Tunglfiskur
Útlit
Tunglfiskur | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Vísindaleg flokkun | ||||||||||||||
| ||||||||||||||
Tvínefni | ||||||||||||||
Mola mola Linnaeus, 1758 |
Tunglfiskur (fræðiheiti: Mola mola) er þyngsti beinfiskur jarðar, og getur verið yfir tvö tonn að þyngd og rúmir þrír metrar að lengd. Meðalþyngd er um eitt tonn og meðallengd tæpir tveir metrar. Þá er aðallega að finna í hlýjum sjó.
Þeir nærast einkum á marglyttum, smokkfiskum, krabbadýrum og minni fiskum. Munnur þeirra er líkur goggi sem gerir þeim kleift að brjóta harða skel krabbadýranna.
Tunglfiskar eru eitraðir og hefur sala á þeim verið bönnuð í Evrópulöndum með tilskipun frá 1991[1].
Tilvísanir
- ↑ Tilskipun ráðsins frá 22. júlí 1991 um hollustuhætti við framleiðslu og markaðssetningu fiskafurða (91/493/EBE) Sjá skjal Geymt 27 september 2007 í Wayback Machine
Heimildir
- Fyrirmynd greinarinnar var „Ocean sunfish“ á ensku útgáfu Wikipedia. Sótt 23. maí 2007.
Tenglar
Wikimedia Commons er með margmiðlunarefni sem tengist Tunglfiskur.
Wikilífverur eru með efni sem tengist Mola mola.