. İremir Mound, which consists of two separate hills, one in the east and the other in the west, connected by a short ridge, is in the form of a double mound. İremir Mound was first recorded by Charles Burney in 1956. It was explored under the leadership of Aynur Özfırat, and is one of the important mounds around the Lake Van. In the exploration carried out in the area at different times by the authorities of the Van Museum Directorate, it was determined that the mound was largely destroyed due to illegal excavations, most of which were carried out in the past years. Therefore, it was decided to conduct a rescue excavation in the mound and the works were carried out under the presidency of the Van Museum Directorate. It has been determined that the mound was inhabited during the Early Bronze Age and Iron Age, as a result of the excavations carried out in the plan squares G10 and H10, and especially the archaeological excavations in the plan square H10. The existence of multi-layered and long-term life in the Early Bronze Age has been determined especially from the cross-section studies in the illegal excavation pit. Architectural remains and finds in plansquare H10 indicated that there had been an important settlement construction in this period. As a result of archaeological findings, it was understood that the early bronze age layers in Iremir Mound had belonged to the Early Transcaucasian Culture (Karaz or Kura-Aras), which was identified in other centers where archaeological excavations were made in the region.
Literary and archaeological sources have preserved a rich history of Southern Europe and West Asi... more Literary and archaeological sources have preserved a rich history of Southern Europe and West Asia since the Bronze Age that can be complemented by genetics. Mycenaean period elites in Greece did not differ from the general population and included both people with some steppe ancestry and others, like the Griffin Warrior, without it. Similarly, people in the central area of the Urartian Kingdom around Lake Van lacked the steppe ancestry characteristic of the kingdom’s northern provinces. Anatolia exhibited extraordinary continuity down to the Roman and Byzantine periods, with its people serving as the demographic core of much of the Roman Empire, including the city of Rome itself. During medieval times, migrations associated with Slavic and Turkic speakers profoundly affected the region.
We present the first ancient DNA data from the Pre-Pottery Neolithic of Mesopotamia (Southeastern... more We present the first ancient DNA data from the Pre-Pottery Neolithic of Mesopotamia (Southeastern Turkey and Northern Iraq), Cyprus, and the Northwestern Zagros, along with the first data from Neolithic Armenia. We show that these and neighboring populations were formed through admixture of pre-Neolithic sources related to Anatolian, Caucasus, and Levantine hunter-gatherers, forming a Neolithic continuum of ancestry mirroring the geography of West Asia. By analyzing Pre-Pottery and Pottery Neolithic populations of Anatolia, we show that the former were derived from admixture between Mesopotamian-related and local Epipaleolithic-related sources, but the latter experienced additional Levantine-related gene flow, thus documenting at least two pulses of migration from the Fertile Crescent heartland to the early farmers of Anatolia.
By sequencing 727 ancient individuals from the Southern Arc (Anatolia and its neighbors in Southe... more By sequencing 727 ancient individuals from the Southern Arc (Anatolia and its neighbors in Southeastern Europe and West Asia) over 10,000 years, we contextualize its Chalcolithic period and Bronze Age (about 5000 to 1000 BCE), when extensive gene flow entangled it with the Eurasian steppe. Two streams of migration transmitted Caucasus and Anatolian/Levantine ancestry northward, and the Yamnaya pastoralists, formed on the steppe, then spread southward into the Balkans and across the Caucasus into Armenia, where they left numerous patrilineal descendants. Anatolia was transformed by intra–West Asian gene flow, with negligible impact of the later Yamnaya migrations. This contrasts with all other regions where Indo-European languages were spoken, suggesting that the homeland of the Indo-Anatolian language family was in West Asia, with only secondary dispersals of non-Anatolian Indo-Europeans from the steppe.
The Eastern Anatolia Region has been an important route or an important residence
despite being ... more The Eastern Anatolia Region has been an important route or an important residence
despite being a mountainous region and with its climatic challenges. It has been
inhabited continuously since prehistoric times and managed to become the focal
point of many great cultures, kingdoms, and states. Specifically, the great migrations
thought to have started at the end of the Chalcolithic Age and the subsequent
cultures continued to use the region as their homeland. These migration waves, in
the Muş Region, have previously been documented by only limited research. Now,
more data have been collected with the Tepeköy Mound excavations. Tepeköy is
an important mound as it is the first layered mound excavation in the Muş Region.
The excavations Medieval, Iron Age and Bronze Age layers where some rich features
of the architecture and objects could be seen. It provides data on the Early and
Middle Iron (Urartian) periods of the Iron Ages. Mound, which started with the Early
Transcaucasian Culture and used continuously until today, provides crucial data for
the history of both the Muş Region and the Eastern Anatolia Region. Being a unique
center with its stratification, architectural elements and other finds, the mound may
answer many questions on the history of the region and transcaucasian migrations.
