sa, non mi resterebbe tempo di leggere neanche di respondere alle lettere. Devo per ciò signifi c... more sa, non mi resterebbe tempo di leggere neanche di respondere alle lettere. Devo per ciò signifi care all'Eminenza Vostra riverentemente che monsignor avicini ormai doveva avere renovato costì i suoi offi cii a favore di monsignor Zaluschi gran segretario ad instanza di queste Maestà, le quali per mez e hanno fatto mostrare il loro desiderio, e per ciò anche in ri guardo della buona speranza che Vostra Eminenza si degna dare del esito felice della sua b enda, si puol sperare che tutto possa passare conformi il desiderio delle Maestà loro e di monsignor Zaluschi medesimo, il quale si professa somm to a Vostra Eminenza per il patrocinio col quale l'onora per la consecuzione del suo intento. Circa alla spedizione di Plosha per monsignor Domshi uceoria, essendo in questi giorni gionto dalla corte monsignor Vitvishi vescovo di Chio via 162 e nominato alla chiesa sopradetta di Luceoria, vedo ch o placato Sua Maestà dal concetto sinistro che teneva contro monnella memoria nella memoria ostante che questo sia stato sempre poco fedele fi n parti to e che abbi dato in scandalose azioni nelle passate sessioni del senato. Si come Sua Maestà fi n qui non ha scritto costì cosa alcuna in pregiud simo così al presente, per veder monsignor vescovo di Chiovia pervenire al suo posto del vescovato di Luceoria che è superiore a quello di Chiovia che p rei di scrivere che del tutto resti spedita la chiesa di Plosha per mon signor Domschi, onde se non manca il denaro, sine qua non, Vostra Eminenza s roporre la di lui chiesa. Ieri a sera, con estremo nostro dispiacere, verso la notte, dopo esser Sua Ma està retornato dalla caccia, li sopragiunsero i i di calcoli per li quali li mesi passati soff erse, se bene per poche ore acutamente. La Maestà Sua si spera nondimeno che ciò possa superarli e perch Maestà sia per repigliar le sue pristi ne forze. In tanto riuscirebbe di sommo favore di Sua Maestà se Vostra Eminenza procurasse con qualche inform uesti insigni medici per im parar qualche secreto da liberarlo da tali insopportabili dolori, almeno per precau zionare da un simil male. Qua si atte zienza la spedizione d'Andriovia e l'esito della nuova congregazione per la commenda di Vonchonha, non dubitando che circa l'impedire le retenzio abbazie Subloviense e Blezovicense, che contro il volere di Sua Maestà pretendono li due monsignori vescovo di Premislia già provisto della preposi osha e monsignor Opalinshi proveduto del ve scovato di Chulma. Vostra Eminenza non vorrà tralasciare ogni sua autorevole parte per far sì che l'a decoro regio, tanto più che le abbazie sono state conferite da Sua Maestà, la prima al religioso Zaluschi coadiutore di monsignor vescovo di Premis da al padre Sholnischi pure cistercense, uno dei migliori soggetti di quella religione. Spera pure Sua Maestà che mediante i favori di Vostra Eminenz remessa a cotesto monsignor nunzio Pallavicini la causa della permuta dei beni dell'abbazia Cervionsha tanto desiderata da Sua Maestà. Deside stà qualche relazione per suo governo del stato nel quale al presente si retrovano costì gli interessi di Napoli, onde non sarà diffi cile all'Eminenza Vos iacere alla Maestà Sua far chiamare oltre li signori avvocato Sentena e pure il signor marchese Santi nelli, altri quali dal defonto si gnor duca Radzi ssata l'incombenza di ciò, e se Vostra Eminenza giu dica necessario che di qua li sia o a l'uno o all'altro spedito un chirografo poiché li avversari si po rre a quello del signor duca defonto Radziville, ciò li sarà subito da questa cancelleria spedito. In tanto ho sti mato necessario trasmet tere qui ing ra Eminenza copia del testamento regio del re Giovanni Casimiro 163 , sì come un'altra copia sopra il jus nominandi.Circa monsignor vescovo di Bouva o bene disturbare la Maestà Sua nel stato che si retrova, so bene che qua per momenti si va rischiarendo da contagio l'innocenza di monsignor ves
