ახალი გვერდი: {{ინფოდაფა მეცნიერი}} '''ლუი ლაპიკი''' (I. VIII. 1866, ეპინალი — გ. 7 დეკემბერი, 1952, პარიზი) — ფრანგი ფიზიოლოგი, პარიზის მეცნიერებათა აკადემიისა (1930) და საფრანგეთის მედიცინის აკადემიის წევრი (192...
'''ლუი ლაპიკი''' (I. VIII. 1866, ეპინალი — გ. 7 დეკემბერი, 1952, პარიზი) — ფრანგი ფიზიოლოგი, პარიზის მეცნიერებათა აკადემიისა (1930) და საფრანგეთის მედიცინის აკადემიის წევრი (1925). იკვლევდა დროის ფაქტორის როლს აგზნების აღმოცენებასა და გატარებაში. შემოიღო (1909) ქსოვილის აგზნებადობის ახალი მაჩვენებელი – ქრონაქსია და იგი თეორიულად დაასაბუთა. წამოაყენა იზოქრონიზმის პრინციპი, რომლის მიხედვითაც ერთი ქსოვილიდან მეორეზე, მაგალითად, ნერვიდან კუნთზე აგზნების გადასაცემად საჭიროა ორივე ქსოვილს გააჩნდეს ერთნაირი ან დაახლოებით თანაბარი ქრონაქსია.
'''ლუი ლაპიკი''' (დ. [[1 აგვისტო]], [[1866]], [[ეპინალი]] — გ. [[7 დეკემბერი]], [[1952]], [[პარიზი]]) — [[ფრანგები|ფრანგი]] [[ფიზიოლოგი]], პარიზის მეცნიერებათა აკადემიისა (1930) და საფრანგეთის მედიცინის აკადემიის წევრი (1925). იკვლევდა დროის ფაქტორის როლს აგზნების აღმოცენებასა და გატარებაში. შემოიღო (1909) ქსოვილის აგზნებადობის ახალი მაჩვენებელი – [[ქრონაქსია]] და იგი თეორიულად დაასაბუთა. წამოაყენა იზოქრონიზმის პრინციპი, რომლის მიხედვითაც ერთი ქსოვილიდან მეორეზე, მაგალითად, ნერვიდან კუნთზე აგზნების გადასაცემად საჭიროა ორივე ქსოვილს გააჩნდეს ერთნაირი ან დაახლოებით თანაბარი ქრონაქსია.
ლუი ლაპიკი (დ. 1 აგვისტო, 1866, ეპინალი — გ. 7 დეკემბერი, 1952, პარიზი) — ფრანგიფიზიოლოგი, პარიზის მეცნიერებათა აკადემიისა (1930) და საფრანგეთის მედიცინის აკადემიის წევრი (1925). იკვლევდა დროის ფაქტორის როლს აგზნების აღმოცენებასა და გატარებაში. შემოიღო (1909) ქსოვილის აგზნებადობის ახალი მაჩვენებელი – ქრონაქსია და იგი თეორიულად დაასაბუთა. წამოაყენა იზოქრონიზმის პრინციპი, რომლის მიხედვითაც ერთი ქსოვილიდან მეორეზე, მაგალითად, ნერვიდან კუნთზე აგზნების გადასაცემად საჭიროა ორივე ქსოვილს გააჩნდეს ერთნაირი ან დაახლოებით თანაბარი ქრონაქსია.