მაქს ფაბიანი

მაქს ფაბიანი
პირადი ინფორმაცია
დაბ. თარიღი	29 აპრილი, 1865(1865-04-29)
დაბ. ადგილი	Kobdilj
გარდ. თარიღი	18 აგვისტო, 1962(1962-08-18) (97 წლის) ან 14 აგვისტო, 1962(1962-08-14) (97 წლის)
გარდ. ადგილი	გორიცია
ნამუშევრები და მიღწევები
საქმიანობა	არქიტექტორი და უნივერსიტეტის პროფესორი
მოქალაქეობა	იტალია  ავსტრია  იტალიის სამეფო
ალმა-მატერი	ვენის ტექნიკური უნივერსიტეტი
მნიშვნელოვანი პროექტები	Prešeren Monument, Ljubljana
ჯილდოები	წითელი არწივის ორდენი და ფრანც იოსების ორდენი
მეუღლე	ირმა პოლაკი
შვილ(ებ)ი	ლორენცო ფაბიანი
მაქს ფაბიანი ვიკისაწყობში

მაქს ფაბიანი (დ. 29 აპრილი, 1865 — გ. 18 აგვისტო, 1962) — იტალიელ-სლოვენიელი არქიტექტორი, გორიციის რეგიონიდან. თავის სამშობლო სლოვენიაში იგი იყენებდა სლოვენიურ სტილს — „კირილ-მეთოდ კოჩს“ და აგრეთვე ვენის არქიტექტურულ სტილს (არტ-ნუვოს სტილს).

ბიოგრაფია

მაქსიმილიან ფაბიანი დაიბადა, ტიროლიელთა ოჯახში (ტიროლიელები არის ხალხი, რომლებიც დასახლებულები არიან იტალიაში, ლაპარაკობენ ტოროლიურად და იტალიურად) სოფელ კობდილჯში, შტანჯელთან ახლოს, კრასის პლატოზე, რომელიც იყო ავსტრია-უნგრეთის პროვინციაში - გორიციასა და გრადისკაში (ახლანდელ სლოვენიაში). მამამისი იყო ფერმერი, ხოლო დედამისი - არისტოკრატიული ოჯახის წარმომადგენელი ტრიესტიდან. მისი ოჯახი შეძლებული იყო, მათ შეეძლოთ შვილისთვის უმაღლესი განათლება მიეცათ.

იგი არ ესწრებოდა დაწყებითი სკოლის გაკვეთილებს, სამაგიეროდ განათლებას მამამისის სახლში და ლუბლიანის გერმანული ენის სკოლაში იღებდა. შემდეგ ვენაში გადავიდა. იქ არქიტექტურის კურსებზე დადიოდა ვენის ტექნოლოგიურ უნივერსიტეტში. 1889 წელს მიღებულმა დიპლომმა ფაბიანს ევროპასა და აზიაში მგზავრობის სამწლიანი უფლება მისცა. 1894 წელს იგი დაბრუნდა ვენაში და ოტო ვაგნერის პერსონალური მიწვევით შევიდა ოტო ვაგნერის სახელობის არქიტექტურულ სტუდიაში და დარჩა იქ საუკუნის დასრულებამდე. ამ დროის განმავლობაში მან დიზაინის გარდა შეისწავლა ქალაქმშენებლობა. მან ისე კარგად შეისწავლა არქიტექტურა, რომ მზად იყო, სხვისთვისაც ესწავლებინა.

1917 წელს იგი დასახელდა ვენის ტექნიკური უნივერსიტეტის პროფესორად და 1919 წელს მისმა ერთ-ერთმა მოსწავლემ ივან ვურნიკმა შესთავზა მას მასწავლებლის ადგილი ახლად დაარსებულ, ლუბლიანის უნივერსიტეტში. მაგრამ ფაბიანმა შემოთავაზებაზე უარი თქვა. მან დატოვა მასწავლებლის ადგილი ვენაში და გორიციაში დაბრუნება გადაწყვიტა. იმ დროისთვის გორიცია შედიოდა იტალიის სახელმწიფოში, ამის გამო მას მოუხდა იტალიის მოქალაქეობის აღება. 1920-1930 წლებში მან მოასწრო არაერთი დიდი, ისტორიული ძეგლისა და შენობის რეკონსტრუქცია ჯულიან მარჩის რეგიონებში. ამ ძეგლების და შენობების უმეტესობა პირველმა მსოფლიო ომმა შეიწირა.

1935 წელს მან მიიღო თავის მშობლიურ ქალაქ შტანჯელის მერის თანამდებობა. იგი გახდა მერი და წოდება შეინარჩუნა მეორე მსოფლიო ომის დროსაც, მან ეს მოახერხა გერმანული ენის ცოდნის წყალობით. იგი ევედრებოდა გერმანელებს, ქალაქ შტანჯელს თავს არ დასხმოდნენ. ქალაქი შტანჯელი მაინც განადგურდა 1930 წელს. ეს გამოიწვია სლოვენიელი და ვერმახტელი პარტიზანების ბრძოლამ.

1944 წელს, ფაბიანი დაბრუნდა გორიციაში, სადაც გაატარა თავისი ცხოვრების უკანასკნელი წლები.

რესურსები ინტერნეტში

• მაქს ფაბიანი