Мазмұнға өту
- Қазақ әліпбиінің екінші әрпі.
- л и н г в и с т и к а л ы қ. Қазақ тiлiндегi ашық, езулiк, жiңiшке дауысты дыбысты таңбалайтын әрiп.
- Ойды санамалап берген кезде «екінші» сөзінің орнына қолданылатын таңба.
- Айтылу сазына қарай адамның әртүрлі көңіл қошын аңғартатын дыбыстық ишарат. Біреудің сөзін естіген, естімегенін аңғартады; я, әу.
- Біреудің назарын өзіне аудару үшін айтылады; әй.
- Шошынғанда, сасқанда, таңырқағанда оқыстан шығатын дыбыс.
- Сұраулық мағына білдіреді.
- Көңіл қалауын аңғарту үшін айтылады.
- Өзгенің ойын түсінгенін, қоштайтынын аңғарту үшін айтылады.
- Бір нәрсені қайталап еске түсіру үшін айтылады.
- Қатты реніш, ыза, күйініш, сүйініш мағынасын білдіреді.
- Кекесін мағынасын білдіреді.
- «Бәсе!», «өзім де сезіп едім» дегенді аңғартады.
- с ө й л е у. Қарсылықты шылау (ал) мәнін білдіреді.
- Өзінен кейін келген кейбір сөздердің жағымды немесе жағымсыз әсерін күшейте түседі.