THE SHAPING OF A N ESTATE The Polish state during the modern era was something, if not exceptiona... more THE SHAPING OF A N ESTATE The Polish state during the modern era was something, if not exceptional, then at any rate unusual for Europe as it then was. The great numerical strength of the nobility, its exception ally wide political rights, the relative weakness of the executive powers-these are only some of the features distinguishing the "Polish Commonwealth of Nobles" from other countries. Not least amongst these was the official and legal equality of memb ers of the nobility. There was no formal aristocracy. The titles of prince and count were not recognized. Irrespective of this, the privileged classes were not homogeneous, of course. Property differentiations, unavoidable in the history of any social group, had led to the emergence of differences in political standing. The social layer thus created gained the name of the magnate class. However, it is not easy to define its composition, and what follows on from this, its internal structure, since we do not pos sess any formal discriminants.1 In a debate of many years' standing among Polish historians, many attempts have been made to pinpoint the so-called " mag nate criteria" , but the problem remains unsolved. It was decid-1 C f. W. Dworzaczek, L a m o b i l i t é s o c ia le de la n o b le s s e p o lo n a is e
Ostatnio Matthias Schrör dokonał analizy ewolucji władzy metropolitalnej i rzymskiego prymatu w K... more Ostatnio Matthias Schrör dokonał analizy ewolucji władzy metropolitalnej i rzymskiego prymatu w Kościele zachodnim w długim trwaniu (IV-XII w.) ze szczególnym uwzględnieniem monarchii Merowingów i Karolingów oraz Francji i Niemiec 1. Natomiast zagadnieniu organizacji metropolitalnej w monarchii frankijskiej w czasach Karolingów nie poświęcono dotychczas specjalnej monografii pomimo dostępności materiału źródłowego w edycjach krytycznych oraz obfitej literatury do dziejów Kościoła tego okresu. Książka Daniela Carla Pangerla jest drukowaną wersją dysertacji doktorskiej przygotowanej pod kierunkiem Rudolfa Schieffera i obronionej na Wydziale Historii i Historii Sztuki Uniwersytetu Ludwika Maksymiliana w Monachium w semestrze zimowym 2010/2011 r. Publikacja składa się z przedmowy, wykazu skrótów, źródeł i literatury, krótkiego wstępu, siedmiu rozdziałów, rozważań końcowych oraz indeksu postaci historycznych. Zaledwie trzystronicowy rozdział drugi (pierwszy po numerowanym wstępie) jest wprowadzeniem do problemu formowania się organizacji metropolitalnej na podstawie nowych polityczno-administracyjnych struktur Cesarstwa Rzymskiego, powstałych w wyniku reform cesarzy Dioklecjana (284-305) i Konstantyna I (306-337). Pierwotnie metropolitami zwano biskupów chrześcijańskich mających siedziby w stolicach prowincji Cesarstwa Rzymskiego. Ich prerogatywy regulowały kanony pierwszego soboru powszechnego w Nicei z 325 r. oraz synodu antiocheńskiego z 341 r. W następnym, krótkim rozdziale (s. 6-13) Autor przedstawił ogólne zarysy organizacji metropolitalnej w Galii merowińskiej od panowania Chlodwiga I (481/482-511) do detronizacji Childeryka III przez Pepina Małego w 751 r. Jeszcze przed podbojem Galii przez Merowingów uformowała się organizacja metropolitalna z dwunastoma siedzibami w Arles,
Legatio: The Journal for Renaissance and Early Modern Diplomatic Studies
The article deals with communication and interaction between papal diplomatic missions in the ear... more The article deals with communication and interaction between papal diplomatic missions in the early modern era. Mainly due to a lack of extant source materials, it remains the white spot in the research into the history of Polish and foreign nuncios. However, thanks to materials from Archivio di Stato di Roma, namely the section of Archivio Santa Croce containing the originals of letters received by Nuncio Antonio Santa Croce in 1629, it is possible to attempt at least a partial reconstruction of the collaboration between the papal diplomat residing at the Court of Warsaw and his counterpart at the Court of Emperor Ferdinand II of Habsburg in Vienna, Giovanni Battista Pallotta. The correspondence analysis allows us to conclude that the contacts between the papal diplomats residing in Warsaw and Vienna in 1629, and probably earlier and later, were regular and intensive. We can assume that the routine products of the information and analytical work carried out for the Secretariat of S...