Oz Assur askeri tarihinde ordunun en onemli kolunu bagimsiz bir birim olan suvariler olusturmustu... more Oz Assur askeri tarihinde ordunun en onemli kolunu bagimsiz bir birim olan suvariler olusturmustur. Assur’da MO 1. bin yilda ilk kez karsimiza cikan suvariler, duzenli savasci bir birlik olarak ilk kez II. Assurnasirpal (MO 883-859) Donemi saray kabartmalarinda tasvir edilmistir. Okcu, kalkan tasiyici ve mizrakcidan olusan suvari sinifi, savas arabalarinin kullanilamadigi ya da kisitli kullanilabildigi camurlu alanlar, irmaklar, suyollari, daglik ve tepelik kirsal kesimler, ormanlik alanlar gibi engebeli ve zor arazilerde savasabilmenin avantajina sahipti. Dahasi suvarileri, zirh ve mizrak gibi silahlarin da etkisiyle savas arabalarinin girmekte zorlandigi elverissiz bolgelerde en agir silahlarla donatilmis dusmanlarina karsi savas arabalarinin yerini alabilecek etkin bir sinif haline getiren etken suvarilerin ani baskin yapabilme ozelliginin olmasidir. MO 8. yuzyildan itibaren, Assur ordusunda okcu ve mizrakcilardan olusan pithaillu veya sa pethalli suvari birlikleri, zor araziler...
Güçlü bir devlet olabilmenin temel şartları köklü kültür birikimine sahip bir millet, güçlü bir e... more Güçlü bir devlet olabilmenin temel şartları köklü kültür birikimine sahip bir millet, güçlü bir ekonomi, güçlü bir yönetim ve üstün silahlarla donatılmış bir orduya sahip olmaktır. Eski Ön Asya uygarlıklarında ise güçlü ve düzenli bir ordu bu şartların başında gelmiştir. Orduları üstün kılan ise teşkilat yapısı, asker sayısı, ordunun yetenekleri vb. özelliklerin yanısıra askerlerin kullandıkları saldırı ve savunma silahlarıdır.Urartular, yaklaşık MÖ 850-600 tarihleri arasında yaşamış bir Orta Demir çağ uygarlığıdır. Yaşadığı dönem itibariyle, ayakta kalabilmek için başta Yeni Assur Krallığı olmak üzere çevresindeki pek çok aşiret ve beylikle mücadele etmek zorunda kalan Urartular, şüphesiz bu mücadelelerdeki başarılarını güçlü ordularına ve bu ordularda kullanılan üstün nitelikli teçhizatlara borçludur. Bu teçhizatlardan biri de şüphesiz, çağına göre odukça gelişmiş özelliklere sahip kılçlardır. Bu makalede Urartu kılıçları içerisinde en fazla dikkati çeken bir tip olan, kabzaları makara şeklinde düzenlenmiş olanlar değerlendirilmiştir.
Mus ili, Bulanik Ilcesinde yer alan Mollakent, Eski Cag ve Ortacag’ait kalintilari ile onemli bir... more Mus ili, Bulanik Ilcesinde yer alan Mollakent, Eski Cag ve Ortacag’ait kalintilari ile onemli bir yerlesim merkezidir. Bendepur Hoyugu, Marnuk Kalesi, Gavur Bendi Baraji ve Mollakent Nekropolu Eski Cag’a ait onemli arkeolojik merkezlerden bir kacidir. Mollakent Nekropolu’nde degisik tip ve cesitlilikte kaya mezarlari bir arada bulunmaktadir. Nekropolde oda mezar, arcosolium mezar ve khamosorion mezarlardan olusan farkli mezar tiplerinin bir arada bulunmasi bolgenin olu gome geleneklerinin tespiti acisindan oldukca onemlidir. Bilindigi gibi bolgede kaya mezar gelenegi Urartu ile baslamaktadir. Mezarlar Urartu ile baslayan kaya mezar geleneginin devam edip etmedigini gosteren en onemli kanitlardandir. Oda mezarlarda gordugumuz ahsap cati oykunmesi kirma ve tonoz cati, mezar tavanlarinda bulunan aydinlatma acikliklari, buyuk nis benzeri hucreli bolumler, mimari suslemeler, kandil veya mesale cikintilari gibi farkli ozellikler mezarlarin Urartu’dan daha cok Urartu sonrasi donemlerle il...