Legatio: The Journal for Renaissance and Early Modern Diplomatic Studies, 2022
The article deals with communication and interaction between papal diplomatic missions in the ear... more The article deals with communication and interaction between papal diplomatic missions in the early modern era. Mainly due to a lack of extant source materials, it remains the white spot in the research into the history of Polish and foreign nuncios. However, thanks to materials from Archivio di Stato di Roma, namely the section of Archivio Santa Croce containing the originals of letters received by Nuncio Antonio Santa Croce in 1629, it is possible to attempt at least a partial reconstruction of the collaboration between the papal diplomat residing at the Court of Warsaw and his counterpart at the Court of Emperor Ferdinand II of Habsburg in Vienna, Giovanni Battista Pallotta. The correspondence analysis allows us to conclude that the contacts between the papal diplomats residing in Warsaw and Vienna in 1629, and probably earlier and later, were regular and intensive. We can assume that the routine products of the information and analytical work carried out for the Secretariat of State by both papal missions were shared in the correspondence, and the Nunciatures of Vienna and Warsaw were thus well informed about the course of affairs related to the pan-European conflict in several theatres of war. However, they also communicated and cooperated on strictly ecclesiastical matters, such as the ongoing reform of religious congregations in the 1620s.
Celem artykułu jest analiza mobilności Antonia Santa Crocego – tytularnego arcybiskupa Seleucji i... more Celem artykułu jest analiza mobilności Antonia Santa Crocego – tytularnego arcybiskupa Seleucji i nuncjusza apostolskiego w Rzeczypospolitej Obojga Narodów w latach 1627–1630. Autorzy odtworzyli podróż dyplomaty papieskiego z Rzymu do Rzeczypospolitej odbytą w 1627 r., podróż powrotną nad Tyber z 1630 r. oraz dwa wojaże po Polsce – miesięczny wyjazd do Prus z 1627 r., podjęty w związku z trwającą wojną o ujście Wisły oraz polsko-szwedzkimi rokowaniami prowadzonymi przy udziale mediatorów niderlandzkich, a także – dwumiesięczny objazd Mazowsza, będący w rzeczywistości ucieczką przed zarazą, jaka w drugiej połowie 1629 r. nawiedziła ziemie Korony. Podstawą opracowania jest korespondencja Santa Crocego z Sekretariatem Stanu Stolicy Apostolskiej, nad którym pieczę sprawował kardynał nepot Francesco Barberini. Wspomniana korespondencja przechowywana jest w Archivio Apostolico Vaticano oraz w Biblioteca Apostolica Vaticana. Znaczna jej część została wydana w serii Acta Nuntiaturae Polonae...
Celem artykułu jest analiza mobilności Antonia Santa Crocego-tytularnego arcybiskupa Seleucji i n... more Celem artykułu jest analiza mobilności Antonia Santa Crocego-tytularnego arcybiskupa Seleucji i nuncjusza apostolskiego w Rzeczypospolitej Obojga Narodów w latach 1627-1630. Autorzy odtworzyli podróż dyplomaty papieskiego z Rzymu do Rzeczypospolitej odbytą w 1627 r., podróż powrotną nad Tyber z 1630 r. oraz dwa wojaże po Polsce miesięczny wyjazd do Prus z 1627 r., podjęty w związku z trwającą wojną o ujście Wisły oraz polsko-szwedzkimi rokowaniami prowadzonymi przy udziale mediatorów niderlandzkich, a także – dwumiesięczny objazd Mazowsza, będący w rzeczywistości ucieczką przed zarazą, jaka w drugiej połowie 1629 r. nawiedziła ziemie Korony. Podstawą opracowania jest korespondencja Santa Crocego z Sekretariatem Stanu Stolicy Apostolskiej, nad którym pieczę sprawował kardynał nepot Francesco Barberini. Wspomniana korespondencja przechowywana jest w Archivio Apostolico Vaticano oraz w Biblioteca Apostolica Vaticana. Znaczna jej część została wydana w serii Acta Nuntiaturae Polonae (t. XXIII, vol. 1–2). Interesującym źródłem o charakterze uzupełniającym jest Diario di Roma (1608–1644) autorstwa Giacinto Gigliego, w którym pamiętnikarz uwiecznił wjazd Santa Crocego do Wiecznego Miasta latem 1630 r. Ponadto autorzy wykorzystali literaturę przedmiotu poświęconą zagadnieniu podróży przedstawicieli papieskich, m.in. prace ks. Henryka Damiana Wojtyski, Teresy Chynczewskiej-Hennel czy Tadeusza Fitycha. Autorzy dokonali analizy rękopiśmiennych materiałów źródłowych pod kątem mobilności nuncjusza Santa Crocego, dzięki czemu udało się uzupełnić jego itinerarium. W publikacji zwrócono uwagę na opisy odwiedzanych przez niego miejsc oraz personalia osób, z którymi przedstawiciel papieski spotykał się podczas swych wojaży. Zarysowano również pewne wątki, które będą kontynuowane w przyszłych badaniach, a dotyczą sfery organizacyjnej nuncjatury w czasie, gdy przedstawiciel papieski przebywał poza dworem. Artykuł może stanowić cenne uzupełnienie do badań nad podróżami w czasach nowożytnych, jak również przyczynek do zagadnienia związanego z mobilnością dyplomatów w czasie realizowania ich misji.
Paweł Rzechowski, zmarły w 1629 r., długoletni pisarz grodzki kijowski, jest przykładem adaptacji... more Paweł Rzechowski, zmarły w 1629 r., długoletni pisarz grodzki kijowski, jest przykładem adaptacji na ziemiach ukrainnych przybysza z ziem polskich. Jego kariera zaczęła się od działań o charakterze adwokackim w sądach wołyńskich i doprowadziła Rzechowskiego do pozycji lidera szlacheckiego w województwie kijowskim, wybieranego na posła i deputata do Trybunału. Rzechowski dostosował się do wymogów środowiska – znajomość języka ruskiego, lokalnego systemu prawnego (tzw. Statutu Wołyńskiego), szacunek dla prawosławia. Podobnych przykładów Polaków działających w pierwszej połowie XVII w. na ziemiach ukrainnych Rzeczypospolitej jest wiele.
Eastern European History Review, vol. 4: Diplomats and Diplomacy in the Early Modern Polish-Lithuanian Commonwealth (XVII century), 2021
This article is based on source material from the unique collection of correspondence of the Wars... more This article is based on source material from the unique collection of correspondence of the Warsaw nuncio Antonio Santa Croce, stored in the Roman Archivio di Stato in the Archivio Santacroce ensemble under number 774 and containing 846 letters from the year 1629, addressed to the nuncio from various senders. The authors analyze the correspondence of the nuncio from the Roman Catholic bishops of the Polish-Lithuanian Commonwealth, consisting of 109 letters. 104 from the ordinary bishops and 5 from suffragan bishops. The analysis leads to the conclusion that the most regular and intensive correspondence was maintained with the nuncio by Archbishop of Gniezno Jan Wężyk and Bishop of Cracow Marcin Szyszkowski (presumably twice a month). Most of the other bishops approached the frequency of one letter per month, and this concerned the bishops of Vilnius, Cuiavia, Poznań, Płock, Samogitia, Łuck (Lutsk), Przemyśl and Chełm. The bishops present at the court, such as Bishop of Chełmno, Chancellor Jakub Zadzik or Bishop of Kamieniec Paweł Piasecki, made less frequent contact with the nuncio by letter. The bishops only sporadically addressed political issues in their letters and this was connected with the preparation for the sejm. Some hierarchs were interested in the Brest Union and referred to it in their letters. Most often, however, the bishops raised in their correspondence the issues of nominations for benefices, problems related to the discipline of the diocesan clergy and the issues of dispensations and facultates. The bishops’ contact with the nuncio therefore concerned in the vast majority of cases ecclesiastical matters and the secular functions of hierarchs, as senators of the Polish-Lithuanian Commonwealth, only occasionally marked their presence in correspondence with the papal ambassadors.
sa, non mi resterebbe tempo di leggere neanche di respondere alle lettere. Devo per ciò signifi c... more sa, non mi resterebbe tempo di leggere neanche di respondere alle lettere. Devo per ciò signifi care all'Eminenza Vostra riverentemente che monsignor avicini ormai doveva avere renovato costì i suoi offi cii a favore di monsignor Zaluschi gran segretario ad instanza di queste Maestà, le quali per mez e hanno fatto mostrare il loro desiderio, e per ciò anche in ri guardo della buona speranza che Vostra Eminenza si degna dare del esito felice della sua b enda, si puol sperare che tutto possa passare conformi il desiderio delle Maestà loro e di monsignor Zaluschi medesimo, il quale si professa somm to a Vostra Eminenza per il patrocinio col quale l'onora per la consecuzione del suo intento. Circa alla spedizione di Plosha per monsignor Domshi uceoria, essendo in questi giorni gionto dalla corte monsignor Vitvishi vescovo di Chio via 162 e nominato alla chiesa sopradetta di Luceoria, vedo ch o placato Sua Maestà dal concetto sinistro che teneva contro monnella memoria nella memoria ostante che questo sia stato sempre poco fedele fi n parti to e che abbi dato in scandalose azioni nelle passate sessioni del senato. Si come Sua Maestà fi n qui non ha scritto costì cosa alcuna in pregiud simo così al presente, per veder monsignor vescovo di Chiovia pervenire al suo posto del vescovato di Luceoria che è superiore a quello di Chiovia che p rei di scrivere che del tutto resti spedita la chiesa di Plosha per mon signor Domschi, onde se non manca il denaro, sine qua non, Vostra Eminenza s roporre la di lui chiesa. Ieri a sera, con estremo nostro dispiacere, verso la notte, dopo esser Sua Ma està retornato dalla caccia, li sopragiunsero i i di calcoli per li quali li mesi passati soff erse, se bene per poche ore acutamente. La Maestà Sua si spera nondimeno che ciò possa superarli e perch Maestà sia per repigliar le sue pristi ne forze. In tanto riuscirebbe di sommo favore di Sua Maestà se Vostra Eminenza procurasse con qualche inform uesti insigni medici per im parar qualche secreto da liberarlo da tali insopportabili dolori, almeno per precau zionare da un simil male. Qua si atte zienza la spedizione d'Andriovia e l'esito della nuova congregazione per la commenda di Vonchonha, non dubitando che circa l'impedire le retenzio abbazie Subloviense e Blezovicense, che contro il volere di Sua Maestà pretendono li due monsignori vescovo di Premislia già provisto della preposi osha e monsignor Opalinshi proveduto del ve scovato di Chulma. Vostra Eminenza non vorrà tralasciare ogni sua autorevole parte per far sì che l'a decoro regio, tanto più che le abbazie sono state conferite da Sua Maestà, la prima al religioso Zaluschi coadiutore di monsignor vescovo di Premis da al padre Sholnischi pure cistercense, uno dei migliori soggetti di quella religione. Spera pure Sua Maestà che mediante i favori di Vostra Eminenz remessa a cotesto monsignor nunzio Pallavicini la causa della permuta dei beni dell'abbazia Cervionsha tanto desiderata da Sua Maestà. Deside stà qualche relazione per suo governo del stato nel quale al presente si retrovano costì gli interessi di Napoli, onde non sarà diffi cile all'Eminenza Vos iacere alla Maestà Sua far chiamare oltre li signori avvocato Sentena e pure il signor marchese Santi nelli, altri quali dal defonto si gnor duca Radzi ssata l'incombenza di ciò, e se Vostra Eminenza giu dica necessario che di qua li sia o a l'uno o all'altro spedito un chirografo poiché li avversari si po rre a quello del signor duca defonto Radziville, ciò li sarà subito da questa cancelleria spedito. In tanto ho sti mato necessario trasmet tere qui ing ra Eminenza copia del testamento regio del re Giovanni Casimiro 163 , sì come un'altra copia sopra il jus nominandi.Circa monsignor vescovo di Bouva o bene disturbare la Maestà Sua nel stato che si retrova, so bene che qua per momenti si va rischiarendo da contagio l'innocenza di monsignor ves
THE SHAPING OF A N ESTATE The Polish state during the modern era was something, if not exceptiona... more THE SHAPING OF A N ESTATE The Polish state during the modern era was something, if not exceptional, then at any rate unusual for Europe as it then was. The great numerical strength of the nobility, its exception ally wide political rights, the relative weakness of the executive powers-these are only some of the features distinguishing the "Polish Commonwealth of Nobles" from other countries. Not least amongst these was the official and legal equality of memb ers of the nobility. There was no formal aristocracy. The titles of prince and count were not recognized. Irrespective of this, the privileged classes were not homogeneous, of course. Property differentiations, unavoidable in the history of any social group, had led to the emergence of differences in political standing. The social layer thus created gained the name of the magnate class. However, it is not easy to define its composition, and what follows on from this, its internal structure, since we do not pos sess any formal discriminants.1 In a debate of many years' standing among Polish historians, many attempts have been made to pinpoint the so-called " mag nate criteria" , but the problem remains unsolved. It was decid-1 C f. W. Dworzaczek, L a m o b i l i t é s o c ia le de la n o b le s s e p o lo n a is e
Ostatnio Matthias Schrör dokonał analizy ewolucji władzy metropolitalnej i rzymskiego prymatu w K... more Ostatnio Matthias Schrör dokonał analizy ewolucji władzy metropolitalnej i rzymskiego prymatu w Kościele zachodnim w długim trwaniu (IV-XII w.) ze szczególnym uwzględnieniem monarchii Merowingów i Karolingów oraz Francji i Niemiec 1. Natomiast zagadnieniu organizacji metropolitalnej w monarchii frankijskiej w czasach Karolingów nie poświęcono dotychczas specjalnej monografii pomimo dostępności materiału źródłowego w edycjach krytycznych oraz obfitej literatury do dziejów Kościoła tego okresu. Książka Daniela Carla Pangerla jest drukowaną wersją dysertacji doktorskiej przygotowanej pod kierunkiem Rudolfa Schieffera i obronionej na Wydziale Historii i Historii Sztuki Uniwersytetu Ludwika Maksymiliana w Monachium w semestrze zimowym 2010/2011 r. Publikacja składa się z przedmowy, wykazu skrótów, źródeł i literatury, krótkiego wstępu, siedmiu rozdziałów, rozważań końcowych oraz indeksu postaci historycznych. Zaledwie trzystronicowy rozdział drugi (pierwszy po numerowanym wstępie) jest wprowadzeniem do problemu formowania się organizacji metropolitalnej na podstawie nowych polityczno-administracyjnych struktur Cesarstwa Rzymskiego, powstałych w wyniku reform cesarzy Dioklecjana (284-305) i Konstantyna I (306-337). Pierwotnie metropolitami zwano biskupów chrześcijańskich mających siedziby w stolicach prowincji Cesarstwa Rzymskiego. Ich prerogatywy regulowały kanony pierwszego soboru powszechnego w Nicei z 325 r. oraz synodu antiocheńskiego z 341 r. W następnym, krótkim rozdziale (s. 6-13) Autor przedstawił ogólne zarysy organizacji metropolitalnej w Galii merowińskiej od panowania Chlodwiga I (481/482-511) do detronizacji Childeryka III przez Pepina Małego w 751 r. Jeszcze przed podbojem Galii przez Merowingów uformowała się organizacja metropolitalna z dwunastoma siedzibami w Arles,
Legatio: The Journal for Renaissance and Early Modern Diplomatic Studies
The article deals with communication and interaction between papal diplomatic missions in the ear... more The article deals with communication and interaction between papal diplomatic missions in the early modern era. Mainly due to a lack of extant source materials, it remains the white spot in the research into the history of Polish and foreign nuncios. However, thanks to materials from Archivio di Stato di Roma, namely the section of Archivio Santa Croce containing the originals of letters received by Nuncio Antonio Santa Croce in 1629, it is possible to attempt at least a partial reconstruction of the collaboration between the papal diplomat residing at the Court of Warsaw and his counterpart at the Court of Emperor Ferdinand II of Habsburg in Vienna, Giovanni Battista Pallotta. The correspondence analysis allows us to conclude that the contacts between the papal diplomats residing in Warsaw and Vienna in 1629, and probably earlier and later, were regular and intensive. We can assume that the routine products of the information and analytical work carried out for the Secretariat of S...
Legatio: The Journal for Renaissance and Early Modern Diplomatic Studies, 2022
The article deals with communication and interaction between papal diplomatic missions in the ear... more The article deals with communication and interaction between papal diplomatic missions in the early modern era. Mainly due to a lack of extant source materials, it remains the white spot in the research into the history of Polish and foreign nuncios. However, thanks to materials from Archivio di Stato di Roma, namely the section of Archivio Santa Croce containing the originals of letters received by Nuncio Antonio Santa Croce in 1629, it is possible to attempt at least a partial reconstruction of the collaboration between the papal diplomat residing at the Court of Warsaw and his counterpart at the Court of Emperor Ferdinand II of Habsburg in Vienna, Giovanni Battista Pallotta. The correspondence analysis allows us to conclude that the contacts between the papal diplomats residing in Warsaw and Vienna in 1629, and probably earlier and later, were regular and intensive. We can assume that the routine products of the information and analytical work carried out for the Secretariat of State by both papal missions were shared in the correspondence, and the Nunciatures of Vienna and Warsaw were thus well informed about the course of affairs related to the pan-European conflict in several theatres of war. However, they also communicated and cooperated on strictly ecclesiastical matters, such as the ongoing reform of religious congregations in the 1620s.
Celem artykułu jest analiza mobilności Antonia Santa Crocego – tytularnego arcybiskupa Seleucji i... more Celem artykułu jest analiza mobilności Antonia Santa Crocego – tytularnego arcybiskupa Seleucji i nuncjusza apostolskiego w Rzeczypospolitej Obojga Narodów w latach 1627–1630. Autorzy odtworzyli podróż dyplomaty papieskiego z Rzymu do Rzeczypospolitej odbytą w 1627 r., podróż powrotną nad Tyber z 1630 r. oraz dwa wojaże po Polsce – miesięczny wyjazd do Prus z 1627 r., podjęty w związku z trwającą wojną o ujście Wisły oraz polsko-szwedzkimi rokowaniami prowadzonymi przy udziale mediatorów niderlandzkich, a także – dwumiesięczny objazd Mazowsza, będący w rzeczywistości ucieczką przed zarazą, jaka w drugiej połowie 1629 r. nawiedziła ziemie Korony. Podstawą opracowania jest korespondencja Santa Crocego z Sekretariatem Stanu Stolicy Apostolskiej, nad którym pieczę sprawował kardynał nepot Francesco Barberini. Wspomniana korespondencja przechowywana jest w Archivio Apostolico Vaticano oraz w Biblioteca Apostolica Vaticana. Znaczna jej część została wydana w serii Acta Nuntiaturae Polonae...
Celem artykułu jest analiza mobilności Antonia Santa Crocego-tytularnego arcybiskupa Seleucji i n... more Celem artykułu jest analiza mobilności Antonia Santa Crocego-tytularnego arcybiskupa Seleucji i nuncjusza apostolskiego w Rzeczypospolitej Obojga Narodów w latach 1627-1630. Autorzy odtworzyli podróż dyplomaty papieskiego z Rzymu do Rzeczypospolitej odbytą w 1627 r., podróż powrotną nad Tyber z 1630 r. oraz dwa wojaże po Polsce miesięczny wyjazd do Prus z 1627 r., podjęty w związku z trwającą wojną o ujście Wisły oraz polsko-szwedzkimi rokowaniami prowadzonymi przy udziale mediatorów niderlandzkich, a także – dwumiesięczny objazd Mazowsza, będący w rzeczywistości ucieczką przed zarazą, jaka w drugiej połowie 1629 r. nawiedziła ziemie Korony. Podstawą opracowania jest korespondencja Santa Crocego z Sekretariatem Stanu Stolicy Apostolskiej, nad którym pieczę sprawował kardynał nepot Francesco Barberini. Wspomniana korespondencja przechowywana jest w Archivio Apostolico Vaticano oraz w Biblioteca Apostolica Vaticana. Znaczna jej część została wydana w serii Acta Nuntiaturae Polonae (t. XXIII, vol. 1–2). Interesującym źródłem o charakterze uzupełniającym jest Diario di Roma (1608–1644) autorstwa Giacinto Gigliego, w którym pamiętnikarz uwiecznił wjazd Santa Crocego do Wiecznego Miasta latem 1630 r. Ponadto autorzy wykorzystali literaturę przedmiotu poświęconą zagadnieniu podróży przedstawicieli papieskich, m.in. prace ks. Henryka Damiana Wojtyski, Teresy Chynczewskiej-Hennel czy Tadeusza Fitycha. Autorzy dokonali analizy rękopiśmiennych materiałów źródłowych pod kątem mobilności nuncjusza Santa Crocego, dzięki czemu udało się uzupełnić jego itinerarium. W publikacji zwrócono uwagę na opisy odwiedzanych przez niego miejsc oraz personalia osób, z którymi przedstawiciel papieski spotykał się podczas swych wojaży. Zarysowano również pewne wątki, które będą kontynuowane w przyszłych badaniach, a dotyczą sfery organizacyjnej nuncjatury w czasie, gdy przedstawiciel papieski przebywał poza dworem. Artykuł może stanowić cenne uzupełnienie do badań nad podróżami w czasach nowożytnych, jak również przyczynek do zagadnienia związanego z mobilnością dyplomatów w czasie realizowania ich misji.
Paweł Rzechowski, zmarły w 1629 r., długoletni pisarz grodzki kijowski, jest przykładem adaptacji... more Paweł Rzechowski, zmarły w 1629 r., długoletni pisarz grodzki kijowski, jest przykładem adaptacji na ziemiach ukrainnych przybysza z ziem polskich. Jego kariera zaczęła się od działań o charakterze adwokackim w sądach wołyńskich i doprowadziła Rzechowskiego do pozycji lidera szlacheckiego w województwie kijowskim, wybieranego na posła i deputata do Trybunału. Rzechowski dostosował się do wymogów środowiska – znajomość języka ruskiego, lokalnego systemu prawnego (tzw. Statutu Wołyńskiego), szacunek dla prawosławia. Podobnych przykładów Polaków działających w pierwszej połowie XVII w. na ziemiach ukrainnych Rzeczypospolitej jest wiele.
Eastern European History Review, vol. 4: Diplomats and Diplomacy in the Early Modern Polish-Lithuanian Commonwealth (XVII century), 2021
This article is based on source material from the unique collection of correspondence of the Wars... more This article is based on source material from the unique collection of correspondence of the Warsaw nuncio Antonio Santa Croce, stored in the Roman Archivio di Stato in the Archivio Santacroce ensemble under number 774 and containing 846 letters from the year 1629, addressed to the nuncio from various senders. The authors analyze the correspondence of the nuncio from the Roman Catholic bishops of the Polish-Lithuanian Commonwealth, consisting of 109 letters. 104 from the ordinary bishops and 5 from suffragan bishops. The analysis leads to the conclusion that the most regular and intensive correspondence was maintained with the nuncio by Archbishop of Gniezno Jan Wężyk and Bishop of Cracow Marcin Szyszkowski (presumably twice a month). Most of the other bishops approached the frequency of one letter per month, and this concerned the bishops of Vilnius, Cuiavia, Poznań, Płock, Samogitia, Łuck (Lutsk), Przemyśl and Chełm. The bishops present at the court, such as Bishop of Chełmno, Chancellor Jakub Zadzik or Bishop of Kamieniec Paweł Piasecki, made less frequent contact with the nuncio by letter. The bishops only sporadically addressed political issues in their letters and this was connected with the preparation for the sejm. Some hierarchs were interested in the Brest Union and referred to it in their letters. Most often, however, the bishops raised in their correspondence the issues of nominations for benefices, problems related to the discipline of the diocesan clergy and the issues of dispensations and facultates. The bishops’ contact with the nuncio therefore concerned in the vast majority of cases ecclesiastical matters and the secular functions of hierarchs, as senators of the Polish-Lithuanian Commonwealth, only occasionally marked their presence in correspondence with the papal ambassadors.
Uploads
Papers by Henryk Litwin