In this article, Muş province, Malazgirt in the borders, the Suphan Mountain foothill located and... more In this article, Muş province, Malazgirt in the borders, the Suphan Mountain foothill located and by us Early and Middle Iron Age (ca 1300-600) dated Belliahır location of the settlements and tombs, Civikan location of the settlement and tombs and Kaşıkcı Plateau settlement and the layout of settlement tombs, in other words, is being evaluated how the each other relationships with graves and space. We were collected by archaeological material examining the surface of these areas, through in situ research, photography, made architectural drawings in detail between 2010 and 2011 years. The field work was done with permission and participation of the Republic of Turkey Ministry of Culture and Tourism, later work was complemented by laboratory and made by assessments our team. Life and death in the life of mankind has always been two cases. People born, live for a certain time, and this process ends sooner or later confronts death and called reality. The relationship between these two c...
İran ve Güney Kafkasya'nın bir bölümünde egemenlik kurmuştur. Urartular sanatın diğer alanlarında... more İran ve Güney Kafkasya'nın bir bölümünde egemenlik kurmuştur. Urartular sanatın diğer alanlarında olduğu gibi seramik sanatında da kendilerine özgü geleneklere sahiptir. Bu geleneklerden biri de bazı kapların ağız kenarlarını veya omuzları üzerini, plastik olarak biçimlendirilmiş çeşitli hayvan, hayvan başı ve karışık yaratıklardan oluşan eklentilerle dekore etmiş olmalarıdır. Özellikle tunç kazanlarda görülen bu uygulamanın pişmiş toprak çömleklerdeki örneklerine de rastlanmaktadır. Van İli, Gürpınar İlçesi yakınlarında yer alan, Urartu Kralı II. Sarduri (MÖ 764-734) tarafından inşa ettirilmiş Çavuştepe Kalesi'nde, Aşağı Kale'nin Kuzey Surlarına bitişik vaziyetteki "Kuzey Sur Dibi Odası" olarak adlandırılan mekânda bu örneklerden iki adet ortaya çıkarılmıştır. Kırmızı astarlı (Biainili) iki çömleğin ağız kenarına bitişik vaziyetteki eklentiler "Boğa Başı" şeklindedir. Bu makalede söz konusu örnekler tanıtılmış, bu eklentilerin Urartulara ait diğer örneklerle karşılaştırılması yapılmış ve uygulamanın ne amaçla yapıldığına ilişkin görüşlere yer verilmiştir. Urartu dönemine ait çeşitli betimlemeli eserler üzerinde de tasvirleri görülen bu tür eklentili kapların dinsel içerikli olduğu ve törenlerde kullanıldığı tahmin edilmektedir.
Uploads
Papers by Hanifi Biber
despite being a mountainous region and with its climatic challenges. It has been
inhabited continuously since prehistoric times and managed to become the focal
point of many great cultures, kingdoms, and states. Specifically, the great migrations
thought to have started at the end of the Chalcolithic Age and the subsequent
cultures continued to use the region as their homeland. These migration waves, in
the Muş Region, have previously been documented by only limited research. Now,
more data have been collected with the Tepeköy Mound excavations. Tepeköy is
an important mound as it is the first layered mound excavation in the Muş Region.
The excavations Medieval, Iron Age and Bronze Age layers where some rich features
of the architecture and objects could be seen. It provides data on the Early and
Middle Iron (Urartian) periods of the Iron Ages. Mound, which started with the Early
Transcaucasian Culture and used continuously until today, provides crucial data for
the history of both the Muş Region and the Eastern Anatolia Region. Being a unique
center with its stratification, architectural elements and other finds, the mound may
answer many questions on the history of the region and transcaucasian migrations.
Books by Hanifi Biber
despite being a mountainous region and with its climatic challenges. It has been
inhabited continuously since prehistoric times and managed to become the focal
point of many great cultures, kingdoms, and states. Specifically, the great migrations
thought to have started at the end of the Chalcolithic Age and the subsequent
cultures continued to use the region as their homeland. These migration waves, in
the Muş Region, have previously been documented by only limited research. Now,
more data have been collected with the Tepeköy Mound excavations. Tepeköy is
an important mound as it is the first layered mound excavation in the Muş Region.
The excavations Medieval, Iron Age and Bronze Age layers where some rich features
of the architecture and objects could be seen. It provides data on the Early and
Middle Iron (Urartian) periods of the Iron Ages. Mound, which started with the Early
Transcaucasian Culture and used continuously until today, provides crucial data for
the history of both the Muş Region and the Eastern Anatolia Region. Being a unique
center with its stratification, architectural elements and other finds, the mound may
answer many questions on the history of the region and transcaucasian migrations